Κυριακή, Μαρτίου 03, 2013

ΜαΡτΙά



Εξαιρετική διαύγεια έξω. Πολύ καλός άνθρωπος ο καιρός. Ο Μάρτης μπήκε με πένθος φρεσκοβαμμένο από την μεριά της Λάρισας. Κατά τα άλλα  χωρίς καμιά διαφορά οι ασπροκόκκινες πλεξούδες τύλιξαν και πάλι τους σακατεμένους μας καρπούς. Οι μέρες τρέχουν με ταχύτητα φωτός και όπου να είναι θα πέσω πάνω στις ξέρες  της παγανιστικής κοινωνικότητας του τριωδίου. Mε ένα μπλε eyeliner επεξεργάζομαι τον Μάρτιο έτσι που να μου επαναφέρει μνήμες σπέσιαλ αναμονής της Άνοιξης που τόσο αδημονώ. Πριν από χρόνια παρατηρούσα τις τολμηρές αμυγδαλιές με δέος να ανθίζουν με δραστικές δόσεις ελπίδας. Δυστυχώς το βλέμμα μου δεν διασταυρώνεται πια με αμυγδαλιές. Κορίτσια ψηλόλιγνα με ροζ μαλλιά και ευγενικά αγόρια με χιλιάδες σκουλαρίκια κοιτούν με έντονο βλέμμα και αλεπουδίσια μάτια τα πολύχρωμα καλσόν μου. Χαμογελάμε συνωμοτικά. Δεν ξέρουν τίποτα για μένα. Θα μπορούσαν να ήτανε  παιδιά μου αλλά προτιμούσα πάντα την συντροφιά των γατιών. Κατεβάζω λίγο χαμηλότερα την φούστα. Μαζεύω τα μαλλιά μου πάνω και αφήνω τους ώμους να φανούν. Φυσάει ένας βουνίσιος παγωμένος αέρας. Τα βήματα μου κάτω από τον ήλιο γεμάτα μυστήριο. Μου αρέσει να φαντασιώνομαι ότι είμαι ένα μικρό ξέφτι κάποιας γαλλικής  ρετρό ταινίας. Τα αγόρια ακόμα κοιτάνε με τα αλεπουδίσια μάτια τους. Δεν ξέρω γιατί αλλά τα περιφρονώ. Υπάρχει μια μανία με το κορμί. Το κορμί στην διαπασών. Όμως πάντα κώφευα εγώ. Το μόνο που με ενδιέφερε ήταν το πρόσωπα απέναντι μου  και μετά το αφηρημένο χάος της ψυχής. Ποτέ το κορμί.

Περιμένω με την επιμονή του σκύλου στα μάτια κάθε πρωί να σκάσουν μύτη τα πρώτα ζουμπούλια στην βεράντα. Μαζί με τα πιπεράτα αρώματα του νάρκισσου και της τουλίπας βοηθούν ακόμη να είναι υποφερτή η ζωή. Και ας άλλαξε εντελώς ο ρους της νοσταλγίας. Μια μικρή γρίπη μου έσκασε πάνω που γέλαγα δυνατά σε ένα φοιτητικό δωμάτιο. Για να την προλάβω έμεινα κλεισμένη σπίτι. Μελετούσα, έβηχα, ενίοτε φτερνιζόμουν και σχεδίαζα αποδράσεις. Και ένα Σάββατο βρέθηκα  δεμένη κάτω από την μπάσα φωνή της chinawoman  στο six dogs ανάμεσα σε βυσσινί φωταψίες και οινοπνεύματα γεμάτα νοθεία. Αν και πέρασαν αρκετές ώρες από την στιγμή που την είδα και την άκουσα, το παραλήρημα δε λέει να σταματήσει. Παύση. Όνειρα. Καινούργιες παρέες. Ευτυχώς.
Το έτος του φιδιού που διανύουμε υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια. Πορευόμαστε ακόμα χωρίς ζητιανιά στο βλέμμα ενώ πάνω από το κεφάλι μας ανάβουν τα φώτα τους χιλιάδες δορυφόροι και περίεργες πορείες μετεωριτών αλλάζουν τα μικρά δεδομένα. Τίποτα να μη ζητάς ποτέ.

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ εμπιστεύομαι κυρίως την σωματική μου μνήμη Αυτή που με το πέλμα της μπορεί να γειώσει κάθε παράλογη χαρά.Μια τέτοια και η χαρά της άνοιξης που και να έρθει δεν ξέρω τι πραγματικά θα βρει.

Ανώνυμος είπε...

Το διαβαζα και το ξαναδιαβαζα το post σου...
...τα ίδια νιώθω.

candyblue είπε...

@ Ανώνυμε #1 Μερικές φορές το να πεις μια λεξούλα παραπάνω διαλύει ότι έχτισες μέχρι τη προηγούμενή σου λέξη.
Δεν λέω κουβέντα.

:)

candyblue είπε...

@ Ανώνυμε #2 Πόσο αφόρητα όμοιες είναι οι ανθρώπινες σχέσεις μου είπανε και το μεταφέρω αυτούσιο λοιπόν

Hfaistiwnas είπε...

Θα ανθίσουν και τα ζουμπούλια και οι καρδιές μας μπαίνοντας Άνοιξη.. πένθος.. λυπάμαι αλήθεια..
Καλό μήνα!

candyblue είπε...

Και γω λυπάμαι για αυτά τα παιδιά που έχασαν τόσο πρόωρα τα νιάτα τους και την ζωή τους και κυρίως λυπάμαι τους γονείς τους.

Δεν είναι η Άνοιξη γλυκιά για όλο τον κόσμο

Ανώνυμος είπε...

"Τίποτε να μην ζητάς ποτέ!"

Είσαι τόσο υπερήφανη ή τόσο αυτάρκης;.

Α.Δ

Ανώνυμος είπε...

Εμ δεν γίνεται 10 η αλεπού κι 11 τα αλεπουδάκια!!!

candyblue είπε...

@ Emmanoyil:Αλεπουδάκι βλέπω εκτεθειμένο τον λαιμό σου και θα σου πιω το αίμα!

@Α.Δ(από τους stereo nova είσαι;)
Είμαι και τα δυο στην διαπασών.

Aisein είπε...


Γεια σου candyblue

Όπως είπε κι ο Λάου Τζε όσο επιθυμούμε αντικρύζουμε τα φαινόμενα
Απομακρύνοντας την επιθυμία αντικρύζουμε το μυστήριο

Σοφά λοιπόν το είπες σχεδόν (γιατί μπορεί να υπάρξει και κάποια επιθυμία που να έχει νόημα) ..και τα υπόλοιπα έρχονται μόνα τους

Κι ας μην το λησμονούμε Καλή άνοιξη σε έναν από τους ομορφότερους πλανήτες του γαλαξία

candyblue είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ.Εύχομαι να μην αργήσουν να φανούν οι γάμπες της Άνοιξης για πολύ ακόμα.

Αν και για μένα όλες οι επιθυμίες έχουν νόημα γιατί η επιθυμία σχετίζεται ετυμολογικά με την λέξη "θυμός ".