Σάββατο, Νοεμβρίου 10, 2007

iN bLAcK


Η νύχτα μεγάλωσε το μαύρο της σημείο, σε πιο μαύρο ακόμα. Το γάλα έληξε σήμερα. Η πόλη αδειάζει κάθε βράδυ. Τα σύννεφα σαν στοιχειωμένα και βγαλμένα από τρομαχτικό παραμύθι ακουμπάνε τον γυμνό σβέρκο μου. Κάθε βράδυ.
Σαν μπήκε και το υπόλοιπο σώμα του χειμώνα τα καλοριφέρ άρχισαν να γουργουρίζουν. Τα θέλω μου, χωρίς σωματική γεωγραφία καίνε το πρόσωπο τους στον καθρέφτη του μπάνιου μου. Μύρισε καμένο λάστιχο. Ερωτεύτηκα πάλι την Χιονάτη και διαβάζω για αυτήν κάθε βράδυ. Μου θυμίζει πολύ τα κορίτσια που φόνευσα. Αλήθεια είναι. Πριν χρόνια σκότωσα δύο κορίτσια με μαύρα μαλλιά και μαύρα μάτια...η μια καθότανε στον καναπέ του σπιτιού μου κάθε βράδυ και η άλλη μπαινόβγαινε στα όνειρα που ύφαινα και τα έκαιγε! Την μία την έλεγαν μιζέρια και την άλλη θλίψη. Με είχαν τόσο ερωτευτεί που με ανάγκασαν να τους αποδείξω αυτό που τόσο αγαπούσανε να ακούνε από μένα. Πως δηλαδή μπορούμε να κάνουμε τα πάντα μόνο και μόνο επειδή είμαστε φτιαγμένοι από αστερόσκονη. Ναι, τα πάντα.

Μέσα από παλιά χρυσοκόκκινα μυστικά και βλέμματα με σπασμένα αγγεία αγκαλιάζω τον χαμένο μου εαυτό. Κάνεις δεν είχε ποτέ την υπομονή να λύσει τους κόμπους μου. Γέμισα με σαβούρα υποσχέσεων και σπασμένων γυάλινων χαδιών. Να ήξερες μόνο πόσο με κόβουν και με ματώνουν. Κάθε βράδυ κι άλλη εγχείρηση. Στο κάτω υπόγειο όμως υπάρχουν, καλά φυλαγμένα, τα παλιά μου κομμάτια. Όλοι μας τα έχουμε φυλάξει καλά κάπου, για να μην τα χαλάσει η υγρασία. Άλλοι κάποτε γεμάτοι μίσος και τρέλα τα καίμε,άλλοι μουδιασμένοι από τον πόνο του μισεμού,τα ξεχνάμε. Όπου και αν έχεις τα παλιά κομμάτια σου, ποτέ δεν θα είσαι καθαρός. Υπάρχουν πάντα μικρά θραύσματα που έχουν κολλήσει μέσα σου. Όλες αυτές οι μικρές εγχειρήσεις.Κι έτσι κάθε που αλλάζει ο καιρός τραβάνε τα μέσα μας ράμματα.
Προσπαθώ να ακουμπήσω την ύπαρξη σου. Να αφήσω γλυκιές λέξεις στον αυχένα σου και να πιω όλο το μαύρο σου ζουμί. Βαρέθηκα να πασπαλίζω με χρυσόσκονη τους διαβόλους της καθημερινότητας για να μπορώ μετά να τους φλερτάρω.
Μην απλώσεις τ' ασπρόρουχα, θα βρέχει όλη νύχτα. Σπρώξε τον χειμώνα κι άλλο. Να μπει μέσα για τα καλά. Να φάει,να χορτάσει,να ξεκουραστεί και όταν κοιμηθεί, άσε με να σέρνομαι στα πατώματα μέχρι να πιάσω το μεσοφόρι της πρώτης ανοιξιάτικης ηλιαχτίδας. Θα σέρνομαι αργά, βασανιστικά μέχρι να δω τς γάμπες της άνοιξης. Και κάθε νύχτα που ο Δίας θα μου πατάει την σπονδυλική μου στήλη θα ξεσκεπάζομαι και θα περιμένω τις πυγολαμπίδες κολλώντας το πρόσωπο μου στο τζάμι της κρεβατοκάμαρας.
Κόλλησα σε μαύρο φόντο. Κόλλησα με το εξαίσιο ντεκολτέ της νύχτας. Κόλλησα με το άρωμα της Χιονάτης. Την ακολουθώ κρυφά στο μαγεμένο δάσος. Παράλληλα φτιάχνω την βαλίτσα μου και ψάχνω εκείνο το τρένο που έχασα στο χτεσινό μου όνειρο. Εκείνο με τα φωτισμένα παράθυρα που θα με ανεβάσει θαυματουργά στην ανηφόρα του Θερμαϊκού και φέτος. Σε εκείνη την πόλη που όταν φυσάει βγαίνει η θάλασσα στον δρόμο και φτάνει μέχρι τα καφενεία της Τούμπας και της Σταυρούπολης. Μισή σκοτάδι μισή φως θα ανέβω. Θα κρατάω Ιώδιο και βαμβάκι και στην τσέπη βαθιά ένα νυστέρι. Θα σε δεχτώ και έπειτα θα απορρίψω όλα όσα με κάνουν μισή. Προετοιμάζομαι να σκίσω τα σπλάχνα των άστρων. Προετοιμάζομαι, γιατί πρέπει να φορέσω και πάλι εκείνο τον γαλαξία στον λαιμό μου,σαν μεταξωτή εσάρπα. Μέσα από τους διαδρόμους των λέξεων θα φέρω την πάνω πόλη μέχρι το μελάνι των σκέψεων. Μαζεύω σύννεφα για να σου στείλω να χαρείς.

