Κάπου χιονίζει. Εδώ μέχρι την ώρα που σου γράφω, ακόμα να μιλήσει ο χειμώνας την γλώσσα του. Ακόμα να τρίψει την τεράστια χιονόμπαλα στον τρίφτη του. Ακόμα να χιονίσει. Ακόμα τσακωμένοι. Ακόμα σε αγαπάω. Έβαλε κρύο και πήρα το αιμματί μανόν να βάψω τα νύχια μου. Θα προτιμούσα εσένα να το κάνεις αλλά θα κόψει το χρώμα του μέχρι να φανείς. Συνεχίζεις να με έχεις κρεμασμένη πάνω σου, σαν το κλειδί του σολ; Έβαλε κρύο. Αποφάσισα να φορέσω το ριγέ σκουφί μαζί και τα γάντια που μου έφερες. Εξακολουθώ άραγε να είμαι η μικρή σου ονειροπαγίδα; Ακόμα να χιονίσει.
****
Κόσμος στα εγκαίνια της έκθεσης. Βαβούρα μαζί με μπόλικο καπνό. Μια ασφάλεια που πέφτει 3 φορές. Στα σκοτεινά μιλάμε μόνο στα περιγράμματα των άλλων. Η φαντασία γδύνεται. Χύμα κρασί. Σαμπάνια σε λευκά πλαστικά ποτήρια. Κάποιοι αγοράζουν έργα μου. Κάποιοι τα κοιτάνε, όπως κοιτάει κανείς τις νιφάδες που κάθονται στο κάγκελο του μπαλκονιού του. Η μια μέρα μετέφερε μεγαλύτερη φασαρία στην άλλη. Μπάζα γεμάτα εικόνες και σκονισμένες άχνες. Μπάζα γεμάτα χώματα με πλαστικά άκρα. Τέχνη, τέχνη, τέχνη. Σε μικρές κορνίζες 40 εκατοστών. Τέχνη σε γυάλινα ποτήρια, σε στεγνωμένα μελάνια και χυμένα χρώματα. Τέχνη που σαλιάζει πάνω σε φρεσκοβαμμένους τοίχους πετρόλ. Τέχνη που ψάχνει την τέχνη της να βρει. Ο κόσμος με παρατηρεί αλλά εγώ κοιτάω ψηλά με εκείνη την απόκοσμη και αφηρημένη θλίψη που διαλύεται ανάμεσα στα δόντια μου. Έχω μπόλικο σκοτάδι στις τσέπες του παλτού μου και δύο μικρά κόκκινα σπίρτα. Έχω 2-3 κάρτες μου και έναν μαύρο μαρκαδόρο. Δεν θυμάμαι ποιον χαιρετάω και κάθε τόσο σηκώνω το βλέμμα μου ψηλά. Μαζί με το πάλλευκο κορμί της θλίψης. Θέλω κάποιος να πατήσει για λίγο το pause.
****
Κρυώνω. Πολύ. Είσαι η πιο καυτή νιφάδα μου. Η πιο μεγάλη πυρολατρική μου γιορτή. Η εξακολουθητική μου απώλεια. Που κρύβεται όλη αυτή η νοσταλγία που μας διακατέχει αυτά τα κρύα και σάπια απογεύματα των μεγάλων Κυριακών; Σήκωσα όλους τους καναπέδες και το μόνο που βρήκα ήταν το πυρετωμένο βλέμμα σου που έμοιαζε με 2 χαμένες μπίλιες στα τρίσβαθα σκοτάδια των παλιών επίπλων.
Σα να μικραίνει κι άλλο η τομή.
****
Και κοίτα που τελικά χιόνισε και δω. Ακούω τον χειμώνα να ψιθυρίζει στα μαλλιά μου. Και ξαφνικά γίνονται όλα άσπρα. Σα να γέρασαν μονομιάς όλες οι πληγές του κόσμου.
26 σχόλια:
it seems snow season and some story here,but it's difficult to me to image,Taiwan never snow in urban area.
Χμ... διαβάζω το ποστ κρυμμένος στη βαθιά τσέπη του παλτού μου... δε χιόνισε εδώ...
μα το εδώ είναι πάγος...
ακόμα μια φορά...
μην ανάψετε τα φώτα...
μη με βγάλετε από τη τσέπη μου...
Θα μείνω εδώ να διαβάζω το ποστ σου...
