....Mία ώρα πίσω θα πρέπει να μετακινηθούν οι δείκτες των ρολογιών τα ξημερώματα της ερχόμενης Kυριακής, καθώς λήγει η εφαρμογή του μέτρου της θερινής ώρας και επανέρχεται η χειμερινή.
Τα δάχτυλά μου βρέθηκαν και πάλι στην δύσκολη θέση να σπρώξουνε τους δείκτες μια ώρα πίσω. Πάλι το παίξανε δάχτυλα θεού. Που πάει αυτή η ώρα;Κρύβεται μέσα στην αναπνοή των μικρών παιδιών,ξοδεύεται σε περισσότερο αλκοόλ ή σκάβει τον λάκκο της πίσω από υγρούς θάμνους; Πόσο πίσω; Κοιτώντας παλιές φωτογραφίες και φωτοτυπίες ψυχών και παλιάς ζωής δεν την βρήκα. Λες να την έβαλα στα μαλλιά της μαμάς καθώς εκείνη έφευγε για ταξίδι αναψυχής στην Ιταλία;Που στα κομμάτια πάει αυτή η ώρα;Καταναλώνεται σε όνειρα, σε στροφές δρόμων;Στα αυτιά του γάτου μου;
Σε χορούς βαλς σε κάποιο γλέντι στην λέσχη αξιωματικών;Σε ροζ κουφέτα;Που;
...Έτσι, στις 4 το πρωί της Kυριακής 29 Oκτωβρίου οι δείκτες των ρολογιών θα πρέπει να μετακινηθούν μία ώρα πίσω, ώστε να δείχνουν 3.
Η όψη μου θα δείχνει πιο κουρασμένη,το βλέμμα μου θα μείνει μια ώρα πίσω. Οι άκρες των μαλλιών μου θα κοντύνουν ένα χιλιοστό και τα νύχια μου θα γδάρουν την άκρη του αγκώνα του χρόνου,καθώς αυτός θα φεύγει με την όπισθεν να περάσει το κόκκινο φανάρι της ζωής μου. Σε σκέφτομαι μια ώρα πίσω. Αναπνέω μια ώρα πίσω. Τα όνειρα προβάλλονται μια ώρα πίσω. Όλα τα ραντεβού που είχα για σήμερα χαθήκανε μια ώρα πίσω. Όλα στάζουν μια ώρα πίσω η ρουφιόνται μια ώρα πίσω σαν να τρέχεις στο rewind το video της νύχτας που αποφασίσαμε να παραγκωνίσουμε εκείνη την χαμένη ώρα...
Ηλίθιε Βενιαμίν Φραγκλίνε. Απορώ με τα σκοτάδια σου.
Σε ισχύ από τα ξημερώματα της Κυριακής 29 Οκτωβρίου, η χειμερινή ώρα και οι χειμερινοί κολυμβητές μαζί και τα χειμερινά ρούχα και σκιρτήματα. Τα χειμερινά σκασμένα χέρια και τα ξεφλουδισμένα χείλια. Σε ισχύ,τα χειμερινά φρούτα και καμώματα,τα παγωμένα όνειρα της περσινής χρονιάς που στέκονται έξω από τα τζάμι. Έλα να τα κάψουμε μαζί με τα ξύλα στη φωτιά. Χειμερινά γαμώτο μιας κρυφής ζωής που όλο δραπετεύει .Όλο αλλάζει ρούχα, μάτια και μαλλιά,αλλάζει χρόνο και τόπο κατοικίας,DNA,γέλιο, μορφή ουσία,φύλλο. Όλο φεύγει και όλο είναι εδώ. Μέσα στα ρολόγια και στους δεχτές που γλύφουν με ρυθμό πάρκινσον τα λεπτά και εκείνος εκεί ο λεπτοδείχτης, λες και βγήκε από στροφή μπαλαρίνας ,να επιθεωρεί. Λεπτέ ,λεπτέ δείκτη,κάτσε λίγο να σου πω .Κατέβα από το ρολόι της κουζίνας μου και πες μου που πάνε όλες αυτές οι ώρες που βάζουμε πίσω;Τις χρειάζομαι να φτιάξω ένα χρόνο ζωής παραπάνω και να μπαλώσω όλα όσα χρειάζεται. Να μην φύγω έτσι,με χίλιες τρύπες και καμένα από τσιγάρα ρούχα. Έλα πες μου, αφού βλέπω ότι μέσα στην στροφή σου με ψάχνεις και συ απεγνωσμένα.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 29 Οκτωβρίου 2006, λήγει η εφαρμογή του μέτρου της θερινής ώρας και επανέρχεται η κανονική.
