Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007

PlAcEbO iS a DrUg


Ο Λυκαβηττός γιγαντώνει την ανηφόρα του. Στάση μετρό- πανεπιστήμιο. Περπάτημα,χάζεμα σε βιτρίνες,κοφτές αναπνοές,καυσαέριο στο πρόσωπο σαν after shave μετά το ξύρισμα. Στάση για νερό και τσίχλες στο περίπτερο του Αγ. Διονυσίου και από πάνω η Μονμάρτρη της Αθήνας, μας προκαλεί να σκαρφαλώσουμε πάνω της. Τώρα που βίδωσα τα χέρια και τα πόδια μου μπορεί και να το κάνω. Κουβαλάω μια άσχετη χαρά. Νοιώθω σα να είμαι καλά. Σαν να μην είχα μπει ποτέ σε εκείνη την σπηλιά της ψυχής μου. Με τόσο σκοτάδι που έζησα και τόση νύχτα ,νοιώθω και πάλι το σώμα μου. Λίγο μουδιασμένο,αλλά εκεί. Μαζί μου. Το φαινόμενο "placebo" είναι το φαινόμενο κατά το οποίο ένας ασθενής προκαλεί την (αυτό)ίασή του καθώς πιστεύει ότι του έχει χορηγηθεί μία φαρμακευτική ουσία για την ασθένειά του, ενώ στην πραγματικότητα του έχει δοθεί μία «πλαστή» ουσία. Η ονομασία του χαπιού είναι από το λατινικό αρέσω ή δίνω ευχαρίστηση (placere). Είναι δηλαδή το χάπι που δίνει ευχαρίστηση, και τίποτα παραπάνω ουσιώδες. Αυτό που παίζει ρόλο είναι να έχεις ένα αποτέλεσμα που θα σου ανεβάσει την ψυχολογία. Την τσακισμένη και βρεγμένη, από την αγωνία, ψυχολογία, που ψάχνει κατάρτι να δεθεί. Ανηφορίσαμε λοιπόν και πάλι μαζί με τόσο κόσμο σαν μια μεγάλη παρέα ασθενών και οδοιπόρων στους placebo. σαν να πηγαίναμε σε τάμα, να πάρουμε εκείνο το εικονικό φάρμακο Μπαίνουμε στην τελική ευθεία του λόφου. Η ζέστη είναι ανελέητη και δεν λέει να δροσίσει. Παρέες με γνωστά χαρακτηριστικά,πρόσωπα που όλο κάτι μου θυμίζουν,νέο αίμα,παλιές καραβάνες. Είδα και σένα μικρή ξανθιά μοντέζ,κάτω από εκεί που βαράει ο προβολέας. Για κούνα τα χέρια σου να κουνήσω και γω τα δικά μου να ανταμώσουμε στην κόψη των δαχτύλων μας. Ο κόσμος συσσωρεύεται σαν αργή λάβα στον βυθό του Λυκαβηττού. Δεν ψάχνω κανέναν. Οι δικοί μου όλοι είναι χαμένοι πια μέσα στα μάτια των παιδιών τους. Μόνο εμείς και συ ίσως που τώρα βγαίνεις από την τρύπα του μυαλού μου, διαθέτουμε φτερά χωρίς μωρομάντηλα και γιγάντιους σάκους γεμάτους κληρονομιά να τα βαραίνει. Placebo is a drug. Φώτα-video art clip-παιδιά πουλιά στα βράχια σαν κουρούνες. Βrian Molko ο γιατρός που μας χορήγησε την σωστή δόση, άλλοτε σπαρακτικός και ευάλωτος και άλλοτε υπεράνω ατελειών. Πάντοτε όμως δημιουργικά παντοδύναμος και τελετουργικά τελειομανής. Ένας καταπληκτικός νέος, σαν τελεία πάνω σε μια σπαραξικάρδια πρόταση, πυκνώνει ήχους και γονιμοποιεί την όρεξη μου με αλλόκοτους στίχους,βαμβακερές εικόνες και ερωτικά σύμβολα που καταλήγουν στα ακροδάχτυλα μου σαν κρυφές μουσικές. Ένα μωβ φως ντύνει την σκηνή και πως να το ξεχάσω σαν εικόνα μιας και τότε ξεκίνησα να βγάζω με τα νύχια μου,από το διαλυμένο δέρμα μου τα φρικιαστικά εκζέματα που μου άφησαν οι ιδανικοί αυτοί έρωτες-ουτοπίες ήτανε θαρρώ... Γεμίζω και πάλι ενέργεια,κοπιάρω κινήσεις και μελετάω νέες γεωγραφίες προσώπων. Καταχωρώ στο αρχείο βλεμμάτων μου όλους τους ασθενείς που παρελαύνουν μπροστά μου. Με σάρκα ή χωρίς. Γίνομαι μια κινούμενη σκιά που γλιστράει όλο ανάμεσα στις δικές σας. Ανεβαίνω στην σκηνή και στέκομαι πίσω από τον γιατρό Brian.Είναι πάνω από τους ενισχυτές και τραβάει τα έντερα και την χολή των χορδών της κόκκινης κιθάρας του. Ο κόσμος από εδώ μοιάζει με οροπέδιο γεμάτο βράχια. Ψάχνω νερό. Κανείς δεν με βλέπει αλλά εγώ ψάχνω. Πίσω από την πλάτη του Brian μια ντεγκραντέ μελαγχολία όλο και φουσκώνει. Ακουμπάω το αυτί μου πάνω της. Έχω ακόμα το χάπι στο στόμα μου και ακούω προσεχτικά. «And that's the end and that's the start of it. That's the whole and that's the part of it. That's the high and that's the heart of it. That's the long and that's the short of it. That's the best and that's the test in it. That's the doubt, the doubt, the trust in it. That's the sight and that's the sound of it. That's the gift and that's the trick in it. You're the truth not I». Χωρίς νερό λοιπόν. Το κατάπια και χωρίς νερό. I am the truth not you.

