Πέμπτη, Δεκεμβρίου 28, 2006

ΡαΝτΕβΟύ ΣτΟυΣ νΑυΑγΙσΜέΝοΥς ΠαΡαΔεΙσΟυΣ τΟυ 2007


Το επίφοβο, νέο, κατεστημένο του ήλιου στην επικράτεια του Δεκεμβρίου,μάλλον ήταν για λίγο. Άναψαν και πάλι τα φώτα της γιορτής μαζί με αυτά της πόλης. Σούρουπο και βάλε. Έξω ο κόσμος στροβιλίζεται γύρω από τον εαυτό του μην ξέροντας και πολλά για το ξέφωτο του αύριο, και αν θα αντέξει να το δει. Με πολύ χειμωνιάτικο καιρό,αναμοχλεύω παλιά πρόσωπα και καταστάσεις με ωραίο τέλος. Τα σύννεφα ακολουθούν την κορυφή του κεφαλιού μου χαϊδεύοντας τις σκέψεις μου, με τις βελούδινες γκρι κοιλίες τους. Τους κλείνω συνωμοτικά το μάτι. Η μυρωδιά του πρωινού καφέ με ακολουθεί παντού. Τα πουλόβερ τεντώνονται απάνω στο σώμα μου και υιοθετούν τις καμπύλες του. Μακριά από τα ζεστά χέρια της Τ. και την χαλασμένη καφετιέρα της, κόβουμε και ράβουμε εικόνες και ήχους. Ηχητικά εφέ και σπικάζ Χριστουγεννιάτικα. Μπόλικη κούραση φορεμένη κατάσαρκα. Μακριά, πολύ μακριά από το στρογγυλό προσωπό της και τα περίεργα ντυσίματά της,τα γεμάτα μυρωδιές ναφθαλίνης και σαπουνιού. Πολλές ώρες δουλειάς, παρέα με μόνιτορ και βίντεο. Καλώδια που σέρνονται στο πάτωμα και στα πόδια μου, σαν μαύρα φίδια... Χαμένη η αίσθηση του πόνου, του χρόνου, της πείνας, του έρωτα και της καλής κουβέντας. Ντύσου έλατο και έλα,κρατάω καινούργια στολίδια στα χέρια μου. Σύντομο το πανηγύρι της ζωής. Ίλιγγος δευτερολέπτου. Οι ημερομηνίες αλλάζουν, όπως οι αριθμοί στο ταξίμετρο. Εξαντλητικό είναι,κοιτάω τα φώτα του δέντρου,αναβοσβήνουν και αυτά συνεχώς. Εξαντλητικό είναι. Και μετά, κάθε βράδυ, στην γύρα για πάρτη σου. Περιμένω σε νυχτερινές στάσεις,τα όνειρα που κάνεις,να έρθουν να με βρουν. Από το δωματιάκι του μουσικού επιμελητή,έρχεται ακροπατώντας,η γλυκιά βραχνάδα της Dusty Springfield,κλείνει τα μάτια μου και με κάνει να μετράω ως το δέκα. Αυτή την στιγμή, και παρ’όλη την δουλειά, συνειδητοποιώ ότι είμαι ευτυχισμένη. Μια δέσμη φωτός πέφτει στα βράχια της ψυχής μου και τα ζεσταίνει. Φώτα,παντού. Ο ουρανός την νύχτα μοιάζει με αντεστραμμένη πόλη από ψηλά. Ποιος αντιγράφει ποιον. Οι πόλεις αντιγράφουν τα άστρα, ψιθύρισα. Ανάβουν και σβήνουν οι σκέψεις,όπως τα φώτα στο δέντρο,όπως τα βλέμματα των ανθρώπων που κάποτε συνάντησες και κατοίκισες μέσα τους. Πριν από λίγο σκεφτόμουνα όλα όσα ξέχασα να σου πω. Κατά τα άλλα, όλα είναι στην θέση τους μαζί με την καρδιά μου και τους πλανήτες μου. Γεμίζω άλλη μια κούπα καφέ για τον δρόμο,ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στο τελευταίο τρέιλερ που έφτιαξα για το 2006.Δυο –τρεις μεγάλες γουλιές. Καθώς φοράω το παλτό μου κοιτάω το προσωπό μου να παραμορφώνεται, μέσα από τις χριστουγεννιάτικες μπάλες. Ο Χ. μου τραβάει το κασκόλ. Του φωνάζω ενοχλημένη. Βιάζομαι να φύγω. Η μουσική από το δωματιάκι έχει αλλάξει. Thelonius Monk. Οι νότες, γαλάζιες,γλιστράνε στο πίσω μέρος του λαιμού μου. Ανατριχιάζω! Χαιρετάω τους πάντες δίνοντας ραντεβού στους ναυαγισμένους παραδείσους του 2007.Μέχρι να φτάσω στο παρκινγκ έχω σχεδόν παγώσει. Άκρα και καρδιά. Μέσα στο σκοτάδι του παλιού που πάει να γίνει νέο, ακούω την καρδιά μου να χτυπά μαζί με την δικιά σου. Αναπνέεις κάπου. Είμαι σίγουρη. Κουνάς τα χέρια σου και τα πόδια σου στο δικό σου χώρο και χρόνο,αλλά υπάρχεις κάπου, το νοιώθω φεύγοντας μακριά σου άλλο ένα χρόνο. Άλλους 12 μήνες μακρύτερα. Τα σκυλάκια με παίρνουν στο κατόπι. Το φεγγάρι σαν φακός νυχτοφύλακα. Σκέφτομαι τη γεύση που θα μπορούσε να έχει,αν ήταν παστίλια. Πεθύμησα τον εαυτό μου. Την πράσινη ζελέδενια μοναξιά μου. Ο ύπνος και η σιωπή μας δυναμώνουν. Βάζω μπροστά σε όλα και όλους που με περιμένουν. Τελευταίο νυχτερινό sms από σένα: «Μάντεψε πάλι άρρωστη είμαι. Τα έντερα μου,οινόπνευμα σούπες, λεμόνι και επίσης Νιφλαμόλ. Βγαίνει ο φρονιμίτης μου. Πόνος. Αύριο είμαι πάλι πρωί .Θα σου τηλεφωνήσω.»

