Σάββατο, Σεπτεμβρίου 20, 2008

ΦθΙνΟυΝ οΙ οΠώΡεΣ



Τι κι αν έφτασε το φθινόπωρο; Εγώ ξεγελιόμουνα ακόμα με τα ζεστά βράδια και όλο έτρεχα σε εκείνη την θάλασσα.
Μέσα της να μπω. Και όλο πιο βαθιά. Κι ο ήλιος μου έκαιγε την πλάτη και τα χέρια. Πάλι τα χέρια. Κι έπειτα, χωρίς να το καταλάβω μαζεύτηκαν γρήγορα τα καλοκαιρινά μου ρούχα, οι πετσέτες μαζί με το αντηλιακό και τα λερωμένα από την άμμο βιβλία .Μαζεύτηκαν απότομα τα καφέ μου σανδάλια και τα λινά παντελόνια. Όλα τόσο απότομα. Και δεν υπήρχε πια καμιά ζεστή νύχτα να με ξεγελάσει. Η έτσι μου φάνηκε τουλάχιστον. Να είναι αλήθεια;


Το πρώτο φθινοπωρινό ολόγιομο φεγγάρι γρατζουνούσε την πλάτη μου και την έκανε να λάμπει. Μαζεύω σε σάκους την μοναξιά μου και την κάνω τέχνη. Την κάνω πάπλωμα, θλιμμένο ρεφρέν, πράσινο κορδόνι που θα φορέσω και πάλι στον καρπό,την κάνω φόδρα που θα χωθεί κάτω από τα χοντρά μου φορέματα. Την κάνω δικιά μου κάθε βράδυ όταν κανείς δεν μας κοιτάει.

Ξεκίνησα να ξοδεύω την φωσφοριζέ μου αύρα έξω από το Pairidaeza πίνοντας ένα τελευταίο καλοκαιρινό γλυκό ποτό μαζί σου. Με δυνάμωσε το καθαρό σου βλέμμα και το εξουθενωτικό σου χαμόγελο. Λες κι έπινα νερό από πηγή ύστερα από μεγάλη δίψα. Και συνεχίζω να ξοδεύω την αύρα μου πάνω στο μαύρο πληκτρολόγιο της δουλειάς μέρα νύχτα, ένα. Στα πράσινα κάγκελα του μπαλκονιού περιμένοντας να βρέξει και να καεί η αλμύρα στην σάρκα μου. Την ξοδεύω στις νύχτες πρεμιέρας που μόνο νύχτες θα μπορούσαν να ήταν και στην θερμαινόμενη αγκαλιά σου. Στα σκούρα καθίσματα του καναπέ σου και στα νέα cd που αγόρασες. Αποφεύγω τους ανθρώπους όσο μπορώ και χαμογελάω με δύναμη για αυτό. Ναι, με δύναμη. Παρόλο που μέσα μου σκέφτομαι πως δεν έχει πλάκα να ζεις αν δεν διεκδικείς το hardcore της ζωής. Να είναι αλήθεια;

Υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε τσάμπα .Άνθρωποι αρραγείς. Που ζούνε χωρίς ρωγμές, σημάδια και χαλασμένες καρδιές και που το πρόσωπο τους δεν συνιστά κανένα μυστήριο. Που σε όλες τις φωτογραφίες τους που έχεις δει είναι το ίδιο. Που δεν έχουν πουλιά να πετάνε μέσα τους. Κάλπικοι σαν ομοιώματα κέρινα. Άνθρωποι απολειφάδια και στην πολιτική και στην ιδιωτική μας ζωή. Και είναι αλήθεια πως οι ντόμπροι και οι άλλοι αυτοί που είναι γεμάτοι ανδρεία και τόλμη,φθίνουν και αυτοί μαζί με τις με τις οπώρες.
Και όλο λέω πριν ξυπνήσω μέσα από το ομιχλώδες μου όνειρο:Μην εμπιστεύεσαι τις γραμμένες λέξεις ενός ανθρώπου που γράφει, γιατί τις έχει εύκολες και του βγαίνουν φυσικά. Τις πράξεις να ζητάς.
Και για αυτό και γω, με την αύρα μου, που πήρε μόλις να φωσφορίζει από την βροχή και το βοριαδάκι, είπα να ξαναχωθώ στο παραμύθι των τυφλών αιθουσών και να κρεμαστώ γύρω από τους ζορισμένους υποτίτλους στις βαθιές νύχτες πρεμιέρας . Ίσως με λιγότερα εισιτήρια στο χέρι φέτος, αλλά σταθερά εκεί. Και να δεις που μέσα τους θα κάνω μια νέα ζύμωση που θα μοιάζει πολύ με δικιά μου πρεμιέρα. Πιο πρωτόγονη μπορεί....ίσως να φταίει που ξεκίνησε να βρέχει πάλι.


