Αγκαλιά εΓώ κι Εσύ

Αγκαλιά εγώ κι εσύ

στ‘ αμπαζούρ το θαλασσί από κάτω

μ‘ ένα-δυο μαρασκινό

κι ένα τσιγαράκι αγνό μυρωδάτο

Με πινάκλ ή με κουμκάν στο ντιβάνι

θα περάσει η βραδιά, τι να κάνει

κι‘ όταν φτάσει πια μισή

αγκαλιά εγώ κι‘ εσύ νάνι, νάνι

Θα κυλίσει η βραδιά πληκτική και βαριά

όμως θα 'ν‘ απαλή και ωραία

γιατί πάνε καιροί, τι αλήθεια σκληρή

που δεν κάναμε οι δυο μας παρέα

Φιλικά, στοργικά, τυλιγμένοι γλυκά

στου καπνού τις γαλάζιες τουλίπες

θα μιλάμε σιγά και θα λέμε αργά

τους καημούς, τις χαρές μας, τις λύπες

Σοφία Βέμπο