41 σχόλια:

allmylife είπε...

"ο ύπνος κι' η σιωπή μας δυναμώνουν"
σιωπή - να σε διαβάσω.
Νάναι η χρονιά σου.
Ευχαριστώ.

alzap είπε...

Ποιό 2007;

Πάλι φαντάσματα βλέπεις;

Διάλεξε ανάμεσα στο:
2006 + 1
και το
2008 - 1
αυτό που σου ταιριάζει.

Kallioph είπε...

Καλή χρονιά ονειρεμένη να χεις

Lupa είπε...

Κρατάω την αναπνοή μου. Οι λέξεις που κρέμασες στον ουρανό, με κλωστές αράχνης, τρεμοπαίζουν και φοβάμαι μη χαθούν... Να είσαι καλά.. και ζεστά!

Λούκι είπε...

Πόσο όμορφη και απλή είναι η ευτυχία και έρχεται πάντα εκεί που δεν την περιμένουμε!
Καλη Χρονιά...

zero είπε...

Πολυ καλο ποστ!

Ευχομαι το 2007 να σου φερει οτι καλυτερο.

ζ

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Καλη χρονια χρονια να εχουμε με το παραλογισμο να συνεχιζεται ωστε να μας κανει συντροφια μερες σαν και αυτες!
Καλα να τα περνας!

Y.K.M.T. είπε...

τον woody του κολάζ σου...έχω στο κινητό μου...backround...χε...καλή χρονιά μικρή μου...

Ανώνυμος είπε...

Αφού βγαίνει ο φρονιμίτης μου...αλήθεια το είπα. Πάνω του θα φιλοξενήσουμε τους ναυαγισμένους παραδείσους μας γλυκιά μου και θα φορέσουμε τιάρες με 2007 στρασάκια στα φουντωτά και ξέπνοα μαλλιά μας
και μετά θα ονειρευτούμε σε εκείνο τον καφέ καναπέ καταπίνοντας άστρα και μασώντας σάρκες καραμελωμένες με επιθυμίες.
Θα σε περιμένω πάνω στο νέο μου δόντι
Καλή χρονιά ` ΜΠΛΕ ΖΑΧΑΡΩΤΌ`

candyblue είπε...

