Πέμπτη, Νοεμβρίου 02, 2006

SοLuS cReAs


Ξύπνησα με τον Νοέμβρη στο κρεβάτι μου. Τα μαλλιά του μυρίζανε χρυσάνθεμο και καμένο ξύλο. Τράβηξα με βία τις κουρτίνες να δω το πρωινό. Με τόση βία, σα να έσκιζα τα ρούχα κάποιου. Ο Νοέμβρης είναι σκληρός μήνας,το λέω κάθε φορά που βλέπω την πλάτη του στα λευκά μου σεντόνια. Του προσάπτω πένθη και αρρώστιες,χωρισμούς και μπαγιάτικο πόνο. Του προσάπτω περίεργα τρέιλερ λιακάδας, χαμηλά βαρομετρικά και βιαστικά απογεύματα .Είναι ακραίος, σαν τις βάρδιες μου, γιατί κοροϊδεύει τα φυτά της βεράντας μου και τα παρασέρνει σε αναπάντεχη ανθοφορία, ενθαρρύνει το ζώδιο του Σκορπιού,και με τραβάει πρώιμα, πίσω από τα ράσα των 3 Ιεραρχών ακουμπώντας παλιές μελανιές. Κάθε φορά με σκορπάει άσχημα ο μήνας αυτός. Το μόνο που με σώζει είναι η ανάβαση στο φεστιβάλ της άνω πόλης. Η μόνη καλή μνήμη και συναναστροφή που έχω κρατήσει από το μήνα αυτό,πέρα από το φεστιβάλ, είναι αυτή των χρυσανθέμων. Χρυσάνθεμα. στα βάζα και στις ζαρντινιέρες της μητέρας,ζωγραφισμένα σε παλιούς πίνακες στο σαλόνι της θείας μου σε κάποιο παλιό σπίτι του τότε. Χρυσάνθεμα όλων των ειδών και όλων των χρωμάτων, θυσιάζαν το κορμί τους σε μπουκέτα. Αγγελικούλες και Μιχάληδες με πολλά λιπαρά στα χείλια και φρεσκοβαμμένα όνειρα δέχονταν τότε ,αλλά και τώρα ακόμα,αυτά τα μπουκέτα που το άρωμα τους έχει στιγματίσει αιώνια το βάθος των σκοτεινών μου ρουθουνιών. Από την άλλη ανυπομονώ να σκαρφαλώσω στην Θεσσαλονίκη και πάλι. Να φέρω πίσω υγρασίες που χρειάζεται η μελάνη και αποσπάσματα προτάσεων και εικόνων βουτηγμένων μέσα στην αχλύ της. Το γαλακτώδες φως των δρόμων της μπαίνει ανατριχιάζοντας στο σιωπηλό δωμάτιο της μνήμης τέτοιες ώρες. Θυμάμαι την κουβέντα της Κ. σε εκείνο το σιντάδικο-στέκι, δίπλα στο Ολύμπιον. «SOLUS CREAS», μόνος δημιουργείς. Την κάθε στιγμή,μόνος τη δημιουργείς. Αρχίζω να πυκνώνω μέσα μου ξανά. Νοιώθω καλά και πάλι για αυτό. Το φως του δωματίου που γράφω είναι χαμηλό. Έξω έβαλε ξαφνικό χειμώνα και αχνό χνώτο. Η πόλη σε χειμερία νάρκη. Ησυχάζω μαζί με τη νύχτα και προσπαθώ να αναπνέω αργά,κρατώντας σημειώσεις στο περιθώριο. Αφήνω ότι με πληγώνει από την καθημερινότητα των βιασμών και της παιδείας. Καταγράφω είδη χρυσανθέμων και ανακουφίζω μικρά πονάκια στην καρδιά,βράζοντας και πίνοντας το χρυσαφένιο τους ζουμί. Την εποχή αυτή μπορεί κανείς να παρατηρήσει σχετικά εύκολα το μακρινότερο ουράνιο σώμα που είναι ορατό με γυμνό μάτι από τη Γη μας, τον «κοντινό» γαλαξία της Ανδρομέδας. Τόσα όμορφα πράγματα μέσα και έξω, παρόλη την σκληράδα αυτού του μήνα. SOLUS CREAS. Μόνος δημιουργείς.

30 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

χρυσοϋφαντο...
χρυσουργός...
χρυσοστόμιο...
χρυσαλλίδα...
χρυσάνθεμο

markos-the-gnostic είπε...

