Τρία αστέρια από μένα για σένα. Χωρίς σήμα αποδοχής. Χωρίς ανταπόκριση.
Να μπορούσα να έκανα την ανατροπή, αλλά no tengo alma.
Τα παραμύθια πονάνε Αμαλία για αυτό κλαίω πάντα στον ύπνο μου.
Τώρα που έσμιξες με την οικουμένη φρόντισε να μιλάς ψιθυριστά.
Ίσως κάποια μέρα ματώσει το κατεστημένο με αυτή την γροθιά που του έδωσες.
Κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου πέφτει ένα αστέρι,κάθε φορά που αλλάζω πλευρό ξυπνάει μια ανατολή. Θέλω να κάνω την ανατροπή μέσα μου, αλλά no tengo alma.Πως μπορεί κάποιος χωρίς ψυχή να πληγώσει κάποιον άλλο;Πως μπορεί αυτός ο άλλος να φοβάται ότι μια νύχτα θα τον πληγώσω τόσο πολύ, που θα τον κάνω να θέλει να χωθεί στον πιο βαθύ κρατήρα και να γεμίσουν τα πνευμόνια του με καυτούς καπνούς και η ψυχή του με κιτρινοκόκκινη λάβα;
No tengo alma.
Πλημμυρίζουν τα υπόγεια με χοντρές φυσαλίδες γεμάτες φωσφορούχα κατεψυγμένα όνειρα και ακρωτηριασμένες ελπίδες. Πες μου το όνομα της καταιγίδας που σε έφερε στα μέρη μου,δεν θα το μαρτυρήσω. Μόλις έκοψα την γλώσσα μου. Έβγαλα τους άχαρους βολβούς των ματιών μου και κρέμασα πτώματα νεκρών λέξεων στα φθισικά πνευμόνια μου μπας και αηδιάσω τον θάνατο.No tengo alma,ότι κι αν λες.
Αν με χαϊδέψεις στην πλάτη με το δάχτυλο που σου άγγιξε η άνοιξη μπορεί να βγάλω φτερά. Να γίνω πεταλούδα.
-Καλύτερα όχι. Οι πεταλούδες πετάνε μακριά.
-Και;
-Δεν θέλω να φύγεις.
-Τότε θα βρέχω τα φτερά μου κάθε πρωί για να βαρύνουν και να μην μπορώ να πετάξω μακριά
-Θα σε πονάνε όμως.
-Θα μου τα στεγνώνεις κάθε νύχτα με την ανάσα σου. Δεν νοιώθω πόνο ποτέ. Τον έχω αποσυνδέσει μαζί με την ψυχή μου.No tengo alma.
Πάμε ένα ταξίδι με το αεροπλάνο. Λίγο πριν χαθώ και με ψάξεις θα ήθελα να μου δείξεις όλες τις πόλεις,τα βουνά,τα νησιά και τις λίμνες. Και αφού τα έβλεπα όλα αυτά και τα έκανα ταινία με αλαμπουρνέζικους υπότιτλους, θα ήθελα να με πας σε εκείνο το χρωματιστό λιβάδι. Να ψάχναμε σπάνιες πεταλούδες με φωσφορούχα φτερά που το βράδυ μοιάζουν με μικρές φωτιές. Και όταν πετάνε πολλές μαζί η νύχτα γίνεται μέρα. Έπειτα να κρεμάγαμε στην τρύπα της εκλιπούσας μου ψυχής εκείνη την λευκή αιώρα για να κοιμηθούμε. Να μου μάζευες φρούτα και να με έλουζες με βότανα για να μοσχομυρίζω. Κι έπειτα εγώ θα τα έκαιγα όλα,μόνο και μόνο για να ανάψω με την θράκα τους ένα τσιγάρο.No tengo alma.