Α,ώστε κανονική είναι η ώρα του χειμώνα η ώρα της σκοτίας η ώρα που όλα φαντάζουν λυπημένα .. Σαν εκείνη την ζωή που προσπάθησα να ζήσω και με πέταξε μια ώρα πίσω με αποτέλεσμα όλα όσα ήταν μέσα της να ξεσυγχρονιστούν.
Μακάρι να ήξερα πως να σε αφήσω.
and time is all we have so take the time
to make the time and make time to take the time
34 σχόλια:
Δε βαριέσαι candy μου! Ο χρόνος είναι εφεύρεση του ανθρώπου. Όλα σχετικά είναι...
Όμορφο κείμενο πάντως :-)
Οι χρόνοι, τα μέτρα, οι δείκτες, οι αναγγελίες, τα κανονικά, τα χαμένα, τα επερχόμενα, τα λεπτά, οι αδιάφοροι για τα συναισθήματά μας καιροί, τα όσα μας προστάζουν να κάνουμε κείνοι που αποφασίζουν για τα χειμερινά, τα θερινά κι εμείς που δεν προλαβαίνουμε ποτέ.
Μα ποτέ δεν προλαβαίνουμε...
Κι όταν έχουμε χρόνο, λέμε "καλά, θα δούμε"...
Σε νιώθω, να ξέρεις. Κι ας μοιάζουν τα λόγια μου με ρολόι ξεςχαρβαλωμένο που το ξυπνητήρι του χτυπάει ακανόνιστα.
Σε νιώθω. Στην ώρα που, μπουσουλώντας ακόμα, ψάχνω να βρω.
Α ρε candy, κατα βάθος δεν εισαι ώρες μπροστά, είσαι σε αλλο χρόνο και σε ζηλεύω έτσι όπως το γράφεις
αφού οι δείκτες μεταφέρθηκαν 1 ώρα πίσω από τις 4 στις 3, όχι μόνο δε χάθηκε μια ώρα, αλλά μάλιστα επαναλήφθηκε. Αν δηλαδή είχες ένα ραντεβού στις 3.15 τα ξημερώματα προς τη Κυριακή, έπρεπε να πας 2 φορές, 1 με τη παλιά ώρα και 1 με τη καινούργια. Αν γνώρισες τον έρωτα της ζωής σου στις 3.15 εκείνο το βράδυ, πρέπει πάντα να θυμάσαι αν ήταν η πρώτη 3.15 ή η δεύτερη 3.15. Όλα διπλά, ώστε μέσ απ τον πλεονασμό κάτι να μείνει.
Ενώ τον Μάρτη όταν μπήκε η θερινή ώρα, και μετακινήσαμε τους δείκτες από 3 σε 4 το βράδυ. Όλο το ανάμεσα το έφαγε η τρύπα της ανυπαρξίας. Στις 3.15 εκείνης της νυχτας δεν συνέβη τίποτα γιατί αυτή η ώρα δεν υπήρξε ποτέ... Κι αν κάποιοι γνωρίστηκαν εκείνη τη μέρα και ώρα, κάνουν λάθος, η γνωριμία τους δεν έγινε ποτέ, κι ότι δημιούργησαν μετά δεν υπάρχει πουθενά αφού δεν υπήρξε καν η αρχή... Μήπως έτσι είναι οι γνωριμίες μας, μήπως έτσι είναι η ζωή μας σαν το πέρασμα από τη χειμερινή στη θερινή ώρα; Ή σαν το χτεσινό πέρασμα, όπου όλα δίνονται διπλά, σε μια ανεπάντεχη γενναιοδωρία του χρόνου, μπας και τελικά αδράξεις την ευκαρία;
'I know.. The past will catch you up as you run faster.. I know..'
Καλό χειμώνα, λοιπόν ..