26 σχόλια:

mario είπε...

soulmates never die, candy
Ήταν μαγικά πολύ

MåvяiÐåliå είπε...

Ευτυχώς ήσουν κι εσύ εκεί!
Δυνατή συναυλία…

nicosmg είπε...

placebo [plasIibou]

ουσ. ιατρ. φαρμακείκελον, ψευδοφάρμακο, κάτι που μοιάζει με φάρμακο # θρησκ. εσπερινό μνημόσυνο # μτφ. ψευτοπαρηγοριά, καθησυχαστικά λόγια

μάλιστα... έγω που τους είδα μια μέρα πριν, στη Θεσσαλονίκη, γιατί νιώθω σαν να με έκαναν να φτύσω το χάπι μου, και να κοιτάξω προς τα εκεί που δεν θέλω? χωρίς χάπι... πολύ δυνατή συναυλία... πολύ ΔΥΝΑΤΗ μουσική... πολύ ομορφη βραδιά...

"There's a place within her mind
With rains already falling
She's insane, this friend of mine
And she's always bawling
Hear her calling..."

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Δυστυχως δεν καταφερα να ερθω...

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

I need the ultimate placebo...LOVE! But please don't tell me it's not the real thing!!!!

etalon είπε...

...μετα απο πολλα χρονια θα λεμε
"ημουν κι εγω εκει"
παλι κοντα παλι ξωφαλτσα παλι(!) παρα πολυ μεθυσμενος.

Ανώνυμος είπε...

θα μπορούσε το χάπι να λέγεται "without you I'm nothing"..

αλλά θα "χρυσώσω" το χάπι και θα πώ -without me everything is not the same..-
-είναι η δική μου placebo-mood,σε συναυλίες ανάλογες..ζέστη,αλκοόλ,πύρινα μάτια και μυαλό χαμένο στη μουσική..

Seven Film Gallery είπε...

περνα απο μας εχουμε κατι που αξιζει να δειξεις και στον αδελφο σου.

candyblue είπε...

@ mario: These clouds we're seeing
They're explosions in the sky
It seems it's written
But we can't read between the lines
Dry your eye,
Soul mate dry your eye

Την άλλη φορά να ενημερώνεις...που να το φανταστώ;
Μόνο μαγικά ;




@ MåvяiÐåliå: Ευτυχώς όλοι αυτοί που έπρεπε να είναι ήταν και άλλοι τόσοι που δεν θα ανταμώσουμε ποτέ
Δυνατή βραδιά γενικότερα.