είμαι μέσα του...
έξω από τη τσέπη μου βρίσκεται το περίγραμμα του εαυτού μου...
Φώναξε δυνατά να χιονίσει κι εδώ!
Επειδή κάποιος με μάλωσε ότι δεν γίνομαι κατανοητή λέω πως το ποστ αναφέρεται στην ομαδική έκθεση ή αλλιώς στο παζάρι Σαρκασμού και σοβαροφάνειας στο οποίο εκθέτω και γω μαζί με άλλους καλλιτέχνες κάποια έργα μου.
Όποιος θέλει να με δει και να αγοράσει θα είμαι εκεί.
Από τις 14- 23/12/2007, στην Κατεχάκη 54, ώρες λειτουργίας 6:30-11μμ.
Μια Σκέτη πυρολατρεία με δυο σακουλάκια σκούρας νιφαδοζάχαρης στο πλάϊ του γαιοφλυτζανιού, μήπως και νιώσω την επιθυμία να ενδώσω ή να δώσω, και δεν θέλω τίποτα άλλο απόψε...
την καληνύχτα μου Candyblue.
Χειμώνιασε έξω, χειμώνιασε κ στις αφηγήσεις σου! Υπομονή για όλους μας μέχρι να λιώσουν οι πάγοι κυριολεκτικά κ μεταφορικά.
Φιλιά!
Μια χιονονιφάδα μπορεί να γίνει άψογο σύμβολο για μια ψυχή...άλλωσε και αυτή fractal είναι...
Να δώσεις πολλά χαιρετίσματα στον Τζίμη όταν ξαναπάς...
Και καλή επιτυχία στην έκθεση!
(αν κι αυτό που λατρεύω στην Κατεχάκη 54 είναι η φοβερή ταράτσα!)
Μη μου λες εμενα αηδιες οτι δε σου αρεσει ο χειμωνας :):)
Πανικος.... αν βρεις το pause πες μου. Οσο λαχταραει η ψυχη μου το χιονι τοσο το απευχομαι γιατι τρεχω και δε φτανω στη δουλεια. ΑΥΤΗ τη βδομαδα πρεπει να τελειωσουν ολα διχως εκκρεμοτητες.
Και να ερθουν οι γιορτες, να ανοιξει ο ασκος του Αιολου, να καθομαι κι εγω διπλα στο τζακι στο σπιτακι μου, να βλεπω τον Χορτιατη χιονισμενο....ευχομαι με το κουταβακι που πριν λιγες μερες ερωτευτηκαμε και ψαχνουμε να το μαζεψουμε....Φλαπυ θα τον λενε :)
Παντα αναρωτιομουν τι σκεφτονται οι καλλιτεχνες σε μια εκθεση τους, αν περιοριζομαστε στην σοβαροφανεια θα ηθελα να παρευρεθω κι εγω...ως εκει φτανει το ταλεντο μου :)
Αν ερχομουν θα σε κερνουσα μια ζεστη σοκολατα με ενα μπισκοτο και θα σου εβγαζα την γλωσσα να γελασεις και να γδυθεις απο ο,τι ενοχλητικο πανω σου ;)
Καλη εβδομαδα!!!
Ακόμα να έρθει εκείνος ο αναστεναγμός που κάνει καλό
@ harlequinpan: Here too. Rarely snows. I don’t like winter. That’s true. This winter poem is dedicated to you.
Snow is falling
A beautiful sight
Snow is falling
It plays with the light
Snow is falling
It plays it's game
Snow is falling
It makes all that's different look the same
Snow is falling
It's source is storm
Snow is falling
It makes all conform
Snow is falling
It blinds all who see
Snow is falling
It hides you from me
Snow is falling
From a sky of lead
Snow is falling
Never mind...we're dead
Jay M. McCabe
@ ΩΣΗΕ: Μείνε...είναι αλλιώτικα αυτά τα σκοτάδια.
Θα κραυγάσω. Η κραυγή έχει συναίσθημα. Μοιάζει με γέννα.
@ Angelito: Θα σου φυλάξω. Το ξέρεις ότι θα το κάνω.
Σε περιμένω.
Σε ευχαριστώ.
@ dim juanegro: Σκούρα νιφαδοζάχαρη...άσε μου λίγη στο τέλος. Να βάλω μια Κυριακή πρωί στον ατελείωτο καφέ μου.