Με αφορφμή την αλλαγή της ώρας, με ρώτησε ένα παιδί 5 ετών, τι είναι ο χρόνος. Του απάντησα λοιπόν:
"Αν τίποτα δεν τελείωνε, δεν θα υπήρχε παρελθόν. Αν τίποτε δεν ερχόταν, δεν θα υπήρχε μέλλον. Αν τίποτε δεν υπήρχε τώρα, δεν θα υπήρχε παρόν".
Και με ρωτά στη συνέχεια:
"Πως είναι δυνατόν να υπάρχει το παρελθόν και το μέλλον, αφού το παρελθόν πέρασε και το μέλλον δεν έχει έρθει ακόμα";...
Έτσι, επιβεβαιώθηκε σε μένα ότι τα παιδιά γνωρίζουν καλύτερα.
Δηλαδή η χειμερινή ώρα είναι η κανονική και η άλλη είναι...η παρακατιανή;
και ο χρόνος, είναι χρώμα;
ΧΧ
πολύ ωραίο κείμενο
...and time is all we have so take the time
to make the time and make time to take the time...
εγώ συνηθίζω να λέω..
βρίσκε χρόνο για να δίνεις...
ο χρόνος μεταβάλλεται..
βρίσκε χρόνο
να σαι καλά
Τι μέρα και η σημερινή, μουντή σαν τη χειμερινή ώρα…
Σαν να βλέπεις το ποτήρι μισοάδειο ε? Για δες το αλλιώς. Δεν είναι μια ώρα χαμένη, μια ώρα κερδισμένη είναι. Μια ώρα που δε γραφτηκε στο τεφτέρι κι έτσι έχεις μια δεύτερη ευκαιρία να την ξαναζήσεις.
o xronos einai o xeiroteros giatros..
So many CLOCK here,it shows strong cliff-hanging feeling,i like the lower right one which was my generation's movie "the big clock",the main cast Ray Milland and Rita Johnson are both my favorite actors whom most of the young guys didn't know .
Δυστυχώς ο δικός μου χρόνος παγώνει την επόμενη Δευτέρα.
Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως έπρεπε, κάποιοι πούλησαν, εγώ πούλησα εμένα και ο χρόνος σταματάει σε προγραμματισμένο χρόνο αλλά σε λάθος τόπο...
''Να κοιμηθείς σα βασιλιάς και πριν καλοξυπνήσεις,
μεσα απ'τα βάτα της σιωπής στ'όνειρο να βαδίσεις.
Να είναι τ'όνειρο καλό απατηλό ας είναι,
κι ύστερα γύρισε ψηλά κι αν θες βροχούλα γίνε''
@nosyparker:Είχα αυτή την κουβέντα σήμερα με έναν συνάδελφο και λέγαμε πως πιθανότατα και ο χρόνος να είναι μια εφεύρεση του ανθρώπου για να μπορεί με αυτό να ορίζεται και να προσδιορίζεται.
Πράγματι όλα είναι σχετικά,γι αυτό και ανεκτά άλλωστε.
@ Καπετάνισσα: Μα πάντα με ένιωθες εσύ.
Ξέρεις τι μισώ πιο πολύ από όλα αυτά που αράδιασες;
Τους αδιάφορους για τα συναισθήματα μας καιρούς.
Ευτυχώς έχω βρει την τεχνική αυτή, που κάνει το κεφάλι να γυρνάει εκ διαμέτρου αντίθετα και να παίρνει το βλέμμα μαζί του .Και είμαι πια εγώ που αδιαφορώ,εγώ που αποφασίζω και όταν έχω χρόνο τρέχω μπροστά από το «καλά θα δούμε» και είμαι ήδη εκεί.
Αστό να φάει και αυτό μια φορά τα μούτρα του στην πλάτη μου. Άστο να μην προλάβει αυτό μια φορά να βγει μπροστά.
@ Μπιχλας: Και γω ζηλεύω εσένα και τον δικό σου άλλο χρόνο,επίσης. Αν και όχι πιο άνετος είναι πιο εύκολο να σε παγιδέψει και να αυτοκαταστραφείς.
@ dr.Uqbar: Η με τον χρόνο αναζήτησης του άλλου χρόνου αυτού που κάποιος βρεθεί να μας χρωστάει ξαφνικά. Και να είναι αυτό το καθαρτήριο για μας. Εξαρτάται πάντα τι έχεις κάνει για να αξίζεις κάτι τόσο όμορφο.