Όλα γίνονται μόνο για το καλύτερο. Και να ξέρεις πως ότι μας εξανθρωπίζει μας ντροπιάζει.
Με περιμένει η Ε. για την ταινία και γω πάω. Τελικά ο κλήρος μας είναι οι άνθρωποι.
Στο επανιδείν.

32 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

όλα γίνονται μόνο για το καλύτερο;
πόσο αργεί αυτό το καλύτερο;
καλές ζυμώσεις!

Hfaistiwnas είπε...

Εμπιστεύσου το ένστικτό σου, θα είναι πιο σωστό στις αποφάσεις σου!
Να περάσεις καλά στις νύχες πρεμιέρας! :)
Καλό Φθινόπωρο να έχουμε..

alzap είπε...

:-)

music is my drug είπε...

΄΄κι ας είναι ο κλήρος μας οι άνθρωποι΄΄......καλό φθινόπωρο candyblue

Καπετάνισσα είπε...

Ευτυχής, που σε βρίσκω και στις λέξεις και στις πράξεις.

Αξία σταθερή.

Κάντυ όμορφη, Κάντυ ενός ατέλειωτου περίπατου.

Απ' ό,τι φθίνει, μακριά.
Τρεχάλα.

Φιλί.

tovenito είπε...

πράξεις. πόσο δύσκολο να πάρουν σάρκα και όστα οι λέξεις. κι όταν όμως πάρουν, πώς να το περιγράψεις;

markos-the-gnostic είπε...

hardcore ζυμώσεις...

Ανώνυμος είπε...

βρηκα κατα τυχη αυτο το blog,και αφου χωθηκα ολοκληρος μεσα του ανακαλυψα στο μαιο ενα λουνα παρκ,μπραβο συνεχισε να κανεις αυτο που τοσο καλα ξερεις, να γραφεις

Ανώνυμος είπε...

Είσαι απίστευτη...Με ταξίδεψε πολύ το ποστ αυτό..Έχει μια γλυκιά μελαγχολία που είναι όμως "ρευστή".."δυναμική"...
Καλά θα περάσουμε μωρέ κι αυτό το φθινόπωρο. Ας τις ζούμε όλες τις εποχές όπως τους πρέπει...Καλές προβολές!...

Y. K. είπε...

Τελικά ο κλήρος μας είναι οι άνθρωποι.


ωραιο δεν ειναι;
και πικρο μαζι.
και βαρυ μαζι.
οι ανθρωποι. που οσο πιο πολυ τους καταλαβαινεις τοσο ,τελικα, δεν ξερεις τιποτα γι αυτους.

η βροχη ηρθε για να μας κανει συντροφια οταν θα βγαινουμε απο τις αιθουσες.δεν ειναι ομορφο κι αυτο;

τα φιλια μου και καληνυχτες

lakis είπε...

"Αποφεύγω τους ανθρώπους όσο μπορώ και χαμογελάω με δύναμη για αυτό."
Είναι καλό να το κάνεις πού και πού αυτό. Σε βοηθάει να ξαναβρείς για λίγο τον εαυτό σου, να ξεκαθαρίσεις τις σκέψεις σου και να δεις με άλλα μάτια τον κόσμο. Μέρα καλή

maya είπε...

να ένα κείμενο
που δεν θεοποιεί το καλοκαίρι
αλλά το καλύτερο.
και βρίσκεται παντού
αν είσαι εσύ μαζί
όχι με τέτοιους ανθρώπους
που ζούνε τσάμπα
(όλη η παράγραφος μου χτυπούσε παλαμάκια ρυθμικά)

και σε ακούω
Μην εμπιστεύεσαι τις γραμμένες λέξεις ενός ανθρώπου που γράφει, γιατί τις έχει εύκολες και του βγαίνουν φυσικά. Τις πράξεις να ζητάς.

τι διάολο μυαλό κουβαλάμε
που κοιτάμε την απουσία στα μάτια
και πάλι χαιδεύουμε τις λέξεις...

κάνω δειλές εκφράσεις συμπάθειας στο φθινόπωρο
λέω το μόττο μου να είναι
πάρτο αλλοιώς για φέτος.
δεν μπορώ να ζω για 4 μήνες τον χρόνο...

