Με κλειστά τα τζάμια του αυτοκινήτου και τη μουσική στη διαπασών,κάθε ήχος αναιρείται. Στο φανάρι, σταματημένη πια, βλέπω στο απέναντι πεζοδρόμιο μια κοπέλα με μακριά μαύρα μαλλιά να μιλάει φωνάζοντας στο κινητό. Στέκεται σαν στρατιωτάκι με κολλημένα τα πόδια της. Οι κινήσεις της χαστουκίζουν με βία τον αέρα. Του σκίζουν την φόδρα. Τα σπαστά μαλλιά της κουνιούνται όπως κουνιούνται τα κύματα. Εκεί ξεσπάει όλη η δύναμη της. Πράσινο. Σπινιάρω και τα μάτια μου είναι ακόμα στις άκρες των μαλλιών της. Ξαφνικά το μυαλό μου με παραπέμπει σε κάτι που της μοιάζει. Σε μια εικόνα που άφησε μέσα μου μιαν άκρη μαύρου γκρεμού.
Πριν 4 χρόνια είδα μια κοπέλα, τσιγγάνα, στο δελτίο των 8:00 να φωνάζει για το δίκαιο του χαμένου της αδερφού έξω από τα δικαστήρια. Τα μαλλιά της ήταν μακριά πολύ,σαν μαύροι γκρεμοί, σπαστά,σχεδόν κύρτωναν στις άκρες τους και πήγαιναν σύμφωνα με το ρυθμό του σώματος της. Με το ρυθμό της φωνής ,του λόγου της, που τέντωνε τα πυρακτωμένα βέλη του στην κάμερα.
Είχε τη δύναμη στα μαλλιά της. Καθώς την έβλεπα να λέει διάφορα με την φωνή της τηλεόρασης τελείως χαμηλωμένη, μου δημιουργήθηκε ένα περίεργο συναίσθημα που έμοιαζε με αυτό του ιλίγγου στη θέα ενός μαύρου γκρεμού.Κατάλαβα την δύναμη των μαλλιών της,την δύναμη που ξέσπαγε στις άκρες των μαύρων αυτών μαλλιών.
Θα μπορούσε να ήταν κάτι πολύ μεγάλο αυτή η κοπέλα με τέτοια δύναμη στα μαλλιά της, αν δεν ήταν μια αδερφή που φώναζε για τον αδικοχαμένο της αδερφό. Μια μεγάλη ηθοποιός ας υποθέσουμε, που θα έβγαζε όλους τους ρόλους κάτω από τις απολήξεις των μαύρων της μαλλιών. Μια σπουδαία μεγάλη ηθοποιός με αξιοζήλευτη και αξιοθαύμαστη δύναμη.
Εκτιμάω ότι όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται κάτι. Ηθοποιοί, μουσικοί, συγγραφείς,γλύπτες, χορευτές. Όμως, θαρρώ ότι οι πιο πολλοί νοθεύουν αυτό τους το χάρισμα, καθώς εθίζονται από νωρίς σε μικρά ναρκωτικά που βρίσκονται σκόρπια γύρω τους και ονομάζονται: «Πολιτική», «Θρησκεία», «Κοινωνία», «Οικογένεια»,»Πολιτισμός». Φανατίζονται λοιπόν με αυτά και πεθαίνουν έτσι το ιδιαίτερο αυτό χάρισμα τους. Παρόλα αυτά, αυτό καταφέρνει κάποιες φορές να φανεί και να γλιστρήσει με δύναμη μέχρι τις άκρες των μαλλιών. Φτάνει να το προσέξει κανείς και έχει μια όμορφη εικόνα για πάντα.
32 σχόλια:
Όλοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που κάποιες φορές προσπερνάμε χωρίς να τους προσέχουμε!
Να προσθέσω άλλα δύο "ναρκωτικά" στον κατάλογό σου;
Η "καθημερινότητα", η "ρουτίνα" που πολλές φορές σκοτώνει τα "θέλω" μας και η θεωρία των γονειών για το τί είναι σωστο για τα παιδιά τους!
Αφήστε τα παιδιά σας να μεγαλώσουν μόνα τους! Η φύση ξέρει καλύτερα...
Καληνύχτα!
Candy καλημέρα.
Νομίζω πως το εκ γεννετής ταλέντο, είναι εξαιρετικά σπάνιο.
