Παρασκευή, Νοεμβρίου 17, 2006

ΕκΕί ΠοΛυΤεΧνΕίΟ


Εκεί Πολυτεχνείο:Η δικτατορία των συνταγματαρχών (21η Απριλίου 1967) προσπάθησε να κρατηθεί στην εξουσία από τη μια με τη μάσκα της φιλελευθεροποίησης, που έβαλε με το να κάνει πρωθυπουργό το Σπύρο Μαρκεζίνη, και από την άλλη με την τρομοκρατία και την αστυνόμευση του λαού.

Εδώ τα γεγονότα εξακολουθούν. Kαραμανλής: Δεν βλέπω λόγο για πρόωρες εκλογές .Στην εκτίμηση ότι, πιθανότατα, η κυβέρνηση θα ολοκληρώσει τη θητεία της, η οποία λήγει τον Μάρτιο του 2008, διότι δεν υπάρχει λόγος πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, προέβη εκ νέου χθες ο πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής, σε συνέντευξή του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι ένα τεράστιο ψέμα
.

Εκεί Πολυτεχνείο: Το φθινόπωρο του 1973 ο αγώνας των φοιτητών κορυφώθηκε. Έγιναν συνελεύσεις στις σχολές και προβλήθηκαν μαχητικά αιτήματα. Το κύριο αίτημα των φοιτητών ήταν ο ελεύθερος συνδικαλισμός και οι άμεσες εκλογές. Η κυβέρνηση του Σπύρου Μαρκεζίνη εξάγγειλε μέτρα , με τα οποία ανέβαλε τις εκλογές των φοιτητών για το Φεβρουάριο.

Εδώ τα γεγονότα εξακολουθούν. Δυσφορία στην κυβέρνηση αλλά και στην κοινή γνώμη προκάλεσε η πρωτοφανής «παράσταση διαμαρτυρίας» εν είδει κατάληψης στα κεντρικά γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Ρηγίλλης, στην οποία προχώρησαν χθες 50 συνδικαλιστές της ΕΛ.ΑΣ. διαμαρτυρόμενοι για την μη ικανοποίηση αιτημάτων τους.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι ένα τεράστιο ψέμα
.

Εκεί Πολυτεχνείο: Την Τετάρτη 14 Νοεμβρίου έγιναν στο Πολυτεχνείο γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων και συντονίστηκε ο αγώνας. Το μεσημέρι ήρθαν να ενωθούν με τους συγκεντρωμένους και οι φοιτητές που συγκεντρώθηκαν στη Νομική Σχολή. Όλοι φώναζαν αντιχουντικά και αντιαμερικανικά συνθήματα και διατράνωναν την απόφασή τους για αγώνα μαζί με το λαό, που άρχιζε να μαζεύεται έξω από το Πολυτεχνείο. Οι γνώμες για να διαλυθούν απορρίπτονταν και τότε η κατάληψη του Πολυτεχνείου και η μετατροπή του σε πόλο συσπείρωσης του λαού ήταν γεγονός. Από τα συνθήματα, τις πρόχειρες προκηρύξεις και τον αυτοσχέδιο πομπό ηχούσε το προσκλητήριο του αγώνα. Δημιουργήθηκε η πρώτη Συντονιστική Επιτροπή. Επικρατούσε αγωνιστικός ενθουσιασμός. Τη νύχτα η αστυνομία απομόνωσε τους δρόμους γύρω από το κτίριο του Πολυτεχνείου. Την Πέμπτη κατέφτασαν νέα κύματα κόσμου, ενώ ο κλοιός των δυνάμεων ασφαλείας γινόταν όλο και πιο ασφυκτικός. Μπήκε σε λειτουργία ραδιοφωνικός σταθμός που καλούσε το λαό σε συμπαράσταση. Την Παρασκευή καταφτάνουν μηνύματα συμπαράστασης από πολλούς επαγγελματικούς και εργατικούς συλλόγους όλης της Ελλάδας. Το απόγευμα άρχισαν οι συγκρούσεις. Το Πολυτεχνείο ζώθηκε από σύννεφα δακρυγόνων και καπνογόνων. Η αστυνομία άρχισε τους πυροβολισμούς.Πέφτουν οι πρώτοι νεκροί. Στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα εμφανίστηκαν τα άρματα μάχης. Αρχίζουν οι διαπραγματεύσεις. Η προθεσμία εκκένωσης δεν τηρείται. Στις 2.30 η πύλη του Πολυτεχνείου πέφτει από ένα τανκς. Η επίθεση γενικεύτηκε και αστυνομικοί με άντρες των Λ.Ο.Κ. εφορμούν στην αυλή του Πολυτεχνείου. Πολλοί σκοτώθηκαν και εκατοντάδες οδηγήθηκαν στην ασφάλεια. Οι συλλήψεις συνεχίστηκαν και τις επόμενες ημέρες, οπότε έγινε αλλαγή φρουράς και εμφανίστηκε στο προσκήνιο η χούντα του Ιωαννίδη.