Πολύ κρύο σε όλο το σπίτι...δουλειές με φούντες
Ανάβω τα καλοριφέρ,τα σώματα τους γουργουρίζουν.
Οι βαλίτσες ανοίγουν για άλλη μια φορά τα στόματα τους. Πετάω μέσα λίγα μπαγιάτικα όνειρα
2-3 φωτογραφίες φίλων που έφυγαν
ένα τζιν με ξεπλυμένα γαλάζια απόνερα
ένα φόρεμα με ασύμμετρα σχέδια γεμάτα μελλοντικές πνοές μεγαλόπνοων σχεδίων που έρχονται.



@ allmylife: Να ναι η χρονιά όλων μας που αναπτύσσουμε πλοκάμια με βεντούζες επικοινωνίας.
Να με διαβάζεις - να σε διαβάζω
με σιωπή και γαλάζιο φως ψυχής


@ alzap :Γλυκέ μου κι άλλα + & - από όλα τα χρόνια που θα έρθουν σαν φαντάσματα να μας κατοικήσουν
Φουλάρω το ρεζερβουάρ μου και σου κορνάρω



@ Kallioph: Και συ όλα όπως τα ονειρεύεσαι λίγο πριν κοιμηθείς το βράδυ.


@ Lupa: Καλά και ζεστά,μου άρεσε αυτό
Οι κλωστές αράχνης είναι πιο δυνατές από ότι φαντάζεσαι. Δεν χάνουν τις λέξεις που κρατάνε.
Δεν έχεις να φοβάσαι για τίποτα



@ Λούκι: Πάντα εκεί έρχεται,αλήθεια είναι αυτό,
Αν και ξέρεις πως κατά βάθος πάντα κάπου θα την περιμένουμε
Καλή χρονιά και σε σένα αγαπημένη συναδέλφισσα



@ zouperman: Να μου φέρει ότι καλύτερο και να μου πάρει ότι χειρότερο
Το ξεσκαρτάρισμα είναι πάντα η καλύτερη μου
σε ευχαριστώ

Και σε σένα καλή και δημιουργική χρονιά

candyblue είπε...

@ thripas: Είσαι συ ένας...
Άσε σε ξέρω καλά πια,δεν πτοούμε καθόλου από όσα μου λες

Και ναι, είμαι ανατρεπτική
και όχι ,δεν είμαι απαισιόδοξη κατά βάθος
και ναι ρε με μεγαλώνω και ονειρεύομαι ακόμα σα να είμαι μικρό παιδί
θέλω να ακούσω μπράβο για αυτό
δεν το βάζω κάτω με τίποτα
ανατρέπω- ανατρέπεις- ανατρέπει
δεν το βάζω κάτω.

και ναι, κάνει πολύ μελαγχολία τέτοιες μέρες πασπαλισμένες με άχνη και παλιές μυρωδιές ζωής!

και εκεί που είμαι θα έρθεις

και καλή χρονιά να έχεις
ότι ποθείς
ότι επιθυμείς
ότι θαυμάζεις να το φέρεις πίσω σε σένα





@ ΠΡΕΖΑ TV : Εμείς οι ονειροπόλοι θα τους εξοντώσουμε με τα όνειρα μας πριν αυτοί προλάβουν να μας θανατώσουν
να μου το θυμάσαι αυτό
καλή χρονιά


@ Y.K.M.T.: κΑΛΏς ΉΡΘΕς Μέσα μας
Την καλύτερη εποχή διάλεξες
και το καλύτερο background.

Να’ σαι πάντα δημιουργικός
αληθινός και όπως εσύ θες να είσαι.



@ lolipop: Μμμμμ με δελεάζεις συνεχώς και πρόσεχε μην υποκύψω γιατί μπορεί να καταστρέψω και σένα και το δόντι σου
είμαι τυφώνας εγώ...
Το ξέρεις άλλωστε, για αυτό σε θαυμάζω, για την γενναιότητα σου
τόσα χρόνια τώρα

καλή χρονιά λολιτο ποπάκι και... τα μακαρόνια να είναι ΜΙΣΚΟ

Ανώνυμος είπε...

Νότα αισιοδοξίας για τις μέρες που έρχονται...

Ανώνυμος είπε...

