Παρασκευή, Μαΐου 22, 2009

ΚάΤω ΑπΟ τΟν ΉλΙο


Η εποχή: Ο Μάιος είναι ο μήνας των κεραυνών. Κάθε χρόνο τέτοια εποχή προκαλούν εκατοντάδες πυρκαγιές, ενώ πέφτουν κατά δεκάδες χιλιάδες σε μία ημέρα. Ο Μάιος είναι ο μήνας που φυγαδεύει βιαστικά το καλοκαίρι κάτω από τα σκεπάσματα της άνοιξης. Ο Μάιος δεν έχει φύλο, μόνο επιθυμία.
Ο καιρός: Φυσάει συνεχώς. Μανιασμένα, δαιμονισμένα λες και ξεσπάει πάνω μου ο καιρός. Με σπρώχνει. Με εμποδίζει να κλείσω την πόρτα του αυτοκινήτου μου, μου σηκώνει ψηλά την μπλούζα, μου ανακατεύει τα μαλλιά. Με ταπεινώνει. Τα άκρα μου τα βράδια παγώνουν ξανά και το λεπτό πάπλωμα τραβιέται μέχρι το σβέρκο. Σε στάση εμβρύου ο ύπνος. Σε ονειρεύομαι όλο.
Το σκηνικό: Όλος ο κόσμος έχει γεμίσει χέρια που ζητάνε κάτι. Μια πολύχρωμη αδιαφορία στο υπάρχον πολιτικό σύστημα σαν γιορτή ξεχύνεται από παντού. Και αυτή η αδιαφορία στο βάθος σημαίνει νέο πολιτικό ενδιαφέρον και κατασκευή νέου σκηνικού. Για αυτό και πολύχρωμη.
Ο πόνος: Λέω σ αγαπώ δαγκώνοντας τη γλώσσα μου.
Εκείνη: Θέλει όλο να την διασχίζω. Είμαι ο κωπηλάτης της ψυχής της. Κάποιες νύχτες όταν κοιμάμαι μαζί της είναι αλλιώς. Μπερδεύονται τα όνειρα μας όπως τα δάχτυλα μου στα μαλλιά της.
Εκείνος: Έλλειψη ερωτικών συνειρμών. Βλέμμα που όλο αποφεύγει την συνάφεια. Χωρίς επιθυμία πια. Ίσως να πρέπει να μάθει πως η επιθυμία εμφανίζεται, μόνον όταν σου λείπει κάτι.
Εγώ: Σε μια γαλάζια θάλασσα, κάπου σε ένα παραθαλάσσιο οικισμό μακριά από το άστυ, βουτάω τα πόδια μου μέχρι να μουδιάσουν από το κρύο. Κι έπειτα βάζω στοίχημα με τον εαυτό μου να μείνω μέσα της περισσότερο από ότι έμεινες εσύ μαζί μου.
Τα βράδια: Με ένα ποτήρι αψέντι και κόκκινα μάτια από το ξενύχτι περιμένω τον Ιούνιο διαβάζοντας Μπωντλαίρ. Και «ο θάνατος των εραστών» καίγεται στο γαλάζιο φως του πορτατίφ μου.
Το τέλος: Θα ήθελα να σου ψιθυρίσω μια νύχτα χωρίς αστέρια πως ο πιο δυνατός μυς είναι η καρδιά. Όσο πιο πολύ την τρομοκρατείς τόσο πιο πολύ αντέχει.

17 σχόλια:

xryc agripnia είπε...

Πιο κατανοητη απο ποτε.

candyblue είπε...

γιουπιιιι!!!!!!

"Αισθηματική ηλικία" είπε...

Μ αρέσουν τα ηχηρά χαστούκια.
Ακούστηκε ως εκεί ε?
Που να δεις εδώ...

b|a|s|n\i/a είπε...

η αρχή: αντέχει

candyblue είπε...

Ο/Η "Αισθηματική ηλικία": Ηχηρό; Μήπως αυτοχαστουκίστηκες;
Εγώ τα κάνω όλα στο αθόρυβο.
:)


@ b|a|s|n\i/a: Τι ακριβώς αντέχει;

TeddyBoy είπε...

Αν αυτό ήταν το πιο κατανοητό, φαντάζομαι τα άλλα!
:P

Αστειεύομαι, ήταν πραγματικά πολύ όμορφο!

Ανώνυμος είπε...

και κανενας εκδοτικος δεν εχει ακομα ασχοληθει μαζί σου ε?
Τι παπα$%#%^ρες.
Άσχετοι θεε μου , ασχετοι.

candyblue είπε...

Ο/Η TeddyBoy: Ας τα… με παίρνουν τηλέφωνο και τους κάνω ιδιαίτερα Candyblue
Δύσκολοι καιροί.


merci







@ Ανώνυμος: Δεν ταιριάζω πουθενά. Ούτε και γω έχω ασχοληθεί με κανέναν.
Έτσι πάει.
Από δω μόνο ότι γίνεται το και πέρα ίσως, κάποτε, μπορεί να συμβεί.
Όλα καλά!

efoudi είπε...

εκεί στο "τέλος"..ένιωσα πάλι τη δυνατή αγκαλιά σου..

Dee Dee είπε...

Σαν απογραφη του ποροντος μου φανηκε :) Ειναι ολα εδω λοιπον :)

Ο πιο δυνατος μυς ειναι η γλωσσα.... ετσι για να σε ξενερωσω :)

Καλημερααα!!!

xxxxx

candyblue είπε...

@ efoudi: Αυτή δεν χάνεται. Φάρος για όσους ταξιδεύουν σε αλλόκοτες θάλασσες.








@ Dee Dee: Απογραφή μιας εποχής που όλο και τελειώνει.
Κάποια είναι εδώ κάποια άλλα κρύβονται και κάποια άλλα παραμονεύουν. Υπάρχουν και αυτά που χάθηκαν εντελώς, αλλά ίσως γράψω πολύ αργότερα για αυτά.

Δεν θα έλεγα ότι με ξενέρωσες, ίσα ίσα

:)

Άρτεμις είπε...

Τα κολάζ σου τα σπάνε...
Υπέροχες δουλειές πραγματικά...

Horexakias είπε...

"το τελος" ολα τα λεφτα...

candyblue είπε...

@ Άρτεμις: Να σαι καλά, και γω έχω να πω πως για τόσο μικρή κοπέλα μια χαρά ευαισθησίες έχεις. Σε επισκέφτηκα.
Όμορφα.





@ Horexakias: Έτσι όμως δεν είναι;

Horexakias είπε...

Ετσι ακριβως γι'ζυτο εκανα ενα μικρο clopy paste...if you don't mind :)

DukeTravellington είπε...

Πολύ δυνατό "Το Τέλος" - αυτό για την καρδιά.... όπως πάντα candyblue-λα μας μαγεύεις με τη ματιά σου... "κι αυτό το καλοκαίρι / λιωμένο παγωτό / κολλάει στο χέρι κλπ κλπ"...

candyblue είπε...

@Horexakias: Αφου σου άρεσε τόσο…no I don’t mind…







@ DukeTravellington: Είσαι καλά εσύ; Αλήθεια ζεις; Και εξακολουθείς να με διαβάζεις; ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!

Το τέλος αν το ψάξεις είναι μια μεγάλη αλήθεια ,Μια αλήθεια που ακόμα σε κρατάει δεμένο σε αυτό που είσαι αυτή την στιγμή.

καλώς σε ξαναβρήκα λοιπόν