Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006

ThE dAy AfTeR tOmOrRoW


Μετά από ένα πολύβουο Σαββατοκύριακο γεμάτο κραιπάλη και ανθρώπινη επαφή, αποβίβασα τον εαυτό μου στο λιμάνι της Δευτέρας.Ξημέρωμα πια. Έκατσα στον μεγάλο καναπέ, επιτέλους μόνη, και πήρα να ξεφυλλίζω με μεγάλη περιέργεια τις παλιές εφημερίδες του φίλου μου. Ατάκτως σκορπισμένοι στο κίτρινο χαρτί, τίτλοι που έκαναν το γύρω του ξενυχτισμένου, πλην όμως ξεβαμμένου μου ματιού.
Μια περίεργη χρονομηχανή παρκαρισμένη στον πορτοκαλί τοίχο του σαλονιού ζέσταινε τους κινητήρες της. Μπήκα στην πρώτη θέση...
*Ανοίγει ο δρόμος ρυθμίσεως του Βιετναμικού. *Ολυμπιακοί αγώνες μονάχου. * Χάσαμε το μετάλλιο,πικρή μέρα για τον ελληνικό στίβο. Δεν έτρεξε τελικά ο Παπαγεωργόπουλος. Ο Τζωρτζής στα τελικά. *Συνθετικό κρέας μέχρι το έτος 1980(προερχόμενο από φυτικές πρωτεΐνες).*Συλλήψεις οπαδών του Περόν. *Μασσαλία: Πρωτεύουσα του εμπορίου Ηρωίνης. *Μονοτάξιος επαγγελματική σχολή Λογιστών «Ο Πυρσός». *Νέο άνοιγμα του Σαντάτ προς τις Δυτικές χώρες. *Αιφνιδιαστική επιθεώρηση στην κεντρική αγορά Ρέντη από το κ. Παττακό,έμπορος διέθετε ακατάλληλο κρέας. *Απαγορεύονται προσλήψεις θυρωρών με ανταλλάγματα χρηματικά η άλλα προς τον κατασκευαστή,διαχειριστή ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. *Το 1974 θα αρχίσει η κατασκευή του Μετρό,αυτό δήλωσε χτες ο υπουργός μεταφορών ναυτιλίας-επικοινωνιών, Εμμ.Φθενάκης (τι φενάκις). * Όπως στα φιλμς «Ακροβάτης» ο διαρρήκτης του χρυσοχοείου,κατέβηκε με σχοινί στο φωταγωγό. *Αυτοκτόνησε νέα τα μεσάνυχτα με χάπια στο σπίτι της επί της οδού Πατησίων 88, η υπάλληλος του ΟΤΕ, Α. Κυριακίδου ετών 25,από την Καβάλα. Έπασχε από μελαγχολία. *Ο καιρός σήμερα 32 βαθμοί* «Το Λάθος» στην οθόνη. Ο Γερμανός σκηνοθέτης Φλάισμαν ετοιμάζει την κιν/κη μεταφορά του Μυθιστορήματος του Σαμαράκη (του Κώστα Πάρλα).*Το Βοξ έπαιζε «Η κόρη του Ράιαν»,Το Ριβιέρα «7 χρόνια γάμου»Το Έλενα «Υπόθεσις Τόμας Καούν».*Το Θέατρο Βέμπο ανέβαζε «Οι εραστές του ονείρου». *Στην τηλεόραση η Ε.Ι.Ρ.Τ στις 1:30 "Σκίπυ" και η ΥΕ.ΝΕ.Δ ΣΤΙς 10:30 είχε «επικίνδυνες αποστολές».

