Τρίτη, Δεκεμβρίου 19, 2006

ΣκΟύΡο ΜπΛε. ΣχΕδΟν ΜαΥρΟ.


Ο ουρανός το λυκόφως είναι μαγευτικός. Μπλε μπουγάδα. Τα σύννεφα μοιάζουν σαν δαχτυλίδια καπνού από περαστικό τσιγάρο .Πάμε πάλι. Ο ουρανός σαν ξεπλυμένο blue jean. Τα σύννεφα συνεχώς αλλάζουν. Έχουν πάρει φωτιά καθώς η δύση του ήλιου καίει πρόστυχα την μήτρα του ουρανού…Σύννεφα παγόδες,σύννεφα αραχνοΰφαντα σαν χλαμύδες Αρχαίων Ελλήνων πεταμένες με χάρη. Σαν εξαϋλωμένα πλάσματα,φτιαγμένα λες από αφρό ξυρίσματος. Επίπεδες μέρες,ο δρόμος μακρύς σαν τεράστιο γκρι καλσόν με άσπρες ραφές. Τα φώτα της πόλης ανάβουν. Υγρασία και ομίχλη. Το φεγγάρι εξ αιτίας τους φοράει φωτοστέφανο. Άγιο φεγγάρι. Ραντεβού στον οδοντίατρο. Άλλο ένα σφράγισμα. Ψηλαφίζω με την άκρη της γλώσσας μου τα παλιά σφραγίσματα που κοιμούνται κάτω από θύμησες ξυλοκαίνης. Αγγίζω τα καινούργια τους χαλάσματα,μετράω ξανά και ξανά πόσα είναι. Η γεωγραφία του στόματος μου υπάρχει χάρη στα παλιά σφραγίσματα, που βρίσκονται ξαπλωμένα στα συγκεκριμένα δόντια και στην άχαρη σειρά αυτών. Υπάρχει, όπως εκείνος ο παλιός ουρανός του ’80 από πάνω μας,στην μικρή εκείνη φωτογραφία, που είμαστε αγκαλιασμένα κάτω από την γνωστή μας λεύκα...
Μουδιασμένη,και με ένα νέο σφράγισμα, επιστρέφω πάνω στην μηχανή. Τον κρατάω και φωνάζω στο αυτί του. Ο αέρας παίρνει τα λόγια μου. Ο πίσω οδηγός τα ακούει και χαμογελάει. Θα ήθελα και γω να το κάνω, αλλά με τόσο στραβό μάγουλο δεν μπορώ. Περνάμε κάτω από αστέρια πεσμένα σε κολόνες της Δ.Ε.Η., αυτοκίνητα γεμάτα υγρασία πάνω στα καπό τους,σπίτια με λαμπιόνια στα κάγκελα των μπαλκονιών-σπίτια καράβια,Αι -βασιλίδες που ανεβαίνουν στις βεράντες, από μια κοντή φωτισμένη σκάλα,χιονάνθρωποι φωτισμένοι σαν πινακίδες βενζινάδικου. Βενζινάδικα και φαρμακεία που διανυκτερεύουν. Μαγαζιά γεμάτα κόσμο, βιτρίνες στολισμένες. Ωραία βραδινά φορέματα και ζηλεμένες κούκλες.
Λένε ότι είναι Δεκέμβρης αλλά δεν πιστεύω λέξη. Είναι νύχτα πρώιμης άνοιξης. Πάνω στην μηχανή καταπίνω το περιεχόμενο όλων αυτών των μικρών θαυμάτων και η μύτη μου κοκκινίζει. Το κασκόλ σαν σκισμένη σημαία νευριάζει με τον αέρα που το ξεσηκώνει. Τα σύννεφα δεν φαίνονται πια. Όλα είναι σκούρο μπλε,σχεδόν μαύρο. Το αγόρι μπροστά μου είναι μπλε,το χαμόγελο μου μπλε,ο τρόπος που σκέφτομαι μπλε,τα ρούχα μου μπλε. Οι μύθοι της πόλης μπλε. Σκούρο μπλε. Σχεδόν μαύρο. Το μυαλό μου μελανιασμένο από τις σκέψεις έγινε και αυτό μπλε,σαν τα παγωμένα χέρια μου. Το χρώμα αυτό συμβαδίζει με τα μονοπάτια του νου και της ψυχής,λοιδορεί την εξουσία του ματιού σαν πέσει η νύχτα, παροτρύνει να εξιχνιάσουμε ότι είμαστε. Συγκατοικούμε με αυτό. Όταν φτάνουμε σπίτι η νύχτα έχει αρχίσει και φωσφορίζει στο βάθος. Συνεχίζω να ψηλαφίζω το νέο σφράγισμα με την άκρη της γλώσσας μου. Ο Λ. με κοιτάει και γελάει,κάτι παιδιά τσιρίζουν πιο κάτω,μυρωδιά απορρυπαντικού και καβουρδισμένου αμύγδαλου. Οι κατηφόρες της πρωτοχρονιάς υπερθεματίζουν και μια κοιμισμένη άνοιξη με τσιγκλάει, θέλοντας, να βγει από μέσα μου. Κλείνω την πόρτα στα χειμερινά έναστρα χιλιόμετρα και συνηγορώ με το μούδιασμα της στοματικής κοιλότητας. Όλα τακτοποιημένα γύρω μου. Σκούρο μπλε. Σχεδόν μαύρο.

