Σε λιγότερο από ένα μήνα έρχεται καταπάνω μας το 2008.Δίνε φως στην ψυχή σου για να αντέξει. Ένας φίλος χτες επέστρεψε από την ταλαίπωρη Ιρλανδία στην θέση που πάντα του φυλάω. Το ίδιο φίλος όπως πάντα. Το ίδιο χειμωνιάτικος. Με ένα μακρύ παλτό που χωρούσε και μένα στις τσέπες του. Τα χέρια μας μπλέχτηκαν στα άκαμπτα ποτήρια του κρασιού και από κει προσπαθούσαν να σκαλίσουν όλα όσα κόλλησαν πάνω σε παλιές ρωγμές και τις σκέπασαν. Σε ευχαριστώ που είσαι ακόμα εδώ. Συνεχίζω με το ίδιο μένος να πιστεύω ότι δεν πρέπει να συμβιβαστούμε για κανέναν και τίποτα. Δεν είναι εύκολο να είσαι ακέραιος αν δεν ξέρεις από πόσα κομμάτια αποτελείσαι. Δεν είναι εύκολο να νοιώσεις ελεύθερος αν δεν έχεις βρει τι είναι αυτό που σε σκλαβώνει.
Ο χειμώνας βάζει παλτά πάνω μας και γεμίζει με κυδώνια τις φρουτιέρες. Δεν του έχω πει ούτε ένα γεια από την ώρα που μπήκε και ούτε θέλω. Έξω οι νύχτες έχουν γίνει σιωπηλά Σαράγιεβα. Όλο απανωτές εκρήξεις που σκάνε και όλο άνθρωποι που χάνουν και από κάτι. Το λένε οι ειδήσεις που μας πλασάρουν. Δεν τις πιστεύω πια. Αυτοί εκεί, συνθετικοί καθ’όλα τους, μας δίνουν μιαν άλλη πραγματικότητα για να πιστέψουμε. Τίποτα δεν είναι έτσι. Αλλά κανείς δεν το έχει μυριστεί. Μέσα στους συρμούς του Μετρό ο κόσμος μεταφέρεται σαν να πρόκειται να κατεβεί στον Άδη. Βιώνουμε τα ύστερα του κόσμου. Ρίξτε μια καλύτερη ματιά σε όλα όσα μας έχουν περιζώσει. Αυτοκαταστρεφόμαστε και τρελαινόμαστε για μα μην ζήσουμε με πόνο το τέλος μιας εποχής,ενός κόσμου που φτύνει τα έντερα του αιμορροώντας σε κάθε του βήμα. Πατάμε τα όνειρα μας σαν κασκόλ που έχουν γλιστρήσει από το λαιμό μας και σέρνονται στο έδαφος. Κι όλα γιορτάζουν την απώλεια και την τρέλα. Ξεριζώνουν την ραχοκοκαλιά της λογικής και ουρλιάζουν από παραφροσύνη.
Το να είσαι νοήμων και λογικός άνθρωπος σε περιθωριοποιεί πια σε μειονότητα που αρχίζει και ενοχλεί την πλειονότητα. Η αλήθεια όμως υπάρχει μέσα στον καθένα. Δεν θα αργήσει να βγει. Σαν τα φτερά που σκίζουν το σώμα της πεταλούδας. Δεν θα αργήσει. Και αυτό δεν είναι ποίηση. Είναι η αλήθεια και α-λήθεια σημαίνει κάτι που δεν μπορεί να ξεχαστεί.
Και ο χειμώνας καθαρίζει τα τζάμια των γυαλιών του και ανάβει τσιγάρο φτιάχνοντας χοντρά γκρι σύννεφα. Ξεφυλλίζω παλιά ημερολόγια και μυρίζω παλιές φωτογραφίες. Ψαχουλεύω τα συρτάρια της εφηβείας μου και κρυφοκοιτάω το παρελθόν που με πέταξε ως εδώ τρικλίζοντας. Πως μου το είπες αυτό; «Σύννεφα σαν αφράτοι κουραμπιέδες που κάποιος τους πάτησε και τα κομματάκια τους διαλύθηκαν».