@ LiBeRo3: Θα ήθελα πολύ να ανέβαινα και μια μέρα πριν να τους δω σε σας
Απωθημένο.
Ναι χωρίς placebo έγινε όλο το θαύμα.
Wasted face that swallowed time
With Armageddon crawling








@ ΠΡΕΖΑ TV: Κρίμα από την μία από την άλλη μην ανησυχείς γιατί από ότι έμαθα το πάνε για κάθε χρόνο να έρχονται σε μας. Κάτι σαν stooges ή nick cave ένα πράγμα.




@ Πυγμαλίων: Θα σε γελάσω...όπως το βλέπει κανείς!!







@ etalon :Μα ναι ήμουν και γω εκεί.
Πάλι κοντά πάλι ξώφαλτσα
Να δω πότε δεν θα είναι έτσι πια. Να δω....

Και πολύ μαγεμένη! Σχεδόν μετέωρη στον ουρανό,σχεδόν κινούμενη σκιά.






@ Efi: θα μπορούσε το χάπι να λέγεται "without you I'm nothing" αλλά και γω είπα να το αλλάξω σε «You've never seen the lonely me at all» αι θα το αφιερώσω από μένα για μένα.
Έτσι θα καταλάβω το αληθινό νόημα κάθε τέτοιου στίχου

Χαμένο στην μουσική όλο
Και το μυαλό
Και το κορμί
Και η ζωή μας όλη
ΕΥΤΥΧΩς








@ Seven Film Gallery: Πέρασα και άφησα μια τεράστια κορώνα γέλιου
Και μετά ξανά και ξανά...γέλασα πάρα πολύ παιδιά και ο αδερφός μου ενημερώθηκε
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ. Άξιζε.

Mantalena Parianos είπε...

Σούπερ συναυλία παιδιά... ακόμη μια φορά.
Όποιοι βρεθήκαμε εκεί ξέρουμε

;)

PeNNy LaNe είπε...

Someone call the ambulance
There's going to be an accident
I'm coming up on infra red
There is no running that can hide you
Cos I can see in the dark
I'm coming up on infra red
Forget your running I will find you


Η συναυλία ήταν απλά μαγική... ας κράταγε λιγάκι ακόμα.
(βέβαια ήμουν απ' τους αναγκέφαλους που σκαρφαλώνοντας στον πολυπόθητο Λυκαβηττό δεν προνόησαν για νερό, μιλάμε για δίψα όχι αστεία)

BeBe είπε...

Ζήλεψα, δυστυχώς ούτε παρέα ούτε εισιτήριο βρήκα. Να σαι καλά που το έζησες και το περιέγραψες έτσι.

3 parties a day είπε...

Καλοί και οι Placebo, αλλά ακόμα καλύτερος ο Λυκαβηττός.

Tamara de Lempicka είπε...

placebo ειναι η ιδια η ζωη αν το καλοσκεφτεις...
αρκει το χαπι σου να καταπινεις ανελλιπως με ευχαριστηση...μια συναυλια, ενας ερωτας, μια επιτυχια...
το χρωμα αλλαζει μονο...
;-)

Ανώνυμος είπε...

σαν να πήγα είναι έτσι που το περιγράφεις, μεντούλα μου

candyblue είπε...

@ Mantalena Parianos: ΑΑΑΑΑΑΑΑ μάλιστα και συ εκεί ήσουνα...
Κάτι ψυλλιάστηκα άλλα δεν ήμουν και σίγουρη.
Ήτανε πράγματι μεγάλο χάσιμο...ταξίδι ολόκληρο.









@ PeNNy LaNe: Ναι ξέρω το ίδιο έχω πάθει και γω
Αλλά όχι στον Λυκαβηττό. Στην Μονεμβασιά ένα καλοκαίρι με 42 βαθμούς χωρίς καπέλο και νερό σκαρφάλωσα στην εκκλησιά...(Μεγάλη η χάρη της Αγίας Σοφίας. Αυτή με γλίτωσε από σίγουρο αποπληκτικό θάνατο)








@ BeBe: Άλλη φορά να ρωτάς. Έγκαιρα όμως. Πάντα κάτι παρουσιάζεται από κει που δεν το περιμένεις. Έβαζα την παρέα αν ήθελες.






@ 3 parties a day: Ακόμα καλύτερος ο Λυκαβηττός και ακόμα πιο πάνω από καλύτερα τα παιδιά πουλιά σαν μαύρες κουρούνες στα βράχια.










