Πέμπτη, Απριλίου 26, 2007

κΕρΑσΜα ΣτΟυΣ εΧθΡοΥσ ΜοΥ


Τα μαλλιά μου είναι μακριά. Σχεδόν ακουμπάνε το τέλος της πλάτης. Αν και μου αρέσουν,σκέφτομαι να τα κόψω. Βλέπετε οι άκρες τους έχουν γεμίσει με ζήλια και κοντεύουν να κοπούν. Τη ζήλια των ανθρώπων που συναναστρέφομαι τα τελευταία αυτά χρόνια. Αν και δεν ξεκίνησαν με τέτοιες προθέσεις ,εκεί κατέληξαν ακουμπώντας τον ώμο τους στον ώμο μου. Πήραν φωτιά και κατάλαβαν πόσο αληθινή είμαι. Και έσταξαν αντί για ρετσίνι, ζήλια. Οι άντρες την ζήλια που παρήγαγαν από την δειλία και οι γυναίκες τη ζήλια των λυπημένων και χαμένων γυναικών. Ξέρετε για ποιες γυναίκες μιλάω. Είναι αυτές που κάθε πρωί παίζουν bras de fer με την ανασφάλεια τους και εκείνη πάντα τις κερδίζει. Αυτές, που με την προχωρημένη δυσλεξία τους έφτιαξαν τα συνθήματα του κόσμου και τώρα μελαγχολούν που βρέθηκα εγώ μπροστά τους. Αυτές, που φοβούνται τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτές που έχουν το θράσος να ενοχλούν τον άλλον και να του λένε ότι το είχε ανάγκη. Αυτές που με το ψέμα κέρδισαν τα πάντα και αυτοαποκαλούνται κωλόφαρδες. Αυτές που ρωτάνε κάθε πρωί τον καθρέφτη τους αν υπάρχει καμιά πιο όμορφη από αυτές, άρρωστες, γεμάτες οξεία πυώδη ψωνίτιδα. Αυτές, που αντί να αυτοκαταργήσουν τα καμένα τους αισθήματα,τα κολλάνε στις άκρες των μαλλιών μου. Δεν ξέρω αν πίστεψαν πως ήμουν πολύ καλύτερη από αυτές. Ξέρω πως καταργούσαν έτσι το μικρό τους φόβο για την ζωή με έναν μεγαλύτερο. Ξέρω πως τώρα με αναγκάζουν τελικά να κόψω τα μακριά μαλλιά μου, από φόβο μήπως τα τυλίξω γύρω από τον κακοσχηματισμένο τους λαιμό. Μια όμορφη και ηλιόλουστη μέρα σαν και αυτή. Από αυτές τις όμορφες και ηλιόλουστες μέρες, που καμιά δεν έχει καταφέρει να αιχμαλωτίσει μέσα στο απονευρωμένο βλέμμα της. Αλλά υπήρχαν και οι αντίστοιχοι άντρες, που δεν τόλμησαν να μου δείξουν τα ράμματα από τα ευνουχισμένα γεννητικά τους όργανα και μου είπαν ότι ήταν άντρες που με αγάπησαν σαν άντρες. Μου είπαν, ότι ήμουνα κάτι μοναδικό, αλλά ποτέ κάτι μοναδικό σε αντίθεση με αυτούς. Μου πρόσφεραν ασπίδα και βαθιά χαρακώματα για τον πόλεμο εκεί έξω. Ποιον πόλεμο; Εγώ μόνο αγάπη έβλεπα. Που να φανταστώ ότι πολέμαγαν με τον ίδιο τους τον εαυτό. Και όταν έκανα πιο πέρα για να μη δουν το γέλιο μου και προσβληθούν,αυτοί χάθηκαν. Μα πριν χαθούν τελειωτικά μου άφησαν σαν τρεμάμενη κατάρα ανημπόριας, ένα τελευταίο χάδι στα μαλλιά, γεμάτο ζήλια. Μπορεί για σας να ακούγονται όλα αυτά εγωιστικά, άλλα για τον λατρεμένο μου εχθρό είναι η μόνη αλήθεια. Και μένα το μόνο που με λυπεί,δεν είναι αυτοί που γεννήθηκαν χαλασμένοι. Όχι. Είναι πως θα με αναγκάσουν να κόψω τα μακριά μου μαλλιά για να αφαιρέσω την ζήλια τους, που χρόνια τώρα λαδώνει το τελείωμα τους.
Ποιος ξέρει αν θα βρεθεί κάποιος να τους λυτρώσει. Μπροστά στον μεγάλο φόβο υποχωρούν οι άλλοι,οι πιο μικροί. Και ο μεγάλος τους φόβος είναι αυτοί οι ίδιοι ξαπλωμένοι δίπλα σε αυτούς τους ίδιους, κάθε τρομαχτικά μοναχικό δικό τους βράδυ.Και ο μεγάλος φόβος γίνεται τρόμος, κάθε φορά που αναθεωρούν μεταξύ ύπνου και ξύπνου λέγοντας:«Δεν ήθελα να σε πληγώσω. Δεν ήταν αυτή η πρόθεση μου. Ήθελα μόνο να σε κάνω να θυμώσεις μήπως έτσι και ασχοληθείς μαζί μου.»

Ξέρω γλυκείς μου, ξέρω. Η κόλαση ήταν πάντοτε στρωμένη από καλές προθέσεις.

46 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αν λέμε τους ίδιους ,νομίζω πως αυτοί έχουν και απονευρωμένο εγκέφαλο
Δεν θα πάρουν χαμπάρι

:)

Πόνεσε αυτό

BeBe είπε...

Αυτό κι αν ήταν κέρασμα! Μόνο που η χρέωση ήταν σε εκείνους τελικά ;)
Δεν θα ήθελα να ήμουν εχθρός σου αγαπητή μου. Θα με "τελείωνες" με το κείμενό σου. Συγχαρητήρια!
Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Τα λόγια σου με ταξιδεύουν πάντα...

melomenos είπε...

