Τρίτη, Δεκεμβρίου 15, 2009

ΚαΛά ΧρΙσΤοΥγΕνΝα


Τον τελευταίο καιρό ανοίγω τα μάτια μου πάντα την ίδια ώρα. Έξι παρά κι αργεί να ξημερώσει. Νοτιάς έξω. Υδατικές σταγόνες πέφτουν στραβά εδώ κι εκεί. Που και που σκάει μύτη μια χλωμή ηλιοφάνεια. Τον τελευταίο καιρό μπερδεύω τις μέρες. Ιδίως τις Τρίτες. Μου θυμίζουν Παρασκευές και τα βραδινά τελειώματα της Κυριακής μου θυμίζουν βραδινά τελειώματα από Δευτέρες. Το στρίφωμα της μοναξιάς μου όλο και μακραίνει. Σε λίγο θα μου πέφτει φαρδύ και μεγάλο σαν σάβανο. Είναι κάτι που ζω πρώτη φορά και σαν κάτι τέτοιο με μαγεύει. Σχεδόν με κάνει να νοιώθω ασφαλής.
Ζω σε ένα παράλληλο σύμπαν και δεν παίρνω χαμπάρι τι γίνεται δίπλα μου. Και αυτό μόνο μαγικό μπορεί να είναι. Μια μορφή αυτισμού με εικαστικό look με κάνει να επαναλαμβάνω ετεροχρονισμένα φράσεις παλαιού ενδιαφέροντος όπως, «Μαμά τι φαγητό έχουμε σήμερα;» ή «μπαμπά θα με πας με το αυτοκίνητο στην πλατεία;» Χαμογελάω γιατί τίποτα δεν υπάρχει πια στην μορφή που το ήξερα. Οι άνθρωποι απομακρύνονται όταν δεν καταλαβαίνουν. Γυρνάν την πλάτη. Αδιαφορούν και συνεχίζουν να επιπλώνουν την ζωή τους μακριά από σένα. Χαμογελάω. Με συμπόνια. Δεν με πονάει τόσο. Τους έχω κι όλας ξεχάσει. Έτσι πρέπει. Υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να ξεχάσουμε ώστε να τα μάθουμε και υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κατέχουμε ώστε να τα αποκηρύξουμε.

Περασμένες 5. Κάπου σε ένα βενζινάδικο στην Αττική οδό. Βάζω αέρα στα λάστιχα ενώ ένας πιτσιρικάς παλεύει να μου φτιάξει την καμένη μου ασφάλεια. Κόβω νευρικά βόλτες. Ξυρίζει έξω. Σκέφτομαι πως θα ήταν αν έκοβα βόλτες έξω από μια σεληνάκατο χαλασμένη ενώ ένας μηχανικός θα προσπαθούσε να συντονίσει το πρόβλημα. Έπειτα από τρία τέταρτα η καινούργια ασφάλεια έχει τοποθετηθεί. Του αφήνω 5 ευρώ. Στην αρχή δεν τα θέλει του φαίνονται πολλά. «Έλα πάρτα , θα τα πάρω από αλλού», του λέω μασουλώντας το κορδόνι από την κουκούλα μου. Το ίδιο βράδυ κι ενώ επέστρεφα στο video club έναν μεγάλο αριθμό αργοπορημένων dvd η κοπέλα στο ταμείο μου έκοψε από το συνολικό ποσό πληρωμής 5 ευρώ. Θυμήθηκα τι είχα πει στον πιτσιρικά και χαμογέλασα. Το παίρνεις πίσω αυτό που δίνεις καλό ή κακό. Το παίρνεις πίσω. Νόμος.

Απόγευμα βαθύ προς νύχτα στο γραφειάκι του σαλονιού. Όσο γράφω, από το ανοιχτό παράθυρο της κουζίνας μπαίνει μια καταχθόνια μυρωδιά από αρνίσιο λίπος. Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και καθόλου δεν τα θέλω. Ποτέ δεν τα ήθελα. Ούτε σαν παιδί. Με κατέθλιβαν. Παρ όλα αυτά προσπάθησα να μου πάω κόντρα. Στόλισα το καραβάκι μου φέτος και έβαλα φωτάκια παντού. Πήγα εναντία στα μέσα μου σκοτάδια. Ενάντια στη νύχτα. Ενάντια στα θέλω των άλλων. Τα δικά μου με κάνουν να νοιώθω πιο υγιής. Παίζω με χάρη και ευελιξία το παιχνίδι της ζωής. Με χάρη και ευελιξία. Γιατί ξέρω πως κρίνεσαι όχι τόσο για αυτά που έπραξες αλλά για αυτά που δεν τόλμησες να κάνεις.

Καλά Χριστούγεννα παίδες.

18 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Καλά Χριστούγεννα!
Έρχονται και αυτές οι μέρες ναι..
μυρωδιές και κόσμος..
Ο καθένας τον εαυτό του βέβαια.. έτσι συμβαίνει..
Καλές γιορτές!!!

b|a|s|n\i/a είπε...

καλές όλες οι μέρες.
χαμογελαστές και αληθινές.
φιλιά σου!

zouri1 είπε...

καλς γιορτες

fieryfairy είπε...

"Γιατί ξέρω πως κρίνεσαι όχι τόσο για αυτά που έπραξες αλλά για αυτά που δεν τόλμησες να κάνεις."

