Ο Σεπτέμβρης περπατά απαλά μην και τυχόν πατήσει τα απομεινάρια του καλοκαιριού.
Γενέθλιος μήνας. Μου προσθέτει αφηρημένα μικρές ρυτίδες παντού. Τον αγαπάω όμως, όπως αγαπάω και την πρόσθεση. Και η ζωή συνεχίζεται σαν δημοτικό τραγούδι με αγριευτικό δεκαπεντασύλλαβο. Και η θάλασσα μουρμουρίζει στα αυτιά μου διάφορα καθώς ξαπλώνω ανάσκελα πάνω της. Και οι σόλες μου ακόμα αφήνουν άμμο στο παρκέ και τα βότσαλα ακόμα ζεσταίνουν την πλάτη μου. Και ο ήλιος καίει τις πατούσες μου ανελέητα καθώς οι εκδρομές με παίρνουν από το χέρι σε μέρη πρωτόγνωρα. Με θάλασσα και άμμο πάντα. Με θάλασσα και άμμο, έτσι εγώ πορεύομαι.
Σεπτέμβρης. Νέα αρχή. Νέο δέρμα. Άλλος ένας χρόνος στο κάθισμα της πλάτης. Άλλο ένα ταξίδι για να κρυφτώ. Στο αεροπλάνο, πηγαίνοντας, διάβασα τον «ξυπόλητο» του Πέτρου Μπιρμπίλη και έβαλα τα κλάματα στην ιστορία με τον τίτλο «Αρτίστα». Ο αεροσυνοδός με κοίταζε επίμονα. Είχε ακριβώς τα μάτια σου. Τον ερωτεύτηκα αμέσως.
Επιστροφή στο μαύρο ξανά. Τα δέντρα πεθαμένα. Δεν αναπνέει τίποτα πια. Κι όμως παρόλο το μίσος, το θέμα ξεχάστηκε πολύ γρήγορα, όπως συμβαίνει πάντα, και η ζωή συνεχίστηκε κανονικά, όπως συμβαίνει τώρα. Αλήθεια τι άλλο πιο τρομερό πρέπει να μας κάνουν για να αποκτήσουμε πόδια και φωνή;
Τι άλλο; Να μας πληρώσουνε πολλά παραπάνω ίσως για αν βάλουμε την συνείδηση μας σε λειτουργία. Πολλά παραπάνω από ότι μας πληρώνουν για να μην την χρησιμοποιούμε.
Ευτυχώς τα ημιτόνια του Σεπτέμβρη κάνουν τον βίο πιο υποφερτό και τα πρώτα χρυσάνθεμα έχουν εμφανιστεί στις βιτρίνες των ανθοπωλείων. Ευτυχώς που θυμάμαι ακόμα την λέξη ευτυχία που με κατέκλυζε κάθε Σεπτέμβρη λόγω γενέθλιων. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα τα φωνήεντα των κογχυλιών και οι ρυθμοί των παφλασμών στα αυτιά μου.
Σεπτέμβρης. Το πιο γλυκό fade out του αξεπέραστου καλοκαιριού μου.
Καλό μας μήνα.
9 σχόλια:
Κατ'αρχήν Χρόναι Πολλά και ευτυχισμένα! Να τα χιλιάσεις και να είσαι πάντα καλά!
Αλλάζει η εποχή, αλλάζει και η ψυχολογία μας.. να είμαστε καλά και να βαγαίνουμε αλώβητοι από τις αλλαγές...
φαντάζομαι πως οι εορταστικές εκδηλώσεις κρατούν όλον τον μήνα. ναι; :))
χρόνια σου πολλά! καλά! ολόψυχα ό, τι καλύτερο, ό, τι πιο αγαπημένο, ό, τι πιο ευτυχισμένο. από αυτά τα ό, τι που σε κάνουν να νοιώθεις πλήρης, χαμογελαστή, πάντα με υγεία και τόση ευτυχία που να μην αντέχεται.
Άννα σου εύχομαι χρόνια όμορφα και αφού θα είναι όμορφα ας είναι και πολλά! Φιλιά από το ησυχαστήριο που ακούει στο όνομα Σύρος όπου μαζεύω δυναμική γαλήνη (!) για τον χειμώνα που (κάποια στιγμή) θα έρθει.
Γεια σου
Καλο μήνα ,
Πάλι με ταξίδεψες με τα γραπτά σου αν και είχα ομολογώ πολύ καιρό να σε θυμηθώ και να σε διαβάσω.
Ακόμα να τελείωσει ο στρατός .
Θρίπας
xronia kala sou euxomai, an k to amelhsa k exasa th mera :) makari autos o septembrhs na akousei ta sxedia mas gia th xronia :)
makia
*****
"Τι άλλο; Να μας πληρώσουνε πολλά παραπάνω ίσως για αν βάλουμε την συνείδηση μας σε λειτουργία. Πολλά παραπάνω από ότι μας πληρώνουν για να μην την χρησιμοποιούμε".
Προσκυνώ σε...
Άραγε έδωσε κανείς βάση σε αυτό που έγραψες ή για όλους πέρα βρέχει;
Μεγάλη κουβέντα candyblue
@ Hfaistiwnas: Άλλαξε η εποχή και ευτυχώς μόνο προς το καλύτερο. Κι αν μας άφησε κάποιες γρατζουνιές όπως λέει και κάποιος θα βάλω πάνω τους κρέμα ημέρας.
@ b|a|s|n\i/a: Νομίζω πως αρχίζεις και με μαθαίνεις εσύ. Αυτό σου λέω μόνο.
Σε ευχαριστώ για τις ευχές. Θα τις χωρέσω όλες μέσα στις τσέπες μου.
@ Ορέστης: ‘Όλο σουρτουκεύεις κι εσύ… καλό φθινόπωρο γιατί μάλλον θα έχεις γυρίσει τώρα που τα γραφώ αυτά .σε ευχαριστώ αν και καθυστερημένα για τις ευχές σου.
Καλό φθινόπωρο
@ Θριπα: Είπα και γω πήγε φαντάρος και με ξέχασε… Ο στρατός θα τελειώσει όπως όλα κάποτε.
Έλα δεν έμεινε και τίποτα. Μετά ξέκαναν τα δύσκολα.
Καλό φθινόπωρο και κουράγιο.
Εδώ εμείς.
@ bereniki: Τα ακούει …όλα τα ακούει. Ξέρεις τι καλός μήνας που είναι;
Όλα μέσα εδώ ξεκινάνε. Νέα και από την αρχή.
@ Ανώνυμος: Ψιλά γράμματα. Τι να σχολιάσουν;
Όλοι πληρωνόμαστε και ντρεπόμαστε για αυτό. Μου αρκεί που το διαβάζουν.
Καλημέρα.
Δημοσίευση σχολίου