αγαπητή μου blue, πράγματι μόνος δημιουργείς, αλλά πόσο μόνος; όταν μέσα μας κάθε στιγμή ενσωματώνονται γνωστά και άγνωστα, λογικά και παράλογα, καθημερινά και ουράνια...
και για μένα πάντα ο Νοέμβρης ήταν περιέργως συνδεδεμένος με τη σκληρότητα της πραγματικότητας...
κι όμως, όπως λες, θα βρίσκουμε σχισμές ονείρου, θα τον προσπεράσουμε κλείνοντας το μάτι στο τώρα που δεν εξαρτάται από μήνες και εποχές...

allmylife είπε...

Καλησπέρα.
Αν όχι - να διαβάσεις το"τσεκούρι το κότο και το χρυσάνθεμο" από την Αγρα. Ναί?

αλκιμήδη είπε...

Κι όμως όχι
μόνος είσαι, δε γίνεται αλλιώς, καταδικασμένοι να είμαστε πάντα μονάδες
αλλά στη δημιουργία, και δή στιγμών, μερικές φορές, τις φτιάχνουμε με παρέα
ή οφείλονται σε παρέα
αυτές τις στιγμές προτιμώ εγώ

καλησπέρα candy

Τον Νοέμβρη τον αγαπώ ιδιαίτερα ξέρεις, πεζά σκεφτόμενη, είναι ο μήνας με τα φτηνά αεροπορικά εισητήρια. αφορμή για ταξιδάκι.

giftaki είπε...

Και μένα είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Μικρότερος του έδινα τη μορφή που δίνουν οι αγιογράφοι στον αρχάγγελο Μιχαήλ. Και η Θεσσαλονίκη ειναι κάτι παραπάνω από την αγαπημένη μου πόλη-πολλά παραπάνω. Δεν είναι σκληρός μήνας βρε candy

nosyparker είπε...

Εγώ θα συμφωνήσω με τον τίτλο χωρίς περισσότερα σχόλια. Καλό μήνα. Να σε δούμε αν ανέβεις ;-)

Horexakias είπε...

Μη ξεχασεις να κλεισεις ξενοδοχειο γιατι θα γινετε χαμος στη Θεσ/νικη!!

candyblue είπε...

@ melomenos:Ένα βάζο γεμάτο από αυτά σε περιμένει στο σαλόνι,και μοιάζει το χρώμα του, με όλο το χρυσάφι του κόσμου.



@ markos-the-gnostic:...Αλλά από την διάθεση.Η επικοινωνία και το θέλγητρο για κάτι καλύτερο είναι πάντα θέμα διάθεσης.Αλλά να, μόνος δημιουργείς και αυτό είναι κάτι θεικό γιατί κάθε δημιουργός είναι και ένας μικρός θεός.




@ allmylife:Δεν, αλλά θα το κάνω.Μόνο και μόνο επειδή εσύ...



@ alcimede:Χαίρομαι που ανταμώσαμε μέσα στο Νοέμβρη.Σε παρακολουθούσα καιρό ξέρεις.
Πεζά σκεπτόμενη και σοφά σκεπτόμενη έχεις δίκαιο.Ξέρεις πόσους ορίζοντες δημιουργίας και ευδαιμονίας κερδίζεις με ένα ταξιδάκι;
Ξέρεις!



@ ΓΥΦΤΑΚΙ:Όμορφο αυτό που έγραψες για τον αρχάγγελο Μιχαήλ.Όμορφη πολή, η πόλη σου επίσης.Περνάω καλά τα τελευταία χρόνια μαζί της τον μήνα τούτο, αλλά αυτό δεν με κάνει να ξεχνώ όσα του έχω παλαιότερα προσάψει.
Ο κεθένας έχει τα μικρά του μυστικά.



@ nosyparker: Θα φροντίσω να γίνει.



@ Horexakias: Χμμμμ το ίδιο θα σου έλεγα και γω.Με πρόλαβες όμως.

bereniki είπε...

isws an dhmiourghseis kati, fetos to noembrh, na mporeseis na ton 3orkiseis!
oute emena mou aresei! gi'auto fetos tha ton tsakisw! tha ton gemisw omorfia k hlio pou tha ta sbhsei ola! (leme twra! ;) :P)

*****

Ανώνυμος είπε...

Νααα ορίστε, πάρε ένα κάστανο!

weirdo είπε...