Εδώ τα γεγονότα εξακολουθούν. Ηχηρό μήνυμα προς τον ελληνικό πολιτικό κόσμο έστειλε χθες το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς με απόφασή του καταδικάζει τη χώρα μας, αλλά και την ευκολία με την οποία απορρίπτονται τα αιτήματα των εισαγγελικών αρχών για άρση της βουλευτικής ασυλίας, ακόμη και στις περιπτώσεις που τα αδικήματα δεν σχετίζονται με την πολιτική δράση των βουλευτών.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι ένα τεράστιο ψέμα.

Εκεί Πολυτεχνείο:Το Πολυτεχνείο αποτέλεσε την αρχή του τέλους της δικτατορίας, μετά την πτώση της οποίας δικάστηκαν οι ένοχοι και καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές, ανάλογα με τη δράση που είχε ο καθένας. οι σημερινές καταλήψεις των πανεπιστημίων δεν έχουν καμιά σχέση με την κορυφαία στιγμή του αντιδικτατορικού αγώνα. Η κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1973 νομιμοποιείται ως αντίδραση σε ένα δικτατορικό καθεστώς.

Εδώ τα γεγονότα εξακολουθούν. Ένας αστυνομικός τραυματίσθηκε και ο δράστης του τραυματισμού συνελήφθη κατά τη διάρκεια των μικροσυμπλοκών που σημειώθηκαν στην πορεία των συμβασιούχων. Οι διαδηλωτές, που είχαν κάνει προσυγκεντρώσεις στις πλατείες Καραϊσκάκη, Ομονοίας και Κλαυθμώνος, έφθασαν στη Βασιλίσσης Σοφίας λίγο μετά τη 1 μ.μ. Ενώ αρχικά οι αστυνομικοί βρίσκονταν σε συνεννόηση με τους επικεφαλής, τα πνεύματα κάποια στιγμή οξύνθηκαν και, σύμφωνα με την αστυνομία, οι διαδηλωτές με πέτρες, ξύλα και αυγά επιτέθηκαν εναντίον των αστυνομικών, οι οποίοι τους απώθησαν. Για περίπου δύο ώρες συνεχίσθηκαν οι προσπάθειες διάσπασης του αστυνομικού κλοιού και οι απωθήσεις των διαδηλωτών. Στο σημείο έφθασαν και περίπου 200 νεαροί φοιτητές από το Πολυτεχνείο, οι οποίοι όμως δεν συμμετείχαν στα επεισόδια..
Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι ένα τεράστιο ψέμα.

Λίγο πιο πέρα,για το 2056 η αμερικανική επιστημονική επιθεώρηση New Scientist προβλέπει πως θα έχουμε -εν είδει αυτοκινήτων- ανταλλακτικά για κάθε όργανο που υπολειτουργεί, καθώς θα υπάρχουν τεράστια εργαστήρια, τα οποία θα δημιουργούν ανθρώπινα μέλη ή όργανα. Επιπλέον με τα κατάλληλα φάρμακα θα έχουμε τη δυνατότητα να προκαλούμε την ανάπλαση κάποιου άκρου ή οργάνου.

"Στον ουρανό, σα Μαρσεγιέζα κόκκινη,

σφαδάζει ψοφώντας η δύση.

Όλα πια είναι μια τρέλα."

18 σχόλια:

Horexakias είπε...