Η επιθυμία να ενδώσουμε κάποιες φορές φαίνεται να είναι λυτρωτική.
@ PeNNy LaNe: Ναι αλήθεια είναι αυτό που παρατήρησες...χειμώνιασε και στις αφηγήσεις μου.
Μια πυρολατρική γιορτή να λιώσουν οι πάγοι. Σε αυτό παρακαλάω. Και αυτό οργανώνω μέσα μου.
@ the navigator: Ναι πολύ σωστά το είπες.Fractal είναι και αυτή.
Κάθε ψυχή με άλλο σχήμα όπως κάθε νιφάδα .Άντε να βρεις το άλλο σου μισό. Χειμωνιάτικα...
@ pastaflora: Ναι αμέ, θα του τα δώσω. Αλλά να πω από την πάστα φλόρα? Μήπως γουρλώσει τα μάτια του και με πάει σε καμιά κλινική;
Έλα μια βόλτα, μέχρι τις 23 θα είμαστε.
Ναι φοβερή ταράτσα!
@ Dee Dee: Απλά τον ανέχομαι. Αλήθεια. Μόνο και μόνο γιατί έχει αυτές τις νιφάδες στα τρίσβαθα της τσέπης του.
Ωραία θα ήταν να ερχόσουνα,μαζί με εκείνη την ζεστή σοκολάτα. Αλλά να...γίνεται να είναι λευκή; Μου αρέσει περισσότερο.
Ο χειμώνας είναι καλός μόνο για τέτοιες πολυτέλειες. Γιατί το τζάκι θέλει χρόνο να έχεις και καλή διάθεση. Δύσκολοι καιροί για χειμώνες.
@ astronaut είπε: Άστον να βγει πια. Μην τον κρατάς άλλο.
η ιδιαιτερότητα των Κυριακών με το καυτό κρύο τους και την παιδική μιζέρια τους
Thank you very much!
Recently, i went to Spain,when flying over The Loess Plateau of China ,i saw the snow only on the mountain ridges, the majority of the area in the Loess plateau, snow and loess formed very special picture, very pretty .....
Sharing with you.
Σου πάει η τέχνη candyblue...πολύ καλή φάση η Κατεχάκη 54.
Όλοι αυτοί το Σάββατο παραγγελίες σου δίνανε;
Χε
θεέ μου...τι ωραίο κείμενο.
Τι περίεργη γραφή!
Τι κάθεσαι και κάνεις εδω μεσα;
εχω κι εγω σκοτάδι στις τσέπες μου..και δυο ακουστικά που δεν μιλάνε στ'αυτιά μου..
ένα τραγουδάκι θα σου χαρίσω και θα πάω για ύπνο..
"I dont mind the rain,so strike me once again,I've got nothing to loose..and looks like we are in the stormy weather,where death and distruction coming through..
look out there she glows.now everybody knows..
stormy weather..
always make me think of you..
and watch out cause this storm is coming through!"
jarvis cocker-heavy weather
*efoudi*
Έχεις πολλούς φίλους στις τσέπες σου
και αγάπες να μιλάνε στ'αυτιά σου. Να το θυμάσαι.
*Candyblue* Τα φιλιά μου (αν και κανονικά θα έπρεπε να σου στέλνω γκρίνιες -βλ. πρωτοχρονιά)
Μ'αρεσει που blissoβολταρω εδω μεσα.
Σε φιλω και στελνω νιφαδες χιονιου σε σκονη.Να τις εχεις για ωρα αναγκης.
Υ.Γ...Γκρινια και εγω για Πρωτοχρονια.
Candylue γλυκειά, είναι δυο μέρες που είμαι καλά και αρχίζω να μην το αντέχω. Λέω ν' αρχίσω τις μουσικές απόψε να χαλαστώ. Να κρυφτώ ξανά απ' το φως... Είναι μαζοχισμός ή ανάγκη;
sorry για την καταπάτηση του χώρου φίλη-candy,
me-moir*το ξέρω φίλη.έτσι νιώθω κι εγώ,γι'αυτό βρίσκομαι συνέχεια στα δικά σας blogs..
για πρωτοχρονιά κι εγώ απ'αυτό..γρίνια δηλαδή.
μήπως βαρεθείς τη γρίνια και αλλάξεις γνώμη...