Σηκώνω τα μάτια μου στον τοίχο,σκέφτομαι πως θα ήταν οι γονείς μου ριγμένοι στο τότε. Σχεδόν συνομήλικοι με μένα τώρα,όμορφοι, δυνατοί με τα λίγα τους,γεμάτοι όνειρα και μέλλον με γεύση αλλαγής και επερχόμενης δημοκρατίας. Στο βάθος οι ιαχές του Πολυτεχνείου πρόβαραν τα φωνήεντα τους.
Ανοίγω την τηλεόραση που, «γεννά είδωλα και τα ξεσκίζει».Πέφτω επάνω σε μια άθλια ταινία,κάνω ζάπινγκ. Πολλές άθλιες ταινίες. Θα έχει φωλιά κάπου εδώ κοντά, σκέφτομαι. Την κλείνω και πάω στο υπνοδωμάτιο. Εκεί βρίσκω την Αννούλα ξαπλωμένη μπρούμυτα στα παλιά σεντόνια του πρώτου μου Πατρικού σπιτιού,κάπου στο Κουκάκι. Ξαπλώνω απαλά δίπλα της και την κοιτώ. Δεν μιλάω,δεν σκέφτομαι τίποτα. Κλείνω το φως και τα μάτια,ακούω τα κλειδιά του Μορφέα. Αποκοιμιέμαι με αναμμένη την οθόνη των ονείρων μου που θα σβήσει η νέα ημέρα. Η πρώτη της υπόλοιπης ζωής μου. Καλή μας εβδομάδα.

30 σχόλια:

Jimmy Bloody Rose είπε...

Ποιο "Σκιπυ"; Αυτό με το καγκουρό που έβλεπα αρχές δεκαετίας '90 από το SKY ONE;
Το "Χριστός Ξανασταυρώνεται" το 'χε, ή είναι πιο αργότερα;
Δεν ξέρω!Ήμουν αγέννητος τότε!
lol

Πάντως ΜΗΝ διανοηθείς ΠΟΤΕ να πάψεις να γράφεις!
Συνέχισε...

Jimmy Bloody Rose είπε...

Υ.Γ. Σκοτεινές εποχές που ευτυχώς πέρασαν!
Αν και ίσως σήμερα είναι πιο συγκαλυμμένα τα πράγματα και πιο ύπουλα!
Jimmy Bloody Rose
Κορυδαλλός

Ο Καλος Λυκος είπε...

...and nothing else matters...

Seven Film Gallery είπε...

τα μελαγχολικα σου ειναι τα καλυτερα. καλη βδομαδα...

Nyktipolos είπε...

Candy, καλή εβδομάδα να έχουμε. Τι περίεργο που ανέβασες αυτό το ποστ κι εγώ έχω ανεβάσει ένα για κείνες τις εποχές εμπνευσμένο από ένα σχόλιο μου στο ποστ σου για το "παγκάκι"... Κάτι όμορφες και περίεργες συμπτώσεις ρε κάντυ...

candyblue είπε...

@Jimmy Bloody Rose:Νομίζω πως ναι...δεν το πρόλαβα ούτε εγώ βλέπεις...μόλις έσκαγα μύτη.
Σκοτεινές εποχές ναι,μα γεμάτες αγάπη
Γεμάτες ανθρώπους,γεμάτες συναισθήματα και χαμόγελα που δύσκολα δοκιμάζεις πια.

όσο πάμε στα βάθη του αιώνα τόσο πιο πολύ χανόμαστε στα μαύρα στενά τοιχεία του,και μετά να,ένα ξέφωτο....

Θα ήθελα να γράφω για πάντα
Είναι το ίδιο με αυτό που λένε "θα ήθελα να ζήσω για πάντα"
Αλλά ξέρεις πάντα τι γίνεται...έτσι δεν είναι?



@ Ο Καλος Λυκος:έτσι είναι αν έτσι νομίζουμε.
Έτσι νομίζουμε;


@ Seven Film Gallery:Σε ευχαριστώ που τιμάς και ευδαιμονίζεσαι με την μελαγχολία μου.
Είναι ακίνδυνη
Εξωτερικά είμαι ένας λαμπερός άνθρωπος που συνεχώς χαμογελάει
Η μελαγχολία είναι η πύκνωση που έχω μέσα μου
Το τεράστιο αντίσωμα που διατηρεί εξωτερικά το χαμόγελο


@ Nyktipolos:έλειπες από τις γενέθλιες ευχές εσύ η όχι?

Κάτι όμορφες και περίεργες συμπτώσεις συνδέουν όλους εμάς με τα αόρατα γρανάζια του κόσμου...

Nyktipolos είπε...