Εξαρτάται βέβαια πόσο ψηλά βάζεις τον πήχη.
Πιστεύεις πως αν δεν υπήρχαν τα "ναρκωτικά", θα είχαμε περισσότερους Ντοστογιέφσκι, ή Πικάσο, ή Πατσίνο;
Εγώ πολύ αμφιβάλλω.
@ I.P.Potis:Πιστεύω πως ναι. Θα λυνόμασταν πολύ πιο εύκολα προς την τέχνη .Το εκ γεννετής ταλέντο δεν είναι σπάνιο,όλοι έχουμε έρθει για ένα σκοπό εδώ κάτω,(κι αυτό ταλέντο είναι)απλά καμιά φορά μαγευόμαστε από κάτι άλλο και ξεχνάμε τον λόγο. Άλλοι μαγεύονται από τα «ναρκωτικά» και φθίνουν και άλλοι δεν γνωρίζουν τίποτα από όλα αυτά,είναι μαγεμένοι και τραγουδάνε,γράφουν,ζωγραφίζουν,πολιτεύονται αν θες και κάνουν έργα λαμπρά.
Τον πήχη τον βάζω ψηλά,γιατί έχουμε πια καταντήσει να μην ακούμε την εσωτερική μας φωνή που είναι αλάνθαστη.
Κωφεύομε (λόγω κατασκευαστικού λάθους),αφού καμιά άλλη κοινωνία πέραν της ανθρώπινης δεν καταφέρνει τόσο καλά να μετασχηματίσει την αρετή,το οποιοδήποτε καλό,από μιαν ιδέα μέχρι μια επιστημονική ανακάλυψη, σε κακό.
...When all else fails
We can whip the horses' eyes!
@ Jimmy Bloody Rose: Νομίζω πως η φύση πάντα ήξερε καλύτερα και αυτό είναι που μας σοκάρει. Πάντα θέλαμε κάτι να υπάρχει πέρα από μας για να το ξεπεράσουμε ακόμα και αν το κάναμε με λάθος τρόπους.
Με δυό λέξεις...
έλλειψη αυτογνωσίας.
Jimmy bloody rose...συμφωνώ.
Αννιώ μ'αρέσει ο τρόπος που οδηγείς.
Καλημεροφιλί!
Έχω μια αδυναμία στα σπαστά μακριά μαλιά. Μου αρέσει που μου δίνεις την εικόνα μιας δύναμης που ελοχεύει μέσα τους.
Δεν είμαι σίγουρος για το "εκ γενετής" ή το "έμφυτο" ταλέντο, αλλά ούτως ή άλλως είναι ωραίο να το πιστεύει κανείς (κανείς δεν έχασε ποτέ από όμορφες και ευγενείς ψευδαισθήσεις)... Χαιρετώ σε
Η Τσιγγάνα που πετυχε
καλλιτεχνικά
δεν έπαιρνε ναρκωτικά;;;...
Μακρυμαλλουσα
Σαν κι εμενα και αυτη
επεφταν
οι τριχες μες στο
πληκτρολογιο...
Γυφτισσα την εβυζαξε
γι αυτο εχει μαλλιά;;...
Αλίμονο ..
στους φαλακρους.....
Δεν σωζονται με τίποτα....
Δεν κανουν για την τεχνη...
Ποιος θα τους πιστεψει..
χωρις το μαλλιαρο λουκ..
Μην τους παρει απο κατω
εχει και αλλες πορτες η ζωη...
(:-'
Υ.Γ.
Με κλειστά τα τζάμια
του αυτοκινήτου
..κινητο και αρ κοντισιον...
ΖΗΤΩ Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ!...
@Ergo te Lina:Καημέ μου αβάσταχτε
Γι αυτό υπάρχουν και οι περούκες
Η μήπως μπερούκες?
Οι καραφλοί μπορούν να μας δανείσουν την επιφάνεια τους για γκράφιτι ή για πίστα,σε όσους ενδιαφέρονται για το τραγούδι.
Στον άλφα χτες είχαμε audition Ψώνιων για το dream show...
Για μια στιγμή νόμισα ότι ήταν της αγίας λαϊκής(αγοράς και γιόρταζαν τα ψώνια. Ναι αυτά στις μπλε και πορτοκαλοκόκκινες σακούλες)..
Και μη χειρότερα!