Αραγε ο οδηγος του αρματος τι να κανει?Κοιμαται ησυχος?
Πλεον ο εορτασμος του πολυτεχνειου γινετε για να κλεινει το κεντρο και να ταλαιπωρουμαι στο δρομο,μεχρι να φτασω σπιτι μου.
Μπραβο ρε candy πολυ μου αρεσες σημερα.

Ανώνυμος είπε...

Ο οδηγός του άρματος είναι cool και ήρεμος σπίτι του. Ουδέποτε εδιώχθη καθώς εκτελούσε εντολές. Βέβαια εγώ και εσύ και όλοι οι άλλοι σήμερα θα λέγαμε ότι δεν θα τις εκτελούσαμε, αλλά τότε ο αξιωματικός είχε το δικαίωμα να σου βάλει το πιστόλι στον κρόταφο. Τέλος πάντων, κανείς δεν ασχολείται μαζί του πια, ούτε καν με το άρμα που είναι παροπλισμενο στην Αυλώνα.

Κατά τα άλλα η οπτική της candy είναι φωτάκι που σβήνει. Ο καθείς για την πάρτη του πλέον, για τις δόσεις του στεγαστικού του. Δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς.

Horexakias είπε...

Αγαπητη γλωσσου,ποσο ησυχος μπορεις να κοιμασαι,οταν εχεις δολοφονησει τοσα νεα παιδια,εστω και αν ειχες ενα πιστολι στο κροταφο?
Επισης επετρεψε μου,δεν ειναι η Αυλωνα,αλλα ο Αυλωνας.

Ανώνυμος είπε...

ο οδηγός κοιμάται ήσυχος
τύψεις καμμία!
το άρμα το έχουν στο μουσείο του Αυλώνα και το καμαρώνουν σαν άγαλμα!
ο εορταζμός τον έχουν καταντήσει πανηγυράκι!
κι εμείς;
άστο καλύτερα...!

ας τραγουδίσουμε...
*********************************
Και τώρα φίλοι μου είναι αργά
μια καληνύχτα στη μαμά
και λίγη στάχτη στα μαλλιά
καιρός να πούμε αντίο.

Σκέπασαμε όλους τους νεκρούς
με αρρωστιάρικους ψαλμούς
κλόουν με σοβαρούς σκοπούς
γυμνοί μέσα στο κρύο.

Κατά τα άλλα εσείς
που ‘σαστε υγιείς
και αξιοπρεπείς
βοηθήστε μας και λίγο.
Δώστε μας πνοή
στέγη και τροφή
μια ιδέα στεγανή
που να μην μπάζει κρύο.

Πουλάμε σώμα και ψυχή
δώστε μας λίγη προσοχή
στα υπόγεια μαύροι ποντικοί
λουφάζουνε δύο-δύο.

Παίρνουμε σβάρνα τους γιατρούς
αδύνατοι μπροστά στους δυνατούς
και συναντάμε ξέμπαρκους Θεούς
που χάσανε το πλοίο.
"Παύλος Σιδηρόπουλος"
*******************************
...γυρίζω στις νεράϊδες μου!!!

114ΛΕΞΕΙΣ είπε...

Εξαιρετικό.

alzap είπε...

"Στον ουρανό, σα Μαρσεγιέζα κόκκινη,
σφαδάζει ψοφώντας η δύση.
Όλα πια είναι μια τρέλα."

Πόσο κοστίζει η αλήθεια;

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα

Απλά είναι μια επέτειος
Κάθε επέτειος δεν είναι τίποτα άλλο
παρά ένα μνημόσυνο
που έμεινε μόνο επέτειος και μνημόσυνο, δεν έγινε τίποτα άλλο.

Κρίμα τη θυσία των παιδιών

Εγώ ήμουν εκεί
όποιος δεν ήταν εκεί
δεν ξέρει τίποτα
απλά συμμετέχει στο μνημόσυνο
σαν και αυτό που έγινε σήμερα
και κάθε χρόνο
κάποτε πρέπει να σταματήσει
αυτό το μνημόσυνο των νεκρών.

Η μόνη πραγματική τιμή
ήταν αυτή και μόνη του Προέδρου
της Ελληνικής Δημοκρατίας
που έκανε σήμερα
του Κάρολου Παπούλια

όλα τα άλλα είναι
για εκμετάλλευση !

Καλό πρωινό

allmylife είπε...