Εύχομαι τα καλύτερα για το 2007, με στιγμές έμπνευσης σαν και αυτή. Νά'σαι καλά Candy :)

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Στο πιο έξυπνο μουτράκι
της πόλης μας

Λες να ναυαγίσουμε
Πάντως τίποτα δεν αποκλείεται

Εμείς όμως σταθεροί
πάντα να μας συνοδεύει
η μυρωδιά του πρωινού αχνιστού
καφέ
και ας ναυαγίσουμε βρε αδελφέ
εμείς ξέρουμε να κολυμπάμε
αλλίμονο από αυτούς που
δεν ξέρουν !

Πάντως θα περιμένω
στο τηλέφωνο
πίνωντας αχνιστό καφέ

καλό σου βράδυ

Mantalena Parianos είπε...

"θα τους εξοντώσουμε με τα όνειρα μας"
Αχ, βρε Candy. Δεν νομίζω να έχω διαβάζει πιο δυναμικά ρομαντική πολεμική ιαχή.
Μαζί σου.

μουτς

Sigmataf είπε...

όλα είναι στη θέση τους και η καρδιά μου και οι πάνήτες μου.

Γαμάτη ατάκα ρεεεεεεεεεεεεεεεεε.

Ανώνυμος είπε...

Αυτή που κάπου κουνάει χέρια και πόδια και εσύ όλο και απομακρύνεσαι ποια είναι?
Η Ταφ?


Καλά να περάσεις το 3ήμερο στο Λέχαιο,χαιρετίσματα στην όμορφη Ο.
Πες της ότι λόγω καιρικών συνθηκών έχω πέσει σε κώμα,άντε σε χειμερία νάρκη. Αυτές είναι οι διακοπές μου.
παρεμπιπτόντως πολύ με συγκίνησε το ποστ σου

χαραμίζεσαι κοπέλα μου εσύ.

candyblue είπε...

@ Mirca: Επιτέλους να και ένας άνθρωπος που το είδε και το κατάλαβε.
Ξέρεις μπορεί να παράγω μαζί με τις ορμόνες μου Μπλε μελαγχολία αλλά αυτό το ποστ ήταν αρκετά αισιόδοξο

όπως το είπες.
Χαίρομαι. Καλώς ήρθες κάτω από τα παπλώματα.





@ Σεξ+Πυρ: Ανταποδίδω ολόψυχα τις ευχές. Και σένα ότι σε γέμισε αυτά τα χρόνια, μακάρι αυτό να σε κυνηγάει.




@ Sailor: Πράγματι εμείς ξέρουμε να κολυμπάμε. Αλίμονο σε αυτούς που δεν!!!

Αλλά βρε Καπετάνιε θα μοιράσουμε σωσίβια. Οι ναυαγισμένοι παράδεισοι έχουν όλα τα καλά. Μόνο ναυαγισμένοι δεν είναι .Μέχρι και αχνιστό καφέ σερβίρουν.

Ένας τέτοιος ναυαγισμένος παράδεισος αν θυμάσαι ήταν και η Santa blue.
Καλοτάξιδη χρονιά λοιπόν.




@ thripas: Μμμμ...κάπως καλύτερα τώρα.




@ Mantalena Parianos: Ε όχι δα...εσύ έχεις πρωτοστατήσει σε αυτές.
Έλα, θα σε πάρω μαζί μου στους ναυαγισμένους παραδείσους.
Ναυάγησαν από τα ρομαντικά απόνερα και από το βάρος των πολεμικών ιαχών.
Άσε όλα τα πράγματα σου και πάρε μόνο ένα
Εσένα.




