Μαζεύτηκαν τα σύννεφα πάνω από τους σκυμμένους σβέρκους μας. Λευκά σαν μαλλί της γριάς. Η φωνή σου στο τηλέφωνο πιο τσιριχτή με γαργαλάει μέχρι μέσα. Σε ακούω προσεχτικά καθώς κάνεις προσθαφαιρέσεις ανθρώπων και χρημάτων. Σε ρωτάω, «πως είναι να είσαι ολόκληρος άνθρωπος;»Δεν απαντάς.
Ποτέ δεν απαντάς.
Ελαύνει το φθινόπωρο σαν αφηρημένη δεσποινίς που ξέχασε τα κλειδιά του σπιτιού της στην παλιά της τσάντα. Μια αίσθηση ανατριχίλας από χίλια δυο τσιμπάει το δέρμα μου. Αυτός ο καιρός νομίζω πως δίνει κομψότητα ακόμα και στην θλίψη. Παρατηρώ μια αλλαγή. Μια γενικότερη αλλαγή. Σαν κάποιος να παραμορφώνει λίγο το τοπίο και έπειτα να το ξαναβάζει στην θέση του πιο χρωματιστό. Πιο φρέσκο.
-Βάλε κάτι παραπάνω στο τραπέζι, μου λες. Κοιτάω αλλού. Σου λέω σχεδόν δακρυσμένη, «δικαίωμα μου να ποντάρω λίγα, δικαίωμα μου να πηγαίνω πάσο».
Στο δρόμο κυκλοφορούν κάτι υπέροχοι ροδανθοί με διάφανο δέρμα. Δίπλα τους τεράστια αρπαχτικά τους συνοδεύουν. Τρομάζει η ψύχη μου. Διαστέλλεται η κόρη του ματιού μου. Πως μπορούν; Πως μπορούν να αγαπάνε κάτι τέτοιο δίπλα τους. Πως μπορούν να απουσιάζουν αγαπώντας; Κι έπειτα χαμηλώνω το βλέμμα μου. Να μην κοιτάω άλλο. Μόνο να ακούω το βήμα μου γρήγορο να βάζει ρυθμό στην άσχημη στιγμή χτυπώντας τις πλάκες του χλωμού πεζοδρομίου. Η γη μεταναστεύει από κάτω του.
Θυμάμαι την τελευταία φορά που σε είδα. Αλλά δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που με κοίταξες. Άλλαξε ο καιρός. Υπάρχουν πράγματα που απαιτούν σεβασμό, όπως ένα βλέμμα, ένα πρόσωπο, μια ιστορία παλιά ή καινούργια.
Αναρωτιέμαι για μας
Αναρωτιέμαι για σένα καθώς οι εποχές αλλάζουν το δέρμα μας και μας παλιώνουν κι άλλο. Κι άλλο. Κι έπειτα σταματώ να αναρωτιέμαι και φωνάζω δυνατά, «κάθε σχέση διαρκεί όσο της αξίζει».
Βρέχει πάνω μου ξανά. Καλό φθινόπωρο.
10 σχόλια:
Μας παλιώνουν.. λίγο κάθε φορά.. κάθε φορά που περνάει μια εποχή, είναι η διαφορά πάνω μας..
Κάθε σχέση κρατάει όσο της αξίζει.. σοφό..
Αν σαγαπούν να μάθουν το λένε..
Και αν δεν στο που να μάθεις να το κλέβεις..
τα πάντα διαρκούν για πάντα. στο πάντα του τώρα. στο τώρα του μέσα μας.
Καθε σχεση διαρκεί όσο μας τρώει το σαρακι μιας ιδοτυπης αποδοχής.
Το ιδιο και στο αντιθετό του.
Μόνο οι εποχές αλλάζουν. Οι ανθρωποι ποτέ.
Κατι βηματα κανουν ποτε μπροστα ποτε πισω κι επιστρεφουν στα οικεια εδαφη τους.