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

έτσι είναι για μένα κάθε μέρα ο ουρανός...Είναι βλέπεις η ώρα που σχολάω. Μπλε. Μέχρι να φτάσω σπίτι μου γίνεται σκούρος μπλε,σχεδόν μαύρος.
Η αίσθηση πάνω στην μηχανή μετά τον οδοντίατρο όμως,σου δίνει μια φοβερή αίσθηση ελευθερίας και ανυπακοής. Όταν η ταλαιπωρία έχει τελειώσει και έχεις αποδεσμευτεί.
Βέβαια όλα αυτά με την προϋπόθεση να οδηγεί κάποιος άλλος και όχι εσύ

(βήχω διακριτικά,candy μου)
Καλημέρα...και έχει μια μέρα έξω και έναν ουρανό, να το πιεις στον ποτήρι.!

Lupa είπε...

Το μπλε είναι χρώμα μαγικό.. That's why they call them "the blues" honey!

Ανώνυμος είπε...

Ελα ρε εγώ μετά τον οδοντίατρο θα είχα πάθει υστερία. Εσύ πάλι μπλε; Πάλι καλά που το είδες...

markos-the-gnostic είπε...

έχεις δίκιο blue μου, για την ακρίβεια dark blue μου, αυτός δεν είναι δεκέμβρης, είναι η άνοιξη που ήρθε ανεπάντεχα νωρίς...

Alkyoni είπε...

Κλείνω την πόρτα στα χειμερινά έναστρα χιλιόμετρα και συνηγορώ με το μούδιασμα της στοματικής κοιλότητας. Όλα τακτοποιημένα γύρω μου. Σκούρο μπλε. Σχεδόν μαύρο...
Εδώ τα λες όλα
σε φιλώ

nosyparker είπε...

Με ταξίδεψες, ήμουν εκεί, στ' ορκίζομαι.

guerrero762 είπε...

Aμα σας χαλαει ο οδοντριατρος τι πατε;
Τελος παντων σε ποιον πηγαινετε να παω και εγω να την ακουσω ετσι;

Ω!(ηλιθιο επιφωνημα θαυμασμου)
Τι βλεπω,μια κορασις εκ της πολεως μου.
Ωραια η φωτο διδα αλκυονι,ακομα και εαν ειναι παραπλανητικη και εσεις εισθε
α-ανδρας με μυστακα
β-trans
γ-πειραιωτισα οπαδος του γαυρου.

homelessMontresor είπε...

Υπέροχες εικόνες!
Σε κάνουν να θες να πηγαίνεις συχνότερα στον οδοντίατρο!!!

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Τι έγιεν βρε. Σου είπαμε ότι ανοιχτόχρωμιασες και βάλθηκε να αποδείξεις πως είσια αγύριστο κεφάλι!!

Θέλει η ζωή μας αλλαγές...

candyblue είπε...