@ Sigmataf: Ναι και μένα μου άρεσε πολύ όταν την έγραφα. Πλανήτες...και ζωδιακά αλλά και ειρωνικά. Οι φίλοι μου με λένε ονειροπόλα και νεραιδοχτυπημένη. Λένε πως όταν περπατάω πάνω από το κεφάλι μου κρέμονται διάφοροι πλανήτες και γαλαξίες
Με απλά λόγια ότι είμαι στον κόσμο μου....και ο κόσμος μου στην παρούσα φάση είναι μία χαρά

Καλή χρονιά φάτσα(χα)



@ κοινωφελής κώνωψ: Θα έσκαγες ήμουν σίγουρη. Έτσι λέω να γράψω ένα ποστ,μόνο με αρχικά,να σε κάνω να τρελαθείς
Η Τ. είναι η παλιά μας προϊσταμένη,η οποία ήταν μοναδική και λείπει σε πολλούς από εμάς, ιδίως τέτοιες μέρες.
Ήταν και καλή μου φίλη. Τον τελευταίο ένα χρόνο έχουμε ψιλοχαθεί. Αλλά είμαι σίγουρη ότι αναπνέει μαζί μου

Άντε κουνουπάκι μου φτάνει το κουτσομπολιό. Καλή χρονιά- γεμάτη με νέο αίμα.

θα της τα πω όλα της Ο.
Χειμερία νάρκη το λέμε τώρα
ουστ

Ανώνυμος είπε...

Ευχές για υγεία και ιστορίες με καλό τέλος..είναι η αφετηρία κάθε πρόποσης(μου).
Χρόνια πολλά σε όλους και κυρίως σε όσους(εξακολουθούν να) κατέχουν την τέχνη να αισθάνονται.
Δ.

Tamara de Lempicka είπε...

μια χαρα μας βλεπω...πανετοιμους για το συγλονιστικό 7αρι...
μα πριν κλεισεις τη βαλιτσα, ελα να μου αφησεις ενα μικρο στολιδι στο δέντρο που δε στολισα φέτος...

candyblue είπε...

@ Ganuma De Linarus: Αν και κάθε σου ενέργεια στο τέλος θα είναι απλώς θερμότητα στο σύμπαν,ελπίζω μέχρι την τελική της κατάσταση να σου έχει προσφέρει ευτυχία.
2007 φιλιά



@ Tamara de Lempicka: Χμμμ όχι μόνο δεν σου στόλισα άλλα σου πήρα και ένα κλαδί
για πάνε δες.
Κακό κορίτσι!

Ανώνυμος είπε...

Μην ξεχνάς ότι οι περισσότερες(σχεδόν όλες) διαδικασίες είναι ΜΗ αντιστρεπτές :)

markos-the-gnostic είπε...

τι ωραίο blue μου να πεθυμούμε πότε πότε τον εαυτό μας...

china girl είπε...

Να ανήκεις σε εσένα και θα σου ανήκει ο κόσμος.

Άβατον είπε...

Δεν δίνω κανένα ραντεβού το 2007 με κανέναν. Ούτε καν με την τύχη μου. Δεν έχω προσδοκίες ή επιθυμίες γιατί δεν θέλω να απογοητευτώ.
Δεν κουβαλώ πλέον κανέναν μέσα μου για άλλους 12 μήνες παρά μόνον τον εαυτό μου.

Κι όλα αυτά τα λέω την στιγμή που το ηχείο του στερεοφωνικού μου, αφυπνίζει τα αυτιά μου σε ένα μήνυμα συνειδητοποίησης...
"Η Ζωή είναι Μεγάλη, μην την κάνεις Καρναβάλι" ;)

candyblue είπε...

@ Ganuma De Linarus:Χαίρομαι που συμφωνούμε άρα....


@ markos-the-gnostic:Δεν είναι θαύμα;;
Καμιά φορά σκέφτομαι πως νομίζουμε ότι είμαστε τόσο σπουδαίοι και είναι τόσα λίγα αυτά που μπορούμε να πούμε τελικά για τον εαυτό μας ...


@ Guilty:Αυτό παίζει...έτσι κι αλλιώς. Αλλά κάποιες φορές ενώ έχω τον κόσμο δεν έχω εμένα...καλώς ήρθες.


@ Άβατον: Ναι, και στο πίσω μέρος του βροχερού μου κρανίου, μια άλλη φωνή πιο σοφή ουρλιάζει, πως η ζωή είναι μικρή για να 'ναι θλιβερή. Εσύ ο ίδιος δίνεις αξία στις στιγμές. Κι εσύ ο ίδιος ορίζεις το βλέμμα που κάνει το ποτήρι μισογεμάτο...Εγώ νομίζω ότι η δίψα είναι αυτή που θα ορίσει το βλέμμα σου.. Όσο πιο πολύ διψάς, τόσο πιο άδειο είναι το ποτήρι. Συμφωνείς;

Από την άλλη πάλι, εγώ θέλω να απογοητευτώ θέλω να περιμένω θέλω να επιθυμώ και να προσδοκώ. Δεν θα αφήσω να μου φύγουν οι καημοί και οι έρωτες για να μην χάσει μέσα μου την λάμψη της η ομορφιά του κόσμου.