Αποξενώνομαι από πολλά πράγματα που κάποτε ήταν συνήθειες.
Διαιωνίζονται οι κοσμικοί μου φόβοι και μου γυρνάν σε ψυχοσωματικά που γνωρίζω πια τόσο καλά και περιμένω πως και πως να τα αναχαιτίσω.
Όποτε σε ακούω τραβάω την περόνη μέσα μου. Έλα να κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο. Στο οποιοδήποτε κέντρο. Μια οποιαδήποτε βόλτα.
Κράτησε με σα να κρατάς την αρχή του κόσμου.
26 σχόλια:
την αρχή του κόσμου ναι, την αρχή της ζωής μας, την αρχή, κάθε αρχή. γιατί λατρεύουμε τόσο πολύ την αρχή και μας πιάνει τρελός πανικός με το τέλος; αφού για να υπάρξει αρχή πάντα πρέπει να υπάρχει ένα τέλος. έτσι δεν είναι; όλα δεν είναι κυκλικά άλλωστε;
Με εχεις μαθει πια ποσο κλεφτρα ειμαι.....
"Δεν είναι εύκολο να είσαι ακέραιος αν δεν ξέρεις από πόσα κομμάτια αποτελείσαι. Δεν είναι εύκολο να νοιώσεις ελεύθερος αν δεν έχεις βρει τι είναι αυτό που σε σκλαβώνει."
Παιρνω αυτο και φευγω. Να εχω να το λεω στον καθρεφτη μου, που κατι μου ελειπε και δεν μπορουσα να του εξηγησω ;)
Καλησπερα κουκλιτσα μου
υ.γ. γιατι δε βγαζεις τη λεκτικη επαληθευση με τα γραμματα απο τα σχολια να μην παιδευομαστε;; :)
Είναι μια παραλία
μάλλον σαν άκρη του κόσμου
αλλά το μετά της
καθως είναι άσπρο
έχει μέσα του το άπειρο των επιλογών
γνωστών και άγνωστων...
ΧΧ
Νομιζω οτι σου περασε καπως ο ναρκισσισμος και γραφεις πιο ευθεως πια.Ελπιζω για καλο.Εσυ ξερεις τι σου ταιριαζει περισσοτερο.Στο μεσα σου.Αυτο που βαζεις στην ακρη του μαξιλαριου το βραδυ πριν φυγεις.
@ markos-the-gnostic: Το τέλος είναι η αρχή είναι το τέλος κ.λ.π
Όλα κυκλικά και μέσα του κι άλλα κυκλικά. Όλα ομόκεντροι κύκλοι είναι.
@ Dee Dee: Σε έχω μάθει και χαίρομαι που μου το λες κι όλας.
Να παίρνεις αυτά που σε αγγίζουν άλλα και τα άλλα που έχουν αγκαθάκια γύρω.
Την έβγαλα την επαλήθευση...καλύτερα ε;
@ Angelito:Ναι κράτα αυτούς που αγαπάς σα ν είναι η αρχή.
@ Μαρκησία του Ο. : Ξέρετε… όσα ακούγονται για μένα είναι αλήθεια
Για λίγο ο κόμπος λύθηκε Όταν ο ήλιος αναδύθηκε.
@Anonymous: Λέτε?