'Μόνος δημιουργείς' (και μόνος καταστρέφεις..)
Είμαστε, τελικά τόσο δυνατοί..; Φαίνεται πως η ζωή γνωρίζει κάτι που οι υπόλοιποι αγνοούμε..
Τουλάχιστον η υγρασία του προηγούμενου μήνα παραχώρησε τη θέση της (ξέρεις, μπροστά-μπροστά, εκεί που βλέπεις καλύτερα..) στο βοριά.. Τη βουβή ψύχρα..
Χμ.. Ίσως αυτό κάτι σημαίνει..

I.P.Potis είπε...

Εγώ πάλι είμαι χορτοφάγος.

AnEmOdArMeNi είπε...

μόνος δημιουργείς αλλά πάντα χρειάζεσαι κάποιον να σε εμπνέει

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Οι σουρεαλιστές, οι φουτουριστές, οι Μπίτνικ, οι καταστασιακοί κι αρκετές άλλες καλλιτεχνικές συλλογικότητας που έκαναν μεγάλες δημιουργικές επαναστάσεις διαφωνούν...
Επέτρεψε με να συμφωνήσω μαζί τους…
Δεν θέλω να δημιουργώ μόνος!

Ανώνυμος είπε...

Αν ήμουν μήνας θα' θελα να είμαι Νοέμβρης. Μου αρέσει πολύ και ο Ιούνης, που βρίσκεται κάπου την άκρως αντίθετη πλευρά του Κύκλου, αλλά ο Ιούνης μοιάζει μακρινός με τον τρόπο που σκέφτομαι. Αλλωστε το Νοέμβρη έχει κανείς περισσότερες ευκαιρίες να δημιουργήσει μόνος. Το Νοέμβρη οι εξωτερικοί πειρασμοί είναι λιγότεροι... ενώ οι εσωτερικοί πειρασμοί φουντώνουν επικίνδυνα.

Ανώνυμος είπε...

αχ βρε καντυ...μονος δημιουργεις και μονος καταστρεφεις...τι κι αν εντωμεταξυ δεν εχεις καταλαβει οτι το πιο σημαντικο ειναι να μοιραζεσαι?
και ο Νοεμβρης,και το ταξιδι, και Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ....μερος της ιστοριας κι αυτα...
παρε με μαζι σου και θα στα πω...

candyblue είπε...

@ bereniki: Η πλάκα είναι ότι όλο έτσι ξεκινάω και όλο αλλού με βγάζει. Σε μια μικρή ήττα. Παρόλα αυτά έχει και αυτό την χάρη του. Με τραβάει στα σκοτεινά,εκεί που όλες οι εικόνες χάνονται και μένουν μόνο οι ήχοι. Οι δικοί σου εσωτερικοί ήχοι. Και αυτό είναι όμορφο γιατί είναι θεϊκή η στιγμή που βρίσκεσαι τόσο κοντά σε σένα.
Κάπου εκεί ξημερώνει και πας για Δεκέμβρη.



@ Maria_Adouaneta: Μπορώ να έχω άλλο ένα; Η φου φου είναι δικιά σας; Να κάτσω λίγο μαζί σας να βλέπω τι κάνετε;





@ weirdo:Ναι είμαστε. Είμαστε πολύ πιο δυνατοί από όσο φανταζόμαστε ότι είμαστε. Αλλά πάντα αυτό το μαθαίνεις μετά.


..Σημαίνει δικαίωση,γιατί ο βορράς φέρνει μόνο ψύχος,βουβό αλλά τόσο καθαρό που το φοράς σχεδόν χωρίς το βάρος του.




@ I.P.Potis :Και πολύ έξυπνος και πολύ αστείος...για σένα θα κάνω τον τίτλο τότε solus xortus.
Από πότε οι ιππότες γίναν χορτοφάγοι μου λες;





@ AnEmOdArMeNi: Έτσι, έτσι...σωστή η ποιήτρια.




@ VITA MI BAROUAK: Καλά τότε, έλα να το κάνουμε παρέα. Αλλά κοίτα, πάλι που μόνος θα γεννήσεις το παιδί της τέχνης σου. Αυτό εννοούσαν οι Λατίνοι.




@ Sandiago Nasar: Ναι,κάπως έτσι είναι τα πράγματα. Είναι αυτό το σκοτάδι που είπα και πριν στην Βερενίκη το οποίο σε φέρνει αντιμέτωπο με τους πολύ εσωτερικούς ήχους του εαυτού σου
Είναι η ώρα που πυκνώνεις μέσα σου και δίνεις μορφή σε αυτό που θες να σε εκφράσει.