Νομίζω ότι κάτι σ' έχει φοβίσει...

Ανώνυμος είπε...

Oι πόλεις αντιγράφονται κι εμείς αντιγραφόμαστε στον επόμενο χρόνο. Κάποτε θα είμαστε κακέκτυπα του πρώτου μας εαυτου, αλλά δε μας πειράζει. Το γιορτινό βούλιαγμα στη δουλειά είναι το πιο σκληρό από πάντα. Καλά που υπάρχουν και οι μουσικές. Thelonius Monk! Τι καλά να ακουγόταν έτσι το κρύο στις άνευρες πόλεις μας.

Καλή χρονιά και λίγη ξεκούραση ακόμα.

weirdo είπε...

(χμ.. προσπαθούσα από νωρίς να αφήσω σχόλιο ανεπιτυχώς, i hope it works now..)

'Βάζω μπροστά σε όλα και όλους που με περιμένουν'.. Και πρώτα-πρώτα στον εαυτό μας, ε;.. Έχει προτεραιότητα..:)
Να έχεις μια πολύ-πολύ γλυκιά χρονιά, καραμελένια μου..

Leon / σουταχαπει είπε...

Κάτω από τα σκεπάσματα,σκουπίζοντας προσεκτικά τα χώματα από το πρόσωπο,μόνοι εκεί που μόνο μόνος μπορεί να είσαι,αναδιφώντας...Από το σχέδιο κάτι περισεύει ,κάτι λείπει κυρίως.Αυτός είμαι εγώ, αυτή είσαι εσύ,και οι άλλοι;Τά σημάδια,τά σημάδια ,όταν φανούν όταν τα δείς,εκεί.
"Ο χρόνος ο εξολοθρευτής είναι κι ο σώστης χρόνος" ,
"Η μόνη ελπίδα, ειδεμή απελπισία
Βρίσκεται στην εκλογή τής πυράς ή της πυράς-
Γιά νά λυτρωθεί απ' τή φωτιά μέ τή φωτιά"
.Φιλιά!

Καπετάνισσα είπε...

Ό,τι φεγγίζει, εκεί, μες στο σκοτάδι που κοιτώ, δε ξέρω αν είναι ο χρόνος, οι εικόνες σου, ή ο λόγος που εδώ γύρω 'στραφταλίζει.

Τον φοβάμαι το χρόνο. Μπαμπούλας. Παλεύω να συμφιλιωθώ μαζί του και κείνος μου ξεγλιστράει γελώντας.

Σα να μου λέει "να, θα φας! Δε θα με πιάσεις! Κοίταξε μόνο να μην έχεις υπόλοιπα σε εμπειρίες φωτεινές, ν' αδιαφορείς πλήρως για μένα και τότε, δικό σου θα με έχεις"!

Ακριβώς αυτό, λέω να σου ευχηθώ.
Καλή χρονιά Candyblue!

Jimmy Bloody Rose είπε...

Χρόνια πολλά CandyBlue και καλή χρονιά!

Ωχ! Αν κατάλαβα καλά από το post σου, το τρέξιμο είναι ατελείωτο!!!
Και το δικό μου, γι'αυτο και έχω χαθεί!Συγγνώμη!

Μάλλον πρέπει να πάρει μπρος ο κόφτης της δουλειάς και να κάνουμε ένα break!

Μακριά από την Αθήνα!
Όσο πιο μακριά, τόσο καλύτερα!

Κι αν αποκλειστούμε κι από τα χιόνια και δεν μπρορούμε να επιστρέψουμε στη γκρίζα μιζέρια της καθημερινότητας, τότε θα 'ναι ΤΕΛΕΙΑ!!!

Καλή χρονιά σε όλους τους "Άφωνους"
φίλους σου!

Jimmy Bloody Rose είπε...

Υ.Γ. Έχω ένα αποθυμένο που και φέτος αποθυμένο έμεινε!