@ markos-the-gnostic :ΤΕΛΕΙΟ
ΑΠΛΑ ΤΕ-ΛΕΙ-Ο!!!!!!!
@weirdo:Γι' αυτό και γω θα σέρνομαι μέχρι να πιάσω το μεσοφόρι της πρώτης ανοιξιάτικης ηλιαχτίδας
Θα σέρνομαι
αργά, βασανιστικά μέχρι να δω τς γάμπες της άνοιξης.
@ Lou:όμορφο, τόσο όμορφο όσο και το καλούπι του παιδιού που έχει ο καθένας μας μέσα του
Την επόμενη φορά άσε αυτό να σου δίνει τις απαντήσεις στις ερωτήσεις σου.
@ lld: You always have time 4 everything and that’s freedom too for someone so true as time.
@Μαρκησία του Ο:Αυτό ακριβώς κυρία Ο
αυτό ακριβώς πάνε να περάσουνε. Κανονικό τον χειμώνα και του σκοταδιού την λύπη. Την παχιά νύχτα και την Πολυδούρικη λιακάδα του κοντού καχεκτικού πρωινού...
Και ο χρόνος είναι όλα αυτά που είμαστε εμείς. Ο χρόνος διαλύεται σε σκόνη, σε κονιορτό, και τον ρίχνουν στο γάλα των μωρών,για να μεγαλώσουν και από τότε δεν σταματάμε να μεγαλώνουμε ποτέ.
Ο χρόνος έχει το χρώμα της μήτρας,το χρώμα ενός περιγράμματος,το χρώμα του ουρανού, της θάλασσας και του αέρα που κάνει τα φύλλα να θροΐζουν
Τέλος ο χρόνος έχει το χρώμα των λευκών μαλλιών.
@ Kallioph: Βρίσκω όλο βρίσκω και δίνω.
Βρίσκω σε συρτάρια, ντουλάπες,καθίσματα αυτοκινήτων σε χαλιά σπιτιών από κάτω,στα ποδαράκια των καναπέδων που όλο και παλιώνουν, στα πρόσωπα στην αγάπη,στις φωτογραφίες και σε παλιά αυτοκίνητα που σκούριασαν
Σε ερμάρια μπάνιου και σε φάρμακα που έχουν λήξει καιρό τώρα,στο γάλα στο τυρί που μουχλιάζει
Βρίσκω χρόνο παντού και τον δίνω κάθε μέρα, κάθε ώρα που περνά γλείφοντας με, με το όξινο σάλιο της
Αλήθεια σου λέω.
@ VITA MI BAROUAK: Δεν ήταν μέρα η σημερινή....βροχή και γκρι βλέμμα ήταν,θόρυβος νερού και βρεγμένου δρόμου ήταν
Δεν ήταν μέρα πάντως. Η μέρα δεν φοράει τέτοιο χρώμα εσώρουχα...
@ Ντέφι: έτσι, έτσι...και ακόμα καλύτερα αν το θες.
Το καλύτερο είναι, όταν αγγίζει αυτά τα παιδιά, το θερινό λιοστάσι.
Χαζεύεις εκεί. Ταξίδι ολόκληρο κάνεις.
@ 2 Shots of Happy, 1 Shot of Sad:Μια δεύτερη ευκαιρία να την ξαναζήσω
και... ουπς, κοίτα πως το ποτήρι γέμισε και πάλι.
@ drskafidas: Σε καίει, σε σκορπάει και σε παγώνει.
Ο χρόνος είναι ένα θλιμμένο καρναβάλι!
@ harlequinpan: So many clocks outside and inside of us. So many time that we have swallowed with our mother’s milk.. and look at us now, we can't stop growing old.
Great movie you are right.
@ Ganuma De Linarus: Πανέμορφο...και αν κατάλαβα καλά σε παίρνει η μαμά πατρίδα… αλλά ο χρόνος θα περάσει γρήγορα θα δεις. Σαν νερό που χάνεις μέσα από τις χούφτες σου.