θέλει τσαμπουκά
και να παρασύρει κανείς και την μοναξιά μαζί.
να μην ξέρει απο πού της ήρθε.

απότομα, όπως λες.

καλησπέρα νάναι
χχχχχχχχχχχχχχχχχ

efoudi είπε...

το σάββατο που μας πέρασε βρέθηκα σ'εναν αμπελώνα..το καινούργιο κρασάκι που έρχεται μου αποκάλυψε δύο μυστικά..

..ποιοι άνθρωποι δεν έχουν πουλιά να πετάνε μέσα τους..

..στην πρώτη μάχη με τη λήθη αυτων των ανθρώπων..έχασα.

αλλά μια βροχή θα τα ξεδιαλύνει όλα..και απόψε είναι μια υπέροχη βροχερή νύχτα..

Cafe-Bar *bliss.. είπε...

Σάββατο μεσημέρι.
(Μην κανονίσεις τίποτα) :)

candyblue είπε...

@ b|a|s|n\i/a:Ναι μόνο για το καλύτερο. Στάνταρ. Καμιά φορά αργεί τόσο που δεν έρχεται κι όλας. Αλλά ίσως και αυτό για το καλύτερο να γίνεται!Ζυμώσεις τόσες που δεν μπορώ ούτε εγώ να συγκρατήσω το νούμερο.

Καλά ήταν!





@ Hfaistiwnas:Γλυκό αγόρι, μόνο αυτό εμπιστεύομαι. Και ευτυχώς δηλαδή γιατί ακόμα θα περίμενα το τρένο να φανεί. Έχεις δει επιβάτη να φεύγει πριν το τρένο; Ε να δες τώρα.!
Καλό φθινόπωρο και σε σένα. Το θυμάσαι το φθινόπωρο εσύ; Το πρόλαβες; Αν όχι σου δόθηκε μα ευκαιρία να το θυμηθείς!

candyblue είπε...

@ alzap:Ήρθε ο καιρός μας ε;
Χαλαρώνουν σιγά σιγά τα πράγματα. Ετοιμάσου!







@ music is my drug : Κι ας είναι....δε βαριέσαι .Θα το παλέψουμε και αυτό, όπως όλα άλλωστε σε αυτή τη ζωή!
Πολύ καλό φθινόπωρο αντεύχομαι!

candyblue είπε...

@ Καπετάνισσα: Αξία σταθερή ε; Να εδώ όλο. Σαν τους ραδιοφάρους. Καλά με χαρακτήρισε έτσι κάποιος κάποτε. Φάρος. Τότε δεν καταλάβαινα, αλλά μετά κατάλαβα.
Θα το πάμε το περίπατο ναι; Και θα έχουν πέσει χάμω όλα τα φύλλα και θα απογυμνωθούμε και μεις.
Χαίρομαι που είσαι εδώ ξανά.







@ tovene592¨: Με τόση δειλία γύρω μας και τόση ανανδρία σπάνια οι λέξεις μετατρέπονται σε πράξεις. Μερικοί πήραν πολύ σοβαρά αυτό που είπε ο Αϊνστάιν μάλλον. Αυτό το «καλύτερα να φαντάζεσαι παρά να γνωρίζεις»

Όταν πάρουν δεν το περιγράφεις το ζεις. Και αυτό δεν το αλλάζω με καμιά ψωρολέξη.
Εσύ;

candyblue είπε...

@ markos-the-gnostic: Από την ψυχή μας, κατευθείαν στα ποτήρια μας. Στην υγειά μας Μάρκο.










@ Ανώνυμος: Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Θα το δεις αυτό με τον καιρό.
Στο Μάιο ένα λούνα παρκ; Ιδέα δεν έχω. Αν θες μου το εξηγείς. Θα κάνω ακόμα καλύτερα και τόσα άλλα πράγματα που κάνω καλά. Πλην του να γράφω
Σε ευχαριστώ για τον κόπο των λέξεων.
;)

candyblue είπε...

@ Tramp...* : Πάντα αυτή η γλυκιά μελαγχολία εδώ μέσα. Να το μάθεις αυτό και μακάρι να το βρεις και συ όμορφο.
Καλά θα περάσουμε έτσι κι αλλιώς. Φθινόπωρο χειμώνα άνοιξη καλοκαίρι. Είναι η τέχνη μας αυτό. Και αυτή η μελαγχολία δεν είναι κακά. Η πύκνωση μας είναι.

Σε ευχαριστώ για το απίστευτη. Μου άρεσε.







