ThE dAy AfTeR tOmOrRoW

Μετά από ένα πολύβουο Σαββατοκύριακο γεμάτο κραιπάλη και ανθρώπινη επαφή, αποβίβασα τον εαυτό μου στο λιμάνι της Δευτέρας.Ξημέρωμα πια. Έκατσα στον μεγάλο καναπέ, επιτέλους μόνη, και πήρα να ξεφυλλίζω με μεγάλη περιέργεια τις παλιές εφημερίδες του φίλου μου. Ατάκτως σκορπισμένοι στο κίτρινο χαρτί, τίτλοι που έκαναν το γύρω του ξενυχτισμένου, πλην όμως ξεβαμμένου μου ματιού.
Μια περίεργη χρονομηχανή παρκαρισμένη στον πορτοκαλί τοίχο του σαλονιού ζέσταινε τους κινητήρες της. Μπήκα στην πρώτη θέση... *Ανοίγει ο δρόμος ρυθμίσεως του Βιετναμικού. *Ολυμπιακοί αγώνες μονάχου. * Χάσαμε το μετάλλιο,πικρή μέρα για τον ελληνικό στίβο. Δεν έτρεξε τελικά ο Παπαγεωργόπουλος. Ο Τζωρτζής στα τελικά. *Συνθετικό κρέας μέχρι το έτος 1980(προερχόμενο από φυτικές πρωτεΐνες).*Συλλήψεις οπαδών του Περόν. *Μασσαλία: Πρωτεύουσα του εμπορίου Ηρωίνης. *Μονοτάξιος επαγγελματική σχολή Λογιστών «Ο Πυρσός». *Νέο άνοιγμα του Σαντάτ προς τις Δυτικές χώρες. *Αιφνιδιαστική επιθεώρηση στην κεντρική αγορά Ρέντη από το κ. Παττακό,έμπορος διέθετε ακατάλληλο κρέας. *Απαγορεύονται προσλήψεις θυρωρών με ανταλλάγματα χρηματικά η άλλα προς τον κατασκευαστή,διαχειριστή ή οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο. *Το 1974 θα αρχίσει η κατασκευή του Μετρό,αυτό δήλωσε χτες ο υπουργός μεταφορών ναυτιλίας-επικοινωνιών, Εμμ.Φθενάκης (τι φενάκις). * Όπως στα φιλμς «Ακροβάτης» ο διαρρήκτης του χρυσοχοείου,κατέβηκε με σχοινί στο φωταγωγό. *Αυτοκτόνησε νέα τα μεσάνυχτα με χάπια στο σπίτι της επί της οδού Πατησίων 88, η υπάλληλος του ΟΤΕ, Α. Κυριακίδου ετών 25,από την Καβάλα. Έπασχε από μελαγχολία. *Ο καιρός σήμερα 32 βαθμοί* «Το Λάθος» στην οθόνη. Ο Γερμανός σκηνοθέτης Φλάισμαν ετοιμάζει την κιν/κη μεταφορά του Μυθιστορήματος του Σαμαράκη (του Κώστα Πάρλα).*Το Βοξ έπαιζε «Η κόρη του Ράιαν»,Το Ριβιέρα «7 χρόνια γάμου»Το Έλενα «Υπόθεσις Τόμας Καούν».*Το Θέατρο Βέμπο ανέβαζε «Οι εραστές του ονείρου». *Στην τηλεόραση η Ε.Ι.Ρ.Τ στις 1:30 "Σκίπυ" και η ΥΕ.ΝΕ.Δ ΣΤΙς 10:30 είχε «επικίνδυνες αποστολές».

Σηκώνω τα μάτια μου στον τοίχο,σκέφτομαι πως θα ήταν οι γονείς μου ριγμένοι στο τότε. Σχεδόν συνομήλικοι με μένα τώρα,όμορφοι, δυνατοί με τα λίγα τους,γεμάτοι όνειρα και μέλλον με γεύση αλλαγής και επερχόμενης δημοκρατίας. Στο βάθος οι ιαχές του Πολυτεχνείου πρόβαραν τα φωνήεντα τους. Ανοίγω την τηλεόραση που, «γεννά είδωλα και τα ξεσκίζει».Πέφτω επάνω σε μια άθλια ταινία,κάνω ζάπινγκ. Πολλές άθλιες ταινίες. Θα έχει φωλιά κάπου εδώ κοντά, σκέφτομαι. Την κλείνω και πάω στο υπνοδωμάτιο. Εκεί βρίσκω την Αννούλα ξαπλωμένη μπρούμυτα στα παλιά σεντόνια του πρώτου μου Πατρικού σπιτιού,κάπου στο Κουκάκι. Ξαπλώνω απαλά δίπλα της και την κοιτώ. Δεν μιλάω,δεν σκέφτομαι τίποτα. Κλείνω το φως και τα μάτια,ακούω τα κλειδιά του Μορφέα. Αποκοιμιέμαι με αναμμένη την οθόνη των ονείρων μου που θα σβήσει η νέα ημέρα. Η πρώτη της υπόλοιπης ζωής μου. Καλή μας εβδομάδα.