@lolipop: έτσι... έτσι....
Δηλαδή τώρα τι να πω φαντάσου να μην ήσουνα και φίλη μου..

Φιλιά πολλά!





@ Lupa: Και όχι μόνο. Καλώς μου ήρθες
Μέσα από το μπλε.




@ Το τρίτο πνεύμα: Δεν είμαστε το ίδιο. Πάντα το βλέπω και είναι τόσο όμορφο!





@ markos-the-gnostic: Μα όλος ο κόσμος το λέει. Αν και σήμερα χειμώνιασε αρκετά. Το βράδυ θα πέσει λένε το πρώτο χιόνι στην Πάρνηθα. Άντε να δούμε!




@ Alkyoni: Και συ τα νοιώθεις, όπως είναι και το επιθυμητό. Φιλιά και από μένα




@ nosyparker: Ναι, το πιστεύω. Εκεί ήσουνα.



@ guerrero762: Σου πέφτει μακριά, αλλά αν και όποτε θελήσεις σου λέω
Όχι και μας χαλάει ο οδοντίατρος, ίσα, ίσα το αντίθετο μας κάνει.
Ιδίως μετά με μουδιασμένη μούρη να καταπίνεις παγωμένα χιλιόμετρα στην παλιά bmw!!!!!!!!!





@ homelessMontresor: Ε, όχι δα! Συχνότερα στον οδοντίατρο…τουλάχιστον εγώ κάθε 3 και λίγο εκεί είμαι
;)




@ VITA MI BAROUAK: Αλλαγές πολλές, όσες θες. Αλλά να μην τα λέμε όλα, φόρα πατρίδα.
Αυτό το μπλε είναι το δικό μου μπλε, πως να ξεφύγω από αυτό?
Είναι καλό μπλε, αν το μπλε του ουρανού το χάραμα...
Με πιάνεις;;

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Ο ουρανος παντα ηταν θολος...

harlequinpan είπε...

Happy new year!! Candyblue

candyblue είπε...

@ ΠΡΕΖΑ TV: Όχι,υπήρχαν πάντα εκείνα τα ξέφωτα του μπλε.




@ harlequinpan: Happy new year too!!
What ever you wish it may always comes behind you and chasing you.

Ανώνυμος είπε...

Πάντα σκουραίνουν τα χρώματα τέτοιες μέρες. Οι πιο μεγάλες νύχτες του χρόνου και με γεύση οδοντιατρικό γαρύφαλλο;
Έχεις δίκιο. Είναι too much.

φιλιά & καλά Χριστούγεννα

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδη ο οδοντιατρος σου προσφερει δυο καλα, και σου προσεχει το γλυκο χαμογελακι και σε εμπνεει! Καλα Χριστουγεννα Candyblue, bright blue! Φιλια στον συμβιο και μην ξεχασετε να παρετε το γατακι μεσα αν κανει πολυ κρυο!

Ανώνυμος είπε...

όλα καλά και όλα ωραία και συ ‘σουν με το μπλε παρέα...
Πόσα δοντάκια σφραγίσαμε σήμερα...?

Ακούω τα πολύ όμορφα χριστουγεννιάτικα κομματάκια που μου έγραψες. Θα τα πάρω μαζί,σαν ζεστά ψωμάκια, στο ταξιδάκι που θα κάνω.
Καλά να περάσετε
καλές γιορτές


Για ότι δεν πρόλαβες για ότι τελειώνει
για ότι ξεκινάει
για ότι θεωρείς δικό σου για ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί
για οτι...

candyblue είπε...

@ dr.Uqbar + Pink Panther: Τα καλύτερα και τα πιο υγιή αποσπάσματα του 2007 να καθιζήσουν στις αγκαλιές σας.
Σας αγαπάμε πολύ, πολύ.


@ κοινωφελής κώνωψ: Αγάπη, αγάπη, αγάπη με το τσουβάλι και μόνο.
Κουνουπάκι, ευτυχισμένα στραγγίγματα

Ανώνυμος είπε...

azuloscurocasinegro

candyblue είπε...

@ lyk83: ceci exactement