ΑνΑσΤάΣιΜο ΈγΚαΥμΑ

Σκουπίζω τα ψίχουλα που στέκουν αμίλητα κάτω από το τραπέζι της κουζίνας. Ανοιχτά παράθυρα. Να μπει όλη η σκληράδα του Απρίλη. Όλα τα βογγητά της γης που ανασαίνει αργά πετώντας από πάνω της νεκρά κύτταρα. Όλα τα αρώματα της πασχαλιάς και το μονότονο ρεφρέν την δεκαοχτούρας. Μουδιασμένη ακόμα από τα αρώματα που σκορπάνε πρόστυχα οι νερατζανθοί ακούω το αστείο τραγούδι του παλιατζή. Ο παλιατζής που παίρνει παλιοσίδερα και παλιές καψούρες κάνει το γύρω του τετραγώνου. Κάτι γυναίκες γεμάτες ξύγκι και πένθος τον σταματάνε. Του δίνουν παλιά κρεβάτια, διαλυμένους θερμοσίφωνες και μέλη από άχρηστες κουζίνες. *Στα ραδιόφωνα η κρίση πηγαινοέρχεται σαν άδικη κατάρα. Μια με γόβες κόκκινες γυαλιστερές, μια με σαγιονάρες χαλασμένες. Ταπ -τουπ -ταπ -τουπ, περιπατάει πάνω στο χαλί της γλωσσικής ακαταστασίας των δημοσιογράφων και των εκφωνητών. Μου μπαγιάτεψε και αυτή. Άλλος σταθμός. Μουσική που ταιριάζει στα έγκατα του Απρίλη. Ξύστρα και πνευστά. Σηκωθείτε από τα γραφεία, και από όπου καθήμενοι βρίσκεστε και ελάτε να χορέψουμε. Γιατί το φως απλώνεται και μας διεκδικεί ξανά. Γιατί τα αρώματα νικάνε όλη την ανθρωπίλα του κόσμου τέτοια εποχή και τα πένθη μπαίνουν χαλαρά κάτω από τα νύχια μας μέχρι να ξαφνιάσουν την καρδιά μας. Σκληρός μήνας ο Απρίλιος παρ΄όλο το φως του για αυτό ελάτε να χορέψουμε. *Ένας πυροσβέστης αιωρείται στο ναό της Anime Santa* Η ελευθεροτυπία σε συσκευασία εβδομαδιαίου free press.Τι όμορφα πράγματα. Καινούργια πράγματα. *Πλένω τις κουρτίνες και βάζω λεβάντες μέσα στα στριφώματα. Για να γεμίζουν τα δωμάτια με το άρωμά τους στο πρώτο φύσημα του αέρα. *Έξω τα πάντα είναι φως .Ακόμα και αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως σκοτάδι δεν είναι παρά ανυπαρξία φωτός. *Μεγάλη εβδομάδα. Παλιά και καινούργια πάθη ξενυχτάνε γυαλίζοντας το δέρμα τους μέσα σε πλυμένα ποτήρια, και μουτζουρωμένα ημερολόγια. Όλα σε θέλουν δικό τους. Οι παρέες, οι σχέσεις, οι ιδεολογίες, τα κόμματα, οι εργοδότες. Όλα δικό τους. Εκεί. Σημαία. Λάβαρο. *Δεν είναι για πολλά, πολλά αυτή η εποχή. Χαμηλόφωνα πράγματα. *Όσο πιο χαλαρός είσαι τόσο πιο διαθέσιμος δείχνεις. *Καφέδες χωρίς καφεΐνη, σκούροι με ζάχαρη από ζαχαροκάλαμα Μαδαγασκάρης. Έκλεισα ένα χρόνο ομοιοπαθητικής και πέντε μήνες μακριά σου. *Προσμένω το μωβ. Προσμένω μιαν Ανάσταση που θα μοιάζει με τροπική καταιγίδα, με φόνο βγαλμένο από ταινία τρόμου, μιαν ανάσταση τσουνάμι ολόκληρο που θα πετάξει όλα μου τα όργανα έξω από την στρατόσφαιρα και θα τα ξαναφέρει πίσω με άλλο σχήμα. Μια τέτοια ανάσταση προσμένω.* Έξω βραδιάζει πηχτά. Ασταμάτητα. Ο αέρας έχει ζεστάνει. Πάλι οι μυρωδιές που με μουδιάζουν. Το αλύχτισμα που αφήνεις όταν σε κοιτώ. Οι άκρες των μαλλιών σου. Το περίγραμμα σου κάτω από τον χαμηλό φωτισμό. *Απρίλης. Κάτι La minore ακούω από το απέναντι διαμέρισμα. Έτσι είναι ο έρωτας, σκέφτομαι.La minore και όλα Μωβ. *Πλησιάζουν όλα όσα περιμένουμε. Πλησιάζει το μωβ. Όλα είναι πιο κοντά τώρα και όλα πιο μακριά από ποτέ. Ακατάσχετη η αιμορραγία του έαρος. *Είναι κάτι παλιές αγάπες που μοιάζουν να παίζουν τον ρόλο της αιώνιας οικογένειας. Ενώ έχουν από καιρό τελειώσει, ακόμα νοιαζόμαστε για αυτές.
Καλή ανάσταση λοιπόν. Τι άλλο. Καλή Ανάσταση μόνο. Μέσα κι έξω.