Και αν δεις πως δεν κυλάει καν,μην τον ντραπείς τον χρόνο, και δώστου μια σπρωξιά να ξεκινήσει
Κουράγια πολλά και καλός πολίτης
Θα νυχτωνει απο τις 17:20.
Φρικηηηηηηηηηηηηηηηηη!!!
@ΠΡΕΖΑ TV:Σκέτη φρίκη,χωρίς καθόλου ζάχαρη. Σκέτη,εκεί να μας χτυπάει και μεις να πρηζόμαστε... Τι λέγαμε λοιπόν για τις γάμπες της άνοιξης;(έτσι να ξεχνιόμαστε και λίγο)
:(
Βρε τι τραβάει ο χρόνος
Μεγάλη ταλαιπωρία, μια μπρος
μια πίσω, σπουδαία εφεύρεση
Ποιός στ αλήθεια ταλαιπωρήτε πιο
πολύ ο Χρόνος η εμείς ?
Ο Βενιαμήν Φραγκλίνος, μου είπε
η γράψε κάτι που αξίζει
να διαβαστεί
η κάνε κάτι που αξίζει
να γραφτεί
Καλό σου πρωινό
Candy μου, ξέρεις πόσα κείμενα βλασταίνουν από τους σπόρους των σχολίων σου;!
Σαν ταινία που ..διαβάζω είσαι!
Το βλέμμα σου σταθερό, διεισδυτικό, ευαίσθητο, βαθιά τρυφερό, θλιμμένα ...κοροϊδευτικό, με την εξαιρετική ικανότητα να...
μα πες τα εσύ ξανά:
"Βρίσκω σε συρτάρια, ντουλάπες,καθίσματα αυτοκινήτων σε χαλιά σπιτιών από κάτω,στα ποδαράκια των καναπέδων που όλο και παλιώνουν, στα πρόσωπα στην αγάπη,στις φωτογραφίες και σε παλιά αυτοκίνητα που σκούριασαν
Σε ερμάρια μπάνιου και σε φάρμακα που έχουν λήξει καιρό τώρα,στο γάλα στο τυρί που μουχλιάζει
Βρίσκω χρόνο παντού και τον δίνω κάθε μέρα, κάθε ώρα που περνά γλείφοντας με, με το όξινο σάλιο της
Αλήθεια σου λέω."
Και ξανά:
"Άστο να φάει και αυτό μια φορά τα μούτρα του στην πλάτη μου. Άστο να μην προλάβει αυτό μια φορά να βγει μπροστά"
Πολλά ευχαριστώ για αυτά που με κάνεις να βλέπω, candyblue.
(Μου'μεινε και το σύθαμπο..)
@ sythampo: You make me real. Μην το χαρίσεις το σύθαμπο,με αυτό να έρχεσαι να με βρίσκεις.
Και γω θα γράφω για σένα όλα αυτά που σε κάνουν να βλέπεις.
Πόσο γλύκα ακόμα έχεις να μου δώσεις;
@ Sailor: Και οι δύο ταλαιπωρούμαστε το ίδιο
Γιατί και οι δύο υπάρχουμε για να ορίζουμε ο ένας τον άλλον
Και είναι δουλειά αυτό
Ώστε έτσι σου είπε ο Βενιαμίν?
Καλύτερα λοιπόν να κάνεις κάτι που αξίζει να γραφτεί
Γιατί τα γραπτά μένουν, άρα μέσα τους θα είσαι πάντα και συ.
Και ο χρόνος, που όλο θα σου δίνει περισσότερη αξία και όλο θα σε κιτρινίζει, γιατί ακόμα και αν χαθούμε, πάλι ο χρόνος θα δουλεύει για μας.
Ομορφο κειμενο!
Καλος σε βρηκα!
Καλά λέω και γράφω ότι
είσαι ένα έξυπνο μουτράκι !
Καλό σου απόγευμα !
Πολυ καλο ποστ.
ζερο.
καμια φορα θα ηθελα να ειχα ενα ρολοι, που γυριζοντας τους δεικτες του, να γυρνουσα χρονια πισω, να θυμηθω , να διορθωσω, να ξαναζησω...παρολο που ξερω πως αυτο δεν ειναι σωστο...πως ολα γινονται για καποιο λογο που θα φανει αργοτερα...