Αποφεύγω τις γενέθλιες ευχές καλή μου... Ποτέ δεν ξέρω τι να πω!

markos-the-gnostic είπε...

τι περίεργη εποχή και πώς φαίνονται απτα μάτια ενός παιδιού...

Ανώνυμος είπε...

Εγώ νομίζω, candy, πως διαβάζοντας αυτές τις εφημερίδες θα έπρεπε να συνειδητοποιήσεις και τη μακρά προσωπική διαδρομή που έκανες στο χρόνο. Πως όλα αυτά σου φαίνονται μακρινά επειδή εσύ τράβηξες το δρόμο και απομακρύνθηκες. Αυτά ακόμα εκεί είναι, στάσιμα, σαν τη νιότη των γονιών σου. Οπως και στο μέλλον, μακρινό ή κοντινό, όταν ξαναγυρίσεις σε αυτές τις σελίδες όπου δέχεσαι εύσημα και αποθεωτικά σχόλια, να ξέρεις ότι αυτά θα είναι εδώ, εσύ θα έχεις τραβήξει πιο πέρα.
Θέλω επίσης να σημειώσω ότι εσχάτως με εκνευρίζεις γιατί δεν βρίσκω κάτι να σου προσάψω υπό την ιδιότητα του πνεύματος αντιλογίας. Φρονώ δε πως τείνεις να γίνεις διάφανη για τους αδαείς, αλλά θα πρόκειται για εικόνα μαγική, γενναιόδωρη σε πλάνη. Εις το επανειδείν

candyblue είπε...

@lld: Μαζεύω κόσμο στη χρονομηχανή. Αυτή τη φορά θα πάρω και γκρουπάκι μαζί μου!
Να δούνε κι άλλοι αυτά που βλέπω εγώ.
Εσύ θα είσαι δίπλα μου,κολλητά, να μου κρατάς το χέρι.
Αν θες φέρε και το ξεβράκωτο μαζί. Μπουρί να μας χρειαστεί στις μεγάλες λεωφόρους της Δύσης.


@ markos-the-gnostic:Περίεργη εποχή όντως.
Από τα μάτια ενός μεγάλου θες να πεις. Τώρα τα βλέπω έτσι…τότε δεν τα είχα μυρίσει καν.
Οι εφημερίδες αυτές είναι οι εφημερίδες της ημερομηνίας που εγώ γεννήθηκα,άρα δεν πρόλαβα να δω αυτή την εποχή. Και αυτό είναι με τράβηξε να γράψω αυτό το ποστ.

@ τρίτο πνεύμα: έχεις απόλυτο δίκαιο αυτή τη φορά.
Δεν έχω τίποτα να πω,
έχεις απόλυτο δίκαιο
Και αυτό είναι που με σοκάρει τόσο.
Χαιρετισμούς στη νύφη,και στο χοντρό.

drskafidas είπε...

edw ola einai dwrean!!

Old Boy είπε...

«Στο βάθος οι ιαχές του Πολυτεχνείου πρόβαραν τα φωνήεντα τους».
Πολύ όμορφο.

markos-the-gnostic είπε...

παιδί εννοούσα εμένα που ήμουν τότε

Καπετάνισσα είπε...

Candyblue, αγαπημένη!
Αγκαλιές από ευχές.
Για τα καλύτερα που είναι στο δρόμο.
Για τη λησμονιά, που σκούπισε πρωτοσέλιδα.
Για το χθές, που έρχεται χαιρέκακα γιγαντωμένο.
Για το αύριο, που θα κλέψει δόξα απ' το τώρα.

Ταξίδια (στη) ψυχή μου...

Ecumene είπε...

Xρονια πολλ@
εστω και καθυστερημένα...

Καλη συνεχεια στα όνειροκολάζ...
κρατα γερα τη χρονομηχανη σου...

:)

candyblue είπε...

@ Ergo te Lina:Είπα και γω,το καταργήσαμε το στέκι μας εδω μέσα;

Θα έρθεις και συ στη χρονομηχανή μου;

@ Καπετάνισσα:Χμμμ..αγκαλιές ε?
Πανέμορφη καρτούλα...μπλε σκούρο...τα λουλούδια επάνω της σαν τα λουλούδια που ζωγράφιζα παιδί.
Ταξίδι μέσα από το μπλε έξω στο μπλε,εκείνο της ψυχής όταν σωπαίνει.