;)
@ markos-the-gnostic:Αρρώστια ήταν αυτό...Οξεία Κυριακίτιδα. Με αποκορύφωση την οξεία απογευματοκυριακίτιδα.
Μπλιαχ...και πάντα αδιάβαστη!
@ harlequinpan: Thank you very much! You are so kind. I took a trip with you. Look…my hair is full of snow and my nose is red. Yes … very pretty indeed.
@ κοινωφελής κώνωψ: Όχι,αυτόγραφα μοίραζα. Δεν βλέπεις καλά μου φαίνεται!!!
@ Ανώνυμος: Γράφω. Τι άλλο να κάνω;
Τα απέξω είναι για άλλη φάρα ανθρώπων. Δεν είναι για μένα.
Σε ευχαριστώ πολύ πάντως για τη φιλοφροσύνη.
@ efi:Χειμώνιασε....και όλοι τελικά λίγο πολύ σκοτάδι έχουμε στις τσέπες. Στα μάτια φως, στα μάτια!!
Σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση. Είχα καιρό να κοιμηθώ με αφιέρωση
@ Me:Moir: Να το...να το και το γκρινιαρόγατο. Είπα και γω, δεν θα σκάσει μύτη; Θα σκάσει. Να σου πω,δεν ρωτάς κι εμένα τι ζόρια τραβάω; Να παρακαλάω και να μην μου δίνουν ούτε μια μέρα;
Έχουμε πολλές μέρες μπροστά μας. Για όλα!
@ archive: Λείπει ο Μάης από την σαρακοστή; Εσύ με ποιανού το μέρος είσαι;
Να με φιλάς να με κακοπαίρνεις γιατί είμαι σαν μικρό παιδί που του χάλασαν το χατίρι του.
Νιφάδες χιονιού σε σκόνη; Θα τις ρίξω στο γάλα μου.
Να σου πω αυτή η σκόνη σίγουρα είναι χιόνι ή πας να με ξεκάνεις;
@ ΩΣΗΕ: Μακάρι αυτές οι δύο μέρες να γίνουν ζωή ολόκληρη. Αυτό αξίζουμε.
Ανάγκη είναι. Και να ακούς τις ανάγκες σου.
@ efi: Κορίτσια...και γω με το μέρος σας είμαι.
Ήθελα πολύ να ανέβω πάνω.
I really did.
****Μην ξεχνάς πως μέσα σε όλα αυτά έρχεται και ο αδερφός μου!Να τον δω θέλω. Είπαμε έχουνε μέρες μπροστά
Που να χιονίσει στην Αθήνα βρε Κάντι μου αλλά ακόμα κι αν χιονίσει σιγά μην το στρώσει.
Εδώ στο βορρά ό,τι ήταν να χιονίσει χιόνισε αλλά τώρα που έσφιξε το κρύο οι δρόμοι έγιναν πάγος και αυτό δεν είναι και τόσο ωραίο. το ελληνικό το χιόνι είναι ωραίο μ΄νο στην πρώτη του μέρα. χιόνι με ηλιοντόδοντο είναι ό,τι χειρότερο. Ούτε σε αθηναίους δε θα ευχόμουν τέτοιο πράγμα
Περασα να σου ευχυθω ευτυχισμενα Χριστουγεννα γεματα δημιουργια, εκδηλωσεις απροσμενα ευχαριστες, εκπληξεις, χαλαρωση, ηρεμια και εσωτερικη αγαλιαση!!
Να περασεις υπεροχα καραμελιτσα!!!
@ bidibis (aka g.a.n.g): Ας κάνει ότι θέλει...αρκεί να το κάνει γρήγορα. Όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Τον βαριέμαι τον χειμώνα. Έτσι όπως είναι οι ζωές των περισσότερων δεν χαζεύεις τίποτα πια.
Και είναι κρίμα γιατί το χιόνι κρύβει μεγάλη ομορφιά και κάθαρση ίσως. Αλλά όχι με αυτούς τους ρυθμούς
Κατά τα άλλα συμφωνώ και επαυξάνω με όσα έγραψες.
@ Dee Dee: Μακάρι! Σε όλους μας.
Και όπως άκουσα κάπου, εύχομαι όλα να μας πάνε κατ’ ευχήν. Όχι δεξιά που λέγανε κάποτε, αλλά κατ΄ευχήν.
Δημοσίευση σχολίου