Ψάξε με. Γυρίζω πίσω. Θα μπω τελικά στην μικρή μου ρωγμή. Από εκεί που με είδες να βγαίνω. Την πρώτη φορά .Βιάστηκα να τρέξω στον κόσμο που όλο μεγαλώνει και ξέχασα να πάρω την ψυχή μου. Να την ρίξω επάνω μου στην ψύχρα του δειλινού σου. Ψάξε με. Κι αν αξίζει τον κόπο μείνε μαζί μου. Αλλά πρώτα ψάξε με. Εγώ γυρίζω πίσω. Μου λείπει πολύ η ψυχή και με κουράζει να μην την έχω. Και όλα αυτά τα έχω σφηνώσει μαζί με τα παλιά χτυπήματα που έκανα στα γόνατα μικρή. Μαζί με τις λέξεις που πιπίλισα καταπίνοντας ταυτόχρονα ασπιρίνες με γεύση φράουλας.
Ψάξε με. Είναι πράγματα που δεν τα λέμε. Αλλά αν τα πούμε μια φορά, αρκεί για πάντα.
20 σχόλια:
"...All we need to survive is just A Little Bit Of Soul"!
Jon Bonjovi,Richie Sambora
Καλησπέρα Candy!
Πως μπορεί κάποιος χωρίς ψυχή να πληγώσει κάποιον με ψυχή; Πώς;
...φυσικα και ονειρευομαι
Ζει κανεις μόνο με ενα ξερο μισθό?
Ποσο συχνα?
Καθε που εγκαταλείπουν οι άλλοι.
Επηρεάζουν τους απόντες τα ονειρά σας?
Βεβαια.Το ξανασκέφτονται καλα
και μαλλον μετανιώνουν οριστικά τους όλοι.
Ειναι ελευθέρα η είσοδος?
Οχι εντελως.ζητάω την άδεια του ονείρου πριν ελπίσω.
Μου τη δίνει εν γένει μαζι με κάποιες οδηγίες αυστηρες.
Να πιστέψω δίχως ν' αγγίξω,
να μην μιλήσω διόλου στον καπνό
γιατι είναι υπνοβάτης και θα πέσει
μονο δια του βλέμματος ν αφήσω
το αίτημα μου στην κρεμάστρα
ο,τι μου δοθει να το δεχτω
κι ας μην εχει καμια ομοιότητα
μ' αυτο που ζωγραφίζει η εκκληση μου-
θα την επανεύρει μολις ξαναχαθει.
Ενα μόνο δεν μου δίνει το όνειρο
Το όριο
Ως που να κινδυνέψω.
Γιατί τότε πια δεν θα ηταν όνειρο.
Θα 'ταν γεράματα.
(κικη δημουλα-συνεντευξις)
ενα απο τα ομορφοτερα post σου.
το θεωρω κι απαντηση σ' ενα παλιοτερο δικο μου.(αυτο το αρωματικο του metro) -))
usted tiene el alma más grande
quiero ser en tu alma
un momento feliz
te amare por siempre
vivire dentro de ti
El alma se me fue; se me fue el corazon
@ Jimmy Bloody Rose:Αυτή μας ορίζει. Αυτή φταίει για όλα. Κι όμως δεν έχει ιδέα για αυτό...
P. : Μπορεί. Μόνο και μόνο που δεν έχει είναι αρκετό.
Έχεις γοητευτεί ποτέ από κάποιον τέτοιο άνθρωπο;Τρομερή εμπειρία μπορεί να σε ρίξει στα Τάρταρα και να σε σκίσει.
@ etalon: Το άκουσα πολλές φορές. Ονειρεύτηκα μαζί του.
Σε διάβασα πολλές φορές. Ξανά και ξανά.
Να θυμάσαι, ο φόβος είναι ψεύτικος.
Εμείς τον γεννάμε και εμείς τον σκοτώνουμε
Ναι είναι η απάντηση σε εκείνο το ποστ. Κατά έναν περίεργο και ονειρικό τρόπο.
@ κοινωφελής κώνωψ: Με κολακεύεις. Πολύ θα το ήθελα κάτι τέτοιο.
