Μου είπες: «Φεύγω αύριο για Νίσυρο. Είμαι μόνη και φοβάμαι»Σκέφτηκα να σου πω να με πάρεις μαζί σου αλλά σου είπα απλά να μη φοβάσαι γιατί ακόμα είμαι εδώ.
Μου είπες «Είμαι μόνη και το να τα λέω με την πάρτι μου είναι πάντοτε τρομαχτικό»
Σκέφτηκα να σου πω να περάσω να ξενυχτίσουμε μαζί αλλά σου είπα να βρεθούμε όταν επιστρέψεις.
Μου είπες «Ζορίζομαι. Δεν μπορώ τίποτα επάνω μου. Δεν έχω ιδέα πότε θα επιστρέψω». Μου πέρασε το πρόσωπο σου από το μυαλό, τα μαλλιά σου και σκέφτηκα πόσο μαγική είσαι και ότι θα ήθελα να κλείσεις με το δάχτυλό σου εκείνη την παλιά ρωγμή,αλλά σου είπα να κάνεις υπομονή και ότι μου έλειψες....και σε ονειρεύτηκα πολύ αυτές τις μέρες. Ναι στο είπα αυτό.
Μου είπες τότε, ότι η επαφή που έχουμε είναι σπάνια και γι’ αυτό ποτέ δεν θεώρησες ότι χαθήκαμε.
Σου είπα τότε: «Είμαι και πάλι μαζί σου. Δίπλα σου. Χωμένη στα μαλλιά σου».
Κι έσβησα το φως
Καληνύχτα.
25 σχόλια:
τι όμορφο ρε 'συ...τι όμορφο, τι όμορφο, τι όμορφοοοοοοο....εμένα τι μου θύμησες τώρα ε...
@ global:Για μια αγαπημένη φίλη μου.Τα πάντα θυμίζει..
hai from India
Να πας στη Νίσυρο μαζί και να τα πείτε στον κρατήρα του ηφαιστείου.Τι καταπληκτικό μέρος.Είναι το μόνο νησί που έχω επισκεφτεί τόσες φορές.
@ Alex: Είναι το μόνο νησί που δεν έχω πάει ποτέ μου.
Και τώρα είναι που θα ήθελα να πάω περισσότερο από ποτέ.
Σα να ζήλεψα και να σε θαύμασα για λίγο...τόσο δα!
Σε φιλώ
@ Deepak Gop:India india, why did you die for?
India says nothing at all...
Hi!!!
Σήκω και φύγε.
Απίστευτο νησί.
Ενέργεια που ξοδεύεται χωρίς τσιγκουνιές.
Αλλά, πάλι:
να πάς για την αγαπημένη φίλη. Ανάγκες επί δύο.
Αλλά, πάλι:
να μην πας.
Τα χείλη ξεραίνονται μόνα τους.
Εκεί οφείλει κανείς να κάνει καθρέφτη την τσουρουφλισμένη γη. Για να δροσιστεί εντός του.
ήρθα, ήρθα, ξανά.
Νίσυρος, θειάφι, μυρωδιά κλούβιου αβγού και ξερό τοπίο.
Λαχανί καπέλο νομίζω φορούσα, παιδί ήμουνα τότε.
τι ωραίο ποστ, φιλί;
Πήρα μια δόση πρωινής γλύκας, και πάω να ξεκινήσω τη μέρα μου.
Καλημέρα candyblue! :)
Καλημέρα.
Κάτι για τις 6 του Αυγουστου θα έλεγα. Για ένα γενεθλιακό ποστάκι που θα ανεβάσω...
Έχω και εγώ μια τέτοια αγαπημένη φίλη ξέρεις...αν και με έχει απογοητεύσει λίγο τώρα τελευταία. Πάντα θα θυμάμαι όμως...και πάντα θα σκέφτομαι...
Πολύ όμορφο το κείμενο σου και ακόμα πιο υπέροχο το κολάζ σου...
Μάκια!
...κρατώ τη γλυκα του κολαζ σου και τη μελαγχολια δυο στιχων...
"τις νύχτες που μετρώ το χρόνο μόνη
το χέρι σου μου πλέκει τα μαλλιά
το χάδι σου αυτό ακόμα με σκοτώνει..."
Ειναι μερικα μερη που δεν πρεπει να πηγαινει κανεις μονος του.Και η Νισυρος ειναι ενα απο αυτα.
Να την προσεχεις.
πολύ ωραίο
καλησπέρα
@ Καπετάνισσα:Λες " Σήκω και φύγε".
Λέω "Τσου. Δεν πρέπει,ξέρει αυτή,και θα μάθω και γω,όταν γυρίσει".
