Η αξιότιμη Μαρκησία του Ο. Και ο Εξωπραγματικός barouak με προσκάλεσαν στο μπλογκοπαίχνιδο που συνοψίζεται στο "Σελίδα 123, του κοντινότερου σε σας αυτή τη στιγμή βιβλίου, πρόταση έκτη, έβδομη και όγδοη".
«Έκανα έναν όρκο: αν εμείς οι θνητοί δεν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι από τους θεούς, τότε ας κρατάμε τουλάχιστον τις υποσχέσεις μας»
Τομ Ρόμπινς «Το άρωμα του ονείρου»
Εκδόσεις Αίολος.
marko - Me:Moir-archive πιάστε δουλειά.
10 σχόλια:
hey
:)
@ Mantalena Parianos: χε! Είδες;
Χε! Σε πρόλαβα! Χε! Χε!
Έπαιξα ήδη μου, κατόπιν πρόσκλησης του stereotype (και μικρής παραλλαγής του μπλογκοπαίχνιδου, γιατί αλλιώς δεν έβγαινε νόημα με το βιβλίο που διάλεξα).
Για δες.
Φιλιά, Ανοιξιάτικα.
"Έπαιξα ήδη καλή μου" ήθελα να πώ (η Άνοιξη μερικές φορές εκτός απο τα μυαλά μου παίρνει και τις λέξεις...)
ωραίο παιχνιδάκι, θα επανέλθω...
Σόρρυ, για την απρόσκλητη παρέμβαση... Ιδού, τί σταχυολόγησα από μια παράξενη γυναικεία φιγούρα, ηρωίδα τραγουδιού του Χατζιδάκι, με την οποία μοιράζεστε το ίδιο επώνυμο -κι όχι μόνο...
Όλοι με λένε Ρόζα Μπλου,
μα όλοι κοιτάνε κάπου αλλού.
Ίσως, δεν ξέρουν να με βρουν,
γι’ αυτό δακρύζω κι απορούν…
Αχ, Ρόζα Μπλου! Αχ, Ρόζα Μπλου!
Εγώ είμ’ εδώ κ’ εσύ ’σ’ αλλού…
Αχ, Ρόζα Μπλου, πού να σε βρω;
Γι’ αυτό δακρύζω κι απορώ…
Σαν σε βαφτίσαν «Ρόζα Μπλου»
σ’ ένα εκκλησάκι ενός γιαλού,
τ’ αστέρι’ ανάψαν σαν κεριά,
σ’ αρπάξαν κι έφυγες μακριά…
Έχω χαθεί σαν Ρόζα Μπλου
σ’ ένα πηγάδι του μυαλού…
Μη με φωνάζεις «Ρόζα Μπλου».
Εγώ είμ’ εδώ κ’ εσύ ’σ’ αλλού…
Χαμένη στις ακρογιαλιές
και ξεχασμένη σε γαλάζιες σπηλιές…
Πέσ’ μου, τι ξέρεις, Ρόζα Μπλου
για το μεράκι ενός τρελού;
Έχει στα μάτια του αγκαλιές
για ερωτευμένους και για φίλους φωλιές!
Είσαι παιχνίδι του μυαλού
και σε φωνάζαν «Ρόζα Μπλου».
Θα γίνω στάχτη στη βροχή,
να σε γεννήσω απ’ την αρχή!
Είσαι γυναίκα, είσαι παιδί.
Όμως, κανείς δε σ’ είχε δει…
Μα, μες τη θλίψη του φιλιού,
θα σε θυμάμαι, Ρόζα Μπλου!
Καλό βράδυ! :-)
@ Me:Moir: τετοια που είσαι μόνο ένα έχω να πω
Σνιφ! <--- αυτό!
@ markos-the-gnostic: Να επανέλθεις δριμύτερος και να μου απαντήσεις στο μειλ. Γρήγορα.
@ Sakis: Το στέλνεις από mail μεριά;
Πως και σου ήρθε κάτι τέτοιο στο νου...παράξενος είσαι.
πολύ ωραιο αποσπασμα..
@ Roadartist: πράγματι...Αν και όλο το ποιημα είναι ένα διαμάντι
Δημοσίευση σχολίου