χάρη θα τους κάνεις αν τα κόψεις!!!
να τα μακρύνεις κι άλλο να χωρέσουν και οι υπόλοιποι γιατί ποτέ δεν τελειώνουν και μετά άνοιξε έναν λάκο... κόφτα απο την ρίζα και ρίχτα μέσα!
εκεί θα βρούν την φυλή τους!!!
μια όμορφη μέρα να έχεις με χαμόγελα!

ΠΥΓΜΑΛΙΩΝ είπε...

...κι αν στην ρωγμη που αποκαλλουν ψυχη εχει απο χρονους ο θυμος φωλιασει, και της καρδιας της φθονερης τα κλουβια αυγα επωαζει, τη μεδουσενια τους ματια μη την ξαναντικρυσεις, και τα χρυσα σου τα μαλλια...ησυχα να τ'αφησεις!

Μεταξυ σοβαρου και αστειου!!!

Μαρω_Κ είπε...

Moυ θύμισες το τραγούδι που λέει : " στις άκρες απ' τα μάτια σου.."
Αστους να αιω΄ρούνται.
Πάντα στο κενό της ανυπαρξίας τους θα καταλήγουν!

Ανώνυμος είπε...

candy blue φάτους...μήπως και καθαρίσει ο κόσμος από τα χαλασμένα ωάρια και σπερματοζωάρια τους.


tonight they dine in Hell

Lupa είπε...

Μ' αρέσει το σχόλιο του "There is a bomb inside my head"
Η αλήθεια είναι ότι ακόμα κουβαλάω (και ίσως αυτό να συμβαίνει πάντα) κακοφορμισμένα τραύματα που μου προξένησαν με αγαλίαση και λύσσα οι "λυπημένες και χαμένες γυναίκες" Μερικές φορές το mantra μου είναι να φαντάζομαι splatter τρόπους εκδίκησης όπου εκείνες παρακαλούν να πεθάνουν σύντομα για να τελειώσει το μαρτύριο....
Μετά συνέρχομαι.

Πάντως μην κόψεις τα λυτά σου μαλλιά ακόμα. Μπορεί πάντα να συναντήσεις κάποιον που θα τον ονομάσεις Δάσκαλο και θα θέλεις να του πλύνεις τα πόδια σκουπίζοντάς τον με τα μαλλιά σου!
Μικρή μου Mary Magdalene

markos-the-gnostic είπε...

αντί να κόψεις τα μαλλιά σου λούσε τις άκρες τους με ένα λυτρωτικό ψυχικό σαμπουάν. τι να κάνουμε; όλοι φοβόμαστε, από τότε που σταματήσαμε να βλέπουμε τα φτερά μας και μείναμε μόνο με τους πόθους του φύλου μας...

mario είπε...

Πολύ τρομακτικό όλο..
Και τα λόγια και οι εικόνες
Κόψτα όλα
Ξυρίσου γουλί, candy

candyblue είπε...

@ κοινωφελής κώνωψ: Τους ίδιους λέμε ναι.
Ούτε καρδιά, ούτε εγκέφαλο έχουν. They are no good.
Μόνο εμπάθεια και ψέμα που τους συντηρεί. Χάρη στην αμαρτία επιβιώνουν. Για πόσο ακόμα λες όμως ε?
Ξέρεις τι παθαίνει μετά από καιρό ένα απονευρωμένο δόντι...μαυρίζει και δεν ξαναφτιάχνει ποτέ το χρώμα του. Ποτέ.
Φαντάσου να συμβεί αυτό στα κύτταρα τους.

:)



@ BeBe: Μόνο οι ψυχικά ασθενής γίνονται εχθροί μου. Και αυτοί που δεν παραδέχονται πόσο άσχημοι και φθαρτοί είμαστε και ναι, κάποιος θα βρεθεί να μας σκιάσει. Τι να γίνει... Εσύ δεν θα μπορούσες να γίνεις ποτέ εχθρός μου.

Δεν τελειώνω έτσι κανέναν...Πρακτική κάνω. Το σάλιο μου είναι όξινο.
Εκεί βαφτίζονται οι λέξεις,όταν κάποιος με πειράξει. Εκεί τον τελειώνω που λες και συ. Με κάθε τρόπο.
Που να τους φτύσω κι όλας να δεις τι τρύπα θα ανοιχτεί .Ακόμα μεγαλύτερη από αυτή που έχουν.

Οι καημένοι




@ Theodora: Αφού είσαι σίγουρη για την ασφάλεια σου, εγώ χαίρομαι σιωπηλά...




@ melomenos: Ακόμα καλύτερο μου φαίνεται αυτό που λες.
Και συ ξέρεις πολλά παραπάνω.
Ωραίος τρόπος να τους θάψει κάνεις.

Χαμογελάω...δεν μπορείς να φανταστείς πόσο




@ Πυγμαλίων Pygmalion: Μεταξύ σοβαρού και αστείου δεν φαντάζεσαι τι μπορεί να κάνει κανείς. Και χωρίς καν να σε ξέρει.
Ιστορίες για αγρίους λέμε.
Όσο για τα μαλλιά μου θα τα κόψω για να δυναμώσουν. Η Λύση του μελωμένου μου άρεσε πολύ

candyblue είπε...

@ Μαρω_Κ: ....«Πάντα στο κενό της ανυπαρξίας τους θα καταλήγουν»!
Πάντα όμως. Άσε με να τους ματώσω λίγο τα συκώτια τους...είμαι σαν την γάτα πρώτα ταλαιπωρώ και μετά, χρακ και Τέλος.
Κενό-ανυπαρξία....διακοπές στα αγαπημένα τους μέρη. Αυτά που αγκαλιάζουν το βράδυ





@ There is a bomb inside my head: Σου είπα το σάλιο μου είναι όξινο. Πολύ ευχαρίστως να το κάνω.
Αλλά και πάλι θα έχουν την τιμή να κοινωνήσουν στην οξύτητα μου.
Καλύτερα να το βρουν από τα απόνερα....(τα παιδιά τους δηλαδή)





@ Lupa: Ναι είναι ωραίος τύπος ο bomb
Και πολύ καλός εκτελεστής. Ότι χρειαστώ το εκτελεί.