Άγνωστη λέξη ο κορεσμός στην αγάπη!

27 σχόλια:

Παπαρούνα είπε...

υπαρχει αλήθεια κορεσμος από αγάπη;
στην αγάπη που ισοδυναμεί με ελευθερία όμως...

Ο χειμώνας ψάχνει φίλη
μα φοβάται τον Απρίλη
και ζητάει απ’ τις νεράιδες
να του βρουν κι άλλες νυφάδες

Μην του λέτε για αγάπη
Μόνο ψάξτε τη χιονάτη
που ’χει τατουάζ στη πλάτη
Έναν ήλιο για προστάτη

Μη μιλάτε του χειμώνα
Μόνο βρείτε του κρυψώνα
Η νιφάδα του θα λειώσει
λίγο πριν να ξημερώσει

Sigmataf είπε...

Κόλλησα σε μαύρο φόντο. Κόλλησα με το εξαίσιο ντεκολτέ της νύχτας. Κόλλησα με το άρωμα της Χιονάτης. Την ακολουθώ κρυφά στο μαγεμένο δάσος. Παράλληλα φτιάχνω την βαλίτσα μου και ψάχνω εκείνο το τρένο που έχασα...


Ξέρεις τώρα........









Respect

ΩΣΗΕ είπε...

Κορεσμός... αγάπη... νύχτα... θερμαϊκός... μιζέρια... θλίψη... γυναίκα... γυναίκα... γυναίκα...
κορεσμός... αγάπη... κορεσμός...
Φαντάστηκα τη σκηνή, θα τη ζωγραφίσω απόψε.

Εξαιρέτως αφιερωμένο

the navigator είπε...

Εγώ όπως προβλέπεται σε αυτές τις περιπτώσεις θα απλώσω το "μελάνι"...στην άσφαλτο μέχρι την Θεσσαλονίκη...θα βγάλω και μια πορεία για εκεί...

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Ντάξει το χω πει, και το ξαναλέω…

H Candy έχει το καλύτερο ύφος, στην blogosaira.

Ίσως όχι μόνο…

Ανώνυμος είπε...

τι είνια αγάπη. αλήθεια τι είναι;

μερικές φορές δεμ αρκει. θέλω και αλλα πραγματα για να χορτασω

candyblue είπε...