@ alicia: όα ωραία είναι. όλα εκτός από την κοροϊδία και την δειλία. Και δυστυχώς αυτά είναι όλα κι όλα που έχουν μερικοί. Ευτυχώς όμως η αλήθεια είναι πάντα μπροστά. Θα την βρεις έτσι κι αλλιώς.

Η βροχή ήρθε για να μας χαϊδέψει τα κεφάλια. Και για να ψάξει τις τσέπες από τα παρατημένα στο μπαλκόνι ρούχα μας, κοντά στο ξημέρωμα.

candyblue είπε...

@ Λάκης Φουρουκλάς - Lakis Fourouklas: Ναι είναι αυτό ακριβώς που είπες. Βοηθάει σε πολλά έτσι κι αλλιώς. Και το κάνω όποτε το νοιώσω σαν μεγάλη ανάγκη. Και συ μια νύχτα καλή!





@ maya :Πάμε να αποθεώσουμε αυτά που θα έρθουν να μας βρουν. Γιατί θα έρθουν σίγουρα. Και να δεις που θα είναι καλύτερα από αυτά που μας άφησαν.
Απόδειξη το φθινόπωρο που μετά από τόσα χρόνια μας πότισε με τα καλύτερα αρώματα και τα πιο γαλάζια χρώματα. Τι υπέροχα σύννεφα. Σα να καπνίζουν πούρα οι θεοί στην άκρη του ορίζοντα.

Ωραίο μότο. Θα το υιοθετήσω γιατί μου ταιριάζει.

candyblue είπε...

@ efi: Και σήμερα ήταν μι επίσης όμορφη νύχτα. όχι βροχερή, αλλά που κόντευε να γίνει τέτοια. Ήταν μια νύχτα από αυτές που σε οδηγούν κάπου. Ακόμα και στο κρεβάτι σου που τόσο είχες ξεχάσει.

Ήταν όμορφα σήμερα. Ρώτα να μάθεις.






@ *bliss..: Ήτανε υπέροχα. Σας το είπα φεύγοντας; Ναι, ήταν κορίτσια

maya είπε...

αφού λες θεοί κι όχι θεός
με ξαναμανακερδίζεις
:)
και ναι και μένα μου άρεσε η παρομοίωση!

να μην σου πω ότι δεν πρέπει νάναι ειδικά φέτος όμορφα
αλλά εμείς να τα κοιτάμε πιο όμορφα...

χχχχχχχχχχχχχχχχχχ

maya είπε...

καλημέρα !!!
έχω τολμήσει να σε καλέσω σε παιχνίδι.
μην με βρίσεις!
δες γιατί νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον.
και μετά με βρίζεις!

(είναι στο άλλο μου βλόγιον.
έχω λινκ στο πλάι)

καλημέρα πάλι
(κοιτάω τα σύννεφα και χαμογελάω
με αυτό που είπες το πρωί)

μου θύμισες ένα παλιό τραγούδι του serge gainsbourg
"dieu est un fumeur de havanes..."
(ο θεός καπνίζει πούρα αβάνας)

χχχχχχχχχχχχχχχ

Ανώνυμος είπε...

Ας πουμε οτι θυμάμαι μια λέξη (χρον πρις)!!

Ανώνυμος είπε...

Καλή συνέχεια σε οτι κάνεις!

Ανώνυμος είπε...

ρε συ μινιόν...τα βιντεοποιηματα σου παίζουν λέει στο φεστιβαλ συνασπισμου; τΑ ειδα!!
Πρωτη μουρη!

candyblue είπε...

@ Ανώνυμε Νο 1. Ας πούμε ότι αυτή η λέξη που θυμάσαι είναι μια λέξη που έχω πει σε τουλάχιστον 20 ανθρώπους. Την λέω από το λύκειο. Ξέρεις πόσοι άνθρωποι έχουν περάσει από τότε; Ποιος μπορεί να είσαι από όλους αυτούς που την άκουγαν και που την ακούνε ακόμα. Άλλωστε το «τυχαία έπεσα στο blog σου», δεν συνάδει με αυτή τη λέξη.
Anyway
Μήπως να μου έλεγες και κάτι άλλο πιο ξεκάθαρο;
Αλλά και πάλι δεν κατάλαβα τι δουλειά έχει το Λούνα παρκ και ο μήνα Μάιος.
Δεν βοηθάς.
Και αυτή η ανωνυμία ρε παιδί μου...be more clear!