Όλοι κουβαλάμε διάφορα τραύματα από άρρωστους ανθρώπους
Και ευτυχώς μερικοί μπαίνουν στα ιδρύματα οι άλλοι όμως...

Πολεμάω και γω λοιπόν με την πένα μου. Αυτός ο τρόπος ταιριάζει στο ήθος μου

Έτσι,όπως νοιώθεις εσύ νοιώθω και γω πολλές φορές απέναντι τους, αλλά για λίγο.
Αν κοιτάξεις καλύτερα τα μούτρα τους, τόσο άσχημα και παραμορφωμένα τους λυπάσαι και τους δίνεις άφεση.

Τα μαλλιά θα κοπούν
Αν βρω τον δάσκαλο θα ξαναφορέσω τα φτερά μου
Και αυτό είναι μεγαλύτερη τιμή.







@ markos-the-gnostic: Κι όμως εγώ τα βλέπω ακόμα. Αφού ξέρεις. Με ξέρεις και ας μην με έχεις δει ποτέ. Με συναντάς μέσα σου.
Ποτέ δεν υπήρχε αυτό το λυτρωτικό ψυχικό σαμπουάν. Ρώτα και τους αλχημιστές να σου πουν.
Ότι δεν λύνεται κόβεται

Για όλα





@ mario: Ναι πολύ τρομαχτικό ,όπως και αυτά που ακούω και μαθαίνω για μένα.
Δεν μπορείς να φανταστείς που μπορεί να φτάσει κάνεις ο οποίος γεννιέται με τόση ασχήμια...δεν μπορείς

Ή μάλλον μπορείς
Γουλί.
Κάποιοι μπορεί να τα χρειαστούν κι όλας.

aniaris είπε...

Αυτές οι μοχθηρές γυναίκες και οι άτολμοι άντρες, μπορούν να δηλητηριάσουν με ζήλια ακόμα και τα ματόκλαδά σου.Μη μείνεις λειψή για χάρη τους.

nosyparker είπε...

Τα μαλλιά μας είναι η δύναμή μας. Είναι αυτοπεποίθηση, θηλυκότητα, τσαμπουκάς. Μη δώσεις σε κανέναν την ικανοποίηση να φανείς λίγη μπροστά τους. Όσο για την... "ψαλίδα", λίγη σιλικόνη κάνει θαύματα. Και τότε θα σε ζηλεύουν ακόμα πιο πολύ ;-)

alex είπε...

"Και ο μεγάλος τους φόβος είναι αυτοί οι ίδιοι ξαπλωμένοι δίπλα σε αυτούς τους ίδιους, κάθε τρομαχτικά μοναχικό δικό τους βράδυ".Το επαναλαμβάνω για έμφαση. Καταπληκτικό. Μου επιτρέπεις να το κάνω post?

Jimmy Bloody Rose είπε...

"Αυτές, που φοβούνται τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτές που έχουν το θράσος να ενοχλούν τον άλλον και να του λένε ότι το είχε ανάγκη. Αυτές που με το ψέμα κέρδισαν τα πάντα και αυτοαποκαλούνται κωλόφαρδες."
Ας μη σχολιάσω καλύτερα, γιατί δεν θα με φτάσει ούτε μια κόλλα αναφοράς!
Χώστα! Χώστα!

Ζήσε και άσε τους εχθρούς σου να πεθάνουν στην καταραμένη μιζέρια τους!
Μη τους σκοτώσεις! Καλύτερα είναι να τους βλέπεις να βασανίζονται στη μίζερη μοναχική φυλακή τους που κατασκεύασε ο εγωπαθής εαυτός τους!
Η απόλυτη ηδονή του "ΕΓΩ" τους!
Και αυτή είναι και η κατάρα της ζωής τους!
Μετά την ηδονή που αισθάνονται για τον πόνο που σού προκάλεσαν, να αισθάνονται πάντα τη μοναξιά της απουσίας σου!

anyone είπε...

...απίστευτη γραφή.....χτύπα στο μεδούλι....όπως πάντα....είσαι απίστευτη....

alzap είπε...

Μη χαλάς τα μαλλιά σου, μη χαλάς τη διάθεσή σου. Ένα διπλό λούσιμο με απολυμαντικό σαμπουάν φτάνει.

Γιατί αυτού του είδους οι εχθροί έχουν έναν αντίπαλο ανίκητο.
Το χρόνο.
Ο χρόνος αποκαλύπτει τις ασημαντότητες και τις μικρότητες, ρίχνει το πέπλο της επιτήδευσης και της απάτης.

Πλουμιστές διαφημίσεις ύποπτων προϊόντων η παρουσία τους.
Διαρκεί όσο μια διαφημιστική καμπάνια και μετά ξεχνιέται...
Μένουν μόνο τα απόνερα και τα σκουπίδια τους.

Και ασφαλώς στον σκουπιδοντενεκέ μου οριστικά και για πάντα αυτοί που εγώ γνωρίζω και ανήκουν σε αυτό που εσύ περιγράφεις.
Καλη σου μέρα!

ΔemΩΝ είπε...

αστα τα μαλακια σου ανακατεμενα
αστα ν ανεμιζουνε στην τρελη νοτια
τωρα που τα ματια σου ειναι ανθισμενα
αστα τα μαλακια σου ανακατεμενα

με ξεκουρδιστη κιθαρα σε παλιομοδιτικη ταβερνα με κατι βραχνα παληκαρια αλλων καιρων :))

candyblue είπε...