Μπααααα... εγώ νομίζω ότι ο ναρκισσισμός δεν θα μου περάσει ποτέ παρά μόνο όταν πνιγεί μαζί μου στην λίμνη. Από την άλλη μάλλον πέσατε σε ξέφωτο ευθύτητας σε ότι έχει να κάνει με την γραφή μου. Η γραφή μου εδώ σε αυτό το μέσο πειραματίζεται μέρα με την μέρα. Δεν έχω ιδέα τι μου πάει. Ξέρω μόνο τι δεν θα μπορούσε να μου πηγαίνει ποτέ. Πειραματισμός είναι γιατί αν δεν ήταν θα το σκεφτόμουνα πολύ καλά πριν πατήσω το κουμπί που λέει publish και στέλνει το εκάστοτε δημοσίευμα μου στο άπειρο
Με συγκινεί πάντως που αναγνωρίσατε τον ναρκισσισμό μου.
Αλήθεια.
Psit...φιλιά.
...να πηγαίνει κάποιος ξυπόλητος προς εκεί οπού υπάρχει μια φυλαγμένη θέση για εκείνον
...κι εκείνος να ευχαριστεί τον φύλακα τοποθετώντας τον προσεκτικά στο βάθος της τσέπης του
...μια επιστροφή αμφίδρομα βελούδινη κι ακάνθινη χωρίς αυδό.
παίρνω σαν δεδομένο ότι ζούμε σε παράλληλους κόσμους,δεν υπάρχει άλλη εξήγηση...:)
μόνο που...μπορείς να περιμένεις τις αλήθειες των άλλων?δεν νομίζω ότι είναι θέμα χρόνου...
καλό σαββατοκύριακο...
Πάμε, vamos, nous allons, vada, пойдите, κι όπως θες κι όπου θες φτάνει να πάμε, να πάμε, να πάμε...
@ archive: Ψιτ...ελπίζω να είναι πολλά.
@ dim juanegro: Δεν είναι ένα υπέροχο μονοπάτι αυτό της φιλίας;
Ιδίως όταν η απουσία έχει χορταριάσει τον γύρω τόπο.
@ anyone: Όχι, δεν υπάρχει. Κι έτσι θα πρέπει να είναι. Όμορφο όμως φαντάζει και τρομαχτικό συνάμα. Όμορφα τρομαχτικό.
Θέμα χρόνου είναι. Αλλά ο χρόνος, όπως ξέρεις, είναι σχετικός για τον καθένα.
Καλό Σαββατοκύριακο...καλό μου φαίνεται αν δεν συννεφιάσει.
@ ΩΣΗΕ: Μπορεί και να φτάσαμε ήδη!
Να ζήσεις! Φιλάκια
Χρόνια Πολλά!!!
[Τώρα που γνωρίζω εσένα, παίρνει
η μέρα αυτή (9/12)
ιδιαίτερη όψη, γίνεται γλυκιά, καλοκαιρινή.]
Το ξερω οτι σας συγκινει. Μα ο ιδιος ο ναρκισσισμος ειναι συγκινητικος. Απο μονος του. Πειραματιστειτε με την ταπεινωση. Σας το προτεινω. Την πραγματικη οχι την επιτηδευμενη. Κανει καλο. Στο μαξιλαρι..
@ ΩΣΗΕ:Σε ευχαριστώ πολύ πολύ.Και συ ότι επιθυμείς!
@ Hliodendron:Σε ευχαριστώ πολύ.Τα υπόλοιπα θερμά λόγια από αλλού.
@ Ανώνυμος:Σκηνοθεσία έχω σπουδάσει,όχι υποκριτική(για το επιτηδευμενη που μου γράψατε)
Κάτι θα ξέρετε και εσείς παραπάνω μιας και μου προτείνετε.
Όταν το νοιώσω μπορεί και να το κάνω.Προς το παρόν τα μάτια μου χαζεύουν ακόμα το είδωλο μου στη λίμνη.
Καλησπέρα!
Το όνομα σας ποιο είναι αλήθεια;
Έχω και μέιλ αν αυτό σας κάνει να νοιώθετε μεγαλύτερη ασφάλεια.
Μια χαρά τα λες!
Ας σπρώξουμε όλοι μαζί για να το αλλάξουμε...