@Tamara de Lempicka: Πάντα μοιράζεσαι,(αυτό όμως είναι άλλο ποστ ,άλλη ιστορία)το ξέρω καλά αυτό άλλωστε για αυτό και καταδύομαι ενώπιων σας. Με σας μοιράζομαι πολλά πράγματα ,πάνε 6 μήνες τώρα,αλλά μόνη μου τα γράφω τα παράγω,και μετά τα εκθέτω γεννώντας τα. solus creas. Και αυτό είναι υπέροχο. Το μόνος δεν είναι απαραίτητα κακό δεν το έγραψα ως κακό .Το έγραψα ως κάτι ανώτερο,ως δύναμη που ο καθένας έχει και αντλεί σε περίπτωση που θέλει να φτιάξει κάτι.
Θες να σε πάρω μαζί μου;Έλα τότε. Πήδα στο αυτοκίνητο και μου τα λες όλα.

Ανώνυμος είπε...

καταλαβα απο την αρχη πως εννοουσες το μονος...προσωπικης μου εμπειριας σχολιο ηταν...

Δωσε τοπο συναντησης, χρωμα αυτοκινητου...(μια στιγμη να παρω μπλοκ και μολυβια!)...και φυγαμε!
(τετοια λεγε μου...)

Γείτων είπε...

To κείμενο ως συνήθως είναι πολύ πολύ όμορφο. Μία συμβουλή μόνο. Αν τύχει και ανέβεις μείνε μακρυά απο την Νόσυ. Είναι καταστροφή! Βγαίνεις να πιείς μια μπυρίτσα κατα τις 9 και καταλήγεις 6 η ώρα το πρωί να κουτουλάς από τη νύστα. φτου φτου μακρυά από μας

Καπετάνισσα είπε...

Οι χειμώνες είναι πάντα ξαφνικοί. Κι οι Νοέμβρηδες σιγοντάρουν.
Με μπόλικους συνένοχους κι άλλα τόσα άλλοθι να παίζουνε κρυφτούλι. Αέρηδες, γκριζάδες, παπούτσια λασπωμένα, γάντια που θα πρωτοφορεθούν.
Αν είχα τώρα μια τσέπη από δίπλα δεν θα'χωνα μέσα παλάμη και δάχτυλα; Να μη σου πω και καρδιά.

Είδες λοιπόν;
Πολυλογίες. Μόνος δημιουργείς. Και πορεύεσαι. Εσύ, εσύ. Να μη σου πω αγαπάς κιόλας.

Ο Καλος Λυκος είπε...

θα πάτε πάνω ε;

Τι θα μου φέρετε; (γαϊδούρι ξέστρωτο, που έλεγε και η γιαγιά μου)

candyblue είπε...

@Tamara de Lempicka:Λέμε φέτος να αφήσουμε το αυτοκίνητο και να ανέβουμε με την μηχανή,αφού την φορτώσουμε στο τρένο...
Άντε, τι περιμένεις;Αν σου αρέσει το σινεμά,τα ποτά και το καλό φάι,η επιλογή διασκέδασης πρωί βράδυ και γενικά το φεστιβαλίζεσθαι θα μαγευτείς. Αν δεν έχεις ανέβει ποτέ είμαι σίγουρη πως θα ενθουσιαστείς σε μεγάλο βαθμό.



@ Γείτων: Λες να μη πέσω στην παγίδα συνάντησης μαζί της ε?
Ακούς εσύ ?
Να μην πέσω μου λένε...έλεγα για ψαράκι στην παραλία εγώ,και όχι μπύρα. Λες αυτό να με σώσει?


@ Καπετάνισσα: Μμμμμ ωραία εικόνα, κόκκινη καρδιά αναμμένη μέσα στην τσέπη.
Να χτυπάει και να φωσφορίζει όλος ο τόπος με ζωή.
Μόνος. Μόνος αγαπάς επίσης. Θα συμφωνήσω και σε αυτό. Ποιον να κοροϊδέψω άλλωστε? Βέβαια καμιά φορά συμβαίνει να αγαπάνε και οι δύο άλλα πάντα ένας πιο πολύ. Και αυτός ο ένας πιο πολύ αγαπάει σαν να αγαπούσε μόνος.


@ Ο Καλος Λυκος: Ναι πάμε πάνω και δεν ξέρεις πόσο το περιμένω αυτό.
Τι να σε φέρω για?
Να σε φέρω τον βορρά και ένα κολάζ από όμορφες εικόνες,διαμπερείς λέξεις και λιπαρά συναισθήματα. Ραμμένα και κομμένα σαν ένα γεμιστό τρέιλερ. Η επικάλυψη είναι Σαλονίκη.