@ Nyktipolos:Κρατάω αυτό και είμαστε πάτσι "κανείς δεν έχασε ποτέ από όμορφες και ευγενείς ψευδαισθήσεις"
@mortaki: Εγώ και ο Ζιλ Πανιζί στο τιμόνι και άλλος κανένας…
Μη νομίζεις και αυτό ταλέντο είναι!!!!
oi anthropoi ginontai de genniountai agapiti,..
Πώς να επικοινωνήσει το «μέσα» με το «έξω» μονάχα με τον ορθό λόγο, την ίδια στιγμή όπου στο ρινγκ που ονομάζεται «μέσα», παίζουν κλοτσομπουνίδια το συνειδητό με το υποσυνείδητο. Συμφωνώ μαζί σου, πολύ περισσότερο απ ότι μπορείς να φανταστείς! Είμαι ένας αιρετικός παραπόταμος της σχολής της Φρανκφούρτης(γιατί να το κρύψομεν άλλωστε, που λέει κι ο Γκανtέμης) Εξάλλου ο άνθρωπος πρώτα έμαθε να ζωγραφίζει και μετά να μιλά!!
Αυτη η δυναμη, η αλλιως το ταλεντο, μπορει να βρισκεται στα μαλλια, στα ματια στα χερια, δεν εχει σημασια που...
Συμφωνω πως ο καθε ανθρωπος την εχει απο τη γεννηση του, αρκει να την ανακαλυψει μονος του η να του την υποδειξει καποιος αλλος και στη συνεχεια να πιστεψει σε αυτην ο ιδιος και να την εκπαιδευσει...γιατι χωρις εκπαιδευση αυτη η δυναμη παραμενει ανενεργη.
Τα "ναρκωτικα" υπηρχαν και θα υπαρχουν για παντα δυστυχως, το χειροτερο ομως ναρκωτικο μηπως ειναι ο ιδιος μας ο εαυτος που αφηνεται να εθιστει σε αυτα?
Μωρε καλα τα λες για τα μαλλιά
Και μυαλό να μην εχεις
αρκουν τα μαλλιά...
##Ο Τσάκας omvw του 1ου Fame Story
βεβαια εσπασε τον κανόνα...
:)
Kαι μία ερώτηση..
για το dream show
O Mikroutsikos με το περουκίνι...
θα κανει τη διαλογή;;...
ή ο Μαλλιάς ο Ψινάκης;;
:-
@ Ergo te Lina:Και τους δύο καραφλούς τους είδα.
Για φαντάσου!
@ Tamara de Lempicka:Σίγουρα,όλα απο εμάς ξεκινάνε και
όλα τελικά όλα όλα τελικά ξαναγυρνάν σε μας...
@ VITA MI BAROUAK: Ναι πρώτα ζωγράφισε ίσως να τραγούδησε κι όλας έναν σκοπό και μετά ήρθε η λέξη.
@drskafidas: Ναι αλλά για να γίνεις κάτι,πρέπει να προυπάρχει η σπίθα που θα φέρει τη φλόγα. Το οικόπεδο που θα χτίσεις το οικοδόμημα.
Πρέπει κάτι να φεγγίζει εκεί κάτω
Και αυτό το φέρνεις από την μήτρα της μητέρας σου.
Με αυτό γιεννιέσαι
Ο θεός δεν παίζει ζάρια
Τίποτα δεν είναι τυχαίο..
@ dr.Uqbar: Γι αυτό και γω σε φιλώ..στη μύτη του γιού σου.
Μια γυναίκα που στέκει, φαλακρή εντελώς, αποπνέει απίστευτο ερωτισμό. Γιατί; Γιατί πάυει να είναι γυναίκα, γίνεται αγοροκόριτσο. Ε, λοιπόν πολλοί άντρες αυτό το αγοροκόριτσο ψάχνουν στη ζωή τους. Γιατί άραγε;
Δε χορταίνω τις ομορφιές σου, δεν χορταίνω τις διαδρομές σου:
Σε ό,τι εξυψώνει τον άνθρωπο (χάρισμα θες, δώρο ακριβό και ναι, έμφυτο), σε ό,τι του δίνει πνοή πέρα από τη θολούρα και την γκριζάδα των καιρών.
Συμφωνώ μαζί σου, ναι.
Στον απίστευτο ευτελισμό των πραγμάτων, σ' όσα σέρνονται καταπίνοντας τις αντοχές μας, σ΄ό,τι μας μεταλλάσσει σε προϊόντα με μπαλωμένα "κατασκευαστικά λάθη", πιά.
