Τρίτη, Σεπτεμβρίου 11, 2007

dEsTrOy atHens


Αμάλθεια λένε το ξωτικό του ύπνου μου. Κάθεται κάτω από το κρεβάτι μου ή έξω από τις γρίλιες και με φυλάει όταν κοιμάμαι. Προχτές την φώναξα και βγήκε πίσω από το κομοδίνο. Το φως του πορτατίφ ιλαρό έπεφτε πάνω στα μπερδεμένα της μαλλιά. Αμάλθεια...δεν κοιμάμαι πια όπως παλιά. Βλέπω όνειρα με φόνους,ναι εγώ φονεύω,και όλο τρέχω μέσα τους χωρίς να ξέρω που πάω. Χτες είδα ότι ορθώθηκε κατά πάνω μου μια λευκή αρκούδα. Παραλίγο να με δαγκώσει στο λαιμό άλλα πρόλαβα και την δάγκωσα στο μάγουλο δυνατά. Τόσο, που πόνεσαν τα σαγόνια μου.
Και αντί να βγάλει αίμα έβγαλε γεύση Toblerone.Λευκής Toblerone.Τι θα κάνω τώρα πια Αμάλθεια;Πως κατάντησαν έτσι τα όνειρα μου; Χάλασε ο ύπνος μου.
Για αυτό σε φώναξα χτες. Τρόμαξα τόσο που νόμιζα ότι με παράτησες. Έτρεξα σε παλαιότερα όνειρα να σε βρω. Έψαξα πίσω από την μεγάλη πράσινη βιβλιοθήκη του Κ. που είχα ονειρευτεί πέρυσι,αλλά δεν σε βρήκα. Κατατρεγμένη πέρασα από την τελευταία νύχτα της γιαγιάς μου. Τι φοβισμένο όνειρο και αυτό. Τράβηξα τα σκεπάσματα σε φώναξα αρκετές φορές αλλά τίποτα. Κοιμήθηκα τρία τέταρτα πίσω από την μικρή πλάτης της γιαγιάς. Την αγκάλιασα σα να την είχα ξανά. Κατέληξα να φτάσω στο ποτάμι που ο Α. έτρεχε με ένα μεγάλο ποδήλατο. Τον χαιρέτισα και του θύμισα ότι σε λίγο θα έπεφτε. Την ώρα που έπεφτε ξεπρόβαλλε η Λευκή Αρκούδα.
Αμάλθεια. Με δάγκωσε σου λέω...Άκουσα τότε έναν θόρυβο κάτω από το κρεβάτι μου. Σαν κάποιος να σερνότανε. Τρομαγμένη και σε στάση εμβρύου,περίμενα. Και τότε είδα το σκοτεινό περίγραμμα της μάζας σου να εμφανίζεται πίσω από το κομοδίνο. Με καθησύχασες χαμογελώντας μου. Μύρισες τα μαλλιά μου και φύσηξες κάτι από πάνω τους.
Σου είπα μόνο κοιτώντας σε χωρίς να βγάλω άχνα, πόσο πολύ μου έλειπε ο ύπνος μου. Πόσο πολύ κουραζόμουνα την μέρα που φτάνοντας στη νύχτα τόσο κουρασμένη αδυνατούσα να κοιμηθώ. Καμία βιταμίνη δεν θα με έκανε καλά. Τόσα σου είπα μόνο βλέποντας μέσα από τα μάτια σου. Κίτρινα ήσαν θαρρώ. Έμεινες δίπλα μου μέχρι που με πήρε ο ύπνος.

Το άλλο πρωί κάτω από τα μάτια μου βρισκόταν ένα σύννεφο λευκό,σαν αναποδογυρισμένο άτι. Οι οπλές του τρύπαγαν τα γαλάζια ξέφωτα. Το κεφάλι του κοίταγε τις γλάστρες της βεράντας μου. Βγήκα έξω χωρίς ασπίδα. Ανέπνευσα με δύναμη τα σπάργανα της μέρας. Ήξερα πάλι πως θα πήγαινα στη δουλειά όπου θα έφευγα βράδυ,ότι μέχρι να τελείωνε το πρόγραμμα της παρουσίασης θα δούλευα όλα τα Σαββατοκύριακα του μήνα, ότι δεν θα έκανα τίποτε άλλο,παρά μόνο Τρέιλερ με υπέρλαμπρο περιτύλιγμα. Ότι θα χαμογέλαγα με μεγάλη πίεση κάνοντας ασκήσεις γέλιου λίγο πριν μπω μέσα. Ότι από την ώρα που θα μπω θα είμαι το κοριτσάκι πίσω από το ταμείο που αναλαμβάνει το αμπαλάζ των πακέτων προκειμένου να είναι ελκυστικά και γενναιόδωρα προς το μάτι και τις προσδοκίες που κρύβουν. Άλλοι όμως σκέφτομαι είναι κάτι χειρότερο, η μούχλα που χρειάζεται το ροκφόρ του αφεντικού. Απόγευμα στο Γκάζι με ψύχρα.1η μπιενάλε της Αθήνας.Destroy Athens. Destroy me.Για πόσο μπορείς να φλερτάρεις με την αποσύνθεση που σου δίνει η γνώση της αλήθειας; Να μπορούσα να αναδομήσω την πόλη, λες, και στο στόμα σου έχεις ένα μεγάλο πτώμα. Βράδυ με την ανάφλεξη στο κεφάλι συνεχίζουμε για ένα ποτό. Σε μια ταράτσα. Δίπλα μου άνθρωποι σαν λάδι σε καμβά. Κοιτάζουν τα μαύρα πνευμόνια του ουρανού και ξεχειλίζουν αγάπη. Δώσε μου λίγο χώρο από τον τοίχο σου να κρεμάσω την συγνώμη μου.
Ακολουθούν πολιτικές συζητήσεις. Κανείς δεν ξέρει τι θα ψηφίσει. Αν θα ψηφίσει.Apolitique. Και γω δεν ξέρω τι να ψηφίσω. Τι να αγαπήσω. Τι να αφήσω. Τι να κρατήσω. Τι να ζητήσω και από ποιον. Τι να φορέσω. Πως να αναπνεύσω και αν θα ζήσω σε αυτόν τον ανάπηρο τόπο
Αχ, Αμάλθεια μου λείπει κι όλας η φύλαξη σου. Πως το είπες αυτό χτες καλή μου; Η πλήρης ελευθερία του ευτελούς, η κοπριά της μαζικής προβολής, είναι το ιδανικό λίπασμα για να ανθίσουν πολλά λουλούδια.

22 σχόλια:

anyone είπε...

''Και γω δεν ξέρω τι να ψηφίσω. Τι να αγαπήσω. Τι να αφήσω. Τι να κρατήσω. Τι να ζητήσω και από ποιον. Τι να φορέσω.''

...στ'αλήθεια ξέρουμε ποτέ;

melomenos είπε...

μας έχουν αφήσει ξεκρέμαστους οι ιδεές τους ευτυχώς που υπάρχουν κάποια blog σαν το δικό σου να βρίσκουμε μια στάλα δροσιάς ςε όλη αυτή την ασχήμια που μας ρίχνουν!
μπορώ να δανειστώ το ονοματάκι του εξωτικού σου για ένα post μου;
καλημέρα σου

markos-the-gnostic είπε...

Let destroy Athens. Perhaps, this is the ultimate solution

Georgios Giannopoulos είπε...

εκθέτεις στο destroy athens?

koolkiller-ess είπε...

εύχομαι να την ευχαριστήθηκες τη Bienalle. όσο για την Λευκή σου Αρκούδα, μακάρι να στοιχειώσει και τα δικά μας όνειρα

candyblue είπε...

@ anyone:Υπάρχουν σίγουρα και κάποια ξέφωτα διαύγειας. Εκεί θέλω να βρεθώ.









@ melomenos:Σε ευχαριστώ γλυκύτατε μελωμένε και σιροπιαστέ. Φυσικά και μπορείς να το δανειστείς. Με μεγάλη ευκολία και χαρά.
Καλησπέρες.






Ο/Η markos-the-gnostic: Τhis is the ultimate solution Να πας να την δεις αυτή την μπιενάλε. Μπορεί να πονέσει η ψυχή σου,να πάθεις κατάθλιψη, αλλά αξίζει να την δεις. Αναθεωρείς και είναι πολύ καλό αυτό.

Και μην ξεχαστείς. Φεύγοντας να πας στο ειδικά διαμορφωμένο κοντέινερ του Παπασωτηρίου και να αγοράσεις το πρόγραμμα της έκθεσης.







@ ggia: Όχι. Θα το ήθελα όμως. Του χρόνου μάλλον.
Τρέχα δες την αν δεν έχεις πάει ακόμα. Θα είναι εκεί μέχρι 18 Νοέμβριου βέβαια αλλά μην επαναπαυτείς





@ koolkiller-ess:Ναι την ευχαριστήθηκα,αν και δεν πρόλαβα να τα δω όλα. Τα βιντεάκια, ας πούμε είναι πολλά και καθόλου μικρά σε διάρκειες. Θα ξαναπάω σίγουρα να την ολοκληρώσω.

Πέρα από την γεύση της,όλα τα άλλα ήταν πολύ τρομαχτικά.

guerrero7,62 είπε...

Και μονο για τον τιτλο του post,εχεις εξασφαλισει διαρκειας στη 4!!!!

fish eye είπε...

το οτι μ αρεσουν τα κολαζ σου στο εχω ξαναπει..ποτε θα μου κανεις μαθημα;;
τα ονειρα σου να τα προσεχεις..δεν ξερω σε ποιον θα ταξεις..αλλα μην αφησεις αλλη αρκουδα να σε τρομαξει..μονο χαρουμενα και χρωματιστα να ειναι ευχομαι!!
το μαθημα εε;;

Δημοσθένης Μιχαλακόπουλος είπε...

κάτι μου λέει πως αυτό το ξωτικό θα το ξανασυναντήσουμε στη σελίδα σου.. κέρδισε τις εντυπώσεις η Αμάλθεια!
καλόν ύπνο εύχομαι!

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Κάτι που μπορεί να ενδιαφέρει...
Υπέγραψαν το ξεπούλημα της Ζαχάρως

Παραλιακά «φιλέτα» γης του πυρόπληκτου Νομού Ηλείας ξεπουλάει η κυβέρνηση, τέσσερις ημέρες πριν από τις εκλογές.

Σημερινό άρθρο της ΕΛΕΝΗΣ ΚΩΣΤΑΡΕΛΟΥ, στην Ελευθεροτυπία 13/9/2007


http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=5109904,19156496,27056016,41368848,49250960

efoudi είπε...

κι εγώ βλέπω όνειρα με χώρους τελευταία..έξι χώρους δεν έχει και η biennalle;μήπως να έρθω καμιά βόλτα να με ξεναγήσεις όπως μόνο εσύ ξέρεις;;θα το κάνω.

μόλις πριν σκεφτόμουν μια lacta..και διαβάζω για toblerone-αρκούδα.
καλό,αλλά εξακολουθώ να θέλω μια lacta.

εγώ πάντως ψηφίζω ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ-basket την κυριακή!

Santiago Nasar είπε...

"η κοπριά της μαζικής προβολής, είναι το ιδανικό λίπασμα για να ανθίσουν πολλά λουλούδια." Εξαιρετική άποψη, αλλά εδώ μιλάμε για τόνους κοπριάς, δεν προλαβαίνει να φυτρώσει λουλούδι, πέφτει extra κοπριά και το πλακώνει.
Και πάει λέγοντας.

Υ.Γ. Ελπίζω το destroy Athens να είναι λιγότερο Athens και περισσότερο Destroy. ;)

david santos είπε...

Greata postink Candblu!

Peace and hope and a good future for all the Greek people good weekend

David Santos

bidibis είπε...

Άσε τα κουλτουριάρικα ποστ και σήκωσε ΄΄ενα για το Πασοκ

Λίγες ώρες απομενουν και ο κόσμος πρέπει να ψηφίσει σωστά

Εσύ είσαι σκηνοθέτης και ξέρεις πολύ καλά ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το ιδανικό κόμμα για τα πολιτιστικά και δίνει πιο πολλά κρατικά λεφτά για την παραγωγή ταινιων

Πλεκτά Χειροποιήματα είπε...

Κανένας απο μας δέν ξέρει τι να ψηφίσει και κανένας απ'αυτούς δεν μας λέει "Δώσε μου λίγο χώρο από τον τοίχο σου να κρεμάσω την συγνώμη μου"...

Μ'αρέσει πολύ να σε διαβάζω...

*Φιλιά*

candyblue είπε...

@ guerrero7,62: και μόνο για αυτό;






@ φεγγαραγκαλιες:όχι άλλα άσχημα όνειρα...μόνο λίγα και αυτά με περίεργες γεύσεις.
Το μάθημα από κοντά...δεν γίνεται αλλιώς. Είναι ολόκληρη διαδικασία.




@ αλαφροίσκιωτος :Σωστά το λες. Θα την ξανασυναντήσουμε. Προς το παρόν πάω να μαζέψω τις φρεσκοπλυμένες μου ονειροπαγίδες.






@ VITA MI BAROUAK:Και να ήταν μόνο αυτό...αλλά όπως βλέπεις ο λαός δεν βάζει μυαλό. Βάζει;






@ efi:Μήπως να έρθεις; Έχεις χρόνο πάντως. Είναι μέχρι 18 Νοεμβρίου. Πολύ περίεργη έκθεση...αξίζει.
Η εθνική μας είναι, να μην πω για τι.....

candyblue είπε...

@ Sandiago Nasar: Ναι σημαντική η παρατήρηση σου. Προσπάθησα να το ωραιοποιήσω μη δίνοντας συνέχεια.
Άλλα τελικά η αλήθεια βρίσκεται σε αυτό που λες εσύ.
Η destroy Athens πρέπει να συναντηθεί μαζί σας.

Κανονίσου κι έλα.
Άντε...είπες ότι θα έρθεις. Να μια καλή ευκαιρία.







@ david santos :So nice of you. Thanx.






@ bidibis (aka g.a.n.g) :Δεν σηκώνω τπτ για κανέναν. Με έχουν αηδιάσει όλοι. Αυτός ο τόπος θέλει γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο. Μέσα κι έξω
Κι εμείς το ίδιο.





@ Merawen :Κανένας, όχι. Και ποτέ δεν πρόκειται να το πει γιατί στ’ αλήθεια δεν τον νοιάζει ούτε ο τοίχος, ούτε ο χώρος, ούτε η συγγνώμη
Τπτ δεν τον νοιάζει. Μόνο να τρώει καλά και εύκολα αυτά που μπορεί.

Σε ευχαρίστω.....

Ηλιας....Just me! είπε...

Εσύ τουλάχιστον έχεις όνειρα Candy μου. Εγώ έχω σταματήσει να ονειρεύομαι εδώ και καιρό και το έχω πολύ ανάγκη, ακόμα και αν είναι εφιάλτης. Είνια καλύτερη μια ζωή με όνειρα παρά χωρις αυτά....

ξερω γω; είπε...

Δε ξέρω τι να πω..δεν είμαι καλή σ'αυτά. Μόνο το ότι το ξωτικό σου τριγυρίζει συχνά και στο δικό μου ταβάνι. Εγώ το καλώ, το ξέρω...
Σκύβω το κεφάλι, διαβάζω και σωπαίνω γιατί μόνο να σωπαίνω έχω μάθει όταν μ'αγγίζουν έτσι σκληρά..

Να'σαι καλά.

candyblue είπε...

@ Ηλιας....Just me!: Τα όνειρα είναι σαν τους μύες...έχουν μνήμη.
Θα σε θυμηθούν και θα έρθουν πάλι.
Όλα έρχονται εκεί που πρέπει και για όσο χρειάζεται.
Κάτσε να κάνω μια δοκιμή να σου στείλω ένα με την Αμάλθεια...






@ Άρρωστη Ερινύς : Μόλις είπες όμορφα πράγματα. Ο τρόπος ποτ τα είπες δείχνει ότι είσαι καλή σε αυτά που φοβάσαι πως δεν είσαι.
Έρχεται σε όποιον το φωνάζει. Είναι καλή η Αμάλθεια και πολύ γλυκιά,φιλική στο περιβάλλον και σε όλους τους χρήστες ονείρων.

Σε ευχαριστώ πολύ για όσα έγραψες και για άλλα που σκέφτηκες και δεν έγραψες.

3 parties a day είπε...

Κοίταξε να την καλοπιάσεις την αρκούδα που έρχεται στον ύπνο σου...

candyblue είπε...

@ 3 parties a day:έχω κάτω από το μαξιλάρι μου ένα μελωμένο παστέλι. Όσο μπορώ την καλοπιάνω.
Έχει συνηθίσει την μυρωδιά μου πια.