@

alzap είπε...

Η μοναξιά όταν είναι αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής, είναι πάντα δημιουργική αλλά κυρίως λυτρωτική.
Καλά να περάσετε στη Θεσσαλονίκη κι αν βρεις χρόνο παρατήρησε και λύσε μου την απορία.
Γιατί αυτή η πόλη είναι απο τις ελάχιστες παραθαλάσσιες, που οι κάτοικοι της δεν αναφέρονται στη θάλασσα-ούτε καν την κοιτάζουν- αλλά στην ενδοχώρα;

Jimmy Bloody Rose είπε...

Εγώ πάλι δεν αντέχω τον Απρίλη!
Θα προτιμούσα μόλις έφτανε ο χρόνος στις 31 του Μάρτη, να έδινε έναν πήδο και να πέρναγε απέναντι στην πρώτη του Μάη!!!
Καλά να περάσεις!

candyblue είπε...

@ dr.Uqbar:Δεν έπεσα σε καμιά τέτοια κατσαρόλα όταν ήμουνα μικρή, για αυτό θα πιω όοοοολη αυτή την κατσαρόλα που μου προσφέρεις και άλλες 10.Και για το δρόμο 2 παγουράκια παρακαλώ. Να πληρώσω τώρα ή μετά;





@ alzap: Μήπως γιατί οι φραπεδιστές βρίσκονται εκεί; Στην ενδοχώρα; Μήπως επειδή το μέρος της παλιάς καρδιάς είναι πιο εντυπωσιακό από τα μουσκεμένα άκρα της; Αλλά και από την άλλη, ότι έχεις δεδομένο το ξεχνάς πολλές φορές. Σαν να ήταν και να είναι για πάντα εκεί, ήτε μιλήσεις για αυτό ήτε όχι. Ήτε το κοιτάξεις ήτε όχι.
Θα το φιλοσοφήσω καλύτερα όμως πηγαίνοντας
Αργώ ακόμα,21 θα ανέβω.



@ Jimmy Bloody Rose: Ο μήνας αυτός είναι ο πιο σκληρός μήνας παρόλο το φως του. Το είπε και ο ποιητής.
Αν και φαντάζομαι περίπου γιατί το λες εσύ....
Έχω ακόμα αρκετές μέρες μέχρι να ανέβω κατά πάνω της και να περάσω καλάααα.


(χάθηκες!όλα καλά;)

Ο Καλος Λυκος είπε...

ό,τι σας κάνει κέφι, γιά!

Ανώνυμος είπε...

Νοέμβρης Νο-έμ-βρης
Μέρος λόγου: κύριο όνομα
Γένος: αρσενικού
Ο ενδέκατος μήνας του Γρηγοριανού ημερολόγιου.


Από τα Λατινικά novem εννέα (παλαιότερο) και -ber, -bris μήνας άπω τα Πρώτο-Ινδοευρωπάικα -ber

μήνας, αρσενικό* Περίοδος διαίρεσης του έτους, βασισμένη ιστορικά στις φάσεις της Σελήνης. Το γρηγοριανό ημερολόγιο έχει δώδεκα μήνες.


Άλλος ένας μήνας που θα αφήσει κάτι στο λεξικό της δικιάς μας ζωής εκεί που και οι 12 μήνες κάθε χρόνο είναι τελείως διαφορετικοί και ας παρουσιάζονται με σύστημα και politically correct look.
Μην τον φοβάσαι το Νοέμβρη. Παλτά θέλει και ιώδιο στις πληγές του.
Εσένα θέλει και λίγο από τα χέρια σου στα μαλλιά του. Μην τον φοβάσαι γιατί θα αγριέψει. Βοήθεια θέλει για να ξεχάσει και αυτός.

Ανώνυμος είπε...

Κάπου πήρε το μάτι μου ότι ο Νοέμβρης ξαναζωντανεύει τα πατροπαράδοτα έντομα και αποβλακώνει την όψιμη γενιά των κουνουπιών...

candyblue είπε...

@ Ο Καλος Λυκος: Χμμμ κάτι μου ήρθε στο μυαλό. Θα στο φέρω.



@ Anonymous + κοινωφελή κώνωπα: Ο ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΩΛΟΠΑΙΔΟ

Ο Καλος Λυκος είπε...

Αναμένω...