Ανίκανοι -οι πιο πολλοί-να μετουσιώσουμε τη στιφάδα και την ανία των καιρών σε δημιουργικότητα και όνειρο.
Ανήμποροι να δούμε πέρα, στη ζωή.
Την θυμάσαι ε; Όμορφη τσιγγάνα. Προσπαθούσε να μιλήσει για τον δολοφονημένο απο τους αστυνομικούς αδελφό της. Το έγκλημα του; Δεν σταμάτησε αμέσως στο σήμα που του έκανε ο αστυνομικός. Μόνη αυτή να υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια του νεκρού παιδιού. Πνιγμένη στην απελπισία, τη μοναξιά, την αδικία. Απέναντί της ολοι οι άλλοι, το κράτος, τα ΜΜΕ, μια κοινωνία αδιάφορη να σκέφτεται απέναντι απο το κουτί: "Καλά του κάνανε του γύφτου, θα μας έκλεβε".
Είναι όπως τα λες, η δύναμη στην άκρη των μαλλιών της, στο όμορφο πρόσωπό της, στην απελπισία της. Την έχω σκεφτεί αρκετές φορες απο τότε. Ελπίζω να είναι καλά, να είσαι καλά και συ που την θυμήθηκες.
Ας της χαρίσουμε λέω το αποψινό φεγγάρι.
candy
πολύ ωραία η παρατήρηση σου ότι το ταλέντο ξεχύνεται και κινείται κατά μήκος των μαλιών, νομίζω πως έτσι είναι (σαν να βλέπεις πέρα από τα άμεσα ορατά)
αλήθεια εσύ πώς αντέχεις με κοντά μαλλιά;
Κοίτα ποια μιλάει ρε...
Αντε να το ξαναδιαβάσεις από την αρχή μήπως και...Μισές δουλειές μέχρι στιγμής έχεις κάνει. Τελείωσε τις επιτέλους!
Ετσι ειναι αυτα.Καποιοι που εχουν ολα αυτα που χρειαζονται για να γινουν "κατι"μενουν στην αφανια και αυτοι που δεν εχουν ουτε καν τα βασικα παιρνουν τις θεσεις των αλλων.
Αυτη ειναι η ζωη...
@ ΠΡΕΖΑ TV:Ναι καλέ μου, αυτή είναι η ζωή,αλλά να, κάποιες φορές αυτό το "κάτι" καταφέρνει να φανεί και να γλιστρήσει με δύναμη μέχρι τις άκρες των μαλλιών. Φτάνει να το προσέξει κανείς.
Αυτή είναι η ζωή που αποφάσισες να ζεις
Υπάρχει και άλλη μια που περιμένει να την διεκδικήσεις εκεί κάτω.
Και να την αρπάξεις κάνοντας το "κάτι", "τα πάντα".
Είναι και αυτή η ζωή
Εσύ αποφασίζεις κάποτε ποια από τις 2 θες.
@ Μπίχλας: Δεν παραπονέθηκα για κάτι. Μια διαπίστωση έκανα,κι έπειτα που ξέρεις μπορεί και γω να κουβαλάω αυτό το κατασκευαστικό λάθος
Θα δείξει η ιστορία!
Σε ευχαριστώ που πιστεύεις σε μένα.
Α, και κάτι ακόμα....ποτέ δεν τελειώνω κάτι
Έρχεται αυτό και με τελειώνει
Το τελειότερο συναίσθημα.
Κρακ!
και μετά βελόνα κλωστή-βελόνα κλωστή.
@ thripa:Πίσω από κάθε Σαμψών κρύβεται μια Δαλιδά και μπροστά από κάθε ηλικία έρχεται μια μεγαλύτερη.
Προετοιμάσου μικρέ.
Προετοιμάσου!
Εμένα τουλάχιστον δεν έχει ούτε μιαν άσπρη τρίχα η ψυχή μου
Πόσο μάλλον η κεφαλή μου;;
@ markos-the-gnostic:Τα μαλλιά μου είναι μακριά,ως την πλάτη...στην συγκεκριμένη φωτογραφία,τα έχω κοτσίδες...
Την πάτησες!
Για αυτό την άλλη φορά πάτα το View Full Size στο profile.
