Παλιώνω μαζί με τις φωτογραφίες και τα λουλούδια στα βάζα. Δύο άσπρες τρίχες. Βράζω χαμομήλι και το ρίχνω στα μαλλιά μου. Παλιώνω μαζί με τις αναμνήσεις και τα τραγούδια της ηλικίας μου. Τρώω καλαμπόκι στην βεράντα με μπόλικο αλάτι και ταξιδεύω συνειρμικά σε εκείνη την παραλία του Φαλήρου έναν Ιούνη σαν και τώρα δύο καλοκαίρια πριν, όπου μοιράστηκα μαζί σου ένα αλατισμένο καλαμπόκι. Τα φώτα απέναντι στην Αίγινα είχαν ανάψει για τα καλά, θυμάμαι. Πάλιωνα χαρούμενη με το αλάτι στα δόντια. Φορούσες ακόμα το προσωπείο της χαρούμενης φίλης. Τζάμπα ώρες. Θα μπορούσα να είχα κερδίσει χρόνο, όμως το προσωπείο με μπέρδευε. Μεγάλη απάτη. Αλλά βλέπεις η εξοικείωση εκφυλίζει τον κίνδυνο. Πήρα το μάθημα μου. Και τέλος.
Παλιώνω κάτω από τα αυτοκόλλητα αστέρια, με μια καινούργια συντροφιά νέων καλλιτεχνών που έχουν κάποια κοινά σημεία μαζί μου. Περιφρονούν τους αστούς, τον έρωτα, την αλαζονεία και αγαπούν τους πεζογράφους της γενιάς του 30. Στη νέα μου παρέα δεν υπάρχουν ματαιόδοξοι όπως τόσοι από εμάς. Μιλάνε για τον Τερζάκη και δεν εννοούν :εγώ. Μιλάνε για τον Σεφέρη, τον Ρίτσο, τον Τολστόι ακόμα και για τον Χριστό και δεν εννοούν: εγώ. Είναι σίγουροι πως ο κόσμος δεν θα σωθεί από αυτούς, ούτε τα σκοτάδια θα φωτιστούν από αυτούς επίσης. Κι έτσι αληθινοί και ασύνοροι καταναλώνουμε αλκοόλ και νότες παλιώνοντας μέσα σε ένα κήπο που μοιάζει με την λερναία Ύδρα, μιλώντας για πολιτική αλλά και για εσωτερικούς μονολόγους.
Και η ζέστη πλησιάζει μαζί με το καλοκαίρι. Ακούστηκαν τα πρώτα τζιτζικίσματα στα δέντρα. Η ανάσα έχει γίνει δύσκολη. Πρέπει να περπατάς κάτω από τους ψηλούς ευκάλυπτος σύριζα σε τοίχους και να ζεις σαν φυτό. Το βράδυ που το φεγγάρι λαμπιρίζει στην βεράντα κάθομαι στα σκοτεινά μαζί με τη νέα μου σχέση ψιθυρίζοντας μέχρι να μεσουρανήσει ο Βέγας. Παρατηρώ την νεότητα και την απαράμιλλη εξωτερική ομορφιά του και παλιώνω ακόμα πιο πολύ. Δεν είναι τα 14 χρόνια που μας χωρίζουν. Είναι οι βαθμοί που του λείπουν από την μύηση του ανθρώπου. Από αυτές τις υποχρεωτικές αρρώστιες, όπως ο έρωτας, που περνά ο άνθρωπος σε ορισμένη ηλικία. Με χαϊδεύει σα να χαϊδεύει πολλούς. Έχω γίνει όλοι αυτοί που κάποτε σεβόμουνα και στέκομαι έτσι γυμνή απέναντι του. Τη νύχτα όλοι φτάνουμε σε αδιέξοδα. Κάνοντας έρωτα η μη.
Ξημερώνει. Μαύροι κύκλοι. Η Τρίτη λεύκη τρίχα γεννιέται κάτω από τα φώτα του μπάνιου.
Η πολυτέλεια είναι να έχεις τον χρόνο με το μέρος σου. Κι ας παλιώνεις θεωρητικά.