@ aniaris:Λειψή για χάρη τους ποτέ. Μισητή και χωρίς έλεος πάντα.
Στην πορεία θα φανεί αυτό...στην πορεία.
Σε ευχαριστώ για την συμμετοχή και την συμπαράσταση





@ nosyparker: Ακόμα πιο πολύ...όχι όχι άλλο.
Αν και συμφωνώ πως η δύναμη μερικών βρίσκεται στα μαλλιά τους. Αλλά αν δεις την ζήλια πάνω τους θα με ικετεύεις να τα ξεφορτωθώ. Είναι μια συμβολική κίνηση

Το ίδιο θα ήταν αν συμβολικά τους έκαιγα το σπίτι με αυτοσχέδια γκαζάκια
:)





@ alex: Ναι σου επιτρέπω. Εγώ λέω να το γράψω με σπρέι ΚΑΙ έξω από τον Άλφα έτσι για να γελάσουμε αυτοί που πρέπει.
Άλλα άστο γιατί έχουν και άσχημα δόντια.







@ Jimmy Bloody Rose: Τα χώνω. Πολεμάω με την πένα μου. Όχι δεν είμαι τόσο ευγενική ψυχή. Απλά μου τελείωσαν τα γκαζάκια και οι κατάρες.

**Μετά την ηδονή που αισθάνονται για τον πόνο που σού προκάλεσαν, να αισθάνονται πάντα τη μοναξιά της απουσίας σου!**
-Έτσι έτσι...






@ anyone: Να σαι καλά. Χίλια ευχαριστώ.






@ alzap : Εσένα θέλω να σε ευχαριστήσω για πολλά

Γιατί εσύ μου άνοιξες τα μάτια όσο εγώ κοιμόμουν και έλεγα
Δεν μπορεί κάποιο λάθος θα γίνεται.
Άλλος λοιπόν έχει το όνομα και άλλος την χάρη(φάρος)


Τώρα που βλέπω τον σκουπιδοντενεκέ μου, η αλήθεια είναι ότι έχει τιγκάρει.
Καλύτερα εκεί παρά δίπλα μου





@ diavolikon: Μμμμμ
Πολύ όμορφη εικόνα. Πολύ χαλαρωτική
Ότι πρέπει για τον επίλογο μας.
Ακόμα και τις φωνές είναι σα να ακούω κάπου από έξω....
Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Σε ξέρω χρόνια. Είσαι ένας άγγελος
Μια πολύ καλή πάστα ανθρώπου.


Αλλά ...αλλά....αυτόν τον μαλακομαγνήτη που έχεις και τράβας όλους τους Άθλιους του Ουγκώ,τι τον θες
ΠΕΤΑ ΤΟΝ

Έλεος πια που λες και συ.

Τόσα χρόνια με τα χρέπια γύρω σου. Δεν θέλουν να σωθούν λέμε,κοίτα τους πως είναι. Άχρηστοι, χωρισμένοι από τα εταίρα ήμισυ αλλά ακόμα και από τον ίδιο τους τον εαυτό. Αλαζόνες, ημιμαθείς, δειλοί και τρομερά ψεύτες ότι κι αν άρχισαν δεν το τελείωσαν ποτέ. Τυχαίοι. Με ίδρωτα που στάζει ανασφάλεια και φθόνο. Αντί να τα βάλουν με την μάνα τους πους τους έκανε εκτρωματικούς τα βάζουν με σένα.
Τους έχω δει πολλές φορές να περιαυτολογούν ή και να ψεύδονται δίπλα σου
Εσύ μόνο εθελοτυφλείς.

Υπάρχει πρόβλημα και κάτσε έξω από αυτό.
Δεν θέλουν να σωθούν. Η ασχημία τους,τους έχει βολέψει τόσα χρόνια. Είναι ασπίδα πια για αυτούς.
Άσε τα γκαζάκια σου για καλύτερα πρόσωπα.
Αυτά ούτε η φωτιά δεν τα θέλει
Για αυτό δεν έχουν καεί ακόμα

Τόση ασχήμια.

Κάνε πέρα candyblue
Άσε τα μιάσματα να γράφουν στα μπλοκάκια τους. Μπακάληδες είναι μπροστά σου
Άντε καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Μα πώς βρέθηκα εγώ, ένα μαλλιαρό κτήνος, σ΄αυτή τη σύναξη μεγάλων ψυχών & αναμάρτητων; Και...να αφήνω τους εχθρούς μου έτσι, να τους τιμωρεί ο χρόνος, το κάρμα, ο Θεός, με προτρέπουν όλοι οι μεγάθυμοι... Δεν είναι έτσι & δεν είμαστε όλοι έτσι, γιατί μερικές φορές νομίζεις ότι εκδικείσαι, αλλά είσαι συ που βλάπτεις πρώτα...μερικές φορές νομίζεις ότι σε βλάπτουν, αλλά στην πραγματικότητα σε εκδικούνται ...Κι έτσι προσπαθώ να παίρνω την εκδίκηση πάντα προληπτικά. Σε ποιο στρατόπεδο κατατάσσομαι;

Horexakias είπε...

αγαπητη μου candyblue,πολύ μπαρουτι μυριζει εδω πέρα. Μην πας να ξαναδεις τους 300 του Λεωνίδα.
Εγω σαν πιο cool ατομο απο σενα εχω να σου πω τα εξης. Ξεκινησα σπουδες στο μπαλετο και μετά στην ενοργανη. Εχω τελειωσει πυρηνικη φυσικη με μαστερ στη μαγειρικη. Παίζω τρομπονι,ομποε και ταβλι. Και ενιοτε παιζω και αρπα
Εχω παίξει σαν ηθοποιος σε πολλες ταινιες και τωρα με ζητανε να πρωταγωνιστησω στην ταινια ιερος λοχος.
Δυσκολος χωρος ο κινηματογραφος και επειδη δεν ειμαι και τοσο κωλοφαρδος βρεθηκα με κατι κτηματα στην κουβα οντας κολλητος του Φιντελ και κανω παραγωγη(οχι σε ταινιες) σε βαρκες
ζω μονος μου με την πεθερά μου και τον ευνουχο γατο μου. Λεω να μην κανω παιδιά γιατι φοβαμαι μην βγουν τόσο ταλαντουχα και κωλοφαρδα και κατακτησουν τον κόσμο.
Επειδη νοιωθω οτι σε κουρασα με ολα αυτά σε αφηνω με αυτο το βιογραφικο μου σημειωμα κατα νου.

