Πέμπτη, Μαΐου 25, 2006

ΚύΡιΟι, ΣκΟτΩσΤε Τη ΜνΗμΗ


Είδα οτι ήρθε και με βρήκε,κρατούσε στο χέρι της παλιές δικές της φωτογραφίες.
Την παρακάλεσα να μου της δώσει,έφυγε επιδεικτικά,την έχασα.
Την ξαναβρήκα μέσα σε μια μεγάλη σάλα γεμάτη κόσμο.
Αυτή ήταν τώρα ντυμένη νύφη και τραγούδαγε υπέροχα,όπως τότε.
Την πλησίασα ,ανασηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου για να την φιλήσω,με αγκάλιασε θερμά και ένιωσα μαζί της όπως τότε.
Ξύπνησα μούσκεμα,έκλαιγα με αναφιλητά πολύ ώρα.
Μου ήρθε να χαρακώσω το δέρμα μου να φύγει από κει όλος αυτός ο πόνος.Να ανακουφιστώ.
Με είχε κυριεύσει ένα αίσθημα οδύνης και μολύβδινης θλίψης..
Σκέφτομαι τότε πριν 3 χρόνια...όταν μας άφησες
Τα τελευταία σκουπίδια που είχαν μέσα πράγματα γιαγιάς και πετάχτηκαν,
τα δύο τελευταία γιαούρτια που θα έτρωγες ακόμα στο ψυγείο ανυποψίαστα,η μαρμελάδα σου που μόλις τελείωνε.
Στην απλώστρα στέγνωναν 3 νυχτικές από την χτεσινή μπουγάδα.Δεν ξέραμε ακόμα.
Ζούσαμε στους ρυθμούς της ζωής που τρέχει μπροστά.
Το νερό με το καλαμάκι ακόμα στο γραφείο. Ήπιες λίγο πριν φύγεις.
Ακόμα υπάρχουν όλα όσα έκανες,νωπά όσο και ένα κακάδι πάνω στην πληγή
Πόνος φρέσκος σαν πάστα κεράσι,κόκκινος σαν αίμα,ρέει μέχρι να φύγει, να τελειώσει και αυτός
Μπαγιατεύουν όλα αργά και σταθερά
Δεν έχω αποφασίσει ακόμα πως θέλω να σε θυμάμαι
Πιο νέα ίσως,πιο χρωματισμένη ,όχι λευκή
Πονάω πιο συχνά χωρίς εσένα.
Βλέπω τα πάντα όπως τότε,την ακινησία σου και το ξένο χρώμα στο πρόσωπο,
βλέπω τον άντρα που σε κουβάλησε στα χέρια του σα να ήσουν νύφη,
μα δεν ήσουν.
Δεν ξέρω αν θα σε ξαναδώ ποτέ, πέρα από τα ονειρά μου
Δεν ξέρω τι θα φοράς και πως θα μοιάζεις τότε.
Θέλω μόνο να ξέρεις οτι γιαγιά μου υπήρξες μόνο εσύ..δεν χάνεται η ενέργεια,
η ψυχή σε κυκλωνει.
Με προστατεύεις,το νοιώθω.
Πέρασαν 3 χρόνια και θα πρέπει να σε πάρουμε απο κει
Δεν ξέρω,τι άλλο να νοιώσω για να σου πω,είμαι σκόρπια για τώρα.
Πότε θα σε ξαναδω;

15 σχόλια:

GLOBAL είπε...

3 xronia dixws th giagia sou.
3 xronia dixws ton pappi mou.
3 xronia apousias.
Panta to fovomouna to 3.

candyblue είπε...

εγω το 8...
όλα πάντα σε αυτό το νούμερο γινόντουσαν
όλα και τα καλά και τα κακά..περίεργη ζωή..

Ο Καλος Λυκος είπε...

Κάθε χρόνος που περνά να κλέβει κάποιον, ή κάτι...

Γαμώτο...

candyblue είπε...

Γαμώτο...

xryc agripnia είπε...

"Πέρασαν 3 χρόνια και θα πρέπει να σε πάρουμε απο κει."

Δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απο αυτο....να μην πας.

Ο Καλος Λυκος είπε...

Χείριστο...αλλά κάποιος μπορεί να θέλει πιό πολύ στήριγμα από 'σένα, εκείνη τη μέρα στα τρία χρόνια...

Ανώνυμος είπε...

Den einai to thema an tha pas h oxi.
Kai vale to kala sto mualo,
sthn kardia kai sthn psuxh sou.
Exoun "ekeinoi" ta "mesa"
gia na ginei h olh "diadikasia".
Klaiw mono me thn idea.
Fuge shmera, fuge.

Ανώνυμος είπε...

Egw eimai h nefos.
Eides; Telika nefos eimai.

candyblue είπε...

@καλος λυκος:Ποιος μπορεί να θέλει περισσότερο στήριγμα?
η μαμά μου λες?
πολύ πιθανόν..
@global δεν θα είμαστε εκεί μου είπανε οτι μπορούμε να περιμένουμε και στο κεφενείο του νεκροταφείου μέχρι να το κάνουν...αχ μωρέ καημένη μου γιαγιάκα.


Πουθενά να μην μπορεί ο άνθρωπος να ριζώσει τελικά.
Πουθενά..

Ο Καλος Λυκος είπε...

Εγώ ΔΕΝ μπορούσα να αφήσω την μητέρα μου μόνη της σε αυτό...
Και ας έτρεμα, κάποιος έπρεπε να σταθεί πιό όρθιος...

GLOBAL είπε...

Sou xalasa to post.
Me ta sxolia mou.
Alla kai ti den tha edina na mhn eixes na to peraseis auto.
Oute esu, oute egw, oute kaneis.
Den kserw pws, oute giati.
Mia agkalia tous kai ola pali kala na htan.
Auto. Sugnwmh Candyblue.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια και για τον "πλανήτη Ε"
που βλέπω εδώ :
http://panicroom.wordpress.com/

candyblue είπε...

@ Anonymous said...Συγχαρητήρια και για τον "πλανήτη Ε" που βλέπω εδώ.


Tο ίδιο έχω να πω και δια εσέ
Χάρηκα που σε βρήκα στο φουαγίε μου
Αν και οι ψίθυροι ακούγονται στη διαπασών εδω μέσα κάτι θα καταφέρουμε να πούμε.
Έστω και καταπίνωντας εικόνες...

candyblue είπε...

@globalitsa μου καλή δεν μου χάλασες τίποτα,σκέψεις και λέξεις ανταλλάσουμε..ετσι ειναι αυτά!(γκρινιαράκι)

@καλέ λύκε σε 2 εβδομάδες από τωρα θα ξέρω και θα σου πω.
Σε ευχάριστω για τα σχόλια και την κατανόηση που μου έχεις.

mortaki είπε...

Το διαβαζα και το ξαναδιαβαζα το post σου...
...τα ίδια νιώθω...