@ παπαρούνα: Ναι, γιατί κάποτε και η ελευθερία μπουκώνει. όπως και η αγάπη.
Έψαξα να δω σε ποιον ανήκουν αυτοί οι στίχοι...ιδέα δεν είχα. Έσκασα πολλά χαμόγελα.
Ευχαριστώ








@ Sigmataf: Ξέρω;...Για να το λες θα είναι κάτι που μαζί ξέρουμε. Αν και τώρα δεν μου έρχεται αυτό το κάτι στο ξεχαρβαλωμένο μου μυαλό.
Και γω respect








@ ΩΣΗΕ:Χμμμμ....ανοίξαμε και ηλεκτρονικό ημερολόγιο ε;
Καλά είναι. Οικεία .Όταν την ζωγραφίσεις όμως θα ήθελα να μου την στείλεις με κάποιο τρόπο να την δω.

candyblue είπε...

@ the navigator: Να βγάλεις. Τι περιμένεις;
Περνάνε οι μέρες σαν κοφτές ανάσες λαχανιασμένου παιδιού. Τόσο γρήγορα.
Να βγάλεις να την δω και να την ακολουθήσω.








@ VITA MI BAROUAK: Τι εννοείς ίσως όχι μόνο;
Σε ευχαριστώ για την φιλοφρόνηση. Την ήπια μαζί με την γουλιά του απογευματινού καφέ μου.








@ ammos sta malia mou: Αγάπη ε;
Για τον καθένα σχετική. Κι ας λένε τα ίδια οι θρησκείες. Για κάποιους κυριλέ συναίσθημα. Για μένα η υπέρτατη αφοσίωση. Χωρίς τιμές και ανταλλάγματα.

Για αυτό λέω πως ο κορεσμός είναι άγνωστη λέξη στην αγάπη.
Αν και κάποιες φορές, όπως είπα και στην @παπαρούνα, μπορεί να σε μπουκώσει. Και τότε ξυπνάς ξαφνικά χορτάτος.

Παπαρούνα είπε...

http://www.kithara.vu/ss.php?id=MjM0NDE0MzEw

θα στο ανεβαζα, αλλα το εχω στο αλλο πισι..

:)

efoudi είπε...

σε περιμένω στην πόλη με τα χρώματα,έχω φυλάξει σ'ενα μπουκάλι κρασί ιστορίες που πετάγονται σαν τζίνι καθώς θα σκάω το φελλό..

όχι δεν υπάρχει σίγουρα κορεσμός στην αγάπη..υπάρχει μια γλυκιά συνέχεια που σε ακολουθεί παντού..

Dee Dee είπε...

Ελα κι αν βαρεθεις το μαυρο, εχω χρωματιστο γραφειο, περνα να κερασω καφε :)

Καλο απογευμα!

markos-the-gnostic είπε...

"Άγνωστη λέξη ο κορεσμός στην αγάπη!"
στον έρωτα;

candyblue είπε...

@ παπαρούνα: :) Πολλά...






@ efi: Ναι αυτό υπάρχει. Μια γλυκιά συνέχεια που σε ακολουθεί παντού.
Την άλλη Κυριακή θα είμαι πάνω της.









@ Dee Dee: Ναι αμέ...Τιμή μου. Δέχομαι όλα τα κεράσματα. Ανυπομονώ.











@ markos-the-gnostic: Εκεί δεν γεννήθηκε ποτέ η ιδέα μιας τέτοιας λέξης. Ποτέ κανείς δεν έχει ακούσει το κλάμα της.

ΑΚΌΡΕΣΤΟς Ο ΈΡΩΤΑς.

Ανώνυμος είπε...

Το τσιμπάς ή δεν το τσιμπάς...Αναφέρομαι στο καλύτερο σημείο του κολλάζ σου!!!!

anyone είπε...

πρόσεχε με το νυστέρι...είσαι δυνατή και ακριβής και ξέρω ότι θα κόψεις μέχρι εκεί που αντέχεις...
μόνο που δεν ξέρω αν μπορέσεις να ράψεις τα σημεία ξανά...
η μία φορά αντέχεται,οι δύο?



.....καλό ταξίδι

Sedissor είπε...

Μαύρο το σημείο

Μαύρα τα μαλλιά

Μαύρα τα μάτια

Μαύρο το ζουμί του

Μαύρο το φόντο

Χρυσοκόκκινα τα μυστικά

«Μισή σκοτάδι μισή φως»

Πράγματι.....

alzap είπε...