Μπας και χρειαστεις ατομο στην ψησταρια που θες να ανοιξεις

Αντε και τα μυαλα στα καγκελα
Και που σαι;
Μακρυα απο τα ατομα με ειδικες αναγκες
Σαν συμβουλη συμβιου και ανθρωπου που σε αγαπα

Μετα τιμης
Δον Κιχωτης

candyblue είπε...

@ Lolipop: Μια χαρά τα είπες θες να γράψεις το επόμενο ποστ μου για αυτούς;

Όχι ακόμα...κάτσε να βρομίσουνε λίγο τα πτώματα.
Lolipop PREPARE FOR GLORY

(Κατά βάθος έχεις δίκαιο)








@ Minotaurus & ArmDeco: Γιατί εγώ πως νομίζεις πως βρέθηκα εδώ;
Κάποιοι σε βάζουν πάντοτε
Δεν ξέρω τι λες εσύ, που αν το εξετάσεις είναι μια σωστή οπτική αυτό που λες,πάντως εγώ πιστεύω πως δεν χρειάζεται να κάνεις πολλές φορές κάτι για να βλάψεις τον άλλο
Αν είναι συμπλεγματικός η ύπαρξη σου αρκεί.
ΜΙΛΑΩ ΠΟΛΎ ΣΟΒΑΡΑ.
Για τέτοια άτομα μιλάμε.
Και ναι, όλοι είμαστε αμαρτωλοί και όλοι έχουμε φερθεί με άσχημο τρόπο
Άλλα το κεφάλι μας στο χώμα δεν το κρύψαμε.

Τι να σου λέω και σένα τώρα είναι μεγάλη ιστορία.
Όχι τίποτε άλλο θα μου ζητάς και συ γκαζάκια και μου τελείωσαν.





Horexakias: χαχαχαχαχαα πολύ πετυχυμένο...

Τέλειο
Απίθανο
Φοβερό
Απίστευτο
Καλύτερη περιγραφή για αυτά τα άτομα δεν μπορούσες να κάνεις
Δύο στάδια πριν το πινάκιο και συ.
Έτσι έτσι

Χαχαχαχαχααχχα...πολύ καλό
Σιγά μην τους χάριζες κάστανα
Μήπως σου χαρίσανε αυτά κανένα;

:P

Κάτσε κάλα γιατί ξέρω και καράτε

MåvяiÐåliå είπε...

Έρχονται να πάρουν – μόνο. Να δώσουν δεν μπορούν.

Δε τους χρεώνω την ανικανότητα τους...

Να είναι ανθρώπινο άραγε;

Δε ξέρω.

Πονάει όμως όταν έρχεται η ώρα της κάθαρσης.
Πονάει βαθιά για μια στιγμή μόνο.

Το κομμάτι που κόβεις, πετάς, αποχωρίζεσαι στο βωμό της απελευθέρωσης είναι πάντα δικό σου.

etalon είπε...

Οχι
δεν θα κοψεις τα μαλλια σου
θαρχομαι εγω
γλυκια γοργονα
να στα λουζω καθε βραδυ
να τα καθαριζω
απο ολα
κι οχι μονο
εγω
αλλα
και τοσοι αλλοι φιλοι
που απο δω
με αισθηματα αληθινα
που κανουμε μαγικα... λέξεις
θα σου τα πλενουμε
καθημερινα
και τα μαλλια σου
θα μεγαλωσουν
τοσο
που σαν την Ραπουτζέλ
θα τα εχουμε
για να ανεβαίνουμε
ως εσενα
να νιωθουμε τον καθαρο αερα της αγαπης
που εκπέμπεις
και να το ξερεις
ολοι οι κακοι θα μαραθουν
κι οσοι αντεξουν
θα πνιγουν
αναμεσα στα μακρια
κατακαθαρα και γερα μαλλια σου
για παντα...

etalon είπε...

...ξεχασα το σημαντικοτερο. Ολοι αυτοι κι αυτες που περιγραφεις εχουν μια αθενεια κοινη, ασχετως ηλικιας ΓΕΡΑΜΑΤΑ !!!
γι αυτο λογω του πραγματικου τους πανικου φερονται ετσι, ασχετως ηλικίας.
Νομοτελιακα λοιπον σαν νεοτερη...ΕΣΥ θα τους εξοντώσεις κι οχι αυτοι...ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ!!!

candyblue είπε...

@ MåvяiÐåliå: Ναι είναι πάντα δικό σου αλλά είναι σάπιο. Δες το έτσι,και τα σπυριά που βγάζεις είναι δικά σου αλλά τα σπας για να φύγει το πύον.
Παίρνουν χωρίς να δώσουν και ναι, είναι ανθρωπινό ελάττωμα αυτό. Αλλά δεν είναι τελικά πρόβλημα μας. Εννοώ των ανθρώπων που δίνουν χωρίς να παίρνουν.
Και το θέμα εδώ δεν είναι τι γίνεται, αλλά τι λέγεται δυστυχώς!
Για αυτό και γω φοράω την σάρκα τους και ενοχλώ όπως κάνουν αυτοί διαδίδοντας άκυρα πράγματα και πιστεύοντας ότι ακούνε από δω και από κει
Το πήρα απόφαση μέσα μου θα παίξω όπως και αυτοί .
Βρώμικα και σκληρά! la poupee candy et ses crimes!
Αν και είμαι σίγουροι ότι είναι τόσο εγωκεντρικοί που δεν θα μπούνε καν στον κόπο να έρθουν από δω για να διαβάσουν τέτοιο αγκάθι.
(rire jaune)

Σε ευχαριστώ για την κουβέντα σου





@ etalon: Παραλήρημα αγάπης και δύναμης ήταν αυτό
Σε ευχαριστώ ,όπως και όλους γιαπί καλώς ή κακώς είσαστε πολύ δυναμωτικοί
Δεν είσαστε υποχρεωμένοι να το κάνετε αυτό,άλλωστε δεν γνωριζόμαστε,αλλά το κάνετε και σας είμαι ευγνώμων.