Πόλεμος είναι.
Ίσως η σχέση να είναι μια σιωπηρή σύμπτωση αξίας. Όταν δηλαδή και οι δύο δίνουν την ίδια αξία.
@ Hfaistiwnas: Να μας παλιώνουν, όμορφο είναι. Αν και οι εποχές χάθηκαν πια και δεν περάνε το ίδιο όπως πέρναγαν κάποτε από πάνω μας. Όσοι με αγαπούν είναι εδώ και αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη. Οι άλλοι δεν είναι ούτε εδώ ούτε αλλού.
Θα μάθω να το κλέβω, αλλά δεν θα το βάζω στα πόδια. Θα στέκομαι αντικριστά με την κλεμμένη λέξη στο στόμα. Μέχρι να την χωρέσω.
@ b|a|s|n\i/a: Εφήμερα όλα είναι. Έτσι λέω εγώ. Και σαν τέτοια όλα τα αντιμετωπίζω.
Όσο για το μέσα μας είναι μια άλλη υπόθεση. Πολύ καλά φυλαγμένη.
@ "Αισθηματική ηλικία": Αφού προτιμάς το διαδικτυακό περιβάλλον (ξανά) θα προσπαθήσω να απαντήσω ήπια.
Μια σχέση, ίσως, κρατάει όταν η αποδοχή δεν γίνεται αυτοσκοπός, αλλά έχει συμφωνηθεί σιωπηρά εξ αρχής.
Ο πόλεμος είναι κάτι που δεν με ενδιαφέρει σε καμιά μορφή του. Εμένα προσωπικά. Νοιώθω πολύ γυναίκα για να πέσω στα χαρακώματα και να κρατήσω όπλο. Να στήσω ενέδρες κι ότι άλλο. Συγχώρα με.
Όσο για τον αν αλλάζουν οι άνθρωποι θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μαζί σου. Έχω δει ανθρώπους να αλλάζουν από την αγάπη. Μόνο από αυτό. Ίσως και συ μια μέρα τους συναντήσεις. Έχεις καιρό ακόμα. Και ίσως τότε με θυμηθείς.
Ο/Η Μαρκησία του Ο. : Ειλικρινές είναι αυτό που λες. Αν και πιστεύω ότι σε μια σχέση όταν υπάρχει αγάπη η αποδοχή είναι καθολική. Και επιτέλους ας περάσουμε στις πράξεις!
όλα αλλαζουν ξανά.
μου αρέσει η νέα σου φωτογραφία.
δεν έχω άλλες αντοχές.ψάχνω στα χρωματιστά κουτιά που φυλάω τα μυστικά μαζί με τις αντοχές.τίποτα.
η αγάπη εκεί.φυλακας άγγελος μου.ευτυχως μέσα σ'όλα αυτά μπορω να τη δείχνω και να τη δέχομαι.
και όλα γίνονται πιο ευκολα.
@ efoudi :Όλα αλλάζουν έτσι κι αλλιώς. Και πολλές φορές ούτε που μας ρωτάνε.
Στη καινούργια μου Φώτο είναι μεταμφιεσμένη. Το κάνουν πολλοί εδώ τριγύρω και είπα να τους μοιάσω.
Είμαστε ευέλικτοι να το θυμάσαι αυτό. Φτιαγμένοι για πολλές πίστες. Άρα έχεις κι άλλες αντοχές απλά δεν το έχεις πάρει ακόμα χαμπάρι. Θα έρθει η ώρα.
Καλημέρα
Καλό και όμορφο Φθινόπωρο
Οι εποχές μας τέλειωσαν
όλα αλλάζουν και δεν χρειάζεται
ούτε να μας ρωτάνε, πια
Καλό πρωινό
Δημιουργικό
καλοκαιρι ακόμα...τίποτα δεν άλλαξε και αυτο εμενα ποσο με βολευει!
Κλαημερα και απο δω
Δημοσίευση σχολίου