Έχεις πολύ δίκιο, τελείως άγνωστη λέξη η αγάπη στον κορεσμό...
:-)

Και περισσότερο δίκιο έχει ο vita mi barouak.

Καλησπέρα

candyblue είπε...

@ κοινωφελής κώνωψ: Το τσιμπάς. Πάνω από μία φορά!






@ anyone: Να προσέχω πρέπει ναι. Μήπως το στρέψω λες προς τον εαυτό μου;
***Καμία φορά δεν αντέχεται.


Σε ευχαριστώ.








@ Sedissor :In black λοιπόν και άσπρο πάτο!!





@ alzap: Καλύτερα άγνωστη λέξη ο κορεσμός, παρά η αγάπη!
Ο Vita mi θα τις φάει κάποια μέρα.

Ρωξάνη είπε...

Η λέξη "γαλαξίας", σου πάει πολύ.

Ανώνυμος είπε...

...."Προσπαθώ να ακουμπήσω την ύπαρξη σου. Να αφήσω γλυκιές λέξεις στον αυχένα σου και να πιω όλο το μαύρο σου ζουμί. Βαρέθηκα να πασπαλίζω με χρυσόσκονη τους διαβόλους της καθημερινότητας για να μπορώ μετά να τους φλερτάρω"...

Διαβάζοντας αυτό, μετανιώνω για όσο καιρό έλειψα από τέτοιες γειτονιές..Για τίποτα άλλο.
Είσαι άγγελος.
Φιλί Candy

al barouak είπε...

πολυ ωραιο, μπραβο. η θεσσαλονικη ειναι πολυ ωραια, εχει φορεσει ενα απαλο πεπλο ομιχλης και ειναι φοβερα. αντε σας περιμενω επανω...

candyblue είπε...

@ Hliodendron: Βρίσκεις;
Ξέρω πως σε όλους μας αντιστοιχεί μια λέξη η οποία μας καλλωπίζει. Λες η δική μου να είναι αυτή;
Μου αρέσει πολύ έτσι κι αλλιώς.







@ Η BeBe: Να μην ξαναλείψεις για να μην ξαναμετανοιώσεις
Εδώ είμαστε εμείς. Χτενίζουμε τα φτερά μας και τα περνάμε με μια θαμπάδα χειμωνιάτικη.
Εδώ είμαστε,άγγελοι με ξεσκίδια καθημερινά.
Και από μένα όσα φιλιά θέλεις.







@ al barouak: Ετοιμαζόμαστε. Κράτα μου μια θέση δίπλα στα πόδια της.

Dee Dee είπε...

Ετοιμες οι βαλιτσες;;; Εχει και φεστιβαλ κινηματογραφου απο χθες!!! Καλο ταξιδι!!!

Εχω το μειλ στο blog μου αν χρειαστεις κατι (μεταφραση ισως σε κανενα γυραδικο ;) )

Caesar είπε...

(Άγνωστη λέξη ο κορεσμός στην αγάπη!)
[candyblue]


Though lovers be lost love shall not;
(Αν χάθηκαν οι εραστές δεν θα χαθεί η αγάπη;)
[Dylan Τhοmας]



Κράτα γερά, κι εμείς μαζί σου;)

candyblue είπε...

@ Dee Dee: Μα ναι για το φεστιβάλ θα σκαρφαλώσω,όπως κάθε χρόνο, τόσα χρόνια έτσι και φέτος. Οι βαλίτσες χάσκουν ακόμα με τα στόματα ανοιχτά. Τις γεμίζω σιγά σιγά,σχεδόν ηδονικά.


Θα σου πειράξω το mail λίγο πριν.(γέλασα πολύ με αυτό το μετάφραση σε κανένα γυράδικο)





@ CAESAR: Από κοντά εσύ. Δίπλα μου. Δεν θα χαθεί η αγάπη. Φόδρα την έκανα. Όσο και να με ξεσκίζουν τα νύχια του έρωτα,πάνω στην φόδρα της θα πέφτουν

Filotas είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
candyblue είπε...

@ Angelito: Λες; πολύ θα το ήθελα!