@ una pena: exacto esto.
"μου λείπει πολύ η ψυχή και με κουράζει να μην την έχω.."
τα είπες όλα..
κι εγώ δεν αντέχω να μην την έχω..
σαν κλεψύδρα η ζωή έτσι;
πού πήγε η ψυχή σου blue μου; που την άφησες; θυμάσαι ώστε να τη ξαναβείς;
Σκέφτομαι....αν είχαν ιώδιο τα πεύκα θα ήταν όλα πιο πιθανά να συμβούν.
Δεν πειράζει.Υπάρχουν και τα αλμυρίκια για να μπεις από κάτω.Άσε τα πεύκα λοιπόν εκεί που ανήκουν.
έχω γοητευτεί από άνθρωπο χωρίς ψυχή
με πόνεσε πολύ
μέρα καλή candy
Τα γραπτά σου ζωντάνεψαν τη ψυχή Αννούλα. Tu tienes alma...
Καλημέρα
@ Efi: Ναι και ο χρόνος για πολλά πράγματα φτάνει στο τέλος του
Ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Ξεκινάνε άλλα. Αυτά που θα φέρουν πίσω την ψυχή μας.
@ markos-the-gnostic: Την μοίρασα σε αγόρια και κορίτσια. Την έκοψα σε μικρά κομμάτια και την έβαλα για αγγελία σε εφημερίδες και περιοδικά. Την χρωμάτισα και την έκανα πίνακα τοποθετώντας την σε ξένα σπίτια. Την μοίρασα
Ευτυχώς κάπου έχω κρατήσει μια κόπια της. Θα την βρω και θα την κλειδώσω για τα καλά.
@ Lolipop: Αν είχαν ιώδιο τα πεύκα; Πως σου ήρθε αυτό;
Αν είχαν ιώδιο τα πεύκα θα είχα κάνει το σπίτι μου εκεί πάνω.
@ mario: Μπορώ να καταλάβω πως είναι. Το έχω πάθει και γω. Αλλά πρόλαβα και έφυγα. Καλπάζοντας. Τώρα που έγινε έτσι εγώ φοβάμαι να πλησιάσω τον οποιονδήποτε
Για αυτό κρύβομαι στην μικρή μου σπηλίτσα μέχρι να την ξαναβρώ...
Καλή μέρα όμορφη Μαρία!!!
@ BeBe: Μπορεί.
Ποτέ δεν ξέρω τι βλέπουν οι άλλοι μέσα από μένα....
Μπορεί.
Σε ευχαριστώ πολύ πάντως
όπος πολλαπλασίασε κι ο Ιησούς τα ψάρια ε, κι έχουν και τα δυο και το ψάρι και η ψυχή μια ομοιότητα ελίσοονται ακατάπαυστα και δεν μιλάνε ποτέ...
@ markos-the-gnostic:... ποτέ όμως
:+
''..Ψάξε με. Είναι πράγματα που δεν τα λέμε. Αλλά αν τα πούμε μια φορά, αρκεί για πάντα...''
τα λόγια σου ελπίδα και αισιοδοξία για μένα....ευτυχώς υπάρχουν ακόμη κάποιοι με ψυχή..
Is that you at the upper right?
It seems a nightmare here.
Nice collage with strong tension, i love the feeling of great drama.
Τα παραμύθια πονάνε Αμαλία για αυτό κλαίω πάντα στον ύπνο μου.
Τα όνειρά μου, φέρουν πορτοκαλί λέξεις σε μαύρο φόντο.
Ποιος θα κερδίσει άραγε;
Οι λέξεις ή το φόντο;
Ψάξε με. Είναι πράγματα που δεν τα λέμε. Αλλά αν τα πούμε μια φορά, αρκεί για πάντα."
Για πάντα!
Το Post σου είναι πανέμορφο.
Ο ρυθμός του θυμίζει καρδιοχτύπι που κανείς δεν ακούει αν δεν μπορεί να νιώσει..