Respect για τη ρήση. Θα με συντροφεύσει στις αποψινές μυ σκέψεις.

Καλά Χριστούγεννα.

tovenito είπε...

θα αφήσω μια υπόκλιση κάτω από το καραβάκι σου..

κοινωφελής κώνωψ είπε...

Εντυπωσιάστηκα. μην με ρωτήσεις από τι .Από όλο αυτό το ποστ. Από το καραβάκι, από το ότι κρινόμαστε για αυτά που δεν τολμήσαμε να κάνουμε, από το ότι ακόμα κάποιοι είναι εδώ

Καλές γιορτές candy

Ορέστης είπε...

Εγώ πάλι στάθηκα στο "Οι άνθρωποι απομακρύνονται όταν δεν καταλαβαίνουν. Γυρνάν την πλάτη. Αδιαφορούν και συνεχίζουν να επιπλώνουν την ζωή τους μακριά από σένα...."
Αφού κατάφερες να κάνουμε τόσες στάσεις (ο καθένας σε διαφορετικά σημεία) στο κείμενό σου...μαγκιά σου!

Να περάσεις όμορφες γιορτές με ζεστές και όχι αποπνικτικές αγκαλιές...

Jimmy Bloody Rose είπε...

Σου εύχομαι αυτά τα Χριστούγεννα να 'ναι λιγότερο καταθλιπτικά από τα προηγούμενα!

Αερόστατο είπε...

Χριστούγεννα πασπαλισμένα με άχνη ζάχαρη. Μμμμμμ και τι ωραίοι οι κουραμπιέδες χωρίς αμύγδαλο

candyblue είπε...

@ Hfaistiwnas : Καλές γιορτές και σε σένα αν και πιστεύω πως το κλίμα σε εσάς είναι πολύ πιο γιορτινό από ότι εδώ(από θέμα φύσης).
Έρχονται οι μέρες, πες πως ήρθαν, και είμαστε έτοιμοι για όλα. ‘ένα μεγάλο χαμόγελο σου σκάω κι ένα φιλί πεταχτό στα μάγουλα.

Τον εαυτό μας και μεις. Είμαστε μοναδικοί και αναντικατάστατοι. Και άσε τους άλλους να τραγουδάμε!




@ b|a|s|n\i/a: Και δικά σου φιλιά από τα δικά μου που σου εχω φυλαγμένα.
Να περάσεις όμορφα και απέριττα

candyblue είπε...

@ zouri1: Γεμάτες αληθινό φως.




@ fieryfairy: Η ρήση είναι η μισή αλήθεια της ζωής. Η άλλη μισή είναι ότι τελικά οι πιο πολλοί κρίνονται από αυτά που έχουν κάνει.
Να περάσεις όμορφα και όπως εσύ ορίσεις.

candyblue είπε...

@ tovene592 :Και γω θα σου αφήσω κάτι να με θυμάσαι.




@ κοινωφελής κώνωψ: Δεν ρωτώ. Άλλωστε ο καθένας έχει το δικό του σύμπαν που λίγο πολύ ακουμπάει με το δικό μου κάπου, κάπου.

Ακόμα εκεί και παραπέρα. καλές γιορτές και σε σένα ιπτάμενε

candyblue είπε...

@ Ορέστης: Έτσι κάνουν. Αιώνες τώρα. Κατασκευαστικό το λάθος.

Τα έχουμε αυτά.Σε ευχαριστώ για τις ευχές.Ανταποδίσω με αγάπη.





@ Jimmy Bloody Rose: Δεν χρησιμοποίησα ποτέ αυτή την λέξη. Ούτε είπα ποτέ ότι τα περσινά ήταν τέτοια. Μπερδεύτηκες μάλλον.

Oh, jingle bells, jingle bells
Jingle all the way
Oh, what fun it is to ride
In a one horse open sleigh
Jingle bells, jingle bells
Jingle all the way
Oh, what fun it is to ride
In a one horse open sleigh

candyblue είπε...

@ Αερόστατο: Για μας τους αλλεργικούς αλλάααααααα….stop! Δεν χωράνε άλλοι. έλεος .Θα γίνουμε σαν κάστρα.

candyblue είπε...

@ bereniki :
????

Ανώνυμος είπε...

μ' αρέσει πολύ όπως γράφεις, σαν να 'χουν και αφή οι λέξεις
σου εύχομαι πολλά χαμόγελα
Συλβί

efoudi είπε...

τόλμησα να αγαπήσω ένα αερικό,
κρύφτηκα στην αγκαλιά του
να διώξω το κρύο

σε ένα χωρόχρονο
φτιαγμένο απο την ένωση των χεριών

σε ένα πλατύσκαλο παίρνω ανάσα
απο μια άλλη

και είμαι σίγουρη
οτι μπορώ
επιτέλους
όπως θέλω
να σ'αγαπώ.

χρόνια καλά μελισσάκι.

candyblue είπε...

@ Ανώνυμος :Πες μου κι άλλα. δεν σε γνωρίζω καθόλου .Είσαι νέα?
Φοράω τα χαμόγελα και τρέχω…

@efoudi :ο τολμών νικά μικρή μου
και γω αγαπώ σε…με ένα τρόπο δικό μου σκόρπιο…ξέρεις εσυ.
Να μας βρει καλά το 10