Ξέφυγες πάλι candy...
μόνη σου,
μπροστά μας - δίπλα σου1

Ο Καλος Λυκος είπε...

Και γιατί να διωχθεί ο οδηγός του άρματος, ο ΛΟΚατζής που πυροβόλησε πολίτες, ο αστυνόμος που χτύπησε τους γέρους; Ποιός αγανακτισμένος πολίτης ποτέ μίλησε εναντίον τους;

Out of sight, out of mind...

Bliss είπε...

''Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι ένα τεράστιο ψέμα.''

auto den lew tpt allo!!!
to pes k monh sou!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

O δηγός του άρματος, για να ξέρετε, όχι μόνο το μετάνιωσε αλλά ψήφισε και δυο φορές ΚΚΕ

CsLaKoNaS είπε...

Η περίφημη συνέντευξη του οδηγού του ΤΑΝΚ στο ΒΗΜΑ 3 χρόνια πριν.

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14011&m=I06&aa=1


Κατά τα άλλα δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω τι εννοείς όταν λες ότι το Πολυτεχνείο είναι ένα μεγάλο ψέμα...ή το ΕΚΕΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ...

Νομίζω πάντως πως δε συμφωνώ.

Ανώνυμος είπε...

Εγώ που η σύγχρονη γενιά μου γέλασε κατάμουτρα,

Διακρίνω αυτόν που φτάνει μες απ' τις οροσειρές του χρόνου,

διακρίνω αυτόν που κανένας δε βλέπει.



Εκεί που τ' ανθρώπινο βλέμμα τσακίζεται ανήμπορο,

βλέπω να καταφθάνει

των πεινασμένων στρατηλάτης,

φορώντας το ακάνθινο στεφάνι της επανάστασης

το 1916.



Κι ανάμεσά σας είμαι εγώ

ο Πρόδρομός του,

κ' είμαι όπου βρίσκεται κι ο πόνος, πάντοτε παντού.

Πάνω σε κάθε μιά σταλαγματιά του νέφους των δακρύων

έχω σταυρωθεί.



Τίποτα πιά δεν είναι για συγγνώμη.



Κι όταν

τον ερχομό του διαλαλώντας

ανταριασμένοι

θα βγείτε να δεχτείτε τον Σωτήρα,

εγώ για σας

θα ξερριζώσω την καρδιά μου

θα την ποδοπατήσω

κ' έτσι μεγαλωμένη

και καταματωμένη

θα σας τη δώσω για σημαία.

markos-the-gnostic είπε...

πότε δεν έβρισκα νόημα στις επετείους -είναι σαν μια προσπάθεια να κρατήσεις τη μνήμη και το χρόνο και το μόνο που καταφέρνουν είναι να αλλοτριώνουν πάντα το ό,τι συνέβη

candyblue είπε...