Να κάνω χριστουγεννιάτικες διακοπές αποκλεισμένος από τα χιόνια, σε ένα καταφύγιο με το τζάκι να καίει ασταμάτητα, κι εγώ να φτιάχνω ρακόμελα για την παρέα!

Ρε γαμώτο, και φέτος αποθυμένο έμεινε κι αν δεν αλλάξω επάγγελμα, μάλλον αποθυμένο θα μείνει!
Τα νεύρα μου!

nosyparker είπε...

Σου εύχομαι το 2007 να είναι τόσο "μπλε" όσο εσύ το θέλεις ;-)

Agobooks είπε...

Πολες ευχες για καλη χρονια!

Ανώνυμος είπε...

Καλή χρονιά candy! Σαν και αυτήν που φεύγει και ακόμα καλύτερη, απο δημιουργικής απόψεως...

Ecumene είπε...

Καλο αναρχομπλέ 2007

:))))

I.P.Potis είπε...

Καλή χρονιά. Αληθινή.

Να έχεις υγεία και να μη σταματάς να δημιουργείς.

candyblue είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ πολύ έναν-έναν και όλους ξεχωριστά.
Εύχομαι η νέα χρονιά να μας βρει ή μάλλον να μας κάνει πιο ενωμένους και πιο δυνατούς σε όλους τους τομείς της ζωής μας
Να ανήκουμε εκεί που άλλοι δεν τολμούν να επιθυμήσουν.
Οτι καλύτερο εύχομαι και γω,σε σας τους άφωνους φίλους μου(που λέει και jimmy)και να τολμήσω να πω οτι σας έχω αγαπήσει;

Ε ναι λοιπόν, το τολμώ
Μακάρι να καταφέρω να σας γνωρίσω τη νέα χρονιά


Καλημέρα από το όμορφο και ηλιόλουστο Λέχαιο.

homelessMontresor είπε...

Δεν το βλέπω και πολύ ναυαγισμένο τον παράδεισο σου πάντως!
Καλή χρονιά!!

melomenos είπε...

"Σύντομο το πανηγύρι της ζωής"
όπως λες στο post σου,
άλλη μια χρονιά ξεκινάει κι ας πιστέψουμε επιτέλους στην φλόγα της αγάπης που υπάρχει μέσα μας!
Candyblue σου εύχομαι κανένας να μην σε ξεκρεμάσει απο το χριστουγεννιάτικο δέντρο της ψυχής του στο τέλος των εορτών, είσαι στολίδι!
πάντα με χαμόγελα
στην πιο ζεστή σου χρονιά!

candyblue είπε...

@ homelessMontresor:Καθόλου ίσα-ίσα. Απλά κατέβασα δύο σφηνάκια ποίησης και άφησα τον εαυτό μου να αυτοσχεδιάσει
Τώρα που σου γράφω είμαι στην κορυφή του ναυαγισμένου παραδείσου,τα νερά υποφέρουν από την γέννηση τους. Όλα τώρα μόλις ξεκινάνε. Τώρα δημιουργήθηκαν.
2007 μ.χ
Τα σύννεφα τρέχουν να προλάβουν τις εικόνες που έχω μέσα μου,όλη η γη αναπνέει μαζί με τον γαλάζιο μου βυθό. Έχω ένα γυάλινο μάτι και ένα μεγάλο κιάλι. Αγναντεύω τα μαλλιά του 2007 που λαμποκοπάνε κάτω από τον Ήλιο του Γενάρη
Τεράστιο χαμόγελο-μοιάζει με λευκά πανιά απλωμένα στην σειρά
Σε βλέπω,όλους σας βλέπω. Περιμένω τα δικά σας βήματα και τα δικά σας χαμόγελα.
Καλή χρονιά
Πιο δυνατή από κάθε άλλη.



@ melomenos: Ακόμα και τα στολίδια χρειάζονται κάποιον να επιβεβαιώσει την οποιαδήποτε ομορφιά τους
Να σε ευχαριστήσω για την ειλικρίνεια των σκέψεων σου
και για το γλυκό σου κλείσιμο
Ότι μα ότι επιθυμείς στην πόρτα του σπιτιού σου
2007 και έπειτα....