παρολα αυτα θα ηθελα...για καποιες περιπτωσεις σαν αυτη...(μη ρωτησεις ποια αυτη...)
Κύκλους κάνει κι' ο χρόνος candy...
κι' άλλοι λένε πως δεν "υπάρχει"!
Αυτό διαλέγω.
Για να φτιάξω τον δικό μου.
@ N.Ago:Καλώς σε βρήκα και γω.Θα τα λέμε.
@ Sailor:Κωλοπαιδάκι είμαι, αλλά τΈλος πάντων,θα σου κάνω τη χάρη.
@ zero: Πολύ καλά λόγια...
@ Tamara de Lempicka: Όλα γίνονται για κάποιο λόγο που θα φανεί αργότερα...
Να ξερες πόσο το πιστεύω αυτό.Τουλάχιστον στη μέχρι τώρα ζωή μου έχει βγει.
..Όσο για το άλλο,τολμάω να ρωτήσω "Ποια αυτή?"
Έλα, πες μου,σιγά που δεν θα σε ρώταγα.Πας καλά;
@ allmylife:Αναδόμηση λοιπόν.Πρόσεχε τι πετάς.Και γω σε αυτή την φάση είμαι. Συμφιλιώνομαι με τα χαλάσματα που με κατέστρεψαν και με τα άλλα, που επιτέλους κατεδάφισα.
Διαλέγω τις πιο γερές πέτρες που έμειναν μέσα μου, σίδερο και φωτιά και ξαναρχίζω.
Ναι, χτίζω ξανά με τόσο πόνο στα μάτια, που μου βουλιάζει τις ίριδες.
Ναι, θα τρέξει λίγο αίμα, αλλά το μουρλό αίμα πρέπει να φεύγει από τις φλέβες κάποιες φορές.
@ thripas:Πω πω, τι αισιόδοξη σκέψη,τι όμορφη και ξέγνοιαστη εικόνα.Να ξημέρωνε λέει στις 11.Απίθανο.
"Μακάρι να ήξερα πως να σε αφήσω",είναι όλα όσα μπορεί κανείς να φανταστεί.Το αφήνω ανοιχτό,αν και στην παρούσα φάση το λέω για τον χρόνο που μας ταλαιπωρεί.
Αλλά δεν μας ταλαιπωρεί μόνο αυτός ε?
εντός ολίγου, μία ώρα μπροστά...τότε πως θα νιώσεις;
Και οι μερες παιρνουν και οι ωρες αλαζουν..
οι ανθρωποι μενουν ιδιοι να μας θυμιζουν οτι "παντα" θα υπαρχουν.
Φερε μου πισω την ανοιξη που δανειστηκες και βαλε τους δικτες στη σωστη τους θεση!
Ο χειμωνας δεν ειναι για μενα.
:(
Πολύ αίμα, αλλά να φύγει ναι!
Το μουρλό...
Και μόνο το είπες έτσι, το αγάπησα ξανά - το θέλω πίσω - αλλά να φύγει ναι.
Με τα σίδερα που χτίζεις παλεύω κι εγώ, αλλά λυγίζουν τα δικά μου - κι'εγώ...
να φύγει ναι.
Έλα να κάνουμε τον κόσμο μας αλλιώς
έλα να φέρουμε νέο αίμα μέσα μας
να πεταχτεί όλη η σαβούρα.
Έλα να κοιτάξουμε λίγο μπροστά γιατί αλήθεια πιστεύω πως με το βάρος όλης αυτής της σαβούρας δεν μπορείς να τρέξεις μπροστά.
Κάντα όλα μια μπάλα και πέτα τα μακριά
Ο χρόνος δεν θα μας δοθεί,όλο φεύγει,όλο γλιστρά από τα δάχτυλα μας
Ας του δοθούμε εμείς,πιο έντονα πιο δυνατά από ποτέ.
Η ώρα έχει το πρόβλημα και αυτοί που δεν μας έχουν.
καλημέρα όμορφη candy.
@ Ο Καλος Λυκος: Τι λες? ????????