Οι εθνικές γιορτές έχουν καταλήξει να είναι τελετουργίες χωρίς αντίκρισμα και με αμφιλεγόμενο περιεχόμενο. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου είναι πρόσφατα –γιορτάζουμε μόλις τη 12η επέτειο– και όμως μοιάζει η γιορτή σαν τον χρυσό σταυρό που κοσμεί τους λαιμούς νεαρών ερωτιδέων ή ηλιοκαμένων καμακιών. Καμιά επαφή με το ουσιαστικό περιεχόμενο του σταυρού. Στολίδι, ένταση του αισθησιασμού. Ετσι και οι γιορτές του Πολυτεχνείου κατέληξαν σε εκτόνωση, σε κομματικό σφετερισμό και σε συνθήματα άσχετα από το ιδεολογικό περιεχόμενο των γεγονότων, που η μνήμη τους συνέθεσε τούς επί «εθνικού» επιπέδου εορτασμούς της επετείου. 12η σήμερα, 30ή μεθαύριο, 50ή και θα χαθεί μες στην ανυποληψία των μελλοντικών στολών και επετείων με μερικά λογύδρια στα σχολεία και παρελάσεις στους ασφαλτοστρωμένους δρόμους των ενόπλων δυνάμεων, διαολοστέλνοντας οι στρατιώτες τη γιορτή και την ταλαιπωρία των παρελάσεων κάτω από τις επίπονες προετοιμασίες και τις στερήσεις των αδειών τους.
Ομως, το τραγικό δεν είναι αυτό. Το τραγικό είναι που κάθε κυβέρνηση βρίσκει τον τρόπο να συνδεθεί κατευθείαν με τις επετείους αυτές, αγνοώντας τα αληθινά μηνύματα των γεγονότων που τις συνέθεσαν.
Θα θυμάστε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και την επί επταετίαν χούντα του με πόση άνεση οικειοποιούντο τις εθνικές εορτές της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου. Τις ίδιες γιορτές στις οποίες οι εφημεριδογράφοι σήμερα ανακαλύπτουν σοσιαλιστικές τάσεις και προθέσεις των πολεμιστών προγόνων μας του ’21 και του ’40.
Γι’ αυτό νιώθω την ανάγκη να εκμυστηρευτώ. Σέβομαι βαθιά αυτές τις γιορτές γι’ αυτούς που χάθηκαν και όχι για τους εναπομείναντες που προσπαθούν να τις επωφεληθούν στο έπακρον. Τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου μας παρέχονται με περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτούς που επέζησαν παρά γι’ αυτούς που χάθηκαν οριστικά. Οι εναπομείναντες παρελαύνουν επικεφαλής, βγάζουν λόγους, πραγματοποιούν τηλεοπτικές συνεντεύξεις και δεν τους άκουσα ούτε μια φορά να μνημονεύουν αυτούς που χάθηκαν οριστικά, που δεν είναι σε θέση να μιλήσουν σήμερα.
Δεν είχα τελειώσει καλά καλά το σχόλιο αυτό και ήρθε η είδηση. Ενας αστυνομικός, ο Αθανάσιος Μελίστας, σκότωσε πυροβολώντας τον δεκαπεντάχρονο Μιχάλη Καλτέζα. Κατασκευάζεται ήδη σενάριο με βάση το κατά πόσον ο νεαρός δεκαπεντάχρονος ήταν ή δεν ήταν «επικίνδυνος» αναρχικός. Ωστε η κτηνωδία του αστυνομικού να γίνει… νόμιμη άμυνα.
Αρκετά. Με αηδία μέσα μου έκλεισε η 12η επέτειος του Πολυτεχνείου. Τα γεγονότα εξακολουθούν. Ποιος θα τα επωφεληθεί;


κείμενο του αξέχαστου Μάνου Χατζιδάκι, δημοσιευμένο στο περιοδικό «Τέταρτο», τον Δεκέμβριο του 1985, στη 12η επέτειο του Πολυτεχνείου. Συμπεριλαμβάνεται και στο βιβλίο «Ο Καθρέφτης και το Μαχαίρι» (εκδ. Ικαρος).

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια για το κείμενο σου. Το πολυτεχνείο του 73 δεν πέθανε. Το σκοτώνουνε όλοι αυτοί που θέλανε να ήτανε αλλά ποτέ δεν μπορέσανε, γιατί φοβόντουσαν, και αυτοί που ποτέ δεν ήτανε γιατί ποτέ δεν καταλάβανε τι μπορεί να σημαίνει ελευθέρια. Αναρωτιέμαι σήμερα τι γίνετε? Ζούμε στον δικό μας φασισμό? Τούβλα ποιανού τοίχου ήμαστε και ως ζώα ποια φόρμας εκτρεφόμαστε? Ίσος το μήνυμα ‘ψωμί παιδεία ελευθέρια’ να είναι τελικά επίκαιρο...

candyblue είπε...

Πεθαίνει κάτι μόνο όταν σταματήσουμε να το θυμόμαστε. Ακόμα δεν πέθανε,αλλά όλα τα άλλα τα είπε πιο πριν ευτυχώς ο Χατζιδάκις
Και δυστυχώς είναι ακόμα έτσι...και ίσως λίγο χειρότερα

Δεν έχεις άδικο να τα λες και να τα ρωτάς όλα αυτά Να ξέρεις όμως, πως ένα καλοδιατυπωμένο ερώτημα, πολλές φορές περιέχει μέσα του και την απάντηση που ψάχνεις.

Ανώνυμος είπε...

Το ερώτημα τέθηκε απλά επειδή δεν ήθελα να είμαι ψυχρός δηλώνοντας την στέγνη πραγματικότητα