Σάββατο, Μαΐου 20, 2006

ΌχΙ άΛλΟ κΑρΒοΥνΟ




Αντισταθείτε

σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια
στα θούρια στα γλυκερά τραγούδια με
τους θρήνους ,στους θεατές, στον άνεμο
σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς
στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας
ως και σε μένα, σε
μένα ακόμα που σας
ιστορώ αντισταθείτε.
Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε
προς την Ελευθερία.
(Μιχάλης Κατσαρός)



8 σχόλια:

GLOBAL είπε...

Mind the gap.
The gap of your brain.
The gap of your soul.
The gap of your aesthetic criteria.
Do not fall in.
The gap...

Фе́ммe скатале είπε...

Το βράδυ θα μπω μεσα στη βρωμερη γοβα της Αννας και θα τη δαγκώσω.. Θα τη δειτε να πεφτει και μετα θα γελαμε...

Ο Καλος Λυκος είπε...

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

candyblue είπε...

@κακος λύκος: αυτό ξαναπές το
ίσως θα έπρεπε να το λέμε όλοι μόλις ξυπνάμε και λίγο πριν πέσουμε για ύπνο σαν καινούργια προσευχή
Κάτι ήξερε ο κάπα πι όταν το έγραφε

@ maria adouaneta δεν είδαμε να πέφτει αλλά πήγαμε άπατοι εμείς μαζί με την άννα και το song του φρατζόλα

@ Παρ' όλα αυτά μια χαρά μας εκπροσώπησε
επαγγελματίας αρπάχτρα,ήρθε ,έκανε την δουλειά της άρτια,τραγούδησε με ευκολία πίστας χρόνων και την έκανε
Το έβγαλε το ψωμάκι της η άννα.

@ global mind the gap το λέω και το ξαναλέω

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

τα τραγούδια δεν γεννιούνται για να διαγωνίζονται...

μια μαγική στιγμή, μία κουβέντα και μια νότα συντονίζονται...

βούτηξα σήμερα στη θάλασσα πιο ωραία, δίχως το βάρος μιας "πρωτιάς" να με βυθίζει!

χαιρετώ σας!

candyblue είπε...

και καλυτερα έτσι γιατί δεν έπιασες πάτο από το βάρος
πως μπορείτε ρε παιδιά και βουτάτε μάιο μήνα?
δεν είναι παγάκι?

Horexakias είπε...

Εγώ που δεν ήθελα να δώ αυτή τη μιζέρια,και μαζεύτηκαν σπίτι μου έξι άτομα για να το δούμε!Και μέχρι τους τίτλους τέλους παρακαλώ!

candyblue είπε...

Τόσος ιδρώτας των ματιών χαμένος στη θλιβερή γιορτή των χορηγών...
τι κρίμα!