ΠαΝσΕλΗνΟς Σαν...

Το τέλειο κοκτέιλ. Αυταπάτες σε σιέλ αποχρώσεις, σύγχυση με λίγα φύλλα μέντας πατημένα, και μπόλικες δόσεις φόβου που παγώνει σαν νιφάδα σε απίστευτα σχέδια.
Σκούρα η θάλασσα με το διάδημα της αγίας πανσελήνου και από ψηλά ο κόλπος ένα πιάτο μαύρη σούπα.
Μαζί και χώρια από όλα και από όλους. Απολαμβάνω το μαγικό κοκτέιλ που μου αφήνει τρύπες παντού. Μπάζει ξαφνικά, όταν το νοιώθω να συμβαίνει ακριβώς από πάνω μου. Παρατάω το ποτό στη μέση και καρφώνω το βλέμμα μου μεσουρανίς. Ένα πρόσωπο λιπαρό γεμάτο φως και από πάνω του ένα μαύρο βέλο.
Το κινητό κουρνιάζει στο χέρι μου. Σου στέλνω ένα μήνυμα.

-Κοίτα την έκλειψη, σου γράφω, σχεδόν προστακτικά
-Σαν φαγωμένος λιόσπορος, μου απαντάς.
-Σαν νύχι με γαλλικό μανικιούρ,παίρνω σειρά εγώ
-Σαν βλεφαρίδα κολλημένη σε ντεκολτέ.
-Σαν πρόσωπο σταχτί, κουρασμένου εργάτη με φωσφοριζέ τσουλούφι.
-Σαν μπλάνκο σε κοσμικό λάθος.
-Σαν μεσοφόρια αγγέλων πετάμενα στην ράχη ενός καναπέ.
-Σαν μισοτελειωμένη πρόταση.
-Σαν ένα κομμάτι τρέλας που φωσφορίζει αμέριμνο στις καμένες καμπύλες της λογικής
-Σαν σκουριά σε δαχτυλίδι αρραβώνων.
-Σαν κοιλιά φάλαινας δολοφόνου που έχει αφήσει αφάγωτο μόνο ένα κομμάτι ανταρκτικής.
-Σαν μια παρένθεση που δεν κλείνει .Σαν εισιτήριο με ανοιχτή επιστροφή.
-Σαν μισοτελειωμένο χάδι λευκού χεριού πάνω σε πρόσωπο νέγρας.
-Σαν αποτύπωμα από χείλια στο στόμιο ενός μπουκαλιού.
-Σαν περίεργο βουλοκέρι στη πιο μυστική ουράνια επιστολή.
-Σαν ισορροπία στο σύμπαν που παραπατάει.
-Σαν κομμάτι από χωράφι χλωμού σίτου που σώθηκε από την πυρκαγιά του πιο απόκοσμου αστεριού
-Σαν μισόκλειστο παντζούρι το μεσημέρι.
-Σαν τον ήχο από το στρίγκλισμα των φρένων ενός ανοιχτού αμαξιού, που μας μοιάζει.
-Αυτοκίνητου που τρέχει μόνο του στη νύχτα.
-Στη νύχτα που θα μου μείνει αξέχαστη με όλο αυτό.

Έπειτα νύχτωσε κι άλλο. Βάθυνε η ουλή. Τραβήχτηκαν κι άλλο μέσα μου τα ράμματα που έχω. Γλίστρησε η μαύρη μουντζούρα από το λιπαρό πρόσωπο της πανσελήνου και η φωσφοριζέ περισπωμένη έγινε ολόκληρη τελεία. Και το φως με μαστίγωνε τόσο, που δεν άντεχα να κάτσω λεπτό παραπάνω.
Έφτασα σπίτι ξυπόλυτη, τρέχοντας, μέσα από πλαγιές και σκίνα. Πήρα το σαμπουάν και λούστηκα με το φως της. Γέμισα με την φωτεινή της πίσσα όλες τις τρύπες που έχασκαν. Πάτησα κι άλλο μέσα τις ουλές μέχρι που χάθηκαν και ξάπλωσα μέσα στις σαπουνάδες αναπνέοντας όσο πιο βαθιά μπορούσα.
Είναι πολύ όμορφο να μαγεύεσαι κάποιες φορές.