Αγαπημένε μου etalon
Η συνήθεια είναι η μεγαλύτερη βλακεία στον άνθρωπο και γω συνήθισα για αρκετό καιρό την σαβούρα
Με τρόμο παρατηρώ αυτά τα ανδρείκελα πού βγαίνουν στην κοινωνία, έχουν φορέσει τα καλά τους προσωπεία και παρατηρούν όλους τους άλλους εκτός από τους εαυτούς τους!
Με τρόμο γιατί άλλοι ανακαλύπτουν την μόδα και τον ύπνο στα δύσκολα αυτά χρόνια των 30+ εγώ τώρα ανακαλύπτω την βλακεία και την κακία πολλών ανδρείκελων.

Και μου έχουν τελειώσει και τα γκαζάκια
Πρέπει να συναντηθούμε εμείς οι 2 κάποτε


Μαθητή και αγαπητέ συνblogger, ευχαριστώ πολύ!

Ανώνυμος είπε...

veΕγώ θέλω να με κεράσεις ένα τζιν τονικ

Καλά όλα αυτά αλλά εσύ είσαι σίγουρη ότι κάποιοι μπορεί να σκέφτονται τα ίδια και για σένα .
Όλα υποκειμενικά δεν είναι …..



Μπες εδώ http://www.ardas.gr/2007/index.php μια καλη ευκαιρία για να ανεβείτε στον άρδα

Θρίπας

Orelia είπε...

σου γραφω γρηγορα
οχι βιαστικα

σε συμπαθησα χωρις να σε εχω διαβασει ποτε
απο τον τροπο που σε υποδεχεται στον χωρο του, ενας απο τους συνοδοιπορους μπλογκερς που εκτιμω κι ας γκρινιαζει...,
με τρυφεροτητα και εμπιστοσυνη

χτες, πρωί, κατι με οδηγησε να σε διαβασω
με προβληματισες
κι οχι κυριως στο σωμα του σημειωματος σου
στην καταληξη του
"..Η κόλαση ήταν πάντοτε στρωμένη από καλές προθέσεις." !!!
κι αν ετσι ειναι, εκει που παγιδευτηκα..., παγιδεψα... απο προθεση που λαθος ερμηνευσα/-ν, σκεφτηκα ...ή θυμηθηκα; :))

καλο απογευμα candyblue!
θα σε γνωρισω καλυτερα οταν χρονος και διαθεση μου χαριστουν

υγ. ελπιζω να μη κυριολεκτεις πως θα κοψεις τα μαλλια σου, αν ειναι μακρυα!
τα εκοψα στα 16 και μεχρι τα 43 μου ποζαραν θεοκοντα στο κεφαλι μου με αναιδεια
πασχιζω να μακρυνουν μα.. το καθε πραγμα στον καιρο του κι ο κολιος τον Αυγουστο..! :)))

Ανώνυμος είπε...

Τα άτομα με καλές προθέσεις θα έπρεπε να εκτελούνται με την πρώτη. Έχεις πρόθεση; Τι την κρατάς καλό μου για τον εαυτό σου;
Λοιπόν... πάω στο εργαστήρι.
Φτιάχνω κράμα από καθρέφτες, άδικη ζήλεια, ψωνίτιδα σε νιφάδες, πολύχρωμες κλωστές ραμμάτων και πέρλες ανασφάλειας για να σου φτιάξω μια ωραία χτένα για το μαλλί.

Με το υπόλοιπο μείγμα μπορώ να φτιάξω τριβόλια για λάστιχα αυτοκινήτων και αστεράκια νίντζα.

Στα οχυρά!

fish eye είπε...

αγνοησε τους,φτυσ τους..κι ασε τα μαλακια σου να ανεμιζουν..φιλια..

candyblue είπε...

@ Ανώνυμε Θρίπα: Να σε κεράσω οτι θες επειδή είσαι γαμώ τα παιδιά όχι επειδή σε προορίζω για εχθρό. Απέχεις πολύ. Παρασάγγας λέμε
Καλά όλα αυτά αλλά εσύ είσαι σίγουρη ότι κάποιοι μπορεί να σκέφτονται τα ίδια και για σένα .
Μπορεί,αν και δεν νομίζω. Δεν έχω βελτιώσει τόσο πολύ τις τεχνικές αυτοσυντήρησης μου,έτσι ώστε να κάνω κακό στους άλλους. ΑΚΟΜΑ.

Όλα υποκειμενικά δεν είναι
-Όλα σχετικά φίλε μου για αυτό και ανεκτά,αλλά κάποια πράγμα όταν τα βλέπουνε πάνω από 10 σε ένα κύκλο 12 ατόμων πάει να πει ότι σταματάνε να είναι υποκειμενικά.






@ Orelia:Τον φίλο σου τον συμπαθώ και γω πολύ. Μου έχει φερθεί υποδειγματικά. Και μου έχει σκουντήσει πολλές φορές,όσο εγώ κοιμόμουνα τον ύπνο του δικαίου. Είμαι τόσο αγαθή που όλα καλά τα βλέπω.

Η κόλαση που λες είναι μέσα μας και είναι η κόλαση που κουβαλάμε και μοιράζουμε και ναι αυτή η κόλαση ήταν πάντοτε στρωμένη από καλές προθέσεις
Έτσι είναι δυστυχώς. Αν το ξεδιπλώσεις θα το δεις.
Εύχομαι να βρεθεί χρόνος και διάθεση να με γνωρίσεις καλύτερα
Ειλικρινά.

Τα μαλλιά μου τα κόβω και τα βάφω σε διάφορα χρώματα και σχήματα κάθε δύο χρόνια έτσι κι αλλιώς. Απλά υπάρχουν καταστάσεις που σου θυμίζουν πόσο ευκολόπιστος υπήρξες και τα πακέτα που έφαγες και θες να αλλάξεις ξεφορτώνοντας τις άχρηστες τρίχες σου, που αποθηκεύουν όλα τα έλαια των κακά μελετημένων αποφάσεων σου
Ναι, μάλλον τα κόβω. Τουλάχιστον εγώ έχω αυτή την πολυτέλεια.
:(








@ dr.Uqbar: Είσαι θεός ήλιος καλοκαιρινός.

