Αν είσαι έξω κοίτα τα σύννεφα. Μοιάζουν σαν ατόφια βαμβάκια. Και μείς από κάτω τους πληγές ανοιχτές.Παύση.
Με καίνε τα μάτια μου. Μακάρι να μπορούσα να τα βγάλω για να ανακουφιστώ. Μια ολόκληρη εβδομάδα μέσα σε αίθουσες. Ξεχάστηκα σαν κάποιος να με έχασε εκεί μέσα και να μην με αναζήτησε ποτέ, παρά μόνο ένα βράδυ στα κλεφτά. Νύχτες πρεμιέρας. Χωρίς εσένα. Παύση. Και μετά στα σκοτεινά ρούφαγα όλο το μαύρο ζουμί της νύχτας και έφτυνα τα άστρα σαν κουκούτσια. Για να μην τα καταπιώ και μου ξεσκίσουν τα σωθικά. Κάποιες νύχτες έβρεξε κι ήταν ωραία γιατί μούσκεψα κι έκλαψα μαζί. Μα κανείς δεν το πήρε χαμπάρι. Παύση.
Κρυώνω. Παύση. Είναι η εποχή κάποιου άλλου αυτή. Είναι το σώμα και ο πόνος κάποιου άλλου. Ο δικός μου εαυτός σαν συρρικνωμένος γαλαξίας χάνεται στο άπειρο. Ατυχήματα. Ξαφνικά τα προκαλώ. Ευαγγελισμός. Παρασκευή ξημερώματα. Πονάω. Πονάω πολύ και κρατώντας μια ακτινογραφία στο χέρι βλέπω τους ανθρώπους γύρω θολούς και πράσινους. Όλα είναι πράσινα. Ο πόνος σου αλλάζει χρώματα. Εσύ δεν έχεις ιδέα. Ούτε γω. Εκεί το κατάλαβα. Παύση.
Αυτός που αγαπάει επικυρώνει. Ψάχνει κάτω από τις λέξεις, τις παύσεις, τα σήματα κι έρχεται. Ότι ώρα και να΄ναι. Μπαίνει σε ένα ταξί κι έρχεται, σε ένα τρένο σε ένα αεροπλάνο κι έρχεται. Ζητάει συγνώμη που άργησε και κοιμίζει τον άλλον στην αγκαλιά του. Αυτός που αγαπάει ξεπαγιάζει περιμένοντας κάτω από τα σκαλοπάτια της πολυκατοικίας αυτού που αγαπάει και κάνει τα πάντα για να μην αφήσει τον άλλον να κοιμηθεί πληγωμένος. Πάντα έρχεται μέσα από την παύση του άλλου, αυτού που τον φωνάζει άηχα. Αλλά αυτός που αγαπάει δεν αποσυντίθεται. Παύση. Σου είχα γράψει κάποτε την διεύθυνση μου. Παύση.
Ξαπλώνω στο πάτωμα. Πονάω. Μια ζαρωμένη ημικρανία τεντώνεται στο δεξί μέρος του κρανίου μου και ρίχνει βροντές. Έχω ζήσει, σκέφτομαι. Έχω κάνει τόσους γύρους και θέλω να μείνω λίγο ακίνητη μαζί σου. Παύση.
Μπαίνει ο Οκτώβρης σε λίγο και συ ακόμα να καταλάβεις τι ζητάω. Μπερδεύτηκαν όλα κι έγιναν σαν κι εκείνη την πράσινη ακτινογραφία. Και εκείνη η αγκαλιά έγινε παύση. Αλλά ξέρεις καλά πως η μουσική καθορίζεται από τις παύσεις ανάμεσα στις νότες.
Παύση.
12 σχόλια:
Καλημέρα σας!
Μπαίνει ο Οκτώβρης!
Όποιος αγαπάει κάνει τα πάντα.. ή τουλάχιστον προσπαθεί..
Ελπίζω τώρα να είσαι καλύτερα, ε; Περαστικούλια εύχομαι αγαπητή μου!
περαστικά! χωρίς παύση!
παρά μόνο με χαμόγελο.
υπάρχουν αγκαλιές που γίνονται παύση.
υπάρχουν αγκαλιές που γίνονται στάσεις.
σαν παύουμε την αγάπη να προσπερνάμε.
καλημέρα σου! περαστικά και πάλι!
@ Hfaistiwnas : «Όποιος αγαπάει κάνει τα πάντα.. ή τουλάχιστον προσπαθεί.»