@ alzap: Μ ου κάνεις εντύπωση(και ειδικότερα)
αλλά και γενικότερα που την θυμάσαι. Δεν πίστεψα ποτέ ότι θα την θυμόταν κάποιος.
Ναι αυτή ήταν η ιστορία της.
Τι κρίμα...ας της αφιερώσουμε το φεγγάρι.
Αλλά δεν θέλει φεγγάρι-νόμισμα αυτή για να εξαργυρώσει καμία τέτοια νύχτα.
Εμείς μπορεί.
@ Καπετάνισσα :Καλά-σωστά τα λες.
Όπως πάντα άλλωστε.
Και γω συμφωνώ μαζί σου. Ναι,είμαστε ανίκανοι -οι πιο πολλοί-να μετουσιώσουμε τη στιφάδα και την ανία των καιρών σε δημιουργικότητα και όνειρο.
Να απαιτήσουμε το ακατόρθωτο
να μην φοβηθούμε απαιτώντας το.
Μπορούμε να κάνουμε τα πάντα μόνο και μόνο επειδή είμαστε φτιαγμένοι από αστερόσκονη.
@ Guadalquivir:Κάποτε ήθελα με μανία να το κάνω αλλά δεν το τόλμησα...
Με βάζεις σε σκέψεις.
Ρώτα τους πολλούς άντρες να σου πουν γιατί.Λες να ξέρουν;
Αμφιβάλλω.
Τα μαλλιά μας σίγουρα αντικατοπτρίζουν την προσωπικότητά μας. Δεν είναι τυχαίο που οι ριζικότερες αλλάγες στα μαλλιά μιας γυναίκας γίνονται μετά από ένα χωρισμό. Επίσης γιατί μας πέφτουν τα μαλλιά μετά από μια στεναχώρια; Γιατί νιώθουμε άσχημα on a bad-hair day?
LOL μόλις θυμήθηκα ότι πρέπεινα βάψω τη ρίζα
:p
Η δΥνΑμΗ σΤα ΜαΛλΙά ΤηΣ...
Η δύναμη στις λέξεις...
Ταξιδιάρικο κείμενο, γεμάτο εικόνες.
Αν και θέλω να σταθώ στην ατάκα 'όλοι έχουμε έρθει για ένα σκοπό εδώ κάτω'
Απο πού έχουμε έρθει;
Εδώ κάτω;
Κάπως μεταφυσικό μου κάνει.
Όσο για την φύση...
Δε νομίζω να ξέρει κάτι, απο τι στιγμή που δε φέρει νοημοσύνη. Απλά έχει τη ροή της στην οποία, έχουμε παρέμβει, ίσως, κάπως εγωκεντρικά.
Anyway...
...γράφεις πολύ όμορφα.
Γιατί, γιατί...για κάτσε να σκεφτώ...γιατί είναι ευαίσθητοι και ονειροπόλοι και ρομαντικοί και συγκινούνται απο οτιδήποτε τους θυμίζει την χαμένη εκείνη παιδικότητά τους που βίαια απέβαλλαν κατά την εφηβεία...
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της παιδικότητας είναι η έλλειψη σεξουαλικής ταυτότητας. Η (πλατωνική) ερωτική έξαψη για την Μαιρούλα είναι η ίδια με την (πλατωνική) ερωτική έξαψη για τον καλύτερο μας φίλο το Θανασάκη. Τελικά φαίνεται πως αυτή η πλευρά του παιδιού που έχουμε μέσα μας ποτέ δεν πεθαίνει και πως το πάθος μας για το Θανασάκη αναβιώνει μέσα από τα ρίγη συγκίνησης που προκαλεί η θέα ενός κοντοκουρεμένου θηλυκού.
Τώρα όμως που το ξανασκέφτομαι, μπορεί να μας εξιτάρει για τον αντίθετο λόγο, επειδή ξυπνάει τον πατέρα μέσα μας. Το ξυρισμένο κεφάλι ενός κοριτσιού μας παραπέμπει υποσυνείδητα σε νεότητα και σε αδυναμία που χρειάζεται προστασία. Εγγυούμαστε την προστασία του λοιπόν ως άνδρες με αντάλλαγμα την διακόρευση...
@ Guadalquivir:Μιλάς πολύ όμορφα,χωρίς ενοχικούς καταπέλτες και μάσκες ντροπής.