Στα οχυρά λοιπόν. Φέρε ότι έχεις από τον Γιώργη
Από δω και στο έξης θα τα χρησιμοποιήσω
Έχω πόλεμο

Ρε γιατρέ, τι ωραία που τα λες άμα θες....τι ωραία









@ φεγγαροαγκαλιασμενη: Φτου...με σάλιο όξινο...φτου...πάρτε μια τρύπα στον χαλασμένο σας εγκέφαλο, στην τρύπια και βρωμερη ψυχή σας, στην χαλασμένη σου καρδιά,σε ολόκληρο το όρθιο εξάμβλωμα που σε χαρακτηρίζει...φτου.

Δώσε μου την αγκαλιά σου για λίγο.

candyblue είπε...

Ξέρετε τι είπε ο Φάουστ;

"Εσπούδασα Φιλοσοφία, Νομική,Ιατρική, Θεολογία. Και ιδού εγώ, με τόσα φώτα,μωρός και βλαξ όσο και πρώτα."

χα!

Μαρκησία του Ο. είπε...

Αν τα κόψεις θα είμαστε ασορτί ;-)

η μεγαλύτερη τιμωρία για τέτοιους τύπους σαν κι αυτούς που λες, είναι πως είναι ο εαυτός τους.
Με αυτόν θα ζουν, θα ξυπνούν και θα κοιμούνται. Μέσα στην άγνοια για αυτό που πραγματικά είναι, μέχρι να γυρίσει ο τροχός.

Δες τον ήλιο έξω, έχεις καλύτερα πράγματα να κάνεις!

σε φιλώ

Άβατον είπε...

Άντε στην υγειά μας!

david santos είπε...

I have a surprise for my friend in Greko in mine blog. I am very been thankful.
Have a good weekend

the BluElephant είπε...

κερνώντας τους εχθρούς, κερνάς και τον εαυτό σου. αλλά πρέπει να τους κεράσεις εγκάρδια. εκεί καταλαβαίνεις και τις δικές σου αδυναμίες. εκεί τους κόβεις όλη την μαγκιά. όταν εσύ κερνάς αυτοί δείχνουν την μικρότητα τους....

προτιμώ να μην έχω κατηγορία 'εχθρούς', αλλά ανήκουν μέσα σε μια γενική κατηγορίας άβουλης ανθρωπινής μάζας


{το καλύτερο κέρασμα είναι ρακί ή βότκα κατευθείαν από την κατάψυξη. όλα τα φαρμάκια με την μια κάτω!!!}

Unknown είπε...

Καλησπέρα

Απλά την καλησπέρα μου
πέρασα για να γράψω στο τέλος
αυτής της μέρας

Καλό σου βράδυ

Santiago Nasar είπε...

...και οι καλές προθέσεις είναι σαν το κουτί της Πανδώρας. Σηκώνεις το καπάκι και ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να πεταχτεί από μέσα.

Υ.Γ.
Τα παραπάνω "comments deleted" είναι δικά μου! Ο δαίμων του πληκτρολογίου μου οργίασε για άλλη μια φορά... άλλα πατούσα, άλλα έγραφα! χε χε

candyblue είπε...

@ Μαρκησία του Ο.:Ας είναι...το δίκιο είναι πάντα με το μέρος των λογικών.
Ήταν πράγματι μια πανέμορφη μέρα...γεμάτη ρόδα(από το roses)






@ Άβατον: Άντε στην υγειά μας! Και στα σπάνια όνειρα μας!!!!!!!!!






@ david santos: You are so kind…as always.Thanks for this excellent work.






@ the BluElephant: Εγκάρδια τους κερνάω. Όπως πάντα. Σε αυτό δεν αλλάζω τίποτα.
Η μόνη διαφορά είναι ότι αυτό το κέρασμα θα το πιουν με το ζόρι.
:)




@ Sailor: Και πολύ καλά έκανες.Να σπάσει λίγο η μυρωδιά του μπαρουτιού. Να κάτσει στον πάγκο η οργή. Αρκετά έτρεξε.
Από αύριο όλα ησυχάζουν....

Καλημέρα καπετάνιε.







@ Sandiago Nasar: Ναι, και οι καλές προθέσεις είναι σαν το κουτί της Πανδώρας.
Με την διαφορά που εδώ, σε αυτό το κουτί, αρχίζεις πια και υποψιάζεσαι τι μπορεί να σκάσει μύτη.

Υ.Γ: Τα πήρα όλα με την ηλεκτρική στο άψε σβήσε. Κανένα ίχνος από τα σβησμένα comments σου. Νοικοκυρά λέμε.
Να σου πω...είσαι σίγουρος ότι αυτό που πίνεις και μας ξεγελάς(στην Φώτο) είναι καφές?
Αυτό το «άλλα πατούσα, άλλα έγραφα» με έβαλε σε σκέψεις
:)

weirdo είπε...

Μερικές φορές αυτά που γράφεις μου πνίγουν τη μιλιά.. (Ξέρω όμως πως ακούς καθαρά την κραυγή μου στην ψυχή σου..)

candyblue είπε...

@ weirdo:Σε ακουω όσο καθαρά θες να σε ακούσω.Πάει καιρός τώρα.
Καλημέρα...μια υπέροχη μέρα έξω

Orelia είπε...

συνοδοιπορο, τον αποκαλεσα, οχι φιλο!
μου φαινεται πιο ταιριαστο ετσι

μοιαζει να καταλαβες σε ποιον αναφερομουν κι ας μην το αποκαλυπτα στο σημειωμα μου
εισαι λοιπον, εξυπνος ανθρωπος
ενας εξυπνος ανθρωπος με αγαθες προθεσεις
μια ασπρη ψυχη!
ετσι μου ειπε μια φιλη εδω, πως αποκαλουσε η γιαγια της αυτους τους ανθρωπους

δε θα ισχυριζομουν πως ολα ειναι καλα
θα εκοβα ομως το κεφαλι μου -που λεει ο λογος- πως ολα χρησιμα ειναι
ακομη κι εκεινα που δεν ειναι καλα
εκει εχω, προς το παρον, σταθει μετα απο τοσων χρονων προβληματισμο candyblue!