@ Ανώνυμε Νο 2 Ένας θεός, μπορεί και παραπάνω, ξέρει αν είσαι ο ίδιος με τον ένα.
Αλλά σε ευχαριστώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

candyblue είπε...

@ maya: Μα καπνίζει τέτοια μόνο!!! Gainsbourg θεός επίσης!
Όσο για το παιχνίδι(δεν έχω βρίσει ακόμα) να σου δηλώσω ότι μου φαίνεται ενδιαφέρον
Θα το σκεφτώ και το απαντήσω. Πιο μετά όμως. Θέλω να είμαι ειλικρινής στις ερωτήσεις που θα κάνω.

Σε ευχαριστώ.






@ κοινωφελής κώνωψ: Ήμουνα σίγουρη...Και που να δεις τι ετοιμάζω σε λιγάκι.
Ξεπατοκαλάθα!

Unknown είπε...

Σ'ανακάλυψα κατά τύχη στην μπλογκόσφαιρα..μερικές φορές λέω ότι είμαι και τυχερή αφού πάμε να τα βάλουμε με το άπειρο..
Διαβασα αυτό το συγκεκριμένο ποστ σου..αλλά πιστεύω ότι σε λίγο καιρό θα διαβάσω και όλα τα προηγούμενα..
συνήθως φοβούνται όλοι να βγάλουν τα εσώψυχα τους προς τα έξω,τις οπτικές τους γωνίες..εσύ είτε είναι βιώματα η οχι τα συγκεκριμένα ξέρεις να τα ζεις..γιατί από το χαρτί φεύγουν στην ζωή..καλή συνέχεια..θα τα ξαναπούμε:)

candyblue είπε...

@ electronik^aki: Ναι εκτίθεμαι, δεν φοβάμαι. Τι παραπάνω μπορεί να γίνει και να με χαλάσει,πέρα από όλο αυτό το χάος που αναπτύσσεται μέσα μου και με κερδίζει;Είναι ωραίο να εκτίθεσαι στο άπειρο...έχεις πολλές πιθανότατες να σωθείς

Άσε που μου αρέσει πολύ να με ανακαλύπτουν άνθρωποι που είναι έξω από την τροχιά μου. Βλέπω τι πιθανότητες έχω. Είμαι σαν ένα αστέρι που ταξιδεύει...κάποτε κάποιο τηλεσκόπιο το βρίσκει και το σημειώνει. Δεν είναι γοητευτικό;



Stick around, δεν θα απογοητευτείς.

Unknown είπε...

"Είμαι σαν ένα αστέρι που ταξιδεύει...κάποτε κάποιο τηλεσκόπιο το βρίσκει και το σημειώνει. Δεν είναι γοητευτικό;"

μιλάς σε μένα που προσπαθώ τα έναστρα βράδια (συχνά και καταχείμωνο) να σκοπεύσω την λάμψη ενός αστεριού με το πιο τσίπικο κατοπτρικό τηλεσκόπιο που υπάρχει?(δώρο γενεθλιων απο τα γυμνασιόπαιδα..)..οπότε καταλαβαίνω πολυ καλά τι κάνεις και πραγματικά χαίρομαι..μπα..ill be around:) Ποτε απο δω ποτε απο κει..αλλά και γω μαζί σου..εξάλλου υπάρχουν και μαύρες τρύπες και wormholes ..θα την βρούμε την ακρη!

candyblue είπε...

@ electronik^aki: Η βασική μου ιδιότητα είναι παρατηρητής. Παρατηρητής φαινομένων, ήχων και εικόνων που σκορπίζουν, διαλύονται και ανασυνθέτουν από την αρχή κάτι νέο. Παρατηρητής καταστάσεων και ανθρωπίνων συμπεριφορών,παρατηρητής γραφίδων και συναισθημάτων. Παρατηρητής εξελίξεων, άγευστων ονείρων και στυφής πραγματικότητας. Καμιά φορά νοιώθω επισκέπτης του μυαλού μου.
Πάντα ήθελα ένα τηλεσκόπιο μα ποτέ δεν είχα.Με δανεικά τηλεσκόπια, φίλων έψαχνα να βρω την γιαγιά μου που εκτοξεύτηκε στο άπειρο ένα μεσημέρι του Ιουνίου.

Από τότε είπα να μεταμορφωθώ σε άστρο με ιδιότητες κομήτη. Χαλάλι σε αυτόν που θα με δει .Τόσο πόνο ξόδεψα.
Χαλάλι σου λοιπόν!




*Πάντα την βρίσκουμε*