@ dr.Uqbar:Θα τις κόψω σε μικρά κομμάτια,θα τις μασήσω αργά,και μετά θα τις καταπιώ.Από κει και έπειτα όλες οι λέξεις θα πάρουν το δρόμο τους.
Όσο για τις καρδιές σας...εδώ.Εγώ
Γιατρός με μπλε σκουφί και μπλε ποδιά,μεγάλη βελόνα,και χοντρή κλωστή.


Με σκλαβώνεις.Πάντα.

@ Old Boy: Ναι το ήξερα αυτό,ήμουνα σίγουρη ότι θα σου άρεσε.Αναπνέεις καλά εδώ μέσα;


@ drskafidas:Και δε χαίρεσαι;

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

κάποια στιγμή η σχέση μας με τον χρόνο αλλάζει αρα η σχέση και με αυτό που κάθε μέρα το λέμε ζωή. αφού τίποτα δεν είναι αδιαπραγμάτευτο ας το διαπραγματευτουμε σκληρά.
πω πω . είχα χαλαρωσει και σοβαρεύτηκα πάλι. φτου.

Ο Καλος Λυκος είπε...

...να σιυ πώ άλλη στιγμή;...

Μαρκησία του Ο. είπε...

"*Αυτοκτόνησε νέα τα μεσάνυχτα με χάπια στο σπίτι της επί της οδού Πατησίων 88, η υπάλληλος του ΟΤΕ, Α. Κυριακίδου ετών 25,από την Καβάλα. Έπασχε από μελαγχολία. *Ο καιρός σήμερα 32 βαθμοί*"

Πειράζει που αυτές οι δύο ειδήσεις, έτσι βαλμένες η μία δίπλα στην άλλη, με συνάρπασαν; Ποιά ήταν αυτή η κοπέλα; Τι απέγινε το σπίτι της;

Με κάτι τέτοια έγραφε τραγούδια η Λένα.

Και πολλές ευχές για τα γενέθλιά σου, γλυκό κορίτσι.

alex είπε...

Ταραταρα ταααατααατα
ταραταρα ταααατααατα.10.οο η ώρα Κυριακή.Αθλητική Κυριακή.Σήμαινε, πήγαινε για ύπνο χωρίς πολλά λόγια και μύριζε Δευτερίλα και αδιαβασιά.

mortaki είπε...

Είδες που ξανασυντήθηκαμε πάλι γλυκιά εορτάζουσα? :)
Καλημερανεαεβδομαδα!
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο Αννιώ.
"This is the first day of the rest of your life" ...με τη χαρακτηριστική φωνή του Molko...

mortaki είπε...

Τεχνικά προβλήματα.
Έχει και δόρι.

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Τα κλειδιά του Μορφέα κουνιούνται ακόμα στην πόρτα σου. Πολύ θα ήθελα να μάθω τι είδες στα όνειρα σου...

candyblue είπε...

@ VITA MI BAROUAK: Είδα ότι ήμουν ο Βασιλιάς Σαύρας και δεν μπορούσε κανείς να με πιστέψει πια. Τότε μπήκα λυπημένος στο αυτοκίνητο μου και την ώρα που έβαζα μπροστά την μηχανή πρόσεξα στη θέση του συνοδηγού μια παλάμη που κρατούσε ένα περίστροφο. Κομμένη
παλάμη. Για μια στιγμή σκέφτηκα να σκοτώσω τον Βασιλιά Σαύρα,αλλά δεν το έκανα. Αντ’ αυτού, έβγαλα το παπούτσι μου και σκότωσα την παλάμη που κράταγε το περίστροφο.


@ mortaki: I see you've found my underground
Help yourself to guns and ammo
Nothing here has ever seen the light of day
I leave it in my head!

*(Ναι είδα και το δόρυ .Η μύτη του καμωμένη από γρίφους σήμερα).