@ Tamara de Lempicka: Έχεις απόλυτο δίκιο. Γι άλλη μια φορά είσαι κοντά σε αυτό που επιθυμώ και τελικά πολύ κοντά σε αυτό που ζω







@ αργυρένια: 'Eχασες μεντούλα μου, έχασες αλήθεια.

adaeus είπε...

Υπέροχο είναι να ρουφάς τέτοια κείμενα στο λεπτό, υπέροχο είναι να περπατάνε κι άλλοι πάνω στα βήματά σου, στην ίδια πόλη, στις ίδιες μουσικές, στα ίδια όνειρα..

BeBe είπε...

Υπόσχομαι την επόμενη φορά. ΕΛπίζω να μην αργήσει..Δεν ήξερα Αννούλα
Καλημέρες

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί να μην απόλαυσα την συναυλία, αλλά απόλαυσα το κείμενό σου.

markos-the-gnostic είπε...

ώστε έχασα τέτοια ατμόσφαιρα;
εκεί που οι άνθρωποι ανταμώνουν στην κόψη των δαχτύλων τους

Ανώνυμος είπε...

αχ candy μου,αχ!!

Πάρε με μαζί σου την επόμενη φορά και δείξε μου ποιος κατοικεί μέσα σε αυτά τα μάτια που βλέπουν άλα αυτά........



ΠΟΙΟςςςςςςςςςςςςς;;;;;;

candyblue είπε...

@ adaeus:Ναι είναι υπέροχο και συγκλονιστικό συνάμα
Άνθρωποι στο ίδιο μήκος κύματος. Άνθρωποι που μπορείς να αγγίξεις χωρίς να ξέρεις ότι μπορεί να είναι αυτοί που αφήνεις τα comments σου. Μπορεί και να είσαι μέσα σε κάποια από τις φωτογραφίες που έβγαλα.
Σίγουρα θα υπήρχαν εκατοντάδες από εμάς που θα ανταλλάξαμε ματιές η απαλές σκουντιές ,ανυποψίαστοι για το οτιδήποτε άλλο.






@ BeBe: Next time then!!!!!!!!!






@ Padrazo: Κάποιες φορές νομίζω ότι αυτό είναι πιο δίκαιο
Γιατί η φαντασία είναι σπουδαιότερη από την γνώση.

Σε υπερευχαριστώ για τα όμορφα








@ markos-the-gnostic: Ναι εκεί...έχασες πράγματι κάτι που μαζεύεται μέσα σου σαν φωσφορούχο κουβάρι και κάθε νύχτα που χάνεσαι και μελαγχολείς το ξεδιπλώνεις τραβώντας την μια του άκρη και είσαι πάλι εκεί.
Στην κόψη των δαχτύλων τους

Την επόμενη φορά .Γιατί θα υπάρξει επόμενη φορά!!!





@ Κοινωφελή κώνωπα: Τα αχ και τα βαχ σου θα με αποδιοργανώσουν.
Σε είδα.
Είχες φουσκώσει την κοιλιά σου.

markos-the-gnostic είπε...

στη κόψη των δαχτύλων, και πραγματικά έχω κόψει το δάχτυλο μου (τι σύμπτωση)

Ανώνυμος είπε...

Καλά είσαι και πολύ τυπάκι!!
Η μαγκιά σου είναι ότι παρ' όλο που δεν έχω ακούσει και δεν ξέρω το συγκρότημα/τραγουδιστή κλπ, το κείμενό σου μ' έκανε να θέλω να το ακούσω.

Ανώνυμος είπε...

Σε λατρευω candyblue.
Να το θυμάσαι.
Είναι νωρίς ακόμα για μωρομάντηλα και γιγάντιες τσάντες.όσο αργά κι αν είναι
Ακούς κοριτσάκι?

candyblue είπε...

@ markos-the-gnostic: Σύμπτωση είναι η μοίρα στα μάτια του τυφλού...
Τίποτα τυχαίο.








@ Κώστας: Να το ακούσεις τότε. Και να δεις ότι θα σου πηγαίνει,από τα λίγα που ξέρω για σένα. Θα σου πηγαίνει.
Δεν έκανα τίποτα εγώ. Αυτοί τα κάνανε όλα. Εγώ απλά τα κατέγραψα.






@ Lolipop: Ακούω,ακούω...από μικρό παιδί.
Είναι νωρίς ακόμα.....