καλή σου μέρα...
@ anyone: Eυτυχώς ναι.
Μακάρι να πιστέψεις αυτά που λες.Θα κάνουν καλό και σε μένα.
@ harlequinpan : No. She is Anna Karina a famous actress that played at Godard’s moviesShe began her career in Denmark, where she sang in cabarets and worked as a model playing in commercials and short films.
At age 14, she appeared on a Danish short film which won a prize at Cannes.
Study dance and painting in Denmark and for a while made a living selling her paintings before moving to Paris.
She came to Paris in 1958 at age 17 where she met Pierre Cardin and Coco Chanel, who convinced her to change her name to Anna Karina.
As a rising fashion model, she was noticed by Jean-Luc Godard, then a film critic for Cahiers du cinéma. Her first film appearance, although unauthorized, dates from 1959, when a soap advertisement in which she appeared as a model was included near the end of Guy Debord's On the Passage of a Few Persons Through a Rather Brief Unity of Time. The image was accompanied by Debord's voice-over "The advertisements during intermissions are the truest reflection of an intermission from life." According to Godard's biographer, Colin Macabe, Godard was in the middle of casting his debut feature film, A bout de souffle, that same year when he saw Karina in a series of Palmolive ads in a bath covered in soapsuds. He offered her an important part in the film, which she turned down because of a nude scene. When Godard questioned her about her refusal, referring to the supposed nudity in the Palmolive ads, she is said to have replied "Are you mad? I was fully clothed in those ads — the soapsuds went up to my neck. It was in your mind that I was undressed." The character Godard had reserved for her did not appear in the film. However, she eventually accepted his offer to play a major role in Le Petit Soldat (1960).
Godard and Karina married on 3 March 1961, during the shooting of Une femme est une femme, and divorced in 1967.
You should watch the movie Pierrot le fou (English: Crazy Pete or Pete Goes Wild) is a 1965 film directed by Jean-Luc Godard, starring Anna Karina and Jean-Paul Belmondo.
Do I look like her? I don’t think so. She is very beautiful…
It seems a nightmare here.
Yes it’s a post about love-rejection-death and inner hope. Something like this
«If you caress me in the back with the finger that spring touched it can I remove feathers. I will Become a butterfly.
-Better no. The butterflies fly far.
- So what?
- I do not want you to leave.
- Then I will wet my feathers each morning in order to burden them so I cannot fly far
- You will ache from their heaviness however.
- I don’t care. I have you. You will dry them each night with your breath. I do not feel pain. Never. I have disconnect him . My soul too….so… No tengo alma.»
@ Sigmataf: Για αυτό να μιλάς ψιθυριστά...γιατί αν πονάνε τόσο οι λέξεις θα ματώσουν το φόντο.
@ Horace: Άραγε πόσοι τελικά μπορούν να νιώσουν ένα τέτοιο ποστ
Λίγοι...πίστεψε με.
Λίγοι.
Χάρηκα που με ανακάλυψες
:)
Thank you very much for giving me such a detailed explanation,i learned a lot here.
Originally, i was not familiar with Anna Karina, but from your interesting narrative notes,i feel like watching the movie about the life of Frida Kahlo, very interesting.
Yes, Anna Karina is very pretty, However, I still feel she is looks similar to you(not just your Profile photograph but also in your post- "τΟ ΜαΥρΟ σΥνΝεΦο - Τα ΌρΙα - ΚαΙ οΙ πΑσΤίΛιΕς ΣοΥ ")you have beautiful faces both.
i'm interesting in does her life experiences make some influence on you? like James Douglas Morrison or Audrey Hepburn does?
i am more curious is,how do you arrange your time? How can you create a beautiful collage and give the rich content of poetry in the mean time. How can you ACTING a successful Blogger, reply your comment to everyone who leaves comment to you, and in the mean time as a busy irregular-working actor?
Many thanks,my friend
Δημοσίευση σχολίου