@ alex:Μα τι αδιαβασιά όμως...και αυτή η αρρώστια με το όνομα Κυριακίτιδα,την θυμάσαι;
Οξεία μορφή της οποίας ήταν η Κυριακοαπογευματίτιδα.



@ Μαρκησία του Ο: Με κάτι τέτοια γράφω και γω αυτά τα ποστ που εσύ διαβάζεις.

Για την κοπέλα και γω το ίδιο αναρωτήθηκα...το ίδιο ακριβώς. Μου πέρασε μάλιστα απο το μυαλό να κατέβω, στο 88 της Πατησίων, να δω τι υπάρχει σήμερα. Κι αν υπάρχεικάτι σε σχέση με το τότε, να ρωτήσω και να μάθω για αυτήν...για αυτό το κορίτσι που δεν το λέγαν candyblue αλλά ήταν τόσο blue που πήρε μια ντουζίνα χάπια.

*Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές πρασινομάτα του Ο.



@ thripas: Κακούργε...μετεμψύχωση του Παττακού!

P.S:Δεν έχω ρυτίδες…τι σκας?
κάποτε θα αποκτήσω,πάντως πιο μετά από σένα. Παττακέ.



@ Ο Καλος Λυκος: Κάθε στιγμή,είναι στιγμή milko!



@ padrazo: Κάποια στιγμή ο χρόνος αλλάζει σε σχέση με μας.
Μας φέρεται πρόστυχα,μόνο και μόνο επειδή του κλέβουμε νούμερα από την ταρίφα του…Είμαι έτοιμη για την διαπραγμάτευση, αν και όπως θα ξέρεις ,
δε θα συμφιλιωθώ ποτέ με το χρόνο. Ακόμα δεν του έχω δώσει το χέρι μου,και αυτός συνεχίζει και περιμένει,καπνίζοντας έξω στο μπαλκόνι. Ακόμα δεν του έχω προσφέρει ούτε νερό.

bereniki είπε...

m'aresei na diabazw ta post sou meshmeri. otan e3w exei zesti kai ta panta einai upnotismena-ki egw entelws sugkentrwmeni stis le3eis sou. den tis diabazw aplws. tis "blepw".
kalo apogeuma :)

Unknown είπε...

Αυτή η αποβίβαση του εαυτού σου
την Δευτέρα, είναι μοναδική

να είσαι καλά πάντα μα πάντα καλά
με τα όμορφά σου.

εδώ που είμαι, για μένα τώρα,
δεν υπάρχει χρόνος
τον έχω στοπαρει
τον έχω στα φρένα

ας τον να περιμένει

να είσαι πάντα καλά
σου στέλνω ανάσα ακόμη
καλοκαιρινή

καλό σου βράδυ

candyblue είπε...

@ Sailor:ανάσα ακόμη καλοκαιρινή.Λίγη ακόμα.Εισπνοή, εκπνοή.Αλμύρα.Εισπνοή, εκπνοή.Ιώδιο.Εισπνοή, εκπνοή.Χαλασμένα φύκια.
Λίγη ακόμα,ανάσα καλοκαιρινή...εισπνοή,εκπνοή.

Καληνύχτα.


@ bereniki:Μμμμμ...Πολύ όμορφη εικόνα.Ατμοσφαιρική,προσωπική,
ιδιαίτερη.Σχεδόν ερωτική.

Μου αρέσει ο τρόπος που με διαβάζεις.

bereniki είπε...

:)
wraia.. giati den uparxei periptwsi na stamathsw na to kanw :P
kalo apogeuma! :)

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

Πατάω, για δεν πατάω?
στο λιμάνι της Δευτέρας ντε!!!

ότι αποβιβάστηκα αποβιβάστηκα πάντως...κάπου... πού? προς στιγμήν νόμισα πως ο καταπέλτης του Ε/Γ "Κυριακή" με έβγαλε κάτι λίγα χρόνια πιο πίσω... ευτυχώς δεν είχα πατήσει ακόμα το πόδι μου στην Δευτέρα... Ευτυχώς?

candyblue είπε...

@ αλαφροίσκιωτος:Για μένα ευτυχώς,εσύ πως νοιώθεις..


@ bereniki: Do it baby!