Λες εσύ τώρα και γω συμφωνώ. Αλλά είναι και κάποιοι που λένε ότι μπούρδα μπορείς να ακούσεις ακόμα και να τραγουδήσεις!
Μπαίνει ο Οκτώβρης ευτυχώς. Είναι η πιο κατάλληλη εποχή για μαύρες γραμμές. Αυτές που τραβάς όταν θες να σβήσεις κάτι. Και συνήθως σβήνεις ότι δεν σου πάει, όχι ότι σε κρατά.
Σε ευχαριστώ για τα περαστικά. Το μόνο που έχει μείνει πια είναι μια μεγάλη μελανιά που όλο ξεθωριάζει και πάει να μοιάσει με πρασινοκίτρινο νεφέλωμα.
@ b|a|s|n\i/a: Χωρίς παύση. Η παύση είναι για να παίρνεις φόρα έπειτα και να τρέχεις μακριά.
Χαμόγελο μισό προς το παρόν. Σχεδόν ειρωνικό.
Υπάρχουν αγκαλιές γενικά και ευτυχώς που υπάρχουν και μπορείς να χωθείς.
Την αγάπη την κρατάμε σφιχτά. Ξέρουμε καλά πια. Το ψέμα και την δειλία -που κάποιοι μεταφράζουν λογική- προσπερνάμε.
Να σαι καλά και ευχαριστώ για τα περαστικά. Έτσι θα ναι!
Κάποιοι λένε.. καμιά φορά και μεις λέμε πράγματα που καταλαβαίνουμε ότι είνια μπούρδες αλλά έχουμε ανάγκη να τα ακούσουμε.. είμαστε περίεργα όντα τελικά..
@Hfaistiwnas:Και μεις ναι..κυρίως εμείς. Εμείς που πιστεύουμε πάντα στα λόγια των άλλων!
Περίεργα όντα; Άρρωστα όντα. Θεριά με τεράστιους εγκέφαλους και ματωμένες καρδιές.
Χαλασμένοι απο καιρό.
Τα τείχη κάποιες φόρες είναι καλό να υψώνονται.
Καλή καρδιά μικρέ!
:)
χτυπησες;τροχαιο;
Ανώνυμε χάρισε μου το ονοματάκι σου
Μπααααααα.
Πέσιμο. Άσχημο πολύ. Φτηνά την γλύτωσα.
Παυσίπονα, αυπνίες από πόνους, σούρσιμο, παρέλυσα σχεδόν.
όλα καλά τώρα.
Ευχαριστώ.
telika to na mporeis na agapas einai xarisma...
elpizw na eisai kala
*****
Περαστικά και ελπίζω το σκοτάδι να το φώτισαν κάποιες ηλιαχτίδες και η ακτινογραφία να βρίσκεται πια ξεχασμένη σε ένα συρτάρι. Έχω καλό προαίσθημα για τον Οκτώβρη.
Πολύ μου άρεσε τούτο το ποστ, να ξέρεις.
@ bereniki :Το να έχεις παιδεία στην αγάπη όμως είναι κάτι που όλοι θα έπρεπε να κατέχουν. Τσάμπα μάγκες όμως!
@ fieryfairy: Ξεχασμένη βρίσκεται η ακτινογραφία. Πάει ο πόνος και ο ύπνος έρχεται κανονικά και όχι μόνο στο πλάι. Φύγανε τα πολλά μόνο αυτή η μεγάλη μελανιά ακόμα έμεινε που όσος πάει και ξοδεύεται στο ροζ του δέρματος.
Όλα καλά, το ξεπεράσαμε.
Ήδη ξεκίνησε όσο καλύτερα μπορούσε. με ξάφνιασε και μένα. Νομίζω πως το προαίσθημα σου μοιάζει πολύ με το δικό μου
Τουτο το ποστ ηταν μια μεγαλη αληθεια.
Βροχη.
Γαλαξιας στο Απειρο.
Σκεψου το.
**Μην περιμενεις να αγορασεις αλλου αυτα που πουλας εσυ στο μαγαζακι σου. Και ειδικα σε stock. Πεταμενα λεφτα.**
υπεροχη εικονα το ενα...
**Μην περιμενεις να αγορασεις αλλου αυτα που πουλας εσυ στο μαγαζακι σου. Και ειδικα σε stock. Πεταμενα λεφτα.**
τι εννοεις?
Δημοσίευση σχολίου