Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 23, 2015

SePtEmBeR FoOtAge


ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ: 23 Σεπτεμβρίου (Τετάρτη) 2015 ώρα Ελλάδος 11:20.Στο σκοτάδι, αναζητάς το φως. Στο φως επαναπαύεσαι. Ακούω και βλέπω. Η ταχύτητα των πληροφοριών με ξεπερνά φέρνοντας μου ένα κάψιμο στο στομάχι και έναν ίλιγγο μέχρι τα αφτιά.
"Ένα σπάνιο αστρολογικό γεγονός πρόκειται να συμβεί στις 28 Σεπτέμβρη και λέγεται «ματωμένο φεγγάρι». Πρόκειται για την τέταρτη σεληνιακή έκλειψη η οποία λαμβάνει χώρα τα τελευταία δύο χρόνια κατά την οποία το φεγγάρι θα πάρει ένα χρώμα κόκκινο. Φρενίτιδα έχει πιάσει κάθε λογής συνομωσιολόγο αναφορικά με το υποτιθέμενο τέλος της γης. Αρκετοί ήταν αυτοί που έκαναν λόγο για έναν μεγάλο κομήτη ο οποίος και θα χτυπήσει τη Γη και θα σημάνει το τέλος του κόσμου. Μιλώντας στην ραδιοφωνική εκπομπή «startalk» με τον επιστήμονα Neil de Grasse Tyson ο Σνόουντεν ισχυρίστηκε ότι οι εξωγήινοι προσπαθούν να έρθουν σε επαφή με τη Γη.                      
«Η Ελλάδα είναι μια διαφορετική χώρα μετά τις εκλογές», σχολιάζει η Suddeutsche Zeitung. «Πλέον δεν υπάρχει ελπίδα για μια εύκολη λύση εξόδου από την κρίση χρέους», προσθέτει.
«Οι Έλληνες προσέφεραν μια δεύτερη θητεία στον Αλέξη Τσίπρα. Τώρα πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί να κυβερνήσει», τονίζει το οικονομικό περιοδικό Wirtschaftwoc. Τραγωδία στην Πάτρα. Αυτοκίνητο με έξι άτομα έπεσε στην θάλασσα. 
Εικόνες αιμορραγούν στην Κριμαία.

Όλα ξανάρχισαν, αλλά χωρίς να το γνωρίζουμε. Νιώθω ότι είμαστε κοντά στο σκοτάδι, στο σκοτάδι μιας αίθουσας την ώρα που ανατέλλουν στην οθόνη  οι τίτλοι τέλους. Κάτι τελειώνει για πάντα χωρίς να ξέρεις το μετά, τη νέα αρχή κι αν υπάρχει. Μοιάζει  σα να  έχεις έναν τοίχο πελώριο μπροστά σου και τα μόνα βήματα που έχεις να κάνεις είναι αυτά τα 50 μέχρι τον τοίχο. Είμαστε σε ένα κουκούλι. Σε ένα υγρό, υδαρές κουκούλι καθώς  τα πρώτα φθινοπωρινά σύννεφα σχηματίζονται από πάνω μας λευκά, μπαμπακένια, και με λαχανιασμένες αναπνοές. Σε ένα ημιδιάφανο λερωμένο με λάσπη κουκούλι, άγνωστο αν είναι ζωής ή θανάτου. Μέσα στο ανακουφιστικό σκοτάδι περιμένουμε την κλωτσιά για το φως. Τα φτερά η την σήψη. Την όποια μεταμόρφωση που θα ήταν πραγματικά μια νέα αρχή.
Προς το παρόν αναπνέω ακολουθώντας την μετατόπιση των ισημεριών. Στο μέτρο που ζω τη ζωή μου μπορώ  να είμαι ευτυχής, όσο δύσκολη και να είναι αυτή.  Είναι δική μου αυτή η πέτρινη έρημος. Κι όταν την βλέπω γρυλίζω ευχαριστημένη.