υστερα, αν αγαθης προαιρεσης ειναι κανεις, ακομη κι αν "πεφτει" θυμα συχνα, αυτο που προσφερει στους γυρω του -την χρηστοτητα του, την ηρεμια του, την καλοσυνη του, το χαμογελο του, τις σχεσεις της μη συνναλλαγης- (σα παπας μιλαω..!), ειναι πολυτιμοτατο, πιστευω!
ετσι τουλαχιστον αποδεικνυει η πραξη!

ελπιζω να μιλαμε για το ιδιο πραγμα βεβαια..! :))
συχνα μου συμβαινει τελευταια να βρισκομαι εκτος.. :))

την καλημερα μου εδω κι οχι στο επομενο σου ποστ, που θα διαβασω αργοτερα

χαιρετω .

Ανώνυμος είπε...

Καλή μου candyblue
Σε μια ακόμη δύσκολη φάση της ζωής μου έρχονται τα κείμενά και τα κολάζ σου να αποτινάξουν τις μαύρες σκέψεις μου, να μου προσφέρουν γνήσια ερεθίσματα και να με ταξιδέψουν. Να είσαι καλά!
Περί ζήλειας λοιπόν ο λόγος… Τι τα θες τι τα γυρεύεις… Έτσι είναι ο κόσμος. Χαμένα όνειρα, διάψευση προσδοκιών, σκυφτοί διαβάτες, ψεύτικα χαμόγελα, κατήφεια. Εγωισμός, ζήλεια, προδοσία…
Είχα διαβάσει μικρός ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να παρουσιαστεί σαν ένα κλάσμα όπου ο αριθμητής είναι η γνώμη που έχει για τον εαυτό του, ενώ παρονομαστής η γνώμη που έχουν οι άλλοι γι’ αυτόν. Ισχύει και με το παραπάνω για εσένα.
Δεν υπάρχει λόγος ν’ αλλάξεις εξωτερικά για τον περίγυρό σου και δεν πιστεύω ότι θ’ αλλάξεις… Αλλοίμονο! Αν πλησιάσεις τη μιζέρια τους θα σταματήσει η ζήλεια τους;
Όχι, όχι και πάλι όχι. Δεν καταλαβαίνεις το γιατί;
Είναι απλό: Η ΦΛΟΓΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ (αυτή ζηλεύουν) πάντα θα τους καίει!!

ΥΓ 1. «Οξεία πυώδη ψωνίτιδα» Ξεράθηκα στα γέλια
ΥΓ 2. Βρέθηκα την προηγούμενη εβδομάδα για ένα διήμερο σ’ ένα σύμπλεγμα νησιών. Στα μεγάλα (τουριστικά και ‘πολιτισμένα’) οι άνθρωποι είναι όπως στην Αθήνα περίπου... Στην πρωτεύουσα των νησιών η συζήτηση περιστράφηκε στο χρήμα, την πολιτική κατάσταση και στο πως ήταν ντυμένοι κάποιοι συνδαιτυμόνες, οι οποίοι λόγω «κωλοφαρδίας» κλπ τα κατάφεραν… Σ’ ένα μικρό απομονωμένο νησάκι και όχι τόσο τουριστικό ακόμα, που πάντα επισκέπτομαι όταν μπορώ, συνάντησα παλιούς γνωστούς. Γελάσαμε -γνήσιο γέλιο- είχαμε την άνεση να φάμε με τα χέρια, υπήρξε ειλικρινές ενδιαφέρον σχετικά με το τι κάνω και το τι κάνουν κλπ. Αν και θ’ ακουστεί κοινότοπο, ίσως να φταίει και το σύστημα τελικά…

candyblue είπε...

Orelia: Σε ευχαριστώ και πάλι για την δεύτερη στάση σου στην γειτονιά μου.. Σημαίνει ότι κάτι βρήκες εδώ μέσα που αξίζει. Για όλα τα άλλα πιστεύω ότι έχεις απόλυτο δίκιο.
Σχετικά με το αν είμαι μια άσπρη ψυχή δεν το ξερώ. Ας κάνει κάποιος άλλος αυτή την εγχείρηση για να δει. Θα το κρατήσω όμως γιατί προέρχεται από κουβέντα γιαγιάς. Τις λατρεύω τις γιαγιάδες. Να το ξέρεις.
Επίσης φυλάω στις τσέπες μου και αυτό: «όλα χρήσιμα είναι, ακόμη κι εκείνα που δεν είναι καλά»
Κι ας πονάω που το ακούω, το φυλάω καλά.

Όσο για τον συνοδοιπόρο μας ,λέω να τον αναγάγουμε σε συνblogger…


Τέλος, όλα αυτά τα προβλήματα λύνονται μόνο αν μπορείς να διακρίνεις, εκ των προτέρων, τη συνολική εικόνα. Αλλά τότε θα τα είχες, απλώς, όλα. Θα ήσουν σοφός ή τυχερός.






@ Κώστας: Το παιχνίδι των ανθρώπινων σχέσεων δεν έχει τέλος, ούτε μπορεί ούτε πρέπει να έχει.
Αυτή είναι και η γοητεία του πράγματος, κρατάει και το ενδιαφέρον ζωντανό.
Άλλα είναι κάποιες σχέσεις που δηλητηριάζουν τις άσπρες ψυχές, που λέει και η orelia(και δεν εννοώ την δικιά μου) και αυτές κατά τη γνώμη μου πρέπει να φονεύονται με κάθε τρόπο.
Σε ευχαριστώ πολύ για όλα. Για αυτά που δείχνεις και για τα άλλα που δεν φαίνονται, αλλά ξέρω πως υπάρχουν και θα τα τραβήξω σαν μικρά σωσίβια, αν χρειαστώ.
Μου πέρασε.