Και πίστεψε με νομίζω ότι θα συμφωνήσω μαζί σου ιδίως πάνω σε αυτό "Το κύριο χαρακτηριστικό αυτής της παιδικότητας είναι η έλλειψη σεξουαλικής ταυτότητας. Η (πλατωνική) ερωτική έξαψη για την Μαιρούλα είναι η ίδια με την (πλατωνική) ερωτική έξαψη για τον καλύτερο μας φίλο το Θανασάκη. Τελικά φαίνεται πως αυτή η πλευρά του παιδιού που έχουμε μέσα μας ποτέ δεν πεθαίνει και πως το πάθος μας για το Θανασάκη αναβιώνει μέσα από τα ρίγη συγκίνησης που προκαλεί η θέα ενός κοντοκουρεμένου θηλυκού".
Μετά από όλα αυτά λέω να κουρευτώ γουλή.
Και κάπου κάπου αναρωτιέμαι ποιος μπορεί να είσαι και τι σε έφερε ως εδώ;
@ Sigmataf:Αν ο καθένας φανερώσει στον άλλο από που έχει έχει έρθει δεν θα έχει νόημα πια.
Είναι υπερφυσικό,όπως και πολλά άλλα πράγματα που συμβαίνουν στην ζωή.
Να κοιτάς τα σημάδια της μέρας...
@ nosyparker:Γιατί; άσε την ρίζα μην την πειράξεις και πες οτι βάφεις την ρίζα μαύρη.
Θα γίνει μόδα.
Ρε κάντυ,θες να με τρελάνεις;;
Θες να με κάνεις να σε τσιμπήσω;
Εγώ ας πούμε που είμαι ένα κουνούπι γιατί να μην μπορώ να είμαι για τα μεγάλα πράγματα καμωμένος
Αφού το αίμα αυτών που τέτοιοι είναι πίνω
Γιατί δεν κατάφερα λίγο από την δόξα τους να πάρω;
Το αίμα τους αφού πίνω...
Τι παράξενος κόσμος ρε κάντυ.
Σε έχω τόσο συμπαθήσει που θα σου δώσω λίγο από τα μαλλιά αυτού του ποστ.
ίσως έτσι βρεις την δύναμη να τσιμπήσεις τον εαυτό σου
και να μεταμορφωθείς σε άνθρωπο...
Από και έπειτα αναλαμβάνεις εσύ την ευθύνη.
Έχεις πολλά αίματα στο αίμα σου
Θέλει προσοχή αυτό.
Δεν μπορείς να με τσιμπήσεις έχω ακόμα το air condition στο full.
άντε καλό βράδυ
Επέτρεψέ μου να κρατήσω μια πιο ορθολογιστική άποψη...
Η2Ο είναι το νερό, και όχι δάκρυα διάφανων-ρομαντικών, πλασμάτων.
Επιμένω να μην καταλαβαίνω απο που έχουμε έρθει.
Όσο για το άν ανοιχτούμε ο ένας στον άλλον (όλοι) ίσωσ και αυτό να είναι το τέλος και η αρχή ενος νέου κόσμου.
@ Sigmataf:Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει και να δυναμώνει τον εαυτό του με τις σκέψεις του.
Είσαι ένας ορθολογιστής άνθρωπος μέσα σε ένα δωμάτιο,το δωμάτιο της candyblue που είναι πλημμυρισμένο με τα απόνερα του ρομαντισμού της.
Δεν θα βγάλουμε άκρη.
Στα 34 χρόνια μου μπορώ με το χέρι στην καρδιά να σου πω πως όλα ήρθαν σχεδόν μαγικά στη ζωή μου. Τόσο μαγικά που αρχίζω και πιστεύω σε νέους κόσμους και θεωρίες.
όλα ήρθαν μέσα από εξαιρέσεις και ανατροπές. Δεν ερμηνεύονται όλα καλέ μου.
Δες το «π» στα μαθηματικά.
έχουμε έρθει από μια τελεία.
Βάλε το κεφάλι σου μέσα της και βρες την υποδοχή της πρίζας σου.
*μην φτύνεις την θεωρία της τέχνης στη ζωή.
Dear friend, I across only to say hello.
From Brasil
Xico Rocha
agapiti kiria, iste dimosiografos?
@ Xico Rocha: Welcome my friend! Take a seat.
@ Rain:Όχι,είμαι σκηνοθέτις. Χάλασα κάτι τώρα;
Δημοσίευση σχολίου