@ candy's τετραδιακι:Εσύ τώρα ή βαρέθηκες και κατέβηκες από την βιβλιοθήκη που σε είχα,ή μόλις το έσκασες από κάποιο παλιό συρτάρι μου ή είσαι μια νέα ύπαρξη που από δω και στο εξής θα με στηρίζει και θα με συμπληρώνει
Καινούργια είσαι λοιπόν ,έριξα μια ματιά στο blog σου
Απίθανη σύμπτωση...το μόνο που μας μένει είναι και ένα candy's μολυβάκι.
Την άνοιξη περιμένω και γω...τις γάμπες της και τα κόκκινα μαλλιά της που καίγονται σε κάθε παιχνίδισμα απογευματιάτικης αχτίδας.
@allmylife: Κάποτε όλα θα γίνουν και πάλι δικά σου…θα δεις.
και ας είναι η πλάτη σου κυρτή από το βάρος,θα είσαι καθαρή και όλα αυτά τα νέα πράγματα μπροστά στα μάτια και τα χέρια σου,όλα αυτά θα είναι και πάλι δικά σου!
@ κοινωφελής κώνωψ:Ας πρόσεχαν!
καλημέρα λοιπόν, κ.κ
Αννιώ ζητώ απαλλαγή για την ιστορία που θέλεις να γράψω "γύρω από τη φωτιά". Δεν θα μπορέσω.
Είμαι στο τρέξιμο λόγω ορκομωσίας :-) Ευχάριστο τρέξιμο, επιτέλους...
Το λέω έγκαιρα, για να "δώσεις" το "φεγγάρι" σε όποιον θέλει να γράψει ιστοριούλα. Εγώ όποτε ευκαιρώ και μπορώ να ξαναμπώ στο mood...θα σε ενημερώσω. Στέλνω φιλιά!
htan kapoios pou eblepe oneira gia to xrono.
se ena, o xronos htan kuklikos. ta panta epanalambanontan me akribeia k sunexws!.. se ena allo, o xronos htan mia fleba nerou pou kathe ti mporouse na ths alla3ei poreia... mikres diataraxes efernan ta panw katw, mporouses na kaneis k ta3idia sto parelthon, alla panta gurizes pisw sto megalo reuma...
ena bradu pou htan mperdemenos eide enan kosmo me mperdemeno xrono.. to parelthon anakatwmeno me to paron.. enas kosmos gematos anakatwsoura alla kai ekplh3eis!
se ena apo ta agaphmena mou oneira, eide oti den uphrxe kan xronos! oti uphrxan mono eikones! apla polles eikones gia na blepeis...
eide akoma enan kosmo, opou o xronos den ephreaze tous anthrwpous.. h zwh tous htan apeirh k mporousan na kanoun ta panta... kapoioi to ekmetalleutikan auto.. kapoioi apla afhsan ta panta gia argotera kai den ekanan tipota pote..o,ti k an shmaine auto to pote..
k episis se ena oneiro eide oti o xronos den metroutan.. apla ta panta ginontan.. otan erxotan h katallhlh stigmh!
auto pou mou xei meinei, einai mia frasi, kapws etsi elege:
""opoios menei kollhmenos sto parelthon, menei monos!""
..h xamenh wra einai to xameno parelthon.. einai o xamenos xronos mas.. otan kathomaste k anapoloume to parelthon... h spatalimenh zwh mas!!!
makia
*****
@ mortaki: Ναι το ξέρω. Κάτι πήρε το μάτι μου. Την ιστορία την έχω δώσει καιρό τώρα αλλού γιατί προηγούμαι νοητικά...
Άλλη φορά και αν.Καλά να είμαστε. Τα θερμά μου συγχαρητήρια και πάλι για το πτυχίο σου. Εύγε!
@ bereniki: Ανοιχτό μου τηλέφωνο,σε ευχαριστώ για την ιστορία που μου έφερες. Μου έκανες μεγάλο καλό,ιδίως αυτήν εδώ την ώρα,που γύρισα με ένα κεφάλι γεμάτο σκατά από την δουλειά.
Σε ευχαριστώ. Είχα μεγάλη ανάγκη να ακούσω κάτι τέτοιο. Το ξέρω καλή μου καλύτερα από τον καθένα πως το παρελθόν είναι παγίδα...να ξέρεις όμως πως μεγαλώνοντας καμιά φορά το παρελθόν μας γίνεται πανάκεια.
Καληνύχτα, γλυκιά μου Βερενίκη.
Δημοσίευση σχολίου