Γιορτάζεις μικρή αννούλα;
Κάνεις και μαθήματα σπίτι;
Τι ωραίο!
mou xrwstas akoma mia bolta :)
exw brei omws pou tha pame gia na zestathoume pros to paron :P
xronia sou kala :***
*****
καλημέρα!
απο πού ν'αρχίσω τα copy/pαste πές μου!!! η α-λήθεια, η μειονότητα που απειλεί ανίσχυρα, η ελευθερία που προσδιορίζεται μέσω καθρέφτη απο την σκλαβιά, η εικόνα του τρένου που πάει στον άδη, το κασκόλ που πατάμε...
όλο πανέμορφο. πολλές σκέψεις που πονάνε, δυνατές αλήθειες που επιβεβαιώνονται γαμότο.
μα πάντα, πάντα μια ελπίδα-φωνή στον κάποιον...σχεδόν ρητορική...παίρνεις απαντήσεις?
σε φιλώ πολύχρωμα
πάντα γεμίζω όταν σε επισκέπτομαι
χχχχχχχχ
Ξέρεις συνήθως είμαι φλύαρος...
αλλά σκέφτομαι πως είπες ήδη αρκετά και για μένα...
οπότε θα πάρω την θέση του λακωνικού...
και θα σου προτείνω μια βόλτα...
http://melani-stin-asphalto.blogspot.com/2007/11/vagabond-night.html
μια βόλτα στο κέντρο..ωραία το είπες.
στο δικό μου κέντρο σου είχα δείξει τα βλέμματα των ανθρώπων το χειμώνα που δεν βρίσκουν το ένα το άλλο..και μια μέλισσα που έτρεχε στην πλατεία αριστοτέλους και τρύπωσε στην τσέπη μου..θυμάσαι;
στο δικό σου κέντρο το μόνο που ξέρω είναι ότι ο ουρανός είναι κόκκινος..και ότι θα κάνω βόλτα με τη μέλισσα που θα ξετρυπώσει απ΄την τσέπη μου αλλά όχι απ΄την ψυχή μου..
@ VITA MI BAROUAK: Ας σπρώξουμε... Απαλά ε;
@ κοινωφελής κώνωψ: Γιορτάζω για όσους ξέρουν
:)
@ 0 Comments: Να σαι καλά!Καλώς ήρθες!
@ bereniki:Όλο χειμωνιάτικες βόλτες με πας. Να ετοιμάζομαι δηλαδή;
Θα με βγάλεις έξω;
Σε ευχαριστώ πολύ για τα χρόνια πολλά.
@ Η Angelito:Μια μεγάλη αγκαλιά. Να χωρέσει όλη την Άννα. Έχει πολλά να φέρει μαζί της.
@ maya :Γλυκιά μου έκθεση εσύ...έκθεση κι εγώ. Στήνουμε και τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Λες να προλάβω; Είμαι και όλο νυχτερινά τον τελευταίο καιρό στη δουλειά.
Σε ευχαριστώ για όλα όσα μου γράφεις. Και συ με γεμίζεις κάθε φορά γιατί αυτά που γράφεις είναι δουλεμένα και όχι απλά κάτι για να πεις και να φύγεις μετά.
Ξέρω, ξέρω τα κείμενα μου δεν είναι και τα πιο εύκολα κείμενα που μπορεί να διαβάσει και να ευχαριστηθεί κανείς.
@ the navigator:Αν κρίνω από άλλα σχόλια που αφήνεις αλλού ναι είσαι φλύαρος Αλλά ωραία φλύαρος.
Ωραία φωτογραφία...πες ότι πήγαμε μαζί εκεί που μου είπες. Συνηθίζεται σε πολλά μέρη σαν τα δικά μας.
Σε ευχαριστώ.
@ efi: Θυμάσαι;
Θυμάμαι να λες....
Όμορφα λόγια...πάντα όμορφα λόγια. Ποιος θέλει να βγει από μια τόσο όμορφη ψυχή;
Δημοσίευση σχολίου