@ 2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad: Εδώ εγώ για όλους!όποτε με χρειάζεστε. Καλησπέρα πια.
@ Theodora:Αυτές οι κοπέλες είναι βότσαλα που πέφτουν πάντα όταν τα νερά μας έχουν ησυχάσει πια.
@ mortaki: Γλύκα και μελαγχολία...το είπες μόλις candyblue.
@ archive: Ναι ε? Ωχ!
@ Poreia: Καλώς όρισες…Κερνάμε γλυκά,στο ξύλινο τραπεζάκι πάνω είναι.
Πολύ όμορφο
Σαν την δροσιά του καλοκαιριού
Καλό σου βράδυ
ο ρυθμος μου έγραψες πως αρκεί...είχες δίκιο... στριφογυρνάει μέσα μου...ανεμοστρόβιλος...μπορώ να πετάξω...πάνω απτην πόλη...πάνω απτα προάστια...
@ mortaki:...Και να βρεθείς στη βεράντα μου.Πίνω καφέ και κοιτάω τη θάλασσα.Ναι παρακολουθώ τη θάλασσα από δω.Ερωτοτροπούμε κάθε τόσο.Όταν κουραστείς να πετάς,κερνάω σπιτική λεμονάδα
υπέροχες εικόνες (όπως πάντα candyblue dearest). τελικά, η φιλία δεν σημαίνει να είσαι "κολλητός' με τον άλλο...
.
mortaki ζητά από κέντρο ελέγχου candybluecity οδηγίες προσγείωσης!
@ UrbanTulip:Τελικά όχι.
Σημαίνει όλα τα υπόλοιπα.
@ NYC Taxi Shots: I went to your blog and i have to admit that i saw some nice shots of life…
But what does (.) mean???
@ Sailor: Δροσιά?
που?
πότε?
εδώ?
αλήθεια λες?
@ thripa:Ποιο είναι το χωριό σου?
Να έρθω να το επισκεφτώ.
@ mortakι: Όποτε θες.Μάζεψε τα ροδάκια σου και κατέβα.Όποτε θες.
Please check your mail. Κάθοδος από τα 5000 ποδια...
μπήκε ο 6ος μήνας.
δεν χώθηκε στα μαλλιά μου.
να προσέχεις άννα μου αγαπημένη.
φάρος κάπου θα γυρνά.
Στη Nίσυρο υπάρχει ένα τέλειο μέρος ανάμεσα στα πολλά που έχει,ιδανικό για να γιορτάζει κανείς τα γενέθλιά του.(αυτό πάει για τον νίκο)Λέγεται πλατεία ηλικιωμένης.Eκεί δέχεσαι να χάσεις στο τάβλι τρώγοντας γαλακτομπούρεκο και μετά κατηφορίζεις για τις έρημες ηφαιστιογενείς παραλίες στις οποίες κυκλοφορούν ξαμολημένες αγελάδες εν είδει ιερού ζώου.Tη δύση την αντέχεις μόνο στο ηφαίστειο (και το αντέχεις μόνο τη δύση γιατί είναι ημιενεργό και αχνίζει) και μετα στριμώχνεσαι στο μικρό μπαλκονάκι στη μοναδική ταβέρνα στον Eμποριό στην οποία κλέβεις φαγητό απτην κουζίνα μόνος σου γιατί δύο παιδιά έχει μόνο ο ταβερνιάρης και δεν προφταίνουν.H Nίσυρος είναι ένα νησί από τα λίγα που ή σε απωθεί αμέσως ή σε γοητεύει.Προτείνω να μείνετε στα λουτρά στα οποία πηγαίνουν οι γέροντες για φθηνό spa και να απολαύσετε μια πραγματικά μοναδική εμπειρία (το τελευταίο ακούστηκε φθηνά διαφημιστικό)
@ alex:Τι κρίμα να μην τα ήξερα όλα αυτά. Θα κανόνιζα τις διακοπές μου για εκεί.
Του χρόνου. Θα ήταν μια καλή πρόταση.
Θα μου πει και η φίλη μου την δικιά της οπτική,θα τα βάλω στο σέικερ και θα σημειώσω το σημείο με μια χάρτινη ομπρελίτσα, ξέρεις,σαν και αυτές που βάζουν στα κοκτέιλ τα καλοκαίρια.
Εγώ τις διακοπές μου τις έκανα φέτος
άντε κανα πενθημεράκι για Άνδρο ακόμα
Αλλά αυτό το γαλακτομπούρεκο στην τόσο ποιητική πλατεία Ηλικιωμένης κάτι μου έκανε
@ globalitsa:Θα προσέχω. Μήπως να τον έφερνα εγώ στα